สวัสดีครับน้องๆ
พี่แช่...กลับมาพบกับน้องๆอีกครั้งด้วยความคิดถึง แต่คราวนี้มาแปลกซะหน่อย เพราะพี่แช่ไม่ได้มาขอร้อง แต่คราวนี้มาขอเล่าครับ
ขอเชิญรับชมและ...รับฟังได้แล้วครับ
เนื่องจากผ่านวันขึ้นปีใหม่มาได้วันนึง ปกติผมก็จะคิดทบทวนถึงอดีตปีที่ผ่านมาว่าได้ทำอะไร และไม่ได้ทำอะไรไปบ้าง ได้ผลเป็นยังไง
ปรากฏ เท่าที่นึกได้ ปีที่ผ่านมาเป็นปีที่มีชีวิตพลิกผันมาก มากๆๆ อย่างที่นึกแล้วก็ขำ ตั้งแต่ได้เดินทางไปต่างประเทศถึง 3 ประเทศในปีเดียว, อยู่ดีๆก็มีเรื่องใส่ตัวในสิ่งที่ยังงงๆอยู่ว่านี่กระผมไปทำอะไรแบบนั้นตอนไหน, อยู่ดีๆก็ลุกขึ้นมาจับกีต้าร์ร้องเพลงอีกหลังจากที่วางมือวางกีต้าร์ไปนานแล้ว (ที่จริงคือกีต้าร์คู่ใจโดนสาวในอดีตคนนึงหยิบไปขายด้วยความรักมั๊ง
) ร้องไปถึง 30 เพลง! แถมยังทะลึ่งเล่นเครื่องดนตรีใหม่คือคีย์บอร์ดซะอีก ฯลฯ
โดยสรุปคือ มีทั้งดีใจมากและเสียใจมาก แต่มาทบทวนดูแล้ว สิ่งที่ผมเสียใจนั้น คือสิ่งที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด มันเป็นเรื่อง out of control ซะทั้งนั้น ซึ่งก็โอเคไม่เป็นไร ต่อให้คนทุกคนในโลกเข้าใจผิดผม แต่ถ้าพ่อแม่ยังเข้าใจ และตนเองยังติเตียนตนเองไม่ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ผมจะต้องไปฟูมฟาย
เรามาพูดเรื่องน่าประทับใจกันดีกว่านะครับ
เรื่องนึงที่ผมประทับใจก็คือ เอ๊ะนี่กระผมนึกยังไงถึงมาร้องเพลงได้ตั้งเยอะ แทบจะเฉลี่ย 3 เพลงต่อเดือนแน่ะ (รวมร้องกับคีย์บอร์ดด้วย) อันที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องฟลุ้คๆ น่ะครับ เรื่องของเรื่องคือ ผมอ่านว่ามีน้องคนนึงเธอบ่นว่าเธอกำลังหัดกีต้าร์แล้วรู้สึกยากมาก อะไรทำนองนี้ ก็ทำให้ผมนึกถึงตอนที่หัดเล่นครั้งแรกๆ ก็แนะนำเธอไป แถมมาคิดดู เรื่องกีต้าร์เป็นเรื่องทักษะ คงต้องแสดงให้ดูด้วย ผมก็เลยลองเล่นดู แล้วที่ร้องลง youtube ก็เหตุผลง่ายมาก คือผมอัดเสียงเป็น mp3 ไม่เป็น แล้วพอไปดูใน youtube ก็เห็นว่ามีร้องอัดลงตั้งเยอะนี่นาก็เลยลองทำดูมั่ง
จากเพลงแรกๆ ที่จะเป็นการแนะนำเทคนิคการเล่นไปด้วย จนมาพักหลังๆ ที่มีน้องๆ ขอเพลงเข้ามาเยอะมาก (ซึ่งผมร้องตามคำขอนั้นน้อยมากๆ...ฮา) ก็เลยชักติดลม ร้องแบบจริงๆจังๆ ขึ้นมา แบบสนุกๆ แล้วก็พยายามดีไซน์รูปแบบการแสดงเนื้อร้อง รีวิวประกอบเพลง แบบพิลึกๆ อะไรขึ้นมาเล่นๆไปด้วย ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นๆกันน่ะครับ
เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงอดีต ที่ผมเริ่มฟอร์มวงกับผองเพื่อน เมื่อประมาณ 25 ปีที่แล้ว (โอ้โห นึกแล้วนานเหมือนกันนี่หว่า
) ...
- เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป?
