|
|
โคลงพม่าพ่าย 2550
ชเวดากองก่องหล้า..............โลมใจ
สาละวินวิเวกไหล................แว่วร้อง
ร่างกุ้งร่างชโลมไฟ...............เชือดแผ่ว
กี่ภาพทราบโลกฟ้อง.............มนุษย์ให้ตะลึงเห็น
สื่อตะพือตะพัดคลุ้ง..............ภาพถนน
“จงพ่ออย่ายินยล.................แต่ตื้น”
มรรคเกลื่อนหมู่มหาชน.........อันชอบ ธรรมนา
ปิดเน็ตเล่ห์พื้นพื้น...............ยากยั้งฉากหลอน
“พระโหยพระไห้ร่ำ...............รำจวญ”
ประชากราบเรื่อยเรียงขบวน..เนื่องน้อม
มากคนมากเตรียมชนวน.......แห่งปราบ ปรามนอ
สรรพวุธทหารสพรักพร้อม.....ขับสู้ปวงชน
“เสียดายคฤหาศน์ห้อง.........หอทอง”
ทุรราชเพชรประกายกรอง......ประโยชน์ข้า
ผืนดินหากต้องนอง..............เลือดอื่น ฉงนฤๅ
“ตระหนกทุกทวยธเรศหน้า....เผือดแผ้วพังขวัญ”
“ธุลีฟุ้งเฟื่องห้อง..................เวหา”
ท๊อปบู๊ตกระทืบบาทา............กระแทกพื้น
ผู้คนต่างมองตา...................อยู่หยัด
บ้างแกร่งบ้างเตรียมสะอื้น......พี่น้องประคองขวัญ
“กระเต็นกระตั้วตื่น................แตก”ทหาร
ตะบองโล่เรียงกระดาน..........คืบใกล้
แกว่งกวัดฟัดแพ่นกบาล.........ระบมหมู่
“มือลูบทรวงไล้ไล้.................เทวศล้ำเหลือทน”
ทหารโหดกระทืบทิ้ง..............อาทร
“เพราะเพื่อมาราญรอน...........เศิกไส้”
เพรงเคยคิดอนุสรณ์...............ร่วมชาติ ไฉนฤๅ
รับคำสั่งสั่งไว้........................แต่ไร้ใจตรอง
“ลางแสดงเหตุแห่งแพ้”..........พลมาร
ปืนกระบอกทหารชาญ.............ประทับใช้
แว่ววิเวกวิญญาณ...................กี่ศพ เสนอฤๅ
แม้ว่าชีพนี้ไร้..........................ใช่ไร้ราคา
“พิศวงสังเวชโอ้.....................อกตู”
วัดแม่งก็ยังกรู.........................เคลื่อนคล้าย
คืบนรกยกปืนชู.......................สงฆ์สวด
“ห้ามอมิตรหมู่ร้าย...................อย่าร้าโรมถึง”
“สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง............ยามสาย”
สายบ่หยุดชีพหาย..................โหดเศร้า
กี่คนกี่วัดวาย..........................ทวีเทวศ ราแม่(ง)
ถล่มทุกถิ่นค่ำเช้า....................หยุดได้ฉันใด
“เคยศึกเคยสู้ไซร้...................ไป่หนี ศึกแฮ”
“ยามพระสุริยลี.......................ลดฟ้า
พระสดับแต่เสียงผี”................ผองเพื่อน กันแฮ
บ้านเงียบดังป่าช้า..................วัดว้าวังเวง
“สงครามครานี้หนัก.................ใจเจ็บ ใจนา
เลือดอุ่นกลับหนาวเหน็บ..........อกโอ้
“ลูกตายฤใครเก็บ....................ผีฝาก พระเอย
ผีจักเท้งที่โพล้........................ที่เพล้ใครเผา”
ผีลูกโลกมนุษย์โล้...................คลื่นแสง มาเฮย
มนุษยชาติเห็นภาพแสดง.........กี่เศร้า
ทีวีแผ่ผีแผง............................กี่ศพ พอพ่อ
พม่ากี่พ่ายจักเร้า......................โลกรู้ฤทัยเสนอ
ในเครื่องหมายอัญประกาศคัดออกมาจากตะเลงพ่ายครับ ที่เหลือก็มีการดัดแปลงจากโคลงของเดิม ให้มาอยู่ในบริบทใหม่
| Create Date : 29 กันยายน 2550 |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2550 1:25:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 379 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [