พี่เก่งหน้าเหมือนแม่ มากๆๆเลยอ่ะ อิอิ ดูรูปแต่ละรูปแล้ว ดูท่าน้องขอขวัญจะ happy มากๆๆเลยนะคะเนี่ยยย

ซึ้ง....
ซึ้งมากสุดตอนที่น้องของขวัญได้สร้อย ได้กำไร ได้พระเลี่ยมทองกลับบ้านเนี่ยล่ะ หุหุ

ล้อเล่น...ครอบครัวอบอุ่นดีนะเก่ง เห็นคุณตาร้องไห้แล้วซึ้งแทนเลย คุณตาท่าทางจะดื้อจริงๆด้วย แต่พอหลานมานั่งตัก คงอดกลั้นไว้ไม่ไหว เจ็บขาสุดๆ เอ้ย ซึ้งสุดๆ
(เก่งคงได้ความดื้อมาจากพ่อเก่งนี่ล่ะ 555)

พี่สาวเก่งจะ 40 แล้วเหรอ สวยอยู่เลย หน้าคล้ายเก่งเหมือนกันนะ แม่เก่งยังสาวอยู่เลย

ส่วนเจ้าของขวัญลั้นลามากๆๆๆๆๆ แบบนี้ล่ะนะ ชนะใจกรรมการ!!

ไม่ต้องรอปีหน้าหรอก กลับมาบ่อยๆก็ได้ จะได้เจอกันอีกไง

คุณเก่งหน้าเหมือน คุณแม่ จังเลยค่ะ
สวนของขวัญ เหมือนคุณตา ซะงั้น คริๆ

บ้านคุณเก่งอยู่ปากน้ำหรอค่ะ
ม่ะอยากจะบอก แต่ก่อนเป้นเด็กปากน้ำคริๆ
งานเจดีย์เมื่อ สัก 10 ปีก่อน ไปมันทุกคืน ขอโบกกก
สนุกอะไรนักหนาก็ไม่รู้
แต่ทุกวันนี้ให้ไป ไม่อยากไปแล้ว คนเยอะ แต่มีไปลอยกระทง บางปี รำลึกความหลังสมัยวัยซะรุ่น

สุขสันต์กันทั้งครอบครัวเลยนะคะ
เห็นบรรยากาศแล้ว รู้สึกเลยว่าน้องของขวัญชอบเจอคนเยอะๆ โดยเฉพาะเวลาอยู่กับเด็กเด็กด้วยกัน

น้องของขวัญหล่อเข้มคมคล้ายคุณตาเหมือนกันนะเนี่ย

เฮ้อ...คุณเก่งค้ะ..

ยิ่งเข้าไปดู กรุแตก ณ เกรฮาว แล้วอยากจะกรี้ดดดดดด 18 ตลบ....

คราวหน้านัดใหม่น้ะค้ะ...^^

ครอบครัวอบอุ่นจังค่ะ อ่านแล้วทำให้นึกถึงน้องเราเลย .. ตอนนั้นน้องเรากำลังจะไปเรียนต่อเหมือนกัน ก่อนไปบอกเราว่า "กลับมาก็คงไม่สนิทกันเหมือนเดิมแล้ว" เราเลยบอกว่ายังงัยครอบครัวก็ตัดกันไม่ขาดหรอก เพราะะเราเชื่อแบบนั้นจริง ๆค่ะ จะมีเรื่องยังงัย ถ้ามีครอบครัวรออยู่ก็สบายใจ ^^

ปล. น้องของขวัญหน้าเหมือนคุณตาจังค่ะ หล่อเหมือนกันเลย

อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ อยากให้พ่อกับแม่ของส้มได้เห็นจ๋ำจ๋ำบ้าง แต่ท่านทั้ง 2 จากไปเสียก่อน ไม่งั้นคงได้มีภาพประทับใจเก็บไว้บ้างค่า..

