|
|
|
เที่ยว Malta
ไปเที่ยวมอลต้ามาเลยเอารูปมาฝาก ไว้จะเขียนเล่าให้ฟังนะค่ะว่าไปไหนมาบ้าง ดูรูปเรียกน้ำย่อยก่อนดีกว่าค่ะ ;) 
| Create Date : 25 กันยายน 2555 | | |
| Last Update : 26 กันยายน 2555 13:33:29 น. |
| Counter : 1123 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
ย่อหน้าแรก Kampala city, Uganda
ที่นี่คือ อัฟริกา แต๊นๆๆๆ
จริงๆแล้วอยากจะเขียนๆๆ อัพๆๆ ให้เป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกันนะค่ะ แต่ว่าช่วงนี้จะสอบ แล้วก็ต้องทำโปรเจคของเทอมที่แล้วให้เสร็จๆๆ เลยขอโพสแต่รูปยั่วน้ำลายคนอยากเที่ยวก่อนแล้วกันนะค่ะ
ไว้คราวหน้าจะมาเขียนเล่าว่าไอ้ที่ไปเที่ยวมาเดือนหนึ่งนี่ไปไหนมาบ้าง ถ้าไม่ลืมซะก่อน ความจำยิ่งสั้นๆเหมือนน้อง waterbuck อยู่เนี่ย ฮิฮิฮิ
ไปแล้วค่ะ จบข่าวสำหรับย่อหน้าแรก 
| Create Date : 20 สิงหาคม 2551 | | |
| Last Update : 28 กรกฎาคม 2555 3:21:35 น. |
| Counter : 794 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
รับวัคซีนไหมคะ
ฉันมีนิสัยแย่ๆอย่างหนึ่งคือไม่ค่อยจำอะไร แม้แต่เรื่องสำคัญๆ อย่างเช่นเรื่องสุขภาพตัวเอง พอถึงเวลาที่จำเป็นต้องทำอะไรก็มักจะนึกไม่ออกหรือต้องค้นหาข้อมูลกันวุ่นวายทีเดียว และครั้งนี้ฉันก็ไม่พ้นเป็นแบบนั้นจริงๆ
เมื่อวานฉันกับคนข้างๆจำเป็นต้องไปฉีดวัคซีน พอไปถึงคลีนิค คุณหมอก็ถามว่าจะไปไหนบ้าง ไปกี่วัน จะอยู่ยังไง พอเราสองคนบอกข้อมูลคร่าวๆไป คุณพี่หมอแกก็เปิดหนังสือดูว่าเราต้องฉีดอะไรบ้าง คนข้างๆฉันบอกยืนยันกะคุณหมอเกือบหล่อว่าเค้าจะฉีดแค่ไวรัสไข้เหลืองแค่นั้น คุณหมอก็เออๆ โอเค
แต่พอมาถึงตาฉัน เค้าก็ถามๆว่าเคยได้รับวัคซีนอะไรมาบ้าง ฉันบอกจำไม่ได้ เอาละซิทีนี้ คุณหมอร่ายยาวมาว่าฉันนะต้องฉีด ไวรัสไข้เหลือง ไวรัส เอ บี บาทะยัก ฉันก็เออๆๆคุณหมอค่ะอิฉันเกิดและโตที่เมืองไทย ไวรัสตับบีเนี่ยมันก็เสี่ยงพอๆกะเมืองไทย ฉันจำเป็นฉีดด้วยเหรอ คุณหมอก็ยืนยันว่าถ้าฉันเคยฉีดมาก่อนนะควรจะฉีดนะเพราะมันอันตรายนะแถวนั้น อือๆๆ
ฉันยังยืนยันกะหมอว่าฉันมีภูมแต่จำไม่ได้ว่าไวรัสอะไร เพราะเคยตรวจที่เมืองไทยตอนสมัครงาน คุณหมอเลยบอกให้ฉันกลับไปเช็คก่อนก็ได้
พอกลับถึงบ้านฉันก็นั่งหาข้อมูลบนเน็ต ก็ได้ข้อมูลมาเรื่องไวรัสบีพอสมควร เอาละซิทำไมในเน็ตเค้าพูดถึงแต่ไวรัสบี คือฉันเคยได้ยินคนพูดถึงแต่ไวรัสบี และเรื่องการติดต่อ ฉันเลยเข้าใจมาตลอดว่าไวรัสบีติดกันทางน้ำลาย โอ้ไม่ใช่นะนั่นมันไวรัสเอต่างหากที่ติดทางน้ำลาย ไวรัสบีติดกันทางเลือดหรือเซ็กส์ แล้วสรุปว่าที่ฉันมีภูมินะมันคือไวรัสอะไรกันแน่หว่า
ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจไปฉีดไวรัสบีมา ทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองมีภูมิหรือเปล่า เพราะขี้เกียจนั่งปวดหัวแล้วว่ามันไวรัสอะไรที่ฉันมีภูมิ แต่ฉันไม่ได้ฉีดไวรัสเอมาเพราะฉันเดาด้วยโลจิกแบบเบลอๆของฉันว่าตอนนั้นฉันสมัครงานโรงแรม น่าจะต้องเป็นเอแน่ๆที่เค้าตรวจกัน เพราะมันติดกันทางอาหาร น้ำลายอะไรทั้งหลายแหล่
แม้คุณหมอบอกว่ามันไม่ได้กำหนดว่าต้องฉีด แต่มันเป็นการเลือกของเราเอง เพราะไวรัสบีนั้น มันติดได้ทางเลือด หากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง ถึงขนาดต้องให้เลือดเราก็เซฟกว่า ฉันก็เออออไปด้วยทั้งๆที่ในใจก็คิดว่าฉันโตมาขนาดนี้จากเมืองไทยมันก็คงไม่ต่างกันหรอกมั้ง แต่ก็รับวัคซีนซะโดยดีเพราะคิดอีกทีหากวันนึงเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาก็ยังไม่ต้องมานั่งกลุ้มเรื่องสุขภาพของเด็กอีก
พอกลับถึงบ้านกับแขนเจ็บๆสองข้าง ฉันก็นึกว่าเออลืมฉีดโปลิโอซะนี่ เพราะฉันดูข้อมูลโปลิโอก็ติดทางอาหาร น้ำดื่มนะน่าจะเสียงกว่าไวรัสบีอีก แถมยังโดนคนข้างๆแซวอีกว่า อีกหน่อยฉันคงเหมือนพวกสวีดิชที่กลัวๆๆ เวลาจะไปเที่ยวไหน ไปฉีดวัคซีนกันใหญ่
อย่างไรก็เถอะกันไว้ดีกว่าแก้นะจ๊ะ คุณหมอเกือบหล่อคนนั้นยังแนะนำให้พวกฉันซื้อมุ้งอีกนะ
สิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในชีวิตต่างแดนอีกอย่างหนึ่งคือตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนี้มันช่างลำบากอยากแท้เสียนี่กะไร การย้ายมาไม่ใช่ว่าจะย้ายมาแต่ตัว ข้อมูลอะไรทั้งหลายแหล่เกี่ยวกับตัวเองก็ต้องหาวีธีนำมันมาด้วย เพราะไม่งั้นก็ต้องวุ่นวายโทรวานคนนั้นคนนี้ตามเรื่องให้  ซึ่งมันก็ไม่สนุก เพราะฉันไม่ชอบวานคนอื่นอ่ะ 
| Create Date : 18 มิถุนายน 2551 | | |
| Last Update : 18 มิถุนายน 2551 2:51:43 น. |
| Counter : 443 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Riga
ฉันยืนรอเพื่อนด้วยความกระสับกระส่ายหน้าเบอเกอร์คิงอยู่นานเกือบชั่วโมง เจ้าเพื่อนรักก็ยังไม่โผล่มาซักที ก็นัดกันเคลียร์แล้วนี่นา สงสัยเธอจะตกรถเมล์แน่ๆเลย เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สงสัยพวกเราคงตกเรือแหงมๆ
ฉันยืนกำโทรศัพท์มือถือในมือด้วยความกระวนกระวาย ใจก็พลางบ่นให้โทรศัทย์มือถือว่ามันช่างไร้ประโยนช์เสียนี่เวลามันไม่มีเครดิตให้โทรออก ฉันคิดไปมาว่าจะเอาไงดี จะเดินไปซื้อการ์ดเติมเงินหรือว่าจะรอต่อดี แล้วถ้าช่วงที่เราเดินไปซื้อการ์ดแล้วถ้าเพื่อนมาถึงแล้วไม่เจอเราละจะทำไง เพื่อนส่งเสียงเรียกมาทางมือถือ แต่ฉันไม่กล้ารับเพราะเพื่อนสั่งไว้ว่าอย่ารับเพราะมันก็ไม่มีเครดิตเหลือเหมือนกัน ถ้ามันกดไปแสดงว่ามันมาถึงแล้ว ฉันโล่งอกเมื่อได้ยินเสียงโทรศัทย์ร้อง แต่ยังไม่เห็นหน้าเพื่อน ฉันเดาว่าเพื่อนคงกำลังขึ้นบรรไดเลื่อน รออีกซักพักแล้วกัน
อืมสิบนาทีผ่านไปเธอยังไม่โผล่หน้ามาให้เห็น เอาไงดี ฉันตัดสินใจเดินไปซื์อการ์ดเติมเงิน
นี่เธออยู่ไหนเเนี่ย ฉันถามอย่างร้อนรน
ก็รออยู่หน้าเบอเกอร์คิงไง เนี่ยฉันรออยู่เกือนชั่วโมงแล้วนะ เธอยังมาไม่ถึงอีกเหรอ
ฉันมาถึงตั้งชั่วโมงกว่าแล้ว เธออยู่ตรงไหนของเบอเกอร์คิง เธอใส่เสื้อสีอะไร ฉันถามเเพื่อนด้วยความโมโห
สรุปว่าฉันรอเพื่อนที่เบอเกอร์คิงที่ T-centralen ส่วนเพื่อนรอที่เบอเกอร์คิงที่ Centralen
เราสองคนเปลี่ยนที่นัดหมายใหม่ ไม่ถึงสิบนาทีฉันเจอเพื่อนลากกระเป๋าวิ่งมา เราสวมกอดและจุ๊บทักทายกันเสร็จ ก็รีบวิ่งหน้าตั้งกระโดดขึ้นรถไฟใต้ดินสาย Ropsten
ระหว่างทางเฉันถามเพื่อนว่าเราจะต้องไปลงที่สถาณีไหน เพื่อนฉันดันถามฉันกลับว่าสรุปว่าเราต้องไปลงที่ไหนเนี่ย ฉันนึกว่าเธอหาข้อมูลมาซะอีก อืมนี่เราทั่งคู่แทบไม่รู้อะไรเลย
เราสองคนตัดสินว่านั่งไปถึงสถาณี Ropsten แล้วค่อยไปหาถามทางเอาแล้วกัน
เสียงประกาศสถานีปลายทาง Ropsten ดัง เรารีบลากกระเป๋าตามคนอื่น ๆ เราสองคนมองตากันอย่างโล่งอกเพราะเราเดินตามเค้าไปก็สบายแล้ว เราลากกระเป๋าเดินตามนักท่องเที่ยวคนอื่นไปอย่างอ้อยอิ่ง พอไปถึงท่าเรือเพื่อนฉันแทบจะร้องออกมาไม่เป็นภาษาคน
เธอๆๆนี่มันไม่ใช่เรือที่เราจะไปนี่นา
อ้าวแล้วเรือลำไหนละเนี่ย ตกลงเรือลำไหนที่เราต้องไปขึ้น ฉันถามเพื่อนอย่างตกใจ
เราสองคนรีบถามนักท่องเที่ยวคนอื่นว่าเค้าจะไปไหนกัน คำตอบที่ได้คือฟินแลนด์
ทำไงดีๆ เราสองคนวิ่งหน้าตั้ง ในใจก็ลุ้นว่าเรือมันคงจอดท่าใกล้ๆกัน แม้เราจะช่วยกันลุ้นยังไงก็ไม่เป็นผลเพราะคำตอบที่ได้จากการพยายามถามคนหลายคนที่เราเดินผ่านเพื่อนความแน่ใจ แต่คำตอบที่ได้เหมือนกันหมดคือไม่ใช่ท่าแถวนี้พวกเธอต้องไปอีกท่านึง