- เพลง 2 เพลง ที่ผมนำมาประกอบบล็อกครั้งนี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับเนื้อเรื่อง?
- ทำไมผมถึงอัพบล็อกนี้ในห้อง พี่แช่ขอร้อง (พร้อมผองเพื่อน)?
- เรื่องในบล็อกนี้จะจบแบบ 'ปาหมอน' หรือไม่?
ก็ขึ้นอยู่กับน้องๆหลานๆที่เข้ามาอ่านครับ หากเห็นว่าน่าสนใจไม่ไร้สาระจนเกินไป สามารถจะเล่าต่อไปได้ โปรดส่ง sms มาที่ เอ๊ย ไม่ใช่ครับ โปรดส่งเสียงบอกมาในความคิดเห็น เสียงทุกเสียงของท่าน จะเป็นกำลังใจให้ผมได้รับรู้ว่ายังมีคนอ่านอยู่ด้วย และมีผู้เห็นว่าไม่เสียเวลาอ่านจนเกินไปนัก
พี่แช่...กลับมาพบกับน้องๆอีกครั้งด้วยความคิดถึง แต่คราวนี้มาแปลกซะหน่อย เพราะพี่แช่ไม่ได้มาขอร้อง แต่คราวนี้มาขอเล่าครับ
ขอเชิญรับชมและ...รับฟังได้แล้วครับ

เนื่องจากผ่านวันขึ้นปีใหม่มาได้วันนึง ปกติผมก็จะคิดทบทวนถึงอดีตปีที่ผ่านมาว่าได้ทำอะไร และไม่ได้ทำอะไรไปบ้าง ได้ผลเป็นยังไง
ปรากฏ เท่าที่นึกได้ ปีที่ผ่านมาเป็นปีที่มีชีวิตพลิกผันมาก มากๆๆ อย่างที่นึกแล้วก็ขำ ตั้งแต่ได้เดินทางไปต่างประเทศถึง 3 ประเทศในปีเดียว, อยู่ดีๆก็มีเรื่องใส่ตัวในสิ่งที่ยังงงๆอยู่ว่านี่กระผมไปทำอะไรแบบนั้นตอนไหน, อยู่ดีๆก็ลุกขึ้นมาจับกีต้าร์ร้องเพลงอีกหลังจากที่วางมือวางกีต้าร์ไปนานแล้ว (ที่จริงคือกีต้าร์คู่ใจโดนสาวในอดีตคนนึงหยิบไปขายด้วยความรักมั๊ง

โดยสรุปคือ มีทั้งดีใจมากและเสียใจมาก แต่มาทบทวนดูแล้ว สิ่งที่ผมเสียใจนั้น คือสิ่งที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด มันเป็นเรื่อง out of control ซะทั้งนั้น ซึ่งก็โอเคไม่เป็นไร ต่อให้คนทุกคนในโลกเข้าใจผิดผม แต่ถ้าพ่อแม่ยังเข้าใจ และตนเองยังติเตียนตนเองไม่ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่ผมจะต้องไปฟูมฟาย
เรามาพูดเรื่องน่าประทับใจกันดีกว่านะครับ
เรื่องนึงที่ผมประทับใจก็คือ เอ๊ะนี่กระผมนึกยังไงถึงมาร้องเพลงได้ตั้งเยอะ แทบจะเฉลี่ย 3 เพลงต่อเดือนแน่ะ (รวมร้องกับคีย์บอร์ดด้วย) อันที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องฟลุ้คๆ น่ะครับ เรื่องของเรื่องคือ ผมอ่านว่ามีน้องคนนึงเธอบ่นว่าเธอกำลังหัดกีต้าร์แล้วรู้สึกยากมาก อะไรทำนองนี้ ก็ทำให้ผมนึกถึงตอนที่หัดเล่นครั้งแรกๆ ก็แนะนำเธอไป แถมมาคิดดู เรื่องกีต้าร์เป็นเรื่องทักษะ คงต้องแสดงให้ดูด้วย ผมก็เลยลองเล่นดู แล้วที่ร้องลง youtube ก็เหตุผลง่ายมาก คือผมอัดเสียงเป็น mp3 ไม่เป็น แล้วพอไปดูใน youtube ก็เห็นว่ามีร้องอัดลงตั้งเยอะนี่นาก็เลยลองทำดูมั่ง
จากเพลงแรกๆ ที่จะเป็นการแนะนำเทคนิคการเล่นไปด้วย จนมาพักหลังๆ ที่มีน้องๆ ขอเพลงเข้ามาเยอะมาก (ซึ่งผมร้องตามคำขอนั้นน้อยมากๆ...ฮา) ก็เลยชักติดลม ร้องแบบจริงๆจังๆ ขึ้นมา แบบสนุกๆ แล้วก็พยายามดีไซน์รูปแบบการแสดงเนื้อร้อง รีวิวประกอบเพลง แบบพิลึกๆ อะไรขึ้นมาเล่นๆไปด้วย ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นๆกันน่ะครับ
เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงอดีต ที่ผมเริ่มฟอร์มวงกับผองเพื่อน เมื่อประมาณ 25 ปีที่แล้ว (โอ้โห นึกแล้วนานเหมือนกันนี่หว่า

- เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป?
