Bloggang.com : prysang : Tsuki no Koibito / Moon Lovers รักเรา..สามสี่คน

Tsuki no Koibito / Moon Lovers รักเรา..สามสี่คน

อยากดูซีรีย์แนวความรัก ชื่อก็บอกอยู่แล้ว Moon Lovers และชื่อนักแสดงนำ "ทาคุยะ คิมูระ" บ่งบอกคุณภาพจากประสบการณ์ คือ ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

แต่ถึงกระนั้น คงจะยังเล่นตัว ไม่ยอมดูกันง่ายๆ หรอกนะเรื่องนี้ เพราะปกติเรื่องของ รักสามเส้าของเราสามคนก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้ว อ่านเรื่องย่อในเน็ตเรื่องนี้ดันมีมากกว่าสาม

เพราะมีนักแสดงนำหญิงที่เข้ามาพัวพัน ผูกสมัครรักเดียวกับคุณพระเอกด้วยกันถึงสามคน เป็นวังวนของชายหนึ่งหญิงสามรวมเป็นสี่

จะไม่มากไปหรือนั่น ในเรื่องมีคนที่สมควรถูกรักอยู่คนเดียวหรือไง?

นี่ยังไม่นับรวมความรักของชายอีกหนึ่ง คือ "มัตสึดะ โชตะ" เนื่องจากเห็นว่าเป็นรักที่ไม่อยู่ในลูพ หากนับรวมขึ้นมา จากรักเราสามสี่คน ก็จะกลายเป็นรักเราสี่ห้าคน

ไม่ชอบ "ชิโนฮาระ เรียวโกะ" เป็นทุนเดิม และเข้าใจเอาเองว่าเธอคือนางเอกตัวจริงของเรื่องนี้ ยิ่งทำให้ Moon Lovers ถูกตัดไปเป็นตัวเลือกท้ายๆ

อ่านคำวิจารณ์ในอินเทอร์เน็ต เจอบางคนบอกว่ามันไม่โดนและน่าเบื่อ คิวรับชมยิ่งหายไปอยู่หลังๆ

ยิ่งกว่านั้นมีเสียงบ่นไม่น้อยจากผู้ที่รับชมไปแล้วในสามสี่ตอนแรก เกี่ยวกับบทบาทของเจ๊ชิโนฮาระที่โดดเด่นน้อยกว่าหญิงสาวอีกคนผู้เป็นดาราอิมพอร์ตมาจากแดนไต้หวัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอเหล่านั้นเป็นแฟนซีรีย์ญี่ปุ่นแบบชาตินิยม หรือเป็นเพราะเป็นสาวกแฟนคลับของชิโนฮาระที่ฝากผลงานไว้ไม่น้อย (แต่ตัวเองเคยดูไปเรื่องเดียวแล้วไม่ปลื้ม)

เหล่านี้ รวมเป็นสาเหตุให้เรื่องนี้ถูกลดทอนความน่าสนใจลงไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะประเด็นหลังสุด ต่อให้ไม่ชอบเจ๊ชิโนฮาระ แต่เป็นนักดูแบบชาตินิยมเหมือนกัน ในซีรีย์ญี่ปุ่น ต้องคนญี่ปุ่นสิเป็นนางเอก จะให้สาวต่างชาติมาเป็นได้อย่างไร เหมือนกันกับที่ ไม่ว่ายังไง แอ๊ฟ ทักษอร ดาราหน้าหวานอย่างไทยๆ ย่อมได้ใจกว่านางเอกไทยเชื้อสายครึ่งเทศ เหมือนอย่างที่ Hard to say I love you มี แจจุง นักร้องดังจากวงดงบังชินกิของเกาหลีร่วมแสดง ตอนแรกคิดว่าความดังของเขาจะทำให้ได้รับบทนำซะอีก แต่เข้าไปดูแล้วหนึ่งตอน ... หุหุ สมใจนึก บทพระเอกน่ะหรือ ไม่มีทางได้กินเอตะหรอกจ้า