เหลือเวลาอีกแค่สิบนาที นี่เราอยู่ไหนกันก็ไม่รู้ เพราะฉันไม่เคยมาแถวนี้มาก่อน เพื่อนฉันก็เหมือนกัน สงสัยเราคงต้องพึ่งแท็กซี่แล้วละ เอางี้ละกันเธอมองหาแท็กซี่นะ ส่วนฉันจะโทรเข้าบริษัทเรือเพื่อถามเวลาเค้าให้แน่ชัด เผื่อเราขอให้เค้ารอเรา ฉันหันไปสั่งเพื่อน
แท็กซี่พาเรามาถึงท่าภายในห้านาที ที่เหลืออีกห้านาทีเราต้องเช็คอินให้เร็วที่สุด โชคดีที่ไม่มีคนต่อคิวแล้ว เราเลยเช็คอินไม่ถึงหนึ่งนาที
เจ้าที่บอกให้เราไปยัง Pass Control คุณลุงที่ต่อคิวก่อนหน้าเรา แนะเราด้วยความหวังดีว่า Riga มันต้องไปอีกด้าน เห็นไหมลูกศรชี้ไปทางนั้นนะ เราก็เชื่องตามคำแนะนำลุง เดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบก็เริ่มงงว่ามันวนไปไหน ทำไมเราไม่เห็น พาสคอนโทรนซักที เราเลยเดินไปถามเจ้าหน้า เจ้าหน้าที่ชี้แจงว่าเราต้องไปเข้าพาสคอนโทรนที่เดียวกับที่จะไป Estonia เพีงแต่ว่าหลังจากตรวจพาสปอร์ตแล้ว เราถึงไปแยกขึ้นเรือที่จะไป Riga เราสองคนต้องวิ่งกลับมาต่อคิวใหม่ เนี่ยถ้าตกเรือนี่ฉันคงโกรธอีตาลุงนั่นแน่ๆ เพราะอุตส่าห์ผ่าฟันจนมาถึงท่า แล้วต้องมาตกเรือที่ท่านี่ มันน่าเจ็บใจนะ แต่จะไปโกรธลุงนั่นก็ใช่ที่ เพราะความจริงก็ไม่ใช่ความผิดลุงซะทีเดียว แต่เราดันหูเบาเอง
หลังจากเอาของไปเก็บในที่พักเรียบร้อย และออกมาเดินเตร็ดเตร่สักพัก เราสองคนก็ไปหาของกินใส่ท้อง เพื่อที่ว่าท้องจะได้รับมือกับแอลกอฮอล์ ในค่ำคืนที่เราจะตระลุยราตรีบนเรือสำราญ แอลกอฮอล์เริ่มซึมเข้ากระแสเลือด และเริ่มออกฤทธิ์ เราเริ่มครี้นเครงไปกับเสียงคนตรีและโชว์ต่างๆ ไม่ว่าหนุ่มสาว คนแก่ หรือเด็กเล็ก ต่างก็เต้นรำไปเสียงดนตรีกันอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียหัวเราะแว่วมาเป็นระยะ อืมนี่แหละน๊า เค้าถึงเรียกมันว่าเรือสำราญ ทุกคนมาบนเรือสำราญก็เพื่อจะมาหาความสำราญจริงๆ เราสองคนแดนซ์กันสักพัก ก็เริ่มนั่งเม้าท์กันตามประสาผู้หญิงๆ การไปเที่ยวที่มีแต่ผู้หญิงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีหนุ่มๆเข้ามาทำความรู้จัก แต่ด้วยความที่ฉันกับเพื่อนดื่มกันไปมากทีเดียวคืนนี้เราต้องระวังตัวกันพิเศษ เราทำความรู้จักกับสองหนุ่มพังค์ที่มาจาก Riga สองพี่น้องดูท่าทางจะสนใจฟังเรื่องราวชีวิตที่พวกเราเล่า สองหนุ่มเล่าเรื่อง Riga ให้เราฟังเป็นการแลกเปลี่ยน เพราะหนุ่มๆบอกว่าชีวิตพวกเค้าไม่มีอะไรมากมายให้เล่าถึง อืมดีนะมีไกด์บุ๊คฉบับเจ้าถิ่น ฉันคิดเบาๆ เพราะสองหนุ่มนี่เพิ่งจะยี่สิบ ยี่สิบเอ็ดปี ก็เป็นธรรมดาที่อยากจะรู้เรื่องราวของคนแก่ที่ผ่านชีวิตมาเยอะกว่าตัวเอง ฉันเหลือบดูนาฬิกาบนข้อมือเพื่อน เป็นเวลาตีสองกว่าๆแล้ว ถึงเวลาที่ตัองร่ำลาสองหนุ่มพังค์เพื่อเข้านอนแล้ว เพราะพรุ่งนี้เราต้องไปทำความรู้จัก Riga กัน แต่เช้า สองหนุ่มตะโกนตามหลังมาว่าให้ระวัง มาเฟียด้วยเวลาเที่ยว
