Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
อยากให้ทุกวันเป็นวันที่ดีและโลกนี้สวยงาม
<<
กันยายน 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
24 กันยายน 2552
เวลาที่เหลือ...
All Blogs
มอง..
ที่เห็น...
ในที่สว่าง
ระยะ...
กลับมาส่งโปสการ์ด...อีกครั้ง
บ่ายวันอาทิตย์ ....... (12 กันยา 2553)
ยืนอยู่ตรงที่เดิม...
เกาะช้าง...ก่อนวันปีใหม่
(ไม่)เหมือนกันทุกวัน
ระหว่างทางที่ไป......(เก็บตกจากเชียงราย)
เก็บดอกไม้จากบนดอยมาฝาก (แต่ไม่รู้ว่าดอกอะไร)
ภูชี้ฟ้า เมื่อปลายเดือนตุลา
เก็บตก จากภูทับเบิก
กาแฟ เรามาปีนต้นไม้เล่นกันเหอะ
เรายังเห็นกันอยู่ในทุกๆเช้า
เวลาที่เหลือ...
เจ้าหงิก มาให้น้องกินนมซะดีๆ (ลืมไปว่าตัวเองเป็นแมวตัวผู้)
ตะวันดวงนั้น ยังคงจะกลับมา
เวลาเพียงสั้นๆ (สังขละบุรี)
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ (เจ้าหงิก มาเลี้ยงน้องเร็ว อย่าขู่น้องนะ อยู่บ้านเดียวกัน)
แม่ครับ...ผมมีอะไรมาฝากแม่ด้วย (เอาอีกแล้วเจ้าหงิก)
เมื่อไม่นานมานี้เอง
ร้อนแต่เช้าเลย
ในที่สุด...
รอบบ้าน..ยามเช้า (เราล้วนอยู่ร่วมโลกเดียวกัน)
ระหว่างที่รอ....
ไม่ช้าก็เร็ว ที่จะค้นพบ
เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป
ส่งการบ้านค่ะคุณครูตะวันเจ้าขา( tag มือถือ)
ถึงขี้เหร่..แม่ก็รักนะเจ้าหงิก
เพราะไม่มีอะไรที่แน่นอน...
ดอกไม้รอบๆบ้านกับแมลงบางตัว ที่แวะเวียนเข้ามา
แค่ใครบางคน...ที่ผ่านเข้ามา(หรืออาจเป็นฉันเอง)
"ป้า....ไปซื้อสีมาให้หนูใหม่เลยนะ ดูสิ เอาไประบายเล่นหมดแล้ว"
ขอบคุณคุณ"ตะวันเจ้าขา" (เธอเต็มใจและไม่เคยเบื่อที่จะแนะนำ มือใหม่อย่างข้าพเจ้า)
ในหนังสือสีฟ้าเล็กๆเล่มนั้น...
บันทึกของดอกหญ้า
เจ้าหงิกเอ๊ย...วันๆทำอะไรมั่งเนี่ย
เจ้าหงิก...เข้าไปทำอะไรในนั้น
ณ.ที่หนึ่งที่ใด...
ยังอยู่ที่เดิม...แม้เวลาจะหมุนไป
เมื่อเช้านี้...
โตขึ้นหนูไม่อยากเป็นนางสาวไทย
ตะแง๊วคงไม่กลับมาแล้วละเจ้าหงิกเอ๊ย
ตะแง๊ว...กลับบ้านได้แล้ว
เดินรอบบ้าน ...หลังฝนตกมาเมื่อวาน
เกาะเสม็ด...เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
ว่างทุกวัน...
ผ้าดอกไม้ของยาย
ตื่นได้แล้ว
หลง
หลับทั้งวัน
วันที่ผ่านไปช้าๆ
แล้วแม่ก็ได้เพื่อนแก้เหงา
เรื่องของตะแง๊ว
เวลาที่เหลือ...
ถามตัวเองในทุกๆเช้า ที่ตื่นนอน
ว่าเรายังมีเวลาเหลืออยู่บนโลกนี้อีกนานแค่ไหน
วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายหรือไม่... ไม่มีใครรู้
ถ้ายังมีเวลาอีกยี่สิบปี
ก็จะเหลืออีกแค่เจ็ดพันสามร้อยวัน
ไม่รู้ว่ามากไปหรือน้อยไป
บอกกับตัวเองว่า
ทำแต่ละวันที่ผ่านไปให้ดีที่สุดก็พอ
ให้ทุกวันเป็นวันสุดท้าย...
เวลาที่เหลือจะมากหรือน้อยแค่ไหนไม่สำคัญ
อยู่ที่ว่าในแต่ละวันได้ใช้มันอย่างคุ้มค่าหรือไม่
ทำชีวิตในแต่ละวันที่ผ่านไปให้มีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ
แม้บางครั้งมีเรื่องราวผ่านมากระทบใจบ้าง
ก็ปล่อยวางไปเสีย และลืมๆมันไปบ้าง
คิดเสียว่าไม่มีใครเป็นสุขได้ทุกวัน
Create Date : 24 กันยายน 2552
Last Update : 24 กันยายน 2552 16:54:40 น.
