Bloggang.com : HuggytheHusky - แด่เจ้า Coffee หมาน้อยที่ถูกเจ้าของทิ้งให้ตาย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Love Huggy

HuggytheHusky

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ขี้เกียจเป็นนิจ ถูกผิดไม่ชัวร์
หาเรื่องใส่ตัว ตอบมั่วตลอด

Group Blog

All Blogs

Friends' blogs

[Add HuggytheHusky's blog to your web]

Links

BlogGang.com

แด่เจ้า Coffee หมาน้อยที่ถูกเจ้าของทิ้งให้ตาย

วันที่ 27 ธันวา ปี 53 เหมือนกับวันอื่นๆที่ต้องพาโก้ไปเดินที่สวนตอนเช้า

วันนี้เจอหมาหลุดมา สองตัว มิเนเจอร์ตัวแสบที่พยายามไล่กัดโก้ กับ โกลเด้นที่โดนโก้เห่าใส่ก็วิ่งหนีกลับบ้าน เดินเสร็จกำลังจะข้ามถนนกลับไปที่บ้าน โก้ก็ไม่ยอมกลับเหมือนมันได้กลิ่นอะไรสักอย่าง มันพยายามดึงเราไปที่แถวๆพุ่มไม้ แล้วก็ไปเจอสิ่งๆหนี่งอยู่บนดิน โก้ก็เอาจมูกไปดมๆดุนๆ ดูไม่ผิด มันเป็นหมาตัวเล็กๆ ตอนแรกคิดว่ามันตายแล้ว แต่ลองสังเกตดูพบว่ามันยังหายใจกระเพื่อมๆแบบแผ่วๆอยู่ ตัวมันเล็กนิดเดียวเอง แถมมีอะไรชื้นๆเปื้อนตัวไปหมด กลิ่นเหม็นคาวมาก

เรารีบพาโก้กลับบ้าน ขอแม่ไปช่วยลูกหมา พอแม่อนุญาติ ก็รีบออกพาน้องชายมาช่วยเก็บมันอีกทีนึงตัวมันเปียกมาก แถมโดนมดกัดเต็มไปหมด เราต้องเช็ดตัวมัน แล้วก็เอาผ้าคลุมกันมันหนาวเช้านั้นอากาศถือว่าเย็นมาก โก้มันคอยลุ้นอยู่ข้างๆ แต่พ่อเรากลัวว่าลูกหมาจะเป็นโรคร้ายแรง จึงให้เราแยกโก้ไปไกลๆลูกหมาตัวนั้น พอเริ่มอุ่น เราได้ยินเสียงมันครางเบาๆ เราโทรปรึกษาพี่นี(เป็นอาจารย์สัตวแพทย์) ถามว่าควรทำอย่างไรบ้าง แต่เราไม่รู้ประวัติน้องหมาเลย พี่นีเลยแนะว่าลูกหมาอาจช๊อกให้ทำให้อุ่นก่อน และควรพาไปหาหมอ

ครอบครัวเราคิดขนาดว่าถ้ามันหายจะเอาไปให้ญาติที่อุบลที่รักหมาเลี้ยง
เราเลยไปหากล่องมาใส่มันเพื่อให้มันอุ่นขึ้น แล้วหาผ้าขนหนูมาห่ม รอเวลาที่จะพามันไปหาหมอ อาการหมาน้อยเหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ มันส่งเสียงครางเป็นบางครั้งบางคราว น้องชายเราก็คอยเฝ้าเจ้าลูกหมาพยายามเอานมให้มันกิน แต่มันกินไม่ไหว บองทีมันก็อาเจียนออกมา แล้วก็ถ่ายออกมาด้วย น่าสงสารมาก

