Group Blog
 
All blogs
 
ไร้มารยาท


เป็นที่รู้กันทั่วๆไปว่่า ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีระเบียบวินัย บ้านเมืองสะอาด จะซื้ออะไร จะทำอะไรก็ต่อคิว จะกินข้าวกลางวันก็ต้องต่อคิวยาวเป็นชั่วโมง เค้าทำกันจนติดนิสัย และเป็นความพอใจ เป็นความต้องการของเค้าเองที่ไม่คิดเบื่อที่จะต้องต่อคิว

ด้วยเหตุนี้ก็ประชาชนชาวยุ่นก็เลยติดเป็นนิสัยกันมาจากรุ่นทวดยันรุ่นหลาน ซึ่งอันนี้เราก็ต้องขอชื่นชม อยากให้บ้านเมืองเรามีระเบียบวินัยมั่ง

แต่ก็เหอะ....
คนดีมีวินัยมันมีทั้งโลกซะเมื่อไหร่...
ไอ้ที่ว่า"คนญี่ปุ่น" มีระเบียบ มีวินัย ทำอะไรต่อคิวเข้าแถว

คนญี่ปุ่น"อันตราย"ก็เห็นจะมี พวก"ป้าๆ" หรือที่เค้าชอบเรียกกันว่า "โอะบ้ะจัง" แกจะเป็นประเภท ทำอะไรตามใจฉัน ตัวอย่างเช่น ขี่จักรยานก็ขี่มันเต็มถนน ไม่สนใจรถที่ขับมาข้างหลัง(รถมันก็ไม่ยอมบีบแตรไล่แฮะ)
ออกจากสี่แยกนึกจะตรงไป ก็ตรงไปเลย ไม่มีการชลอดูรถก่อน สร้างความเดือดร้อนให้กับคนขับรถใหญ่เสียจริงๆ(อันนี้ก็เห็นกะตาเลย สี่แยกหัวมุมบ้าน(สมัยเช่า้บ้านอยู่)เลย กระเด็นกันเห็นๆ แต่ป้าแก แก่หนังเหนียว ไม่ยักเป็นอะไรแฮะ)

เรื่องนี้เราก็เจอมากะตัวแหม็บๆ

เมื่อต้นอาทิตย์ไปส่งของที่ไปรษณีย์มา มีเรื่องกวนใจ กวนอารมณ์จ๊อดให้ขุ่นมัว เป็นเรื่องของป้าไม่มีมารยาทน่ะ
เราจะส่งจดหมาย ก็ยืนตามจุดที่เค้ากำหนด เพราะว่าคนก่อนหน้าเราเพิ่งเสร็จ แล้วเจ้าหน้าที่ก็ยังเคลียร์งานจากคนลูกค้าคนเก่าไม่เสร็จ ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ จึงยังไม่ได้เรียกเรา เราก็ยืนรออยู่ที่จุด

ภายในเสี้ยวเวลาไม่กี่วินาที ก็มีลมผ่านเราไป ฟิ้วววววว....

เฮ้ย...ป้า!!!!! มาจากไหนว๊ะเนี่ยะ..... แซงตูนี่หว่า????...
เราคิดไป พร้อมๆกับอึ้งและงงอยู่แป๊บนึง

จังหวะนั้นมีป้ามาต่อหลังเราอยู่คนนึงด้วย เค้าก็เ็ห็นว่าป้าคนนั้นแซงเรา

ป้าคนหลังถามเรา..."ต่อคิวอยู่รึป่าวจ๊ะเนี่ย?"
เรา..(พูดเสียงดัง).." ใช่...ต่ออยู่...อุตส่าห์รอตั้งนาน ...แซงไปเลยอ่ะ.."
ป้าคนหลัง.."ใช่ม๊า???" แล้วป้าแกก็ขำนิดๆ

ป้าคนที่แซง..หันมาดูเรานิดนึง แล้วไม่สนใจ ส่งจดหมายต่อ

แหม๊.......เรางี๊อยากตืบจริงๆเลย ....คนอาไร๊...ไม่มีมารายาทเอาซะเลย...หมั่นเขี้ยวว่ะ

.................................

จบไปเรื่องนึง

มีอีกเรื่องนึง อันนี้แบบอุ่นๆเลย...เมื่อเช้าวันนี้

ทุกวันนั่งรถไฟแล้วต้องไปต่อรถเมล์ เป็นรถเมล์ต้นสาย ก็ต้องออกตามเวลาเป๊ะ... เพราะฉะนั้น กว่ารถจะมาที คนก็ออกจากรถไฟตั้งไม่รู้เท่าไหร่ แต่เรามักจะออกเร็วเป็นประจำ เลยได้ต่ออยู่ที่หัวแถว

วันนี้เร็วเป็นพิเศษเลยได้อยู่ที่คนที่ ๑ ในขณะที่ผุ้คนหลั่งไหลออกจากสถานีรถไฟเพื่อมาต่อรถคันเดียวกับเราเยอะมากๆ ๕-๖๐ คนเห็นจะได้ ฉะนั้น แถวมันถึงได้ยาวเหยียดเป็นหางว่าว คนที่ออกมาจากสถานีรถไฟก็ไม่เท่าไหร่ แต่คนที่ออกมาจากด้านตรงข้ามทางออกรถไฟ(ก็คือทางด้านต้นสายที่เรายืนอยู่) มันจะต้องเดินไกลมากๆเพื่อที่จะไปต่อท้ายแถว