เมื่อเห็นหน้าหนุ่มคนนี้ มัตสึดะ โชตะ ขวัญใจจาก Liar game

Moon Lovers จึงถูกเลื่อนคิวแซงขึ้นหน้ามาเร็วกว่าปกติ ดูเรื่องนี้ก่อนละกัน

เรื่องย่อ

ฮาซูกิ เรนสึเกะ ( ทาคุยะ คิมูระ) เริ่มร้านเฟอร์นิเจอร์ ด้วยความปรารถนาแรงกล้าที่จะมอบเฟอร์นิเจอร์ดีๆ ให้กับทุกๆ คน เขาได้สร้างบริษัทออกแบบตกแต่งภายในที่ชื่อว่า "Regolith" ด้วยแรงกระตุ้นที่จะเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมด้านนี้ภายในหนึ่งชั่วอายุคน เป้าหมายต่อไปของเรนสึเกะก็คือ เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีนเขามุ่งหน้าไปเซี่ยงไฮ้เพื่อเปิดร้าน "Regolith" เป็นร้านแรกในเมืองนั้น ในเซี่ยงไฮ้คนงานชาวจีนในโรงงานแห่งนึง กำลังถูกบีบให้ปิดตัวลงเพราะร้าน "Regolith" เข้ามาแทนที่ และในระหว่างนั้น กำลังเกิดการชุมนุมประท้วงขึ้น(ที่มา - Series-8.blogspot.com )

เปิดจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่เซี่ยงไฮ้ เมื่อเรนสึเกะไปเยือนโรงงานแห่งหนึ่ง เขาได้พบ หลิวซึ่อเมย ในสภาพของสาวโรงงานที่สกปรกมอมแมม เมื่อรู้ว่าเรนสึเกะเป็นคนญี่ปุ่นเธอได้พยายามใช้ภาษาญี่ปุ่นอันกระท่อนกระแท่นบอกให้เรนสึเกะออกไปจากจากพื้นที่โรงงานแห่งนี้ เพราะเขาเป็นคนญี่ปุ่นและคนงานจีนกำลังอยู่ในอารมณ์โกรธแค้นดังที่ทำการประท้วงกันอยู่ ถ้าพวกเขาพบคนญี่ปุ่นเรนสึเกะอาจเป็นอันตราย แม้เธอจะเกลียด Regolith แต่เธอไม่ได้เกลียดคนญี่ปุ่น จึงแสดงน้ำใจบอกกล่าวกับเขาด้วยความหวังดี

เรนสึเกะกำลังมองหานางแบบที่จะมาสร้างภาพลักษณ์ให้กับ Regolith ในเซี่ยงไฮ้ มีนางแบบชื่อดังเป็นตัวเลือกหลายคน แต่เรนสึเกะพบว่าซื่อเมยหญิงสาวมอมแมมที่เขาได้พบ เคยถ่ายโปสเตอร์ให้กับโรงงานเดิม และเธอเป็นขวัญใจของผู้คนในโรงงานด้วย เรนสึเกะจึงทำทุกวิถีทางเพื่อจะให้ซื่อเมยมาเป็นนางแบบของ Regolith เพื่อซื้อใจชาวจีนและหวังให้การประท้วงลดความรุนแรงลง

ซื่อเมย (หลินจื้ออิง) เกลียด Regolith ความลำบากยากจนและแม่ที่กำลังป่วย ไม่ได้ทำให้เธออ่อนข้อรับข้อเสนอ แต่เป็นเพราะคำมั่นสัญญาที่เรนสึเกะรับปากจะช่วยเหลือคนงานทุกคนด้วยการจ้างให้ทำงานในโรงงานของ Regolith นั่นต่างหาก เธอจึงยอมเชื่อใจและกลายมาเป็นนางแบบให้ Regolith

โอนุกิ ยูซูกิ (คิตากาวะ เคย์โกะ ) นางแบบสาวที่หลงรักเรนสึเกะมานาน เธอเป็นลูกสาวของประธานบริษัท Mastpole บริษัทตกแต่งภายในอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมด้านนี้

บริษัท Mastpole กำลังหวั่นเกรงการเติบโตในตลาดของ Regolith ตัวท่านประธานบริษัทจึงหวังจะควบกิจการและกลืนกิน Regolith แต่การเจรจาไม่เป็นผล ส่วนตัวคุณหนูลูกสาวท่านประธานหวังจะรวบหัวรวบหางประธานฯ Regolith คือเรนสึเกะ เธอติดตามไล่ตื๊อเขามาถึงยังเซี่ยงไฮ้ และเป็นคู่ที่ถูกสื่อจับตามอง

