• เขียน เขียน เขียน
• เรื่องของปาก-ท้อง
• อะไรในกอไผ่
• มะม๋าตัวโปรด

หายไปนานมากเลยนะเนี่ยะ... ต้องหาเรื่องมาเขียนๆๆๆๆซะหน่อย   Create Date : 03 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2553 11:07:05 น. Counter : 633 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เจ้าแม่ม้า... การพนันเป็นอะไรที่เราไม่ชอบมากๆ แต่วันนี้นึกไงก็ไม่รู้ ลงทุนฝากลุง(เพื่อนชายวัยดึก)แทงม้าให้หน่อย อุตส่าห์ลงทุนตั้ง ๑๐๐๐ เยน มันมีลางสังหรณ์ว่าเบอร์นี้น่าถูก ท้าวความหน่อย ว่าลุงแกชอบที่จะถามเรื่องเบอร์ม้า ว่าเบอร์ไหนจะเข้าวิน ...ปู้โธ่..ใครมันจะไปตรัสรู้ได้เล่า ถ้าฝันหรือมีลางสังหรณ์เกี่ยวกับตัวเลขถึงจะบอก แล้วถ้าไม่มีลางสังหรณ์ก็จะไม่บอก ถามเท่าไหร่ก็ไม่บอก ก็มันไม่รู้ ขืนบอกไป แล้วพี่แกเอาไปแทงจนหมดตูด เรามิถูกฆ่าตายรึ... แต่ก็บอกแกไปหลายหน แล้วแกก็ถูกหลายหน จนทำให้แกจ้องจะถามเราทุกอาทิตย์ จนกระทั่งเราไม่ได้เจอแกอีกนานนนน... แล้วจู่ๆเมื่อวานนี้เราเมล์ไปสั่งลุง ลุงให้ซื้อให้หน่อย โดยบอกเบอร์ไป ๓ เบอร์ คือ ๙-๑๔-๒ แป๊บเดียวลุงรีบโทรกลับมาเลย ถามเราว่า "ถามจริงๆเหอะ เลขที่บอกน่ะ ดูจากหนังสือพิมพ์หรือแหล่งไหนรึป่าว" เราก็บอกว่า "หนังสือพิมพ์ดูไม่เป็น วิธีการดูก็ดูไม่เป็นด้วย เลยนี้เราได้จากเราฝันน่ะ" แกบอกว่า "เรานี่เจ๋งจริงๆ ยังกับรู้" ที่แกบอกแบบนี้ เพราะว่าเบอร์ที่เราบอกนั้นน่ะ มันเป็นเบอร์ที่กำลังมาแรงงวดนี้ วันนี้ตกบ่ายๆ ม้าที่เข้าวิน ๓ อันดับ คือ ๑๔-๙-๓ โห.....เฉียดฉิว....ผิดไปตัวเดียวเอง.... ปกติไม่เคยดูรายการแข่งม้า คราวนี้ตัวเองลงทุนไปตั้งพันนึง เลยต้องดูซักหนอ่ย ใจเต้นดีเหมือนกัน สรุปว่า ...อด...ได้แต่เฉียด... ส่วนลุงน่ะ เชื่อได้เลยว่าแกจะต้องฟันเละแหงๆ...(ยังไม่ได้โทรคุยกันเลย) เพราะแกจะปรับเลขเก่ง... แหม...นี่ถ้าเราถูกตามลำดับเลขละก็....จะได้เท่าไหร่นะเนี่ย(จริงๆไม่รู้หรอก..ฮี่...).....   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2549 21:25:46 น. Counter : 417 Pageviews.   9 comment Share Tweet