ดีใจกับคุณเก่งด้วยค่ะ ที่ได้ความรู้สึกดีๆกับครอบครัวกลับมา
ไปครั้งนี้คุณเก่ง คงจะคิดถึงครอบครัวมากๆ เป็นแน่

ปล.ทำไมไม่เห็นรูปพ่อน้องของขวัญเลยอ่ะ

แวะมาเยี่ยมมี๊เก่ง ไปเที่ยวมาสนุกไหมเอ่ย แต่เห็นน้องของขวัญยิ้มแป้นขนาดนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสนุกสุดๆไปเลย

ท่าทางเจ้าของขวัญจะชอบอยู่กะคนเยอะๆ เนอะ
โดยเฉพาะกะคนอายุเยอะๆ เทอจะแบบยิ้มปากกว้างมาก
ตากะยายคงเห่อหลานแบบไม่อยากให้กลับเลยอ่ะ
แอบซึ้งตอนตาจุ้บหัวของขวัญ แถมร้องให้อีก
ได้เห็นน้ำตาลูกผู้ชายเลย เป็นน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มจิงๆ

คุณตาคุณยาย ดีจัยมากมาย สายตาที่มองที่เจ้าของขวัญ ถ้าเป็นไปได้คงอยากบอกว่า อยู่กับตากับยายนะลูก....

กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณเก่ง ช่วงนี้คงยุ่งๆและเหนื่อยแน่ๆเลย
กอล์ฟเห็นรูปครอบครัวคุณเก่ง ทำให้คิดถึงบ้านอย่างจับใจ
น้องของขวัญดูมีความสุขมากๆเลย ยิ้มแป้นทุกรูปเลยค่ะ

หวัดดีจ้า แวะมาดูน้องของขวัญ แหมสนุกใหญ่เลยนะรูปหล่อ พี่สาวคุณเก่งยังสวยอยู่เลยเนอะ

ปล.คุณเก่งเป็นคนที่ไหนคะ เมื่อกี้เห็น comment นึง บอกว่าคุณเก่งเป็นคนปากน้ำ จริงอ่ะป่าว เพราะปุ๊กก็เป็นคนปากน้ำเช่นกันจ้า แต่ว่าได้สามีเป็นคนชุมพรอ่ะคะ

อ่ะแฮ่ม ! ของขวัญลั๊นลา ร่าเริงจริง ๆ ดูแต่ละรูปฮียิ้มไม่ฮุบเลย สงสัยจะติดใจ อยากไปเที่ยวบ่อย ๆ แหง๋ ๆ มี๊เก่งเตรียมหาทริปได้เลย .. อิ อิ

มี๊เก่งหน้าเหมือนคุณแม่เนอะ พี่สาวก็คล้ายกันเลย แอบซึ้งคุณตาค่ะ กลับมาคราวนี้คงคิดถึงหลานน่าดู อย่างงี้ต้องกลับมาเยี่ยมบ่อย ๆ แล้วน้า

ของขวัญต้องชอบอยู่กับครอบครัวใหญ่ๆ แน่เลย ท่าทางมีความสุขจัง เพราะดูทุกคนรักและเอ็นดูมาก
อ่านจบแล้วเกิดความรู้สึกดีดีแทนมี๊เก่งมาก ครอบครัวที่พร้อมหน้าคือสุขที่สุดแล้วหล่ะค่ะ
แล้วมี๊เก่งกลับมาเยี่ยมบ้านบ่อยๆนะคะ

อ่านบล็อคนี้แล้วอบอุ่นจิงๆ

ตามอ่านให้ครบทุก blog

อ่านบล็อคนี้แล้วปลื้มอ่ะค่ะ คุณเก่ง เวลา ทำให้เราคนระลึกอะไรได้เยอะ ดีนะคะที่ทำให้เกิดความรู้สึกดี ๆ แม้เราจะอยู่ไกล พี่ก็เชื่อว่า คุณเก่งคงจะ
เหมือนตัวอยู่ใกล้ เพราะเมฆบางๆ ที่เคยปกคลุม มันจางหายไปด้วยน้องของขวัญคนเก่งนี่เอง

ดีใจด้วยค่ะ ^.^

จากคนเคยดื้อเหมือนกัน อิอิ

น้องขวัญน่ารักจังค่ะ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นดีจังนะคะ

หน้าพี่เก่งเหมือนแม่เลย ดีใจด้วย น้องไม่งอแง เห็นแล้วอยากกลับบ้าน แง้

ที่เห็นเป็นรูปผมผมอายุ9ขวบที่
เห็นผู้ชายใสเสื้ออุตราเเมนเเหละรูปผม

น่ารักจัง