ทุกคนในครอบครัวเราก็ลุ้นให้มันรอด ขออย่าให้มันเป็นอะไรมากเลย

ตอนเที่ยงเราแม่ก็พามันไปหาหมอ
ปกติจะไป NP แต่วันนี้เราต้องไปต่างจังหวัดช่วงบ่ายเลยไปคลีนิคตรงข้ามตลาดปัฐวิกร เพราะใกล้กว่า ตอนไปถึงเราเจอแม่ลูกคู่หนึ่งเอาชิสุมาหาหมอ แม่เค้าก็มาดูหมาเรา เค้าบอกท่าไม่ดีแล้วลูกหมามันairhunger เราได้ยินก็ใจหาย
พอหมอออกและผู้ช่วยออกมาดู ก็อุทานอย่างตกใจว่า นี่มันหมาตัวเมื่อวานนี่!
เราก็ถึงกะงง ว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น แม่เรารีบเล่าให้คนที่ร้านฟังว่าได้ลูกหมามาอย่างไร คนที่ร้านยังมองในแง่ดีว่าตอนที่เราเก็บมาคือได้มาทั้งกล่องแบบสภาพที่เห็นนี่ เราเลยต้องเล่าความจริงว่า ตอนเราไปเจอมันโดนทิ้งแบบเดียวดายไม่มีผ้าหรืออะไรคลุมกันหนาวเลย แถมโดนมดรุมกัด น่าสงสารมาก ผู้ช่วยในร้านได้ยินก็หน้าเสียเพราะสงสารหมามาก

หมอบอก ว่าตัวนี้หมอดูมาสองวันจนอาการเริ่มทรงแล้ว เพิ่งให้กลับบ้านเมื่อวานนี่เองแล้วบอกเจ้าของให้วันนี้พามาใหม่ ซึ่งเมื่อวานเจ้าของก็รับปาก ไม่นึกว่ากลับบ้านไปเค้าจะเอาหมามาทิ้งเลย หมอเล่าว่า เจ้าของเค้าซื้อหมาตัวนี้มาจากตะวันนา อายุสองเดือน ชื่อเจ้าคอฟฟี่ หมอบอกแม่เราว่าจะเอาไปคืนเจ้าของดีไหม? แม่เราส่ายหน้าบอกถ้าเค้าเอามาทิ้งแล้วเอาไปคืนเค้าก็คงเอามาทิ้งอีกอยู่ดี

แม่เราเลยขอหมอให้ช่วยดูเจ้าตัวนี้ให้ก่อนเพราะต้องไปต่างจังหวัดวันนี้ ถ้ารอดกลับต่างจังหวัดมาก็จะมารับเลี้ยงต่อ แล้วก็จ่ายค่าฝากเลี้ยงไปก่อนพันบาท หมอก็บอกว่าอาการเจ้าคอฟฟี่น่าเป็นห่วงมาก ทั้งที่เมื่อวานดีขึ้นแล้ว แต่เพราะถูกทิ้งให้นอนตากน้ำค้างทั้งคืน อาการมันเลยทรุดหนัด วัดอุณหภูมิยังไม่ได้เลย หมอถึงกับถามว่าถ้ามันไมรอดให้จัดการศพให้เลยไหม?

ประมาณบ่ายสามโมง ขณะที่เราเดินทางไปเขาใหญ่ หมอก็โทรมาบอกเราว่า เจ้าคอฟฟี่เสียแล้ว เค้าจะจัดการศพให้เลย แล้วเมื่อเรากลับมาให้มารับเงินที่เหลือจาการรักษาด้วย เราก็บอกครอบครัวเราตามนั้น น้องชายเราก็เศร้าๆ

มันทำให้เราคิดได้ว่าบ้างคนบ้านใหญ่โตมีสตางค์ แต่แค่สัตว์ตัวเล็กๆตัวนึงที่เค้าซื้อมาเค้ายังไม่มีความรับผิดชอบเลย

แถมลูกสุนัขที่เค้าเลี้ยงเป็นโรคลำไส้ซึ่งติดต่อสู่สัตว์อื่นได้ เค้ายังเอาไปไว้ที่สนามส่วนรวมซื่งก็อาจมีหมาคนอื่นมาติดโรคเข้าก็ได้ ทำไม ถึงไร้สามัญสำนึกขนาดนี้
แล้วหมาที่ตัวเองเลี้ยงจะให้มันตายดีๆหน่อยไม่ได้หรอ เอาไปทิ้งให้มันตายแบบอ้างว้างอย่างงั้น ไม่มีแม้แต่ผ้าคลุม ทิ้งให้มันนอนหายใจรวยรินโดนมดรุมกัด ถามหน่อยเถอะ ใจคอทำด้วยอะไร ยังมีความเป็นคนเหลืออยู่อีกหรอ ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่น่าซื้อมาเลี้ยงตั้งแต่แรก....ใจดำจริงๆ