Bloggang.com : หมาหัวโจก - [I love this shit] Fallout 3 : เสพติด! เสพติด! คือความหมายแห่งการเสพติด!

[I love this shit] Fallout 3 : เสพติด! เสพติด! คือความหมายแห่งการเสพติด!

ให้ตายเถอะ Fallout 3 เป็นเกมที่ผมไม่คิดว่าจะเล่นจนติดได้ขนาดนี้เลย ลองคิดดูสิ มันเป็นโลก Open world แบบเปิดกว้างคล้ายๆกับ Elder Scrolls อย่างภาค Skyrim หรืออะไรแบบนั้น เพียงแต่มันเป็นโลกที่รกร้าง ผืนดินแตกระแหง ต้นไม้แทบไม่มี มีแต่ซากปรักหักพัง น้ำก็เต็มไปด้วยสารพิษ มันน่าเล่นตรงไหนวะ?

แต่ผมก็ติดมันไปแล้ว ติดหนึบเลยด้วย

ทำไมน่ะเหรอ? นี่คือเหตุผล!

(ปล. ผมได้เล่น Fallout 2 ไปแค่นิดเดียวเอง แต่สามารถมาเล่น Fallout 3 ได้สบายๆ ไม่มีปัญหาเรื่องความเข้าใจในด้านเนื้อเรื่องหรือระบบการเล่นแต่อย่างใด)

มันคือเรื่องราวของเราเอง!

(ผมเคยเล่าเรื่องราวของ Fallout 3 ที่เกี่ยวกับตัวละคร PeterPan ซึ่งอ่านได้ที่นี่ครับ น่าจะเป็นหนึ่งในตัวอย่างได้ )

+ Fallout 3 ไม่ได้โดดเด่นที่เนื้อเรื่อง ตัวเนื้อเรื่องออกจะเรียบง่ายมาก คือเป็นโลกยุคหลังสงครามนิวเคลียร์สองร้อยปี ยุคที่เราอยู่คือปี 2277 ซึ่งผลของนิวเคลียร์ทำให้อเมริกากลายเป็นดินแดนที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ง่ายๆ น้ำปนเปื้อนไปด้วย กัมมันตภาพรังสี มนุษย์เลยสร้างหลุมนิรภัยขึ้นมา โดยสถานที่ที่เราอยู่คือ Vault 101

+ เกมให้เรากำหนดค่าต่างๆตั้งแต่ตอนแรกเกิด คืออุแว้มาก็ให้เลือกเพศ หน้าตาที่เราต้องการในอนาคต สีผม รวมถึงชื่อ หลังจากนั้นก็ให้เราเริ่มเล่นตั้งแต่คลานแบเบาะ

+ ชีวิตในช่วงต้นของเราจะอยู่ใน Vault 101 ได้เรียนรู้การยิงปืน การควบคุมระบบขั้นพื้นฐานจากในนี้ จนกระทั่งวันที่เราโต และพ่อของเราคือเจมส์ นักวิทยาศาสตร์และหมอของ Vault 101 ก็หลบหนีไปจากหลุมนิรภัย ทำให้คนอื่นๆหันมาเพ่งเล็งเรา เพื่อนสนิทหญิงของเราก็เลยบอกให้เราหนีไปซะ การผจญภัยของเราจึงได้เริ่มขึ้นจากตรงนั้น

+ ให้ตายเถอะ โลกภายในนอกของ Fallout 3 มันไม่ได้เจริญหูเจริญตาเลย แถมเนื้อเรื่องก็แสนจะธรรมดา แต่นี่คือชีวิตของเราเอง คือการเดินทางของเราเอง เราจะเดินไปไหนทำอะไรก็ได้ (เท่าที่ระบบเกมจะเอื้ออำนวยได้) เราคือคนกำหนดทิศทางของเรื่องราว คุณจะให้ตัวเอกของเรื่องเป็นคนดีหรือคนเลวก็ได้

+ ในเกมมีระบบที่เรียกว่า Karma หรือค่ากรรม เราทำดีก็ได้ค่ากรรมดี เราทำไม่ดีเช่นไปจุดระเบิดจนทำให้เมืองๆหนึ่งบึ้ม เราก็จะได้ค่ากรรมไม่ดีมา ซึ่งก็จะมีผลต่อเนื้อหาของเกม ทำไม่ดีเราก็โดนประณาม ทำดีเราก็ได้รับคำชม (หรือถ้างกของเรียกร้องขอรางวัลได้ ไม่มีปัญหา) ...แต่มันมีคนเสียผลประโยชน์ก็เลยส่งคนมาตามล่าฆ่าเราเป็นระยะๆ