เรื่องนี้เคย์โกะ มีอาชีพเป็นนางแบบค่ะ แต่งตัวออกมาแต่ละฉากจึงสวยเริ่ดมาก แต่รูปนี้เธอกำลังเป็นแจ๋วอยู่ ช่วยไม่ได้ที่มีอารมณ์อยากจะแคปรูปออกมาตอนนั้นพอดี คาแรคเตอร์ของเธอคือบทคุณหนูเอาแต่ใจ และมีนิสัยเหมือนเด็ก แต่บทนี้ใช้นักแสดงประกอบหญิงทั่วๆ ไปก็น่าจะใช้ได้แล้วนะ พอให้เคย์โกะมาแสดง บอกตามตรงว่าเสียดายของ

นิโนมิยะ มาเอมิ (ชิโนฮาระ เรียวโกะ) นักออกแบบตกแต่งภายในและอยู่ในตำแหน่งนักออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของ Regolith เธอเป็นเพื่อนของของเรนสึเกะมาตั้งแต่สมัยเรียน เป็นคนที่เรนสึเกะเชื่อในฝีมือและเชื่อใจ จึงเป็นคนเดียวที่ให้ความคิดเห็นกับเขาได้ มาเอมิ มาออกแบบตกแต่งภายในร้านสาขาที่กำลังจะถึงกำหนดเปิดตัวในเซี่ยงไฮ้ด้วยเช่นกัน เธอจึงรู้จักกับซื่อเมยและกลายเป็นเพื่อนที่เปรียบเสมือนเป็นพี่เลี้ยงคอยดูแลซื่อเมยตั้งแต่นั้นมา

เรนสึเกะเปิดตัวในเซี่ยงไฮ้ได้ในที่สุด เมื่อกลับมายังโตเกียวเขาได้นำตัวซื่อเมยที่อยู่ในฐานะนางแบบของบริษัทติดตามมาด้วย เพื่อทำการโปรโมตเปิดตัวสินค้าในญี่ปุ่น

เรนสึเกะเป็นคนประเภทเย็นชา หน้าตาย และไม่เปิดหัวใจให้ใคร ในการบริหารบริษัทเขาจึงใช้การบริหารในรูปแบบ One man show คิดเอง เออเอง ไม่ฟังความเห็นใคร และนอกจากจะไม่เห็นหัวใครทั้งสิ้น ยังไม่เห็นแก่มนุษยธรรมใดๆ ด้วย สัญญาที่เคยให้ไว้กับซื่อเมย จึงกลายเป็นแค่ลมปาก

หนึ่งชาย สามหญิงพัวพัน

ซื่อเมย - รู้ความจริงเรื่องที่คนงานจีนไม่ได้รับการช่วยเหลือเหมือนที่เรนสึเกะเคยพูดไว้ ทั้งยังถูกเรนสึเกะหักหลังครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอก็ตกหลุมรักเขา และจิตใจอันใสสะอาดของซื่อเมยยังจับห้วใจที่ด้านชาของเรนสึเกะ พวกเขาต่างรักกัน

ยูซูกิ - คือ ผู้หญิงที่รักเรนสึเกะหมดหัวใจ ไม่เคยได้รับการตอบสนองหรือการปฏิบัติแบบดีๆ ด้วย แต่เธอก็ยังรักและพยายามช่วยเหลือเรนสึเกะในแบบที่เธอสามารถทำได้

มาเอมิ - เธออยู่ในฐานะเพื่อน และสัมพันธภาพนั้นไม่เคยเปลี่ยน 15 ปีที่ผ่านมาเคยเป็นเช่นไร ก็ยังคงเป็นอยู่อย่างเดิม

นี่แหละ คือความทรมานจิตใจในการดู เพราะไม่รู้เรนสึเกะจะลงเอยกับใครกันแน่ ยูซูกิเธอเป็นตัวรองอยู่แล้ว ในภาพแบรนด์ละคร เธอก็ยืนอยู่ห่างจากคุณพระเอก มาเอมิเธอยืนอยู่ด้านขวา และจากการแนะนำตัวละครชื่อของเธอก็มาก่อนสาวจีน (ต้องพิจารณากันถึงขั้นนี้) จึงไม่แปลกใจถ้าแฟนๆ ของเจ๊ชิโนฮาระจะหงุดหงิดกับบทบาทของสาวจีนที่นอกจากจะโดดเด่นแล้ว จากประสบการณ์การดูซีรีย์บทของซื่อเมยคือบทนางเอกชัดๆ เลย

