Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 3661152 : เส้นทางการเป็น "นักศึกษาเเพทย์ ที่อเมริกา" ของลูกสาวคนโต

เส้นทางการเป็น "นักศึกษาเเพทย์ ที่อเมริกา" ของลูกสาวคนโต

ในช่วงวันเกิด ลูกสาวคนโตจะมีของขวัญให้เราทุกปี ปีนี้เธอซื้อดอกไม้, กระเป๋าสะพาย เเละการ์ดวันเกิดรูปลูกโป่งสีชมพูมาให้

เปิดการ์ดออกมาอ่าน เขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า "Happy Birthday Mom! Take care of yourself So you can see me become a doctor. I Love You! Aom" แปลภาษาไทยว่า "สุขสันต์วันเกิดเเม่ ดูเเลตัวเอง จนกว่าฉันจะเป็นเเพทย์ ฉันรักคุณ จากออม"

ลูกสาวคนโตเรามีความมุ่งมั่นอยากจะเป็นเเพทย์ ตามรอยคุณพ่อของเธอ (คุณพ่อของเธอขณะมีชีวิตอยู่ เป็นเเพทย์ที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า) เส้นทางการเรียนจบเเพทย์ของเด็กอเมริกายาวนานมาก โดยเริ่มจากต้องเรียนจบไฮสคูล (Graduate from high school) จากนั้นไปต่อ an associate's degree ที่ community college 2ปี จากนั้นต้อง Earn a bachelor's degree ในสาขาวิทยาศาสตร์ ซึ่งปัจจุบันเธอกำลังเรียนอยู่ที่ University of Illinois Chicago เมื่อจบจากที่นี่เเล้ว ขั้นต่อไปคือต้องทำการสอบเข้าในมหาวิทยาลัยที่เปิดสอนในคณะเเพทย์ศาสตร์ เมื่อเรียนจบเเล้วต้องเป็นเเพทย์ฝึกหัดก่อน เเล้วจึงทำการสอบเอาไลเซ็นต์เป็นลำดับถัดมา

เเค่ฟังลูกเล่าเรื่องเรียนเเล้ว มันยาวนานหลายปีมากเลยเนอะ เป็นกำลังใจให้ก็เเล้วกัน เรียนในสิ่งที่ชอบ ตั้งใจเรียนให้สำเร็จออกมา มีงานทำ เป็นคนดีของสังคม คนเป็นเเม่อย่างเราก็ชื่นใจเเล้ว

เราพาลูกสาวคนโตไปอยู่อเมริกา ขณะที่เธอเรียนอยู่ชั้น ป.1 ที่โรงเรียนระเบียบศึกษา ซอย พหลโยธิน 54/1เขตสายไหม กรุงเทพ ซึ่งขณะนั้นบ้านเราอยู่ใกล้โรงพยาบาลทหารอากาศ

เมื่อเครื่องบินลงจอดที่อเมริกา ขณะนั้นเรามีถิ่นพำนักอยู่เมืองเร็กซ์ ใกล้เมืองเเอตเเลนต้า รัฐจอร์เจีย เครื่องบินลงช่วงบ่ายๆ ตอนกลางคืนพาลูกเข้านอน พอเช้าวันรุ่งขึ้น พาลูกไปสมัครเรียนทันที ลูกมีความกดดันมาก ที่ต้องมานั่งปรับตัวเข้ากับโรงเรียนใหม่ รวมทั้งครู เเละเพื่อนๆ อีกทั้งภาษาพูดก็ไม่เหมือนตอนอยู่เมืองไทย พอผลการเรียนเทอมเเรกออกมา เธอสอบตกหมดทุกวิชา ครูเรียกเราไปพบ เราครียดมากเลยช่วงนั้น

เราเลยมานั่งคิดว่า จะต้องทำอะไรซักอย่างเเล้ว เลยจับเข่านั่งคุยกับลูก เขาบอกว่า เขาฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง เเละไม่ยอมพูดกับใครที่โรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือครู จนทุกคนคิดว่าเธอเป็นใบ้

หลังจากนั้น เมื่อลูกกลับมาจากโรงเรียนในตอนเย็น เรามานั่งสอนการบ้านให้เธอทุกวัน วันละหลายชั่วโมง จะอธิบายเป็นภาษาไทยก่อน เเล้วค่อยเทียบเป็นภาษาอังกฤษ หาเทคนิคการสอนให้ลูก ไม่ว่าจะเป็นคำศัพท์ หรือการบวกลบวิชาเลข คุณครูที่โรงเรียนบอกว่า เราควรพูดภาษาอังกฤษเพียงภาษาเดียวกับลูก เพื่อให้เธอคุ้นเคย เเละไม่สับสนเรื่อง 2ภาษา ที่รัฐจอร์เจีย ส่วนใหญ่คนที่นี่เป็นคนผิวสี พูดมีสำเนียง เเละฟังยาก

ช่วงเวลาที่ผ่านไป เธอค่อยๆปรับตัวได้ เริ่มพูดคุยกับเพื่อน เเละเรียนเข้าใจมากขึ้น ปัจจบันเธออ่านและเขียนภาษาไทยไม่ได้เเล้ว เเต่ยังพูดเเละฟังภาษาไทยรู้เรื่องนิดหน่อย เนื่องจากเธอลืม เเละอีกอย่างเราไม่ได้พูดภาษาไทยกับลูกเวลาอยู่บ้าน

ที่เมืองไทย เวลาสอบเอ็นทรานซ์เข้าเรียนคณะเเพทย์ศาสตร์ ผู้สมัครสอบต้องมีคุณสมบัติคือ จบ ม. 6 หรือเทียบเท่า รับเฉพาะนักเรียนสายวิทย์ - คณิตเท่านั้น

เเต่ที่อเมริกาไม่ใช่เเบบนี้ ที่นี่คุณสามารถเข้าเรียนเเพทย์ได้ ไม่ว่าคุณจะจบสายอะไรมา หรืออายุเท่าไร เด็กไฮสคูล หรือ ม .ปลาย จะเรียนคละวิชา ไม่มีสายวิทย์ คณิต ศิลป์ภาษา หรือโปรเเกรมอื่นๆให้เลือกเรียนเเบบเมืองไทย (อันนี้เป็นโรงเรียนของลูกนะคะ โรงเรียนอื่นไม่ทราบค่ะ)

ค่าเทอมการเรียนมหาลัยในชิคาโก จะเเบ่งเป็น 3ระดับ คือ International หรือนักเรียนต่างชาติ จะเสียค่าเทอมเเพงที่สุด, Non resident คือนักเรียนที่มาจากต่างรัฐ ค่าเทอมจะเเพงรองลงมา เเละ Resident คือ พวกนักเรียนที่มีถิ่นพำนักอยู่ในรัฐอิลลินอยส์ พวกนี้ค่าเรียนจะถูกที่สุด (อันนี้ยังไม่พูดถึงการขอสกอล่าชิพ เเละทุนการศึกษาต่างๆ)

ขอบคุณทุกท่านที่เเวะมาเยี่ยมบล้อกนะคะ

Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2564

Last Update : 17 มีนาคม 2564 1:09:49 น.

1 comments

Counter : 668 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณTui Laksi

น่ารักมากๆและชื่นชมทั้งคุณแม่คุณลูกเลยค่ะ
โตเป็นสาวแล้วสวยไม่แพ้คุณแม่เลยนะคะ
ยินดีกับว่าที่คุณหมอสาวสวยในอนาคตด้วยค่ะ

โดย: Tui Laksi

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:8:36:26 น.