หนึ่งปีผ่านไป นกกุถ่ายรูปสวยขึ้นเยอะเรย

เอ๊ะ เกี่ยวมั้ย

จะบอกว่า สายตาเราที่มองโลกก็ถ่ายทอดออกทางรูปถ่ายไง
แสดงว่านกกุมองโลกได้สวยงามขึ้น อิอิ ถูกเปล่าหว่า

เห็นด้วยนะกับเก็บอดีตไว้เป็นบทเรียนสอนเราสำหรับก้าวต่อไปของชีวิต

การรักตัวเอง (แต่ต้องไม่มากเกินไปขนาดเห็นแก่ตัวเองอย่างเดียวอะนะ) เจ็บปวดน้อยสุดแล้วค่ะ

ดีขึ้นก็ดีแล้วนะ

ในที่สุดมันก็ผ่านพ้นมาได้ เนาะ

ให้ใครหรอ .. ใจดวงน้อยๆ ..

ต้องอย่างนี้สิน้องรัก

อาจเพราะโลกมีเลนส์หลายตัวให้เรามองผ่านช่องมองภาพของกล้องละมั้ง


ชีวิตก็เหมือนกับการถ่ายภาพนั่นแหละ
นกจะเลือกบันทึกมุมไหนล่ะ

ใช้สองมือเปล่า กอดตัวเองเวลาเหงานะ...
ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเอง

เส้นทางชีวิตที่ก้าวเดินผ่านมาย่อมมีทั้งดีและไม่ดี...

อยู่ที่เราจะเลือกจดจำมันอย่างไร...

สู้ๆๆ...

หวานแหววไปรึป่าวจ๊ะ....
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข......เด้อ สิบอกไห่......