ทักทายด้วยรูปนี้ก่อนเลย



ช่วงนี้ติดเป้อุ้มมาก เวลาจับใส่เป้จะแกว่งแขนขา ดีใจสุด ๆ บางครั้งหลับคาเป้เลย คออ่อนคอพับ น่าเอ็นดู๊

เข้าเรื่องดีกว่า ในที่สุด ก็ครบวันลาคลอดของแม่แล้ว

แม่ลาคลอดตั้ง 4 เดือนแน่ะ แต่พลาดไปลาก่อนคลอด 1 เดือน เลยอดอยู่กับกวีไปเลย ตั้งเดือนนึง เสียดายๆๆ

อย่างที่บอกไปแล้ว กวีโชคดีมากที่มียายมาช่วยเลี้ยงนะ แม่เลยไปทำงานอย่างสบายใจหายห่วง แล้วเราก็อยู่ใกล้กันนี่เอง กวีหิวนม แม่ก็วิ่งกลับมาส่งนมได้ แป็บเดียวเอง

แม่ไปทำงานช่วงแรก ๆ นั่งปั๊มนมให้กวีทุก 3 ชั่วโมง เสียเวลามากเลย ปั๊มที 20-30 นาทีแน่ะ แถมกวีก็ไม่ค่อยกินนมปั๊ม คงเพราะมันเหม็นหืน แม่ชิมดูแล้ว แม่เองก็คงไม่กินเหมือนกัน ละลายนมไว้ ทิ้งไปเป็นส่วนมาก แถมนมแม่ก็ไม่เยอะอ่ะ แค่อาทิตย์เดียว นมที่สต็อกไว้ก็เริ่มไม่พอละ

แม่ก็รู้นะว่าหลังปั๊มกับเครื่องต้องบีบมือต่อจะได้นมเยอะ ๆ แต่แม่ไม่มีเวลาเลย งานแม่ไม่ได้นั่งโต๊ะ แถมไม่มีพักเที่ยงด้วยนา

ปรึกษาหมอเด็ก เลยได้ซื้อนมผงมาให้กวีเป็นนมสำรอง คือ NAN HA 1เค้าว่าไม่กระตุ้นให้เกิดการแพ้ และแม่ซื้อได้ถูกมากเพราะตัวแทนเค้าขายยาให้คลินิกของเราอยู่ เลยได้ราคากระป๋องละ 235 ที่โลตัสแถวบ้านขายตั้ง 325 บาทแน่ะ

ตอนแรกก็กลัวกวีไม่กินนะ เพราะตัวแทนเค้าว่ารสมันจะเฝื่อน ๆ ถ้าเป็นนม HA (hypoallergenic) แต่ผิดคาด ดูดเอา ๆ สงสัยนมแม่ที่ปั๊มแช่ไว้ คงไม่อร่อยจริง ๆ เพราะงั้นเรื่องปั๊มนมแม่ก็เลยเลิกไปเลย อาศัยวิ่งปรู๊ดมาส่งนมเอา ให้กวีกินแนนกรณีติดcase มาไม่ได้จริง ๆ ผลคือสบายขึ้นเยอะ ไม่ต้องคอยปั๊มนม และนาน ๆ ทีแม่ถึงจะมาไม่ได้ นมกระป๋องนึง กว่าจะหมด ตั้ง 3อาทิตย์แน่ะ

ตั้งแต่เริ่มเลี้ยงง่ายขึ้น แม่เลยมั่นใจที่จะพากวีออกงานละ ก็พาไปงานแต่งของน้ามิ้นเพื่อนแม่ (จริง ๆ อยากเรียกป้าแต่กลัวมันด่า 55) น้ามิ้นเป็นหมอเด็กเชียวนา ทั้งที่มันเกลียดเด็กจะแย่ อย่างว่าแหละ เกลียดอะไรได้อย่างนั้น 55



รูปนี้ถ่ายกับเพื่อน ๆ med 4107 เนื่องจากงานแต่งน้ามิ้นหมอเด็ก ดังนั้นหมอเด็กเลยเยอะมาก ในรูปนี้มีตั้ง 5 คน กวีเลยโดนรุมตรวจร่างกายคลำตับคลำม้ามจนเพลีย ในรูปเลยหลับสลบไสลอย่างที่เห็น


พัฒนาการของน้องกวี
ชันคอได้สูงขึ้น 90 องศาแล้ว เย้.....



ไม่ใช่แค่ชันคอนะ ท่าหงษ์เหินก็ทำไ้ด้............กวีจะบินแย้ว



ยิ้มเก่งขึ้นมากกกก แม่ละลายเลย



รูปนี้ถ่ายกับของเล่นตัวโปรด น้องหมาร้องเพลงของ Fisher-price (เค้าให้มาตอนกวีคลอด สังเกตว่าแม่งกไม่ค่อยซื้อของเล่นให้่ลูกเลย 55) เวลาเอาลงเปลถ้างอแง พอเปิดเพลงน้องหมา จะยิ้ม แล้วหลับไปเลย เพราะงั้นไม่ใช่แค่กวีที่ชอบมาก พ่อกะแม่ก็ชอบมากกก เหมือนกัน อิอิ

การเปลี่ยงแปลงอีกอย่าง ไม่รู้จะเรียกพัฒนาการไหมคือ กวีผมร่วงง่ะ เป็นวงรอบหัวเลย ยายบอกว่าคนโบราณเรียกผ้าอ้อมกัด อือ...สงสัยผ้าอ้อมจะคันเหงือกเนอะ เคอะ ๆ



แต่แม้ผมจะร่วงแต่เอกลักษณ์ของกวีก็ยังอยู่นะ ผมตั้ง ๆ นี่ไง ตั้งมาตั้งแต่เกิด เวลาถ่ายรูปทุกคนจะคิดว่าแม่เอาน้ำลูบผมกวีให้ตั้งอ่ะ แต่แม่ป่าวทำนะ ผมกวีชี้เอง แม่ล่ะช้อบชอบ แนวดี นี่ไงหลักฐาน อาบน้ำเสร็จ ผมแห้ง ก็ชี้ละ



การกินขับถ่ายและกิจวัตรของกวีก็เหมือน ๆ เดิม ดีว่าตื่นสายขึ้นแล้ว ประมาณ 7 โมงเช้า ที่แม่ชอบสุด ๆ คือกลางคืนตื่นหนเดียวเองอ่ะ เหมือนสวรรค์ของแม่กับพ่อเลย


กิจวัตรของแม่เดือนนี้
ตื่นพร้อมกวีตอน 7 โมง ให้นมลูกเล่นกะลูกรอระหว่างนี้พ่อจะนึ่งขวดนม หุงข้าว แล้วก็อาบน้ำ พ่ออาบน้ำเสร็จมาเปลี่ยนแม่ไปอาบบ้าง
8.30 ยายกะแม่บ้านมาพร้อมปิ่นโตอาหาร แม่ก็ไปกินข้าว กินเสร็จให้นมลูกอีกรอบ กวีหลับคาเต้า แม่ก็ไปทำงานประมาณ 9.00 น.
เที่ยงกวีตื่นยายโทรตามแม่ก็ไปส่งนมให้กวี กินข้าว ช่วยกันกับพ่ออาบน้ำให้กวี เล่นกับลูก กลับมาทำงาน (ถ้าแม่มาำไม่ได้กวีก็กินนมชงเอา)
บ่าย 3-4 กวีตื่นอีกครั้งยายตามแม่ก็แวบมาส่งนม กลับไปทำงานจน 16.30น.ก็กลับมาเปลี่ยนยายกลับบ้าน แล้วแม่กับพ่อก็พากวีไปคลินิกด้วยกัน
5โมงกว่าถึงคลินิกก็พากวีไปเดินเล่น ถ้ากวีง่วงก็เอาลงเปล
20.30 กลับบ้านให้นม ให้พ่อเล่นกับกวีระหว่างรอแม่อาบน้ำ อาบน้ำเสร็จประมาณ 21.30 ก็เอากวีหลับคาเต้าแล้วก็หลับกับลูก ให้พ่อล้างขวดนม 555

อ่านดูเหมือนกวีจะเลี้ยงง่ายเลยเนอะ แต่ไม่จริง งอแงยังมีอยู่ แม่ไม่ได้กล่าวหานะ แม่มีหลักฐาน



ปิด blog นี้ด้วยรูปขี้อวด เสื้อกวีกับพ่อฝีมือแม่เอง ถักตอนที่ท้องอยู่ ภูมิใจมากกกก แต่คงไม่ทำอีกแล้ว ยากสุด ๆเลย