BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 7582113 : เธอ กับ เขา

เธอกับเขา...เจอกันตอนที่ความเหงาเข้ามาเกาะกินเต็มหัวใจ
....เธอโดนทำร้ายด้วยใครสักคน....เธอลืมเขาไม่ได้....
เขา...เก็บหัวใจที่บอบช้ำมาหลายปี จมอยู่กับความรู้สึกบางอย่าง
ที่ยังค้างอยู่เต็มหัวใจที่ว่างเปล่า

เธอ...เดินผ่านมา หยุดอยู่ใกล้ๆ ลังเลที่จะเดินต่อ...
เหมือนว่าเธอกำลังรอใครสักคน...เขาคงอยู่ที่ไหนสักแห่ง
เขา...เฝ้ามองสิ่งที่เธอเป็นอยู่ เห็นความเศร้าในแววตาของเธอ
เธอยังคงหยุดอยู่และลังเล...

เขาเดินเข้ามาใกล้ๆ ทิ้งระยะห่างพอสมควรเพื่อจะมองแววตาเธอได้ชัดขึ้น
เธอไม่เห็นตอนที่เขาเดินเข้ามาใกล้ เนิ่นนานที่เขายืนเฝ้ามองเธออยู่แบบนั้น

เธอเริ่มหันมา...และเห็นว่าเขาอยู่ตรงนั้นใกล้ๆเธอ
เธอแค่รับรู้แต่ไม่ได้ใส่ใจ ยังคงยืนอยู่ที่เดิม...

เขาอยากเดินต่อ แต่ในใจนึกเป็นห่วง เขาขยับตัวบ้าง
เธอหันมา และส่งยิ้มให้...เขาหยุด!!!! เริ่มลังเล ที่จะเดินต่อเหมือนกัน

ไม่มีใครเดินผ่านมาในเส้นทางที่เธอรอคอย
บางครั้งคล้ายกับเธอจะมั่นใจว่าใครสักคนจะผ่านมาตรงที่ที่เธอยืนอยู่
เขาขยับเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นความรู้สึกบางอย่างที่เคยหายไปแวบเข้ามาในใจเขา

เธอสัมผัสได้ถึงไออุ่น รู้สึกปลอดภัย..เขายังคงนิ่ง
เธอขยับตัวเล็กน้อยเข้ามาใกล้เขาเพื่อสัมผัสไออุ่นจางๆจากเขา

เนิ่นนาน!!!!.ใครสักคนยังไม่ผ่านมา แววตาเธอยังมีความหวัง
ความรู้สึกบางอย่างเริ่มเข้ามาแออัดในความรู้สึกของเขา
ใจที่เคยว่างเปล่ามันคล้ายจะเติมเต็ม เขาไม่มั่นใจ..เธอกำลังคอยใคร

เนิ่นนาน เขาเดินเข้าไปใกล้จับมือเธอ....เธอปล่อยให้เขาจับมืออย่างเต็มใจ
เขาพาเธอออกเดิน เธอเดินตามเขาไปอย่างช้าๆ..
ในแววตายังคงรอคอยอย่างมีความหวัง...
ว่าใครคนนั้นคงจะเดินสวนทางมา...ในขณะที่เขากำลังจูงมือเธอไป....
เขาเดินจูงมือเธอไปอย่างเงียบๆไม่กล้าสบตาเธอ...

กลัวจะเห็นแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและการรอคอย!!!!!