*~ต้นไม้ กับ ก้อนเมฆ~* "เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน"...............................ต้นไม้แก่ ขอฝนจากเมฆก้อนน้อยเมฆก้อนน้อยตอบเพียงว่า น้ำฝนมีอยู่น้อย กลัวว่ามันคงจะไม่พอ ให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจวันต่อมาเมฆก้อนน้อยก็ยังคงบอกเช่นเดิมมันน้อยไป จึงไม่พร้อมที่จะให้..!!เมฆก้อนน้อยจึงเดินทางและพยายามสะสมฝนเพื่อที่จะให้มันมีมากพอ...!!พอที่จะทำให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจเมื่อมีปริมาณมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมา..แต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้แก่ที่ตายแล้ว...!!เมฆน้อยได้แต่รัองไห้ แล้วถามว่า...ทำไมความพยายามของฉันไม่มีค่าเลยเหรอ..!?!ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้ จึงได้แหงนหน้า..แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า..*การที่เราจะให้อะไรแก่ใครสักคนที่เรารัก..มันไม่ต้องรอให้มากพอ หรือรอให้พร้อมหรอกให้เท่าที่มี..ก็ทำให้รับชื่นหัวใจได้ ♥ ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข!!!แล้วก่อนที่ต้นไม้แก่จะจากไป เขาฝากบอกเธอไว้ว่า..ถ้าเห็นเธอผ่านมา ให้บอกเธอว่า "เขารักเธอ.."เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตาออกมาเป็นเม็ดฝน อย่างไม่ขาดสายให้กับต้นไม้ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็นอีกต่อไป...ตลอดกาล!!*อ่านกี่ทีก็ชอบ เพราะเตือนสติได้ดีมาก ในสิ่งที่เรามองข้ามบทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลินซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดังเขาเขียนขึ้นใน วันที่ 11 กันยายน 2001 (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)หลังจากที่ทราบว่า ภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย..ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น แต่ความอดกลั้นน้อยลงเรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวเรากลับเล็กลงเรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลงเรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้นเราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า..แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้าน กลับยากเย็นเราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึงเรามีรายได้สูงขึ้น ศีลธรรมกลับตกต่ำลงเรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพแย่ลงทุกวันนี้ ทุกบ้านมีคนหารายได้ไม่ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้นอย่าเก็บของดี ๆ ไว้ โดยอ้างว่า เพื่อใช้โอกาสพิเศษจงแสวงหา การหยั่งรู้จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่โดยไม่ใส่ใจกับความอยากจงใช้เวลากับครอบครัวเพื่อนฝูง คนที่รักให้มากขึ้นกินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ ๆ อยากจะไปชีวิตคือ "โซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข"ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอดเอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสียน้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้เอาคำพูดที่ว่า "สักวันหนึ่ง..." ออกไปเสียจากพจนานุกรมบอกคนที่เรารักทุกคนว่า เรา"รัก"พวกเขาเหล่านั้นแค่ไหนอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรา มีความสุขเพิ่มขึ้นทุกวัน..ทุกชั่วโมง..ทุกนาที มีความหมาย..เราไม่อาจรู้เลยว่า..เมื่อไร? มันจะสิ้นสุดลงและเวลานี้ ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ forwordข้อความนี้ให้คนที่คุณรักอ่าน แล้วคิดว่า"สักวันหนึ่งค่อยส่ง" ละก้อ...!คุณอาจจะไม่มีโอกาสนั้นก็ได้..?!?ใครจะรู้..ใช่ไหม ?!? Create Date :01 กันยายน 2559 Last Update :1 กันยายน 2559 10:12:21 น. Counter : 1961 Pageviews. Comments :3 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก อังคาร วันนี้ปลูก ถึงถิ่นถูก ลูกผลค้ำแมกไม้ ได้อุ้มน้ำ เย็นชุ่มฉ่ำ ล้ำรุ่งเรืองก้อนกรรม กายก่อเกิด วิไลเลิศ เปิดเปล่าเปลืองแมนมี มากมุมเมือง แน่นนองเนือง เชื่องเชื้อชายต้นกล้า อาราดิน โดย: ต้นกล้า อาราดิน 20 กันยายน 2559 7:43:54 น.In addition to the point of view of the year of the day after the first โดย: Phony IP: 223.24.65.90 14 ตุลาคม 2559 8:48:25 น. โดย: wonkert 14 ตุลาคม 2559 13:00:15 น.
แมกไม้ ได้อุ้มน้ำ เย็นชุ่มฉ่ำ ล้ำรุ่งเรือง
ก้อนกรรม กายก่อเกิด วิไลเลิศ เปิดเปล่าเปลือง
แมนมี มากมุมเมือง แน่นนองเนือง เชื่องเชื้อชาย
ต้นกล้า อาราดิน
โดย: ต้นกล้า อาราดิน 20 กันยายน 2559 7:43:54 น.
โดย: Phony IP: 223.24.65.90 14 ตุลาคม 2559 8:48:25 น.
โดย: wonkert 14 ตุลาคม 2559 13:00:15 น.