- เพลง 2 เพลง ที่ผมนำมาประกอบบล็อกครั้งนี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับเนื้อเรื่อง?
- ทำไมผมถึงอัพบล็อกนี้ในห้อง พี่แช่ขอร้อง (พร้อมผองเพื่อน)?
- เรื่องในบล็อกนี้จะจบแบบ 'ปาหมอน' หรือไม่?
ก็ขึ้นอยู่กับน้องๆหลานๆที่เข้ามาอ่านครับ หากเห็นว่าน่าสนใจไม่ไร้สาระจนเกินไป สามารถจะเล่าต่อไปได้ โปรดส่ง sms มาที่ เอ๊ย ไม่ใช่ครับ โปรดส่งเสียงบอกมาในความคิดเห็น เสียงทุกเสียงของท่าน จะเป็นกำลังใจให้ผมได้รับรู้ว่ายังมีคนอ่านอยู่ด้วย และมีผู้เห็นว่าไม่เสียเวลาอ่านจนเกินไปนัก

ก้าวต่อไป...พี่แช่
- Comment
โดย: PoorDivaTA
แต่ น้องแมน
ขอเหล้ามั่งได้ป่ะคับ
มีความสุขมากๆครับพี่
หวัดดีปีใหม่ฮ่ะ
โดย: mantis (yokee_playman
การ์ดปีใหม่มาเป็นยันต์เลยน้าาา
โดย: ป่ามป๊าม
... หนูอุ๋มไม่ได้ไปปีนเขา เช่าเต้นท์ที่ไหนสักที่เลยค่ะ
เพราะว่าต้องอยู่ยาวเฝ้าออฟฟิตตลอดช่วงปีใหม่
... ตลอดปีที่ผ่านมา ทำอะไรไปบ้าง ... ต้องลองไปนั่งคิดเรื่องของตัวเองมั่งดีกว่า
โดย: SIMAKHA
[]
โดย: maelona (maelona
ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
คิดหวังอะไรขอให้สมหวัง
มีความก้าวหน้าทั้งการงานและการเรียน
มีเงินทองใช้สอยไม่ขาดมือกั๋บ
มีความสุขในทุกอย่างที่ทำ....
และที่สำคัญที่สุด มีสุขภาพที่ดีค่ะ
โดย: NuHring
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
โดย: แค่ฟ้ามีดาว ^^
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
โดย: ปิ่นพระศิวะ
เรื่องทำท่าว่าจะปาหมอนรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้พี่แช่ขอไปร้องก่อนนะครับ
โดย: อุปนิกขิต
ผมก็เล่นกีต้าร์เพื่อ คลายเครียดครับ
ปีนี้คงได้ฟังเสียงของพี่อีกซัก 30 เพลงนะครับ
โดย: jone500 (max_pressure
พี่แช่ (อิ่ม).....ก้าวต่อไปค่ะ
มีความสุขในทุกสิ่ง ทุกย่างก้าวที่ทำนะคะ
สู้ สู้ ค่ะ
โดย: naragorn
ผมก็คนหนึ่งที่ได้รับความรู้สึกนั้นจากคนที่เข้ามาในบล็อกแม้ไม่กี่คนก็ยังรู้สึกว่า ยังมีคนใส่ใจ และสนใจเราอยู่ในโลกนี้
สุขสันต์วันครูนะครับ พี่แช่ ผู้เป็นครูของผม
โดย: Thanunchaisa
โดย: เศฐียร ธรรมมือ (แจ๊ค อินทรี
โดย: เศฐียร ธรรมมือ (แจ๊ค อินทรี
โดย: เศฐียร ธรรมมือ (แจ๊ค อินทรี