หล่อนเท่ห์มาก(๒) เจออีกแล้ว โชว์เฟอร์หญิง หล่อนนั่งหลังพวงมาลัยรถบัส คราวก่อนเป็นหญิงสาวๆ คราวนี้เป็นป้าแก่ๆ ท่าทางทะมัดทะแมง อายุอานามน่าจะใกล้ๆ ๖๐ เห็นจะได้ ขับรถดีมาก (นิ่มกว่าโชว์เฟอร์ผู้ชายบางคนซะอีก) แถมเสียงประกาศแจ้งผู้โดยสารแต่ละครั้ง ก็จะฟังชัดเจน ไม่งึมงัมๆในลำคอเหมือนโชว์เฟอร์ขี้เกียจบางคน เห็นหญิงเก่งๆอย่างงี้ ชอบๆๆๆ..อะไรที่คนเค้าไม่ค่อยทำ หรือทำกันไม่ค่อยเกร่อนัก ...ทำเอาเราเกิดอยากเป็นโชว์เฟอร์ขับรถบัสขึ้นมามั่งซะแล้วซิ(ฝันไปเหอะป้ามาลัย..)   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2549 21:09:08 น. Counter : 373 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ปลาตายหงายท้องแช่น้ำแข็ง หยุดงานอาทิตย์กับจันทร์ หยุดมาสองวันแล้ว งานการที่บ้านไม่กระดิกไม่ทำเลยซักกะอย่าง นอนตีพุงอืดเป็นปลาตายหงายท้องแช่น้ำแข็งเลย(ก็มันหนาวอ่ะ) ทำไม๊มันถึงได้ขี้เกียจปานฉะนี้นะเรา....แล้วเมื่อไหร่มันจะเจริญรุ่งเรืองกะเค้าละเนี่ยะ?.. บ่ายๆถึงได้ฤกษ์กระดิกตัวออกนอกบ้าน เพราะต้องไปเบิกตังค์มาต่อค่าตั๋วรถไฟไปโรงเรียนให้คุณนายใหญ่ที่บ้าน ไหนๆก็ออกนอกบ้านแล้ว ว่าจะไปแวะหาซื้อกุงเกงมาใส่ซักตัวนึง เดินเวียนไปเวียนมา ไปคว้ากางเกงเอว ๖๔ เซนฯมาลอง(ไซด์ที่หมายปองน่ะ) เพราะว่าเล็งตัวนี้ไว้นานแล้ว กะว่าไงๆต้องซื้อให้ได้ เข้าไปในห้องลองเสื้อ จัดการปลดกุงเกงยีนส์(เอว ๗๕)ออก และทำการลองตัวที่หยิบมา ท่านผู้อ่านลองทายซิว่า อีชั้นได้ซื้อกางเกงตัวที่หมายปองไว้นานแสนนานรึป่าว??? แล้วจะมาเฉลย...หุหุหุ...   Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2549     Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2549 16:45:06 น. Counter : 429 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ร้านนี้มาแปลกแฮะ! เย็นย่ำค่ำวันนึง หลังเลิกงาน ก็เป็นกิจวัตรเกือบทุกวันที่จะต้องแวะซูปเปอร์มาเก็ต เพื่อที่จะหาของกินหิ้วกลับบ้าน วันนั้น กลับบ้านช้ากว่าปกติ ประมาณทุ่มครึ่ง แต่ก็ไม่วายต้องแวะซื้อกับข้าว ก็รีบตะเกียกตะกายแย่งชิงกันออกจากรถไฟ ที่ต้องแย่งกะเค้าน่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะว่าซูปเปอร์มันปิด ๒ ทุ่ม เดี๋ยวซื้อกับข้าวไม่ทัน ไปถึงซูปเปอร์ ก็เป็นช่วงเวลาที่กำลังเลหลังของสด จำพวก กุ้ง หอย ปู ปลา หมู หมา กา ไก่ (หมากับกาไม่มีขายอ่ะ ) แม่บ้านที่อยู่เมืองยุ่นทั้งหลายจะรู้ดีว่า เวลาก่อนที่ซูปเปอร์จะปิดซักครึ่งชั่วโมงเค้าจะเริ่มติดราคาเลหลัง พร้อมตะโกนโหวกเหวกเรียกลูกค้า ขั้นแรก ก็จะเป็นลดประมาณ ๒๐-๓๐ เปอร์เซ็นต์ พอใกล้ๆเลิก ก็จะเป็น ลดครึ่งราคาก็จะมีป้ายสติกเกอร์ปริ๊นออกมาติด ทำให้ดูง่ายและเห็นชัดว่า ลดสุดๆ... ช่วงที่เราไปจะเป็นช่วงที่ยังลด ๒๐-๓๐ เปอร์เซ็นต์อยู่ ราคานี้ก็จะเป็นพวกพนักงานจะกะประมาณราคาเอาเอง โดยรถจากราคาเดิม ๑๐๐ -๒๐๐ เยน อะไรก็ว่าไป โดยใช้ปากกาเมจิกเขียนทับไปบนป้ายราคาเดิม เราก็ไปด้อมๆมองๆอยากได้ปลากลับบ้านไว้กิน เดินไปดูมา ...อะจ๊ากกกก...เฮ้ย..ไหงมันราคาขึ้นวะเนี่ยะ อันไหนมันก็ลดราคา แต่อันนี้มันดันขึ้นราคา ....หยั่งงี้ต้องเครมจั๊กหน่อย... ว่าแล้วก็หิ้วปลาแพ็คนั้นไปให้คนขาย แล้วบอกว่า เรา..."ขอโทษนะคะ...ทำไมอันนี้ราคามันแพงขึ้นล่ะ" พนักงาน.."อ้ะ!!...ขอโทษครับ..ขอโทษครับ" ทำท่าตกใจพร้อมขอโทษขอโพยเรา แล้วพูดต่อ.. "งั้นแพ็คนี้ผมลดให้เป็นพิเศษเลยนะครับ " พูดพร้อมกับเขียนราคาลดให้ มากกว่าครึ่งเล็กน้อย เรา..."ฮ่าๆๆๆ...ไม่ต้อง..ไม่เป็นไร...ฉันไม่ซื้อหรอก...แค่อยากบอกเธอเฉยๆเท่านั้นแหล่ะ" พูดเสร็จเราก็เดินดูของอื่นๆ คนขาย..."" เรา.(เดินคิดในใจ).."แหม..ถ้าเป็นปลาอื่นละก็เสร็จฉันซิ ก็ฉันไม่กินปลาไหลนี่ยะ)   Create Date : 30 มกราคม 2549     Last Update : 30 มกราคม 2549 9:29:03 น. Counter : 430 Pageviews.   7 comment Share Tweet

• นู๋โนริ
• naruน้องใหม่
• วดี
• ปาน-Sapporo
• fudge-a-mania
• jisi
• nature-delight
• ลำพูริมน้ำ
• อ้อแอ้เอง
• มาลีjp
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com