ฉะนั้น มันก็จะมีได้พวก"ลักไก่ไร้มารยาท" ทำโมเม ต่อหัวแถว จริงๆก็เห็นหลายหนแล้ว แต่ไม่เจอกับตัวเอง ดูแล้วก็หมั่นเขี้ยวเหมือนกัน แต่คนญี่ปุ่น เค้าก็ไม่ค่อยบอก หรือโวยวาย(เป็นบ้านเราเมิงเจอยำทีนแน่ๆ) เต็มที่ก็ได้แต่ เหลือบๆ มองๆ ให้ไอ้คนที่มาแซงมันรู้ตัว เ

มันก็รู้ตัวอยู่แล้วหล่ะ ทำไมมันจะไม่รู้ล่ะ ก็มันรู้ว่าแถวย๊าวยาว มันถึงได้มาหยอดแซงแถวง่ะ...เราดูแล้วรำคาญลูกตา

มาถึงคิวเรา ..

วันนี้เช้า เราอยู่หัวแถว ยืนรอรถอยู่เกือบ ๑๐ นาทีได้มั๊ง กว่ารถจะมา แถวมันยาวเป็นกิโล แล้วก็มีเด็กหนุ่มน่าจะประมาณเกือบๆ ๓๐ ได้ โผลมาจากทางด้านต้นป้ายรถเมล์ ตอนแรกมันก็เดินจะเดินไปท้ายแถว แต่แล้วมันก็วกกลับมาที่หัวแถว (เราเหลือบๆดูมันอ่ะถึงได้รู้)

แล้วมันก็คงเปลี่ยนใจ เพราะแถวยาวมาก มีโอกาสไม่ได้ขึ้นรถก็เป็นไปได้ เพราะคงแน่นมากๆ แล้วมันก็มายืนทางด้านซ้ายของเรายืนห่างเล็กน้อย (ทางซ้ายต้องไม่มีคน เพราะว่าเราเป็นคนแรกของแถว )มาถึงมันก็มาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แล้วต่อหัวแถวเลย

โห.......หยั่งงี้ก็สวยซิว๊ะ......(เราคิดใจใจ)

คิดไม่คิดอย่างเดียว .... ปากพูดมือทำงานด้วย

"ปลายแถวอยู่ที่โน่นค่ะ ไม่ใช่ที่นี่" เราทำพูดหน้าตาเรียบๆ ด้วยสำเนียงสุภาพ(แบบตูจะฆ่าเมิง) พร้อมชี้นิ้วไปที่ท้ายแถว

แล้วป้าๆ ลุงๆที่ต่อๆจากเราก็มองกันใหญ่เลย

ไอ้นั่นมันคงอาย เลยต้องถอยทัพไปต่อท้ายแถว...

.....และแล้วมันก็ไม่ได้ขึ้นรถคันเดียวกับเรา เพราะว่ารถเต็ม....อิอิ..สมน้ำหน้า


........แต่พักนี้ไม่รู้เป็นไง...มีเรื่อง ..ขวางหู ขวางตา กวนตา กวนใจ บ่อยจริงๆ....เอ๊ะ....รึว่าเรา...เป็น...."โอะบ้ะจัง" ซะแล้วละนี่....




Create Date : 26 มกราคม 2549
Last Update : 26 มกราคม 2549 20:20:55 น. 4 comments
Counter : 299 Pageviews.
Share

 
ดีจังเลยค่ะ ได้ออกจากบ้านทุกัน มีเรื่องหนุกๆมาเล่าให้ฟังบ่อยๆ ช๊อบ ชอบ(อ่าน) อ่านไปลุ้นไป อิอิ

ป ล ส่งหลังไมค์ไปให้ ได้รับไหมคะ


โดย: นู๋โนริ วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:20:28:49 น.  

 
ถ้ามาเมืองไทยนี่ คงได้อกแตกตายแน่ๆ จะตื้บก็ไม่ได้ เพราะเค้าทำกันหลายคนแบบหน้าตาเฉย เผลอๆไปว่าเข้าอาจโดนชักปืนยิงตายตรงนั้นก็ได้


โดย: mungkood วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:20:56:29 น.  

 
เรื่องสิงห์นักปั่นตามใจฉันแบบนั้นก็เจออยู่บ่อยๆ ค่ะ เพราะแถวบ้านจะมีแยกเล็กๆ ที่รถยนต์ต้องวิ่งทางเดียว

เดินผ่านแยกที่ไร ถ้าเห็นจักรยาน กับรถยนต์ที่มาคนละทางแล้วอดเสียวสันหลังไปด้วยไม่ได้ เพราะเคยเห็นแบบสิวเสียดเกือบชน เพราะป้าแกปั่นไม่หยุด ไม่ชะลอเลย

และเรื่องแซงคิว เป็นอะไรที่รับไม่ค่อยได้เหมือนกันค่ะ ถ้าเจออย่างป้าคนนั้นแซงตัดหน้านะคะ......


ยังมีคนที่รอหลังอีกตั้งหลายคน ป้าแกจะตัดหน้าแบบนี้ ปล่อยไม่ด๊ายยยยย


โดย: jan_tanoshii วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:21:10:57 น.  

 
จำได้เคยดูรายการญี่ปุ่น

เขาแปลว่าคุณป้ามหาภัยค่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ


โดย: ตอกะจอ วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:21:16:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มาลัย1000ปี
Location :
Kanagawa Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add มาลัย1000ปี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.