เราสองคนก็ได้แต่แท้งค์กิ้วตอบ ก่อนลาไปนอน
เรารู้สึกตัวอีกก็ปาไปสี่โมงเช้าแล้ว เรารีบอาบน้ำแต่งตัว เพราะกะกันว่าเราต้องตื่นขึ้นมาแลกตังค์บนเรือ
Close คือคำตอบที่เราได้ เราเดินวนไปวนมาเพื่อหาทางออกจากเรือด้วยความโมโหหิว เราพยายามถามพนักงานแต่ก็ไม่มีใครสื่อสารภาษาอังกฤษได้ แม้แต่ภาษาสวีดิชก็เหอะ ในที่สุดเราไปเจอพนักงานระดับผู้จัดการที่สื่อสารได้ดีทั้งอังกฤษและสวีดิช คุยไปคุยมาก็ถึงบางอ้อว่าเรือมาจอดท่านานแล้ว เค้าเลยปิดประตูเข้าออก ฉะนั้นเราต้องไปออกทางประตูพนักงาน ในที่สุดเราก็หาทางออกจากเรือเจอ
เมื่อเราเหยียบแผ่นดิน Riga สิ่งแรกที่เราต้องทำคือแลกตังคคคคค์ เพื่อซื้ออาหารเข้าท้อง กองทัพต้องเดินด้วยท้อง แต่ตอนนี้เราไม่มีเงินเลยสักเหรียญ หลังจากจัดการแลกเงินเสร็จ ร้านอาหารแรกที่เราเห็นคือแมคโดนัลด์ เราสองคนรีบจ้ำอ้าวเข้าไปสั่งอาหารอย่างไม่รีรอ เพราะเราหิวกันจนตาลายแล้ว และเราต้องการอาหารที่กินได้ไวๆ จะได้เอาเวลาไปเดินเที่ยวเล่นกัน หลังจากยัดเบอร์เกอร์กันเข้าท้องเสร็จ ราก็คว้าเฟร้นฟายกับโค้กติดมือไป เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา การเดินไปกินไปก็เป็นทางเลือกที่ดีอีกทางสำหรับคนมีเวลาน้อยอย่างพวกเรา เราก็เริ่มเดินทอดน่องกันไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย เราเดินเล่นผ่านเข้าไปในสวนสาธารณะกลางใจเมือง ฉันสังเกตเห็นแม่กุญแจแขวนเต็มสะพานไปหมด เพื่อนฉันลยเล่าว่า เพื่อนเค้าเคยมาที่นี่เค้าแนะนำให้มาดูที่สวนนี้เหมือนกันเพราะมันจะมีธรรมเนียนการแต่งงานน่ารักๆที่คนที่นี่เค้าทำกัน คือธรรมเนียมที่คู่บ่าวสาวจะมาแขวนกุญแจกันที่นี่ ฉันพลิกกุญแจไปมาก็แอบสังเกตเห็นรอยสลักบนแม่กุญแจ เป็นชื่อของคู่บ่าวสาวและวันวิวาร์ของแต่ละคู่
เราเดินเรื่อยเปื่อยจนไปถึงเมืองเก่าของ Riga เมืองเก่าเล็กๆแต่น่ารักและมีสเน่ห์ไม่แพ้เมืองเก่าอื่นๆ เพื่อนฉันผู้ชอบสะสมของที่ระลึกก็ขอตัวเดินดูร้านรวงต่างๆเพื่อหาของที่ระลึกและของฝาก ส่วนฉันผู้หลงไหลการบันทึกภาพมากกว่าสิ่งไดๆ เวลาที่ฉันเดินทาง ก็ขอตัวไปเดินเล่นและทำการบันทึกภาพแทนการหาของฝาก เรานัดกันว่าให้ไปเจอกันมุมตึก ที่จตุรัสถัดไป