+ Fallout 3 เป็นเกมที่มีโครงเรื่องหลักแบบคร่าวๆมาให้ มันมีภารกิจหลักและเป้าหมายที่เราจะต้องไปให้ถึง (เพื่อจบเกม) แต่เราคือคนกำหนดจังหวะของเนื้อเรื่อง กำหนดเรื่องราวรายละเอียดปลีกย่อยต่างๆเอง โดยสุดท้ายจะไปสอดคล้องกับเป้าหมายหลักของเกม เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นเหมือนเรื่องของคนเล่นเอง คือเรื่องของตัวคุณ คือเรื่องของตัวผม บนดินแดนที่รกร้างโหดร้ายป่าเถื่อนแห่งนี้

+ เกมนี้มี “ทางเลือก” ให้เราได้เล่นอย่างหลากหลาย เช่น เราจะอัพเกรดตัวเองให้เป็นนักสู้แบบแรมโบ้ หรือจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ไม่ก็หัวขโมยที่อาจจะอ่อนแอ แต่มีทักษะเอาตัวรอดด้านอื่นสูง (แล้วใช้เงินไปฟาดพวกรับจ้างสู้มาช่วยเราสู้แทน) ก็ได้

+ บางภารกิจมีทางเลือกให้เราเอาของสามทาง 1) คือถ้าเรามีค่าปลดล็อกประตูที่สูงพอ ก็จะสามารถเข้าไปยังห้องที่ปิดระบบปืนป้องกันภัย ทำให้ข่มขู่คนที่มีของที่เราต้องการได้ง่ายขึ้น หรือ 2) คือ สู้กันแบบโต้งๆ ยอมเสี่ยงตายเอา หรือ 3) คือ ไปทำภารกิจให้มันเพื่อรับของมาอย่างละมุนละม่อม แน่นอนว่ามันมีผลเกี่ยวกับค่ากรรมด้วย

+ เชิญเลือกวิธีเล่นได้ตามสบาย เชิญเลือกใช้อาวุธในแบบที่ชอบ จงสวมวิญญาณนักสำรวจหรือผู้เอาชีวิตรอดซะให้เต็มที่!!

จงสำรวจ จงเอาชีวิตรอด

+ นี่คือประเด็นหลักที่ทำให้ผมเสียเวลาเล่นเกมนี้เป็นชั่วโมงๆ เกมนี้มีวิธีการกระตุ้นสารสื่อประสาทอย่างโดพามีน (เกี่ยวข้องกับระบบการให้รางวัลและเสพติด) ให้ทำงานต่อเนื่องได้อย่างมีประสิทธิภาพจนยากจะขัดขืนได้

+ มันเหมือนกับ Elder Scrolls อย่าง Skyrim (บริษัท Bethesda เป็นคนสร้างเหมือนกัน) คือมันเป็นโลกกว้าง มันกว้างมาก แต่ไม่มีพาหนะมาให้เรา เราต้องเดินมันอย่างเดียว ผมเดินจากมุมซ้ายบนของแผนที่มายังตรงแถวกลางแผนที่ ให้ตายเถอะ เดินเป็นชั่วโมง (ตามเวลาจริง) เพราะไม่ใช่แค่กว้าง แต่มันมีอุปสรรคมาขัดขวางเราเป็นระยะๆด้วย

+ มันเหมือนเกม Elder Scrolls คือมีสถานที่ให้สำรวจมากมาย แต่เปลี่ยนดันเจี้ยนเป็นถ้ำที่ใช้ทดลองบ้าง สถานีรถไฟใต้ดินบ้าง ห้องใต้ดินของตึกร้างบ้าง ฯลฯ เรียกว่าสถานที่ที่ให้สำรวจเยอะกว่าสถานที่ที่เกี่ยวกับภารกิจหลักของเรื่องแทบจะในอัตรา 3:1 เลยทีเดียว

