ใจวนเวียนเพียรระลึกนึกวาดฝัน
สักวันคงได้กลับบ้านศรีราชากัน
แล้ววันนั้นก็มาถึงเราซึ้งใจ
เกาะลอยนั้นเมื่อครั้งเด็กยังเล็กอยู่
มีผู้รู้ซึ้งซึ่งพระธรรมนำขานไข
บัดนี้ท่านได้ล่วงลับดับชืพไป
ฝากชื่อไว้ ว่า"ลุงพรหม" ให้ชมกัน
เมื่อเราเด็กท่านขึ้นฝั่งตั้งใจว่า
ขากลับพาเราไปเกาะเพาะสร้างสรร
หิ้วตะกร้าพลูหมากลากจูงกัน
นั่งเรือพลันหันเลาะฝั่งยังเกาะลอย
ท่านเพียรย้ำธรรมมะให้เรียนรู้
แล้วยังกู่เรียกก้องร้องใช้สอย
นำข้าวปลาอาหารมาตั้งตาคอย
เราเด็กน้อยคอยหลบลี้หนีไปเลย
เสียงท่านร้องเรียกดังฟังไม่ชัด
เพราะมัวงัดหอยนางรมก้มหน้าเฉย
ท่านคงร้องเรียกซ้ำย้ำตามเคย
เรานิ่งเฉยเลยโดนเฆี่ยนเจียนระบม
มาบัดนี้ท่านสิ้นแล้วแคล้วไปลับ
ไม่คืนกลับมาเรียกหาพาขื่นขม
อยากบอกว่าลูกทั้งรักทั้งชื่นชม
แม้ไม่สมอยู่เคียงพ่อขอทำดี ❤ ❤ ❤
- Comment