สวัสดีค่ะคุณจโกระ&ลาชา

วันนี้มูล่าร์ดอดมาชมบล๊อกก่อนนะคะ

เดี๋ยววันหลังจะมา แอบอ่าน หุหุ

(ทั้งดอด ทั้งแอบ นี่เราเป็นไรนะ ไม่เคยทำไรเปิดเผยเลยจริงๆ)

มาเป็นกำลังใจให้คุณจโกระนะคะ

มันคือการเรียนรู้ระหว่างทาง เมื่อผ่านมาแล้ว ก็เก็บไว้เป็นบทเรียน แล้วมองต่อไปข้างหน้า ทำสิ่งที่เรารักให้ดีที่สุด สู้ๆ ครับ โย่ว

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
กะว่าจะลง "พระจันทร์ข้างใจ" เป็นเรื่องเดียวและเรื่องสุดท้ายในเน็ตค่ะ

รับอะไรบางอย่างไม่ไหวเหมือนกัน

แวะมาเยี่ยมกลางเดือนกันยาครับ

สบายดีไหมครับคิดถึงครับ
ขอให้มีความสุขครับมากๆ
มีขนมอร่อยๆทาน
ได้ฟังนิทานเพระๆ

พี่คะคืออยากถามว่ามีงานที่เคยออกมาเป็นรูปเล่มบ้างไหม ? คือเพิ่งเริ่มอ่านของหมอเอิง สนุกมากเลยอ่ะค่ะ คือถ้ามีก็อยากซื้อเก็บไว้ อย่าลืมมาตอบนะคะ

มาลงชื่อรอ... ติดตามอ่านของคุณตลอดค่ะ
แต่นิสัยไม่ดี ไม่ค่อยเม้นใ้ห้กำลังใจคนเขียน


ตอนนี้นิสัยดีขึ้น (นิดนึง) มาให้กำลังใจนะคะ

โอ๊ะโอ๋ ไม่ได้เข้ามานาน(เพราะรู้ว่าจขบ.จะยุ่งอีกนาน อิอิ)
ตามไปอ่านทั้งสองกระทู้แล้วปรี๊ดแทน
ยังไงแต่ละคนก็มีเหตุผลของตัวเองนะ คนใจแคบเท่านั้นหละที่ไม่เข้าใจ
ยิ่งเค้าไม่เคยคอมเม้นท์เลย (อ่านหรือเปล่าไม่รู้
แต่เชื่อว่าถ้าเคยอ่านไม่น่าจะโพสอย่างนี้)


ช่างเถอะเนาะ ทำใจให้สบายนะคะ
ยังมีคนรออ่าน และคอยให้กำลังใจอีกเยอะ
จะได้พิมพ์กับสนพ.อมรินทร์หรอคะ รอซื้อๆ

มีความสุขทุกวันนะคะ

ว.1เรียกว.8 คุณจโกระยังอยู่หรือเปล่า ตอบด้วย