+ ไม่มีการสำรวจใดที่ไร้ประโยชน์ในเกมนี้ ไม่มีเลยจริงๆ มันคือเกมที่คุณต้องเอาชีวิตรอด คุณต้องแกร่ง ต้องเก่งขึ้น เหมือนเกม RPG ทั่วไป ทุกครั้งที่คุณสำรวจพบสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง มันจะให้ค่า EXP (ค่าประสบการณ์) ทุกครั้งที่คุณปลดระเบิดได้ มันก็จะให้ค่า EXP ทุกครั้งที่คุณฆ่าศัตรู (แม้จะเป็นแมงกะจั๊ว) มันก็จะให้ค่า EXP เรียกว่ายิ่งสำรวจมากเท่าไหร่ โอกาสที่ค่า EXP จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจน Level up ก็มีสูงขึ้น ไม่ต้องวิ่งวนหาศัตรูเพื่ออัพ Level อย่างเดียวเหมือนหลายๆเกม

+ ขยะในเกมนี้เต็มไปหมด แต่ขยะทั้งหลายมีประโยชน์หลายทาง 1) เอาไปขายเพื่อแลกกับเงิน (ขวดน้ำอัดลม) เพื่อจะได้เอาไปซื้ออาวุธดีๆ ชุดเกราะดีๆ หรือจะได้มีเงินไปจากให้ซ่อมอาวุธกับเกราะที่มันจะเสื่อมสภาพไปเรื่อยๆตามการใช้งาน 2) ถ้าคุณมีสกิลที่ใช้ในการซ่อมแซมเอง คุณจะสามารถเอาปืนชนิดเดียวกันที่เก็บได้เอามาซ่อมและเพิ่มค่าในการโจมตี หรือเพิ่มค่าป้องกันสำหรับชุดเกราะได้เอง ยิ่งค่าสกิลในการซ่อมสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งซ่อมของหรืออุปกรณ์ได้ดีมากขึ้นเท่านั้น 3) ขยะพวกนี้ บางอย่างเอาไปใช้ทำอาวุธต่างๆได้ถ้าคุณไปได้แผนผังของอาวุธมา และระบุว่ามันจะต้องใช้อะไรบ้าง เช่น ปืนไรเฟิลยิงตะปู จะต้องรวบรวมจากตะปูสำหรับใช้ในทางรถไฟใต้ดิน กับข้าวของอีกสามอย่าง เป็นต้น 4) ของบางอย่างอาจกลายเป็นสิ่งที่จะเอามาใช้เพิ่มค่า EXP ได้ เช่น Scrap Metal (เหล็กขยะ) ซึ่งมีตาลุงคนนึงต้องการมัน ถ้าคุณเอามาให้ตาลุงนี้ ตะแกจะให้เงินพร้อมกับที่เราได้ค่า EXP มาด้วย เป็นต้น ฟู่... เยอะว่ะ

+ การสำรวจทำให้คุณได้พบกระสุนปืน หรือหยูกยา หรือของกินซึ่งสามารถดำรงชีวิตระหว่างทำภารกิจได้ อีกทั้งบางครั้งเรายังได้เจอหนังสือที่สามารถใช้อัพเกรดสกิลของเราได้ด้วย ดังนั้นเวลาเจอหนังสือพวกนี้ คุณต้องเก็บเอาไว้ รอจนกระทั่งอัพเกรด Perks ที่เรียกว่า Comprehension (การทำความเข้าใจ) ซึ่งทำให้เวลาคุณกดเลือกอ่านหนังสือตามที่มันระบุไว้ ก็จะได้ค่าทักษะบางอย่างเพิ่ม เช่น ทักษะวิทยาศาสตร์, ทักษะการขโมย, ทักษะการพูดโน้มน้าว ฯลฯ ไม่ต้องรอการเลเวลอัพอีกต่อไป