แต่ เพื่อน ความผูกพันและความเคยชินก็ควรเป็นคนที่สมควรถูกรักด้วยเหตุด้วยผลทุกประการเช่นกัน

และเนื้อเรื่องความเป็นไป ยังทำได้ "ไม่ชัด" ดีจริงๆ เรนสึเกะรักซื่อเมย แต่ความฝันของเขา และของเธอไม่เหมือนกัน เหตุผลของเรนสึเกะที่ว่า "ฉันอยากทำให้เธอมีความสุข แต่ฉันไม่สามารถเปลี่ยนวิถีชีวิตตัวเองได้" ช่วยทำให้ใจชื้นว่าเรนสึเกะอาจไม่เลือกซื่อเมย แต่ก็ไม่กล้าฟันธง เพราะเธอคือคนที่สอนให้เขาเรียนรู้ ยังมีสิ่งอื่นที่สำคัญกว่าเงินและการนำธุรกิจทะยานไปสู่ความฝันที่ตั้งไว้

กับมาเอมิ เธอเป็นเพื่อน และไม่ใช่เพื่อนธรรมดา เพราะในวิถีที่เป็นคนโดดเดี่ยว เข้ากับคนไม่ค่อยได้ เธอเป็นเพื่อน "คนเดียว" ในชีวิตที่เรนสึเกะมี เป็นคนที่รู้จักและเข้าใจตัวตนของเขาดีที่สุด เป็นทั้งเพื่อน เป็นผู้ช่วย เป็นผู้คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง และเป็นผู้มีส่วนในความสำเร็จของเรนสึเกะมากที่สุด ไม่ว่าอะไรที่เรนสึเกะต้องการจากมาเอมิ เธอไม่เคยปฏิเสธลง และทำให้เขาได้เสมอ

สิ่งสำคัญคือ ในยามตกอับไม่เหลือใคร มาเอมิยังคงอยู่เป็นเพื่อนของเรนสึเกะ เธอไม่เคยถอดใจทอดทิ้งเขา จากจุดเริ่มต้น จากดินสู่ดาว และจากดาวตกร่วงสู่ดิน เธอก็ยังอยู่ และในยามลำบากนี่เอง เรนสึเกะเริ่มมองเห็นมาเอมิ และความจริงที่ว่า ..ที่ผ่านมาสิ่งเดียวที่เขาปฏิบัติต่อมาเอมิ คือการแสวงหาผลประโยชน์จากความใจดีของเธอ

นี่ก็นางเอกชัดๆ คุณว่ามั้ยล่ะ แต่ปัญหาคือ เรนสึเกะรักซื่อเมย

หนึ่งคือคนที่รัก และอีกหนึ่งคือคนที่เรียกหายามต้องการความช่วยเหลือ

โอ๊ย จะบ้าตาย ดูกี่ตอนๆ จนจะจบเรื่อง ก็มิอาจฟันธงได้ว่าเรนสึเกะจะเลือกใครกันแน่

ของเขาทำได้ไม่ชัดจริงๆ

ในส่วนของคาแร็คเตอร์ผู้หญิงทั้งสามคน

ชอบมาเอมิมากที่สุดค่ะ ทั้งที่เคยไม่ชอบนักแสดงคนนี้มาก่อน แต่บทบาทของเธอในเรื่องนี้ ขอบอกว่า "เท่ขาดใจ" ทั้งมาดนักออกแบบ ทั้งสไตล์การแต่งตัว วิธีการพูดจา นิสัยที่ยังยิ้มได้แม้ใจจะเจ็บปวด ดูใจเย็นและมีจิตใจเข้มแข็ง

ทั้งที่ประกาศว่าเธอไม่ชอบวิธีการทำงานและการมุ่งไปสู่จุดหมายของเรนสึเกะ

แต่ 15 ปีอันยาวนาน ไม่ใช่แค่การเป็นห่วงหรือความเป็นเพื่อนที่ทำให้ทิ้งกันไม่ลง
เพราะลึกๆ แล้วมันเป็นความรักและการรอคอยอย่างอดทนด้วย

