วันนี้ครบรอบ 2 ปีแล้ว ที่ได้เริ่มอาชีพครูกะเหรี่ยงในต่างแดน เป็นครูกะเหรี่ยงจริงๆๆ นะ เพราะต้องไปสอนนักเรียน เหล่าบรรดาวิศวะที่สร้างงานก่อสร้างรถไฟความเร็วสูงสายแคว้นกาลิเซีย วันก่อนนั่งรถไฟผ่าน ไซส์งานได้ย้ายไปแล้ว คิดถึงเหมือนกัน นักเรียนหลายๆๆคนก็แยกย้ายกันไป บางคนได้ไปประจำที่โปแลนด์ บางคนอยู่ มาลาก้า บางคนอยู่ตะวันออกกลาง
ขอบคุณโอกาสดีๆๆที่ผ่านเข้ามา