ฉันวิ่งกระหืดกระหอบไปหาเพื่อนที่ยืนรอด้วยความโมโห เพราะฉันหายตัวไปนาน ฉันได้แต่ขอโทษเพื่อนเพราะฉันเดินหลงเข้าไปแถบคนเมาและโดนพวกมาเฟียตามเลยวิ่งหนีจนหลงทาง เพื่อนฉันเลยเปลี่ยนจากอารมณ์โมโหเป็นความตกใจแทน ฉันรีบบอกไปว่าฉันไม่เป็นไร เพราะฉันดันไปเจอกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวสวีเดนผ่านมาพอดีเลยรีบเข้ากลุ่ม พวกนั้นเลยหายตัวไป
เรากลับถึงเรือกันตอนเย็นๆ คืนนี้เพื่อนฉันเสนอว่าเราน่าจะไปกินบุฟเฟ่บนเรือกันจะได้นั่งดื่มไวน์ไปด้วย ฉันรีบเห็นด้วยอย่างไม่โต้แย้ง
คืนนี้เราเลยได้ดื่มไวน์กันไปหลายแก้ว พร้อมอาหารอร่อๆบนเรือ ที่ตักเติมได้ไม่อั้น หลังจากจัดการอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว เราก็ขึ้นมานั่งฟังเพลงกันที่บาร์กันต่อ พราะเจ้าช่วยกล้วยปิ้งเราถูกคนโรคจิตตามทั้งคืน ตาลุงโรคจิต แกทำตามเราทุกอย่าง เรายืนแกก็ยืนตาม เรานั่ง เราเต้น เราดื่มแกก็ทำตามเราหมด มาแอบจับมือเราด้วย แกทำเหมือนกับว่าเรามากับแก คือมาแอบอยู่ข้าง นั่งข้างๆ ยืนข้างๆ ทำเหมือนเป็นแฟนที่มาด้วย เราเริ่มอึดอัดกะการกระทำของลุงโรคจิต การที่ถูกคนโรคจิตตามแบบไม่มีการสนทนาไดๆเกิดขึ้น มัดอึดอัดยิ่งกว่าการถูกคนเมาตามเสียอีก เรากับเพื่อนเลยเข้านอนกันเร็วกว่าปรกติ เพื่อที่จะได้ตื่นขึ้นมาอย่างมีความสุขเมื่อเราไปถึงแผ่นดินสวีเดน พอเรามาถึงสวีเดน เพื่อนรักดิฉันดันเมาค้าง เพราะเธอดันลืมกระเป๋าตังค์ไว้บนรถเมลล์ หลังจากเราจากลงรถเมลล์เธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ากระเป๋าตังค์หายไป เพื่อนฉันเลยรีบโดดขึ้นแท็กซี่ตามรถเมลล์ไป โชคดีที่ไม่มีคนเห็นกระเป๋าเสียก่อน เพราะเพื่อนบอกว่ากระเป๋ายังวางอยู่บนเบาะ ดีจริง
สัญญารักจาก Riga
| Create Date : 15 เมษายน 2550 | | |
| Last Update : 8 กรกฎาคม 2554 23:28:25 น. |
| Counter : 549 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
i'mdancingaloneonthemoonlight
|
|
|
Location :
Stockholm Sweden
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
Blog ของคนชอบกดชัตเตอร์ แอบบันทึกเรื่องราว และสีสันของโลกผ่านเลนส์ ใช้จมูกดมกลิ่นหาสถาณที่ท่องเที่ยวใหม่ๆให้ตัวเอง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ซึ่งมันก็ไม่สนุก เพราะฉันไม่ชอบวานคนอื่นอ่ะ 
