Group Blog
All Blog
|
sweet memories สองอาทิตย์นี้กลางคืนว่าง นั่งท่องเน็ท มีเวลาพอที่จะเข้ามาอ่านอะไรเก่า ๆ ในนี้ ย้อนดูวันบันทึกเก่า ๆ เท่าที่เน็ทเต่าจะวิ่งไปได้ พค. 2551 น่าจะวันแรกเริ่ม นับนิ้วคร่าว ๆ ก็สิบปีแล้ว ร้องว้าวเลยนะนี่ อ่านแล้วอมยิ้ม อ่านแล้วตาแดง ๆ อ่านแล้วใจเต็มติ้น ความรู้สึกคิดถึง ลอยอบอวนไปหมด ความคุ้นเคยที่เคยอุ่นหัวใจ ไล่คลิกไปตามบ้านต่าง ๆ หวังจะฝากคำทักทาย เหมือนแลไม่เห็นความเคลื่อนไหว แม้หลายคนจะผ่านเข้ามา แม้หลายคนจะห่างออกไป และอีกหลายคน ก็หลงลืมพาสเวิร์ดเข้าบ้านตัวเอง คิดถึงใครอีกหลายคน และเชื่อว่าคุณเหล่านั้นก็คงคิดถึงเช่นกัน ขอบคุณถนนสายมิตรภาพที่ทำให้เราได้ก่อร่างสร้างตัวเป็นกลุ่มน้อย ๆ ที่คอยแลกเปลี่ยนหนังสือและความห่วงหา โลกในตอนนั้นไม่ได้ทำให้เราได้ใกล้กันง่ายขนาดนี้ ถ้าหมุนเวลามาเป็นเวลานี้ กรุ๊ปไลน์ของเราคงติ๊งกันทั้งวัน .. อัพเดทไว้เผื่อใครอาจจะอยากรู้ สองสามปีกว่าที่หายไปอย่างจริง ๆ ไม่ได้ขยันเข้ามาเขียนเท่าไหร่ ไม่มีเวลามากนัก เพราะแมวป่วย แมวตัวที่เลี้ยงไว้ ป่วยถึงขั้นต้องเปลี่ยนเลือด หลังจากนั้นแม้สภาพจะดีแต่เรากลับรู้สึกไม่ค่อยดี เค้าเหนือยง่าย เค้าแย่ลง เค้าขยับไปไม่ได้ในทิศทางที่ต้องการ วันที่ให้เลือด ขาเค้าถูกตรึงไว้ จนมันเหมือนถูกตรึ่ง และไร้แรง สามสี่เดือนแรก ยังไม่ยาก แต่หลังจากนั้น เริ่มทานอาหารได้น้อยลง แม้กระทั่ง ทูน่ากระป๋องที่สุดโปรด ยังไม่อยากกิน จากอาหารกระป๋องที่กินเองได้ กลายเป็นอาหารเหลว และในที่สุดเป็นไซริง ตกลงใจแล้วว่าจะไม่พาเค้าไปถ่ายเลือดอีกแล้ว และไม่สนับสนุนใครให้ทำด้วย สงสารเค้า เพราะความที่เรารักตัวเอง ไม่อยากสูญเสีย จึงยื้อดึง แต่ไม่เคยถามเค้าว่า เค้าอยากได้หรือเปล่า สองปีที่ดูแลกันเต็ม ๆ ไม่ได้ไปไหนเลย แม้กระทั่งปราณบุรีที่ชอบแว่บไป สัญญาณจากเค้าก่อนจะไปถูกส่งมาเป็นระยะ เตือนให้เรารักษาใจ นับเวลาถอยหลัง จนกระทั่งเช้าวันหนึ่ง การจากลามาถึง เค้าน่ารักมาพอที่จะทรงร่างรอทุกคนให้ร่ำลากัน เค้าแตะแขนขาทุกคนที่ไปหา พยายามเดินไปหาแสงสว่างนอกประตู เค้านอนนิ่งก่อนหายใจหอบ และเงียบไป น้ำตาไหลอย่างกลั้นไม่อยู่ แม้กระทั่งตอนนี้ .. ความคิดถึงนี่ ร้ายกาจจัง ..
ขอแสดงความเสียใจด้วอย่างยิ่งค่ะ  RIPช่วงนี้ มีเพื่อนๆblogเก่าๆ 8-9 ปี แวะเวียนกลับมาเขียนอีกครั้งเพิ่มมากขึ้นค่ะ  บล็อคแกงค์ดีที่ เราเขียนบันทึกเรื่องราวเก็บไว้ แล้วย้อนกลับมาอ่านได้ อย่างที่ว่าจริงๆค่ะ  Take care นะคะ โดย: เริงฤดีนะ
  วันที่: 6 พฤษภาคม 2561 เวลา:12:43:22 น. |
inmemoir
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] -in memoir- งานเขียนย่อมจัดเป็นงานวรรณกรรม ซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 6 ซึ่งให้ความคุ้มครองแก่ท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ ในงานเขียนดังกล่าวโดยอัตโนมัติ ไม่จำต้องจดทะเบียน |
|||||||||||||
เสียใจกับเรื่องของแมวตัวโปรดด้วยนะครับ