10 comments
Counter : 918 Pageviews.
Share
Tweet
กำลังจะไปนอนแล้วจ้า (คอมพ์แบตกำลังจะหมด)
ดอกไม้ข้างบ้านสวย ๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ
เวลาดอกไม้ที่ปลูกออกดอกบานสะพรั่ง จิตใจก็ "บาน" ไปด้วยหล่ะค่ะ
เทคแคร์ค่ะ
คืนนี้ที่นี่ฝนตกหนักเลยค่ะ หลับฝันดีนะค๊า
โดย:
คุณย่า
วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:22:41:42 น.
ดอกไม้สวยจังค่ะ....
เวลาที่เหลืออยู่...เราไม่อาจรู้ว่าเหลือมากแค่ไหน
แต่เวลาที่เหลือทั้งหมด จะทำให้แม่มีความสุขที่สุดค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมกัน
โดย:
น้ำค้างเดือนหก
วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:23:10:05 น.
ภาพดอกไม้สวยนะครับฝีมือการถ่ายภาพไม่เบาเลยนะ
โดย:
p_pyai
วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:23:13:04 น.
*-* ดูเหมือนกำลังเหงา ๆ นะ
โดย:
เอื้องผึ้งจันทร์ผา
วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:8:11:39 น.
ดอกไม้สวยจังเลยค่ะ
จริงๆ นะคะ ไม่มีใครรู้แม้แต่ตัวเรา ว่าจะอยู่หรือจะไปวันไหน
แต่ก็ยังอุตส่าห์ทั้งถือทั้งแบกก้อนทุกข์เอาไว้ให้หนักไปได้ทุกวัน
ตะวันเองก็ด้วย...พอคิดได้ก็วาง
พอเผลอเข้าหน่อย...ไปคว้าก้อนทุกข์นั้นกลับมาถืออีกแล้ว
ฝนตั้งเค้ามืดเลยค่ะ...รักษาสุขภาพนะคะ
โดย:
You're My SunshinE
วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:16:28:41 น.
จริงค่ะ ทำชีวิตในแต่ละวันให้มีคุณค่าและมีความสุขในทุกๆวัน ดอกไม้สวยจังคร่า
โดย:
warniie
วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:16:41:34 น.
บล็อกสวยมากค่ะ
ถ้อยคำก็งดงาม
ว่าแต่
จะอยู่อีกยี่สิบปีเหรอคะ
กำหนดได้ด้วยอ่ะ!?
ชอบคำคม ๆ ที่เขียนให้ที่บล็อกนะคะ
หลายสิ่ง (ไม่ใช่แค่บางสิ่ง)
สูญหายไปกับเวลาที่เราไม่ยอมใช้มันจริง ๆ
โดย:
kangsadal
วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:16:43:44 น.
เสาร์สวัสดีค่ะ
มาชมดอกไม้สวยพาให้ใจสดชื่นค่ะ
โดย:
sangseetong
วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:14:53:18 น.
บล็อกนี้ธรรมชาติสะอาดสวย
งามด้วยมวลบุบผามาเป็นหลัก
ผีเสื้อรำฟ้อนร่อนอนุรักษ์
ปกปักบุบผาผกาวิไล
มวลหมู่ผกามาศพิลาสลักษณ์
ยากนักจะลบเลือนด้วยเงื่อนไข
พลาสติก กระดาษผ้า บ้ากันไป
ของเทียม ทำทำไมไม่ปลูกจริง...
(ผู้รณรงค์ให้รักดอกไม้จริง)
โดย: ลุงบูลย์ (
pantamuang
) วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:15:07:37 น.
สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ
แวะมาชมดอกไม้สวยๆ
ป่านนี้สหายน้อยๆ คงกำลังวิ่งเล่นกันสนุกสนาน
เมื่อคืนตะวันนอนดึกแต่ตื่นเช้า
เอาความคิดถึงมาส่งแล้วเดี๋ยวคงต้องไปแอบงีบสักนิด
โดย:
You're My SunshinE
วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:9:19:22 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
บ้านน้อยริมสวน
Location :
ชลบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ในแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป...
สุดท้ายเหลือแต่ความทรงจำ
และไม่มีสิ่งใดเลยที่ไม่เปลี่ยนแปลง
Friends' blogs
ตะวันเจ้าขา
พลังชีวิต
น้ำค้างเดือนหก
You're My SunshinE
ป้ามด
warniie
บ้านน้อยริมสวน
Webmaster - BlogGang
[Add บ้านน้อยริมสวน's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ดอกไม้ข้างบ้านสวย ๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ
เวลาดอกไม้ที่ปลูกออกดอกบานสะพรั่ง จิตใจก็ "บาน" ไปด้วยหล่ะค่ะ
เทคแคร์ค่ะ
คืนนี้ที่นี่ฝนตกหนักเลยค่ะ หลับฝันดีนะค๊า