+ เกมนี้มันคือ “การเอาชีวิตรอด” ให้ตายเถอะ มันมีทั้งหนูกลายพันธุ์ แมงป่องกลายพันธุ์ แล้วยังมีพวกโจร รวมถึง Super Mutants ที่เปรียบได้กับออร์คในโลกแฟนตาซี แต่ละอย่างโหดทั้งนั้น แล้วยังมีน้ำที่ใช้รักษาเราได้ แต่มันปนเปื้อนด้วยกัมมันตรังสี ดังนั้นดื่มน้ำเข้าไป HP เราอาจเต็มแต่ก็ได้ค่ารังสีสะสมเพิ่ม หรือเรากินอาหารเพิ่ม HP ก็จะติดพิษจากรังสีมาด้วย ต้องไปหาหมอรักษาหรือไม่ก็ใช้ยาลดอาการติดพิษจากรังสี ถ้าอยากรักษาโดยไม่ติดพิษ ก็ต้องใช้ยาหรือน้ำบริสุทธิ์ที่หาซื้อหรือเก็บได้ตามที่ต่างๆ

+ นอกจากนี้เรายังมีภาวะอ่อนล้าด้วยครับ คือวิ่งๆอยู่แล้วอ่อนล้า เราก็ต้องหาที่นอน ซึ่งที่นอนนี่ถ้าไม่มีเจ้าของเราก็นอนได้ ถ้ามีบ้านเป็นของเราเองก็นอนได้ แต่ถ้ามีเจ้าของเราจะนอนไม่ได้ ถ้าไม่อยากทำเลวคือไปฆ่าเจ้าของแล้วชิงที่นอน ก็ต้องไปหาที่อื่น พอได้นอนพักสักเจ็ดชั่วโมง เราก็จะกลับมาแข็งแรงตามปกติครับ

+ อาการบาดเจ็บของเรา มีทั้งที่เลือดลดลง กับที่บาดเจ็บเป็นส่วนๆเช่น โดนยิงจนแขนพัง (ทำให้ยิงหรือสู้ไม่สะดวก) โดนอะไรสักอย่างจนขาพัง (ทำให้วิ่งได้ไม่สะดวก) ก็ต้องใช้ยาหรือไม่ไปหาหมอรักษาเอา

+ เหตุผลที่ว่ามา จึงทำให้เราต้องแข็งแกร่งครับ! เราต้องสำรวจเพื่อหาของมาอัพเกรดอาวุธหรือซื้ออาวุธที่ดีกว่า หรือเพื่อเพิ่ม EXP จะได้มีทักษะในการเอาชีวิตในโลกที่โหดร้ายได้ดียิ่งขึ้น

+ โชคดีที่ Fallout 3 มีระบบที่เรียกว่า Fast Travel คือกดปุ๊บไปยังสถานที่เป้าหมายปั๊บ แต่ต้องเป็นสถานที่ที่เราสำรวจและปรากฏขึ้นบนแผนที่แล้วเท่านั้น แต่มีข้อแม้คือ ถ้าของล้นเกินน้ำหนักตัว เราจะใช้ Fast Travel ไม่ได้ ถ้าอยู่ในสถานที่เช่นในตึกหรือใต้ดิน เราก็จะใช้ระบบนี้ไม่ได้เช่นกัน!

ระบบการต่อสู้ยืดหยุ่นทำให้ติดงอมแงม!

+ เกมนี้มีอาวุธให้เราเลือกใช้หลายอย่าง ปืนหลายประเภทตั้งแต่ปืนเบาแบบยิงแขนเดียว ปืนเบาแบบยิงสองแขน ปืนหนักอย่างพวก Mini Gun หรือปืนยิงจรวด ไปจนถึงปืนที่ยิงเลเซอร์หรือพลาสม่า ที่สู้แบบประชิดตัวก็มีทั้งดาบ มีด สนับมือติดหนาม สนับมือเสริมพลัง ฯลฯ เรียกว่าอยากใช้อะไรยังไง ก็เลือกใช้ได้ตามสบายเลย!

+ ผมชอบระบบ V.A.T.S หรือ Vault-Tec Assisted Targeting System คือถ้าเรากดปุ่ม V ก็จะขึ้นให้เราดูว่า ตรงส่วนไหนมีเปอร์เซ็นต์ที่โจมตีแล้วจะได้ผล หรือจะระดมยิงจุดไหนอย่างไรบ้าง ถ้าเราเลือกยิงขาศัตรูตรงจุดเดียว บางครั้งก็จะทำให้ศัตรูขาเป๋เคลื่อนไหวได้ช้า หรือถ้ายิงหัวอย่างเดียว บางทีก็อาจจะได้โอกาสที่ศัตรูหัวกระจุยตามมาด้วย แต่มันดันขึ้นอยู่กับค่า AP (ก็เหมือน MP ในโลกเกม RPG ทั่วไปนั่นแหละ แต่มันฟื้นฟูขึ้นได้เอง)

+ ถ้าไม่คิดใช้ V.A.T.S แล้วอยากโชว์เทพ ก็ไม่ต้องกด V บางครั้งผมก็ยิงเอาสดๆ สรุปคือระบบค่อนข้างยืดหยุ่น ผมจะใช้ V.A.T.S เพื่อให้การโจมตีเข้าเป้า อารมณ์เหมือนพวก Turn-base หรือเกมที่ต้องใส่คำสั่งสู้ (ประมาณ Final Fantasy) หรือยิงแบบเกม Action-Shooting ทั่วไป ก็ได้ทั้งนั้น

+ อาวุธมีให้เลือกหลายอย่างก็จริง แต่ติดที่ว่า ถ้าค่าสกิลบางอย่างเราต่ำ ก็จะโจมตีได้ผลน้อย เช่น หากค่า Explosives (การใช้ระเบิด) ค่อนข้างต่ำ เวลาโยนลูกระเบิดใส่ศัตรูก็จะให้ผลได้น้อย เลือดศัตรูลดเพียงนิดเดียว แต่ถ้าอัพค่านี้เยอะๆ โยนทีสองทีก็แหลกเป็นจุณแล้ว!

+ ถ้าเราอ่อนแอ ไม่ค่อยมีทักษะในการต่อสู้เท่าไหร่ จะไปหาคนมาช่วยด้วยการว่าจ้างก็ได้ด้วย!

ไอเดียโคตรมัน!

+ ผมรักไอเดียของโลกใน Fallout 3 การดีไซน์ยานพาหนะต่างๆ เหมือนเป็นโลกอนาคตแบบ retro คือเอาดีไซน์ล้ำยุคตามแนวคิดของนิยายหรือหนังวิทยาศาสตร์ยุค 80 มาใช้ คอหนัง Sci-fi อย่างผมรู้สึกชอบเป็นพิเศษ

+ ฉากไคลแม็กซ์มีหุ่นยนต์และมันก็เจ๋งมาก ดีไซน์เหมือนยุค 80 จริงๆ แถมมียิง beam ถล่มฝ่ายศัตรูให้เป็นเละ!

+ DLC มีภารกิจลับ เป็นเรื่องว่าเราถูกมนุษย์ต่างดาวจับตัวไป! แล้วยังไงน่ะเหรอ ก็ต้องเอาตัวรอดจากมนุษย์ต่างดาวโดยการใช้วิทยาการของมันเข้าสู้น่ะสิ เจ๋งโคตร! นี่ก็อารมณ์แบบ Sci-fi ยุค 80 ทั้งการดีไซน์ตัวมนุษย์ต่างดาวและพล็อตเรื่อง

+ ไอเดีย Perks บางอย่างก็มันดี อย่างอันที่เพิ่มค่า Luck แล้วบางครั้งเจอศัตรู จะมีฉายลึกลับโผล่ออกมาช่วยยิง ซึ่งไม่รู้ว่ามันเป็นใครแม้จะจบเกมแล้วก็ตาม!!! ไอ้หมอนี่มันใครกันฟะ!!??

สรุป

ผมพอใจกับ Fallout 3 มาก มันเป็นเกมเปิดโลกกว้างที่อิสระ แต่ไม่โหวงเหวง มีอะไรให้ทำเยอะ มีศัตรูซุกซ่อนอยู่ในหลายๆที่ มีอะไรให้สำรวจเยอะแยะมากมาย ระบบการต่อสู้ก็ยืดหยุ่น ทำให้เราอยากรู้สู้ในแบบหลายวิธี แน่นอนว่ามันยังมีเกม RPG เปิดโลกกว้างที่มีระบบดีๆ แบบนี้อีกเยอะ แต่ผมรัก Sci-fi และเกม Sci-fi RPG หรือ Sci-fi Action ก็เป็นอะไรที่ดึงดูดผมได้ง่ายอยู่แล้วด้วย...

พูดง่ายๆคือ ผมก็จะยังตะลุยแดนเถื่อนนี่ต่อไปอีกน่ะสิครับ! วู้ว~!

ตบท้ายด้วย Many faces of PeterPan (ตัวละครของผมเอง)!!