แทนที่จะดูเป็นคนโง่ เธอกลับดูเป็นคนแข็งแกร่ง (จะมั่นคงอะไรกันขนาดนั้น)

แทนที่วันหนึ่งเพื่อนจะหันกลับมามองเห็น เขากลับไปรักคนอื่นที่เพิ่งผ่านเข้ามาซะนี่ อะโหย .. ดูแล้วแสนจะปวดใจ เข้าใจหรอกนะว่าซื่อเมยน่ะ หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี เชิดชูคุณธรรมและมีจิตใจดีงามสมเป็นนางเอกทุกประการ แต่มาเอมิก็ทำงานให้งกๆ หามรุ่งหามค่ำ ทำไมไม่เห็นความดีกันบ้าง

นอกจากบทบาทที่ทำให้ฟันธงไม่ได้ว่าพระเอกจะเลือกใคร คาแร็คเตอร์ของตัวละครที่ต่างเป็น "นางเอก" ด้วยกันทั้งสองฝ่าย แม้จะเชื่ออย่างสุดจิตสุดใจ ต้องมาเอมิสิ ผูกพันกันมา 15 ปี จะหันหน้าไปหาคนอื่นจริงๆ เหรอ แต่ซื่อเมยก็ทั้งเด่นและแสนดี เธอรักเรนสึเกะและหวังไว้ "ฉันจะทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมาเอง"

ก็อีกนั่นแหละ ใช่แต่มาเอมิจะรู้จักเรนสึเกะดี เรนสึเกะก็รู้จักมาเอมิเช่นกัน แค่เห็นหน้าก็รู้แล้วว่าต้องมีอะไรผิดปกติ มีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น และสายตาที่มองเธอด้วยความรู้สึกของคนตกยาก แต่ยังเหลือใครคนหนึ่งอยู่ข้างๆ คอยเป็นกำลังใจ นั่นไม่ใช่ตวามซาบซึ้งในน้ำใจและกลายเป็นความรักหรือ ?

ต่อให้ไม่ใช่รัก คนรัก กับ คนผูกพัน คนไหนสำคัญกว่ากัน

อย่าว่าแต่เรนสึเกะเลย ขนาดเป็นคนดูที่เกิดรักเจ๊ชิโนฮาระขึ้นมาสุดหัวใจ ยังไม่กล้าจะบอกได้ว่าต้องเป็นเธอเท่านั้น

จริงๆ แล้ว ต้องบอกว่าดูแล้วไม่เข้าใจนักว่าเรื่องนี้ต้องการนำเสนออะไร ประเด็นความฝัน หรือความรัก หรือการมองเห็นคุณค่าในสิ่งสำคัญบางอย่าง ไม่ใช่การทะยานไปถึงฝันเพียงอย่างเดียว แต่เป็นเรื่องของวิธีที่จะไปถึงฝันอย่างเอาใจใส่ในหัวใจของคนที่เดินทางร่วมกันด้วย ซึ่งคิดว่าประเด็นไหนก็ไม่ชัดไม่จับอะไรให้แน่สักอย่าง

แต่ถ้าเป็นประเด็น "เขาจะเลือกใคร" หากจุดประสงค์คือไม่อยากให้ฟันธงได้ นี่คงเป็นจุดที่ทำได้ดีแล้วมั้งคะ เพราะถึงจะมีบางสายตาของพระเอกทำให้เชื่อว่าที่คิดไว้จะไม่ผิด ก็ยังรู้สึกไม่มั่นใจกับคำตอบ..เขาจะเลือกใคร

ถ้าให้ผู้เชียร์ทั้งสองฝ่ายมานั่งถกกัน คงตกลงกันยากและขัดเคืองกันไปในที่สุด
เพราะหนึ่งคือเพื่อนสนิทที่สมควรคิดไม่ซื่อ และอีกหนึ่งก็ทั้งสวยและแสนดี

จึงไม่แปลกใจ กับ ความเห็น ทำไมเลือกอย่างนั้น ไม่ควรเลือกอย่างนี้หรอกหรือ ??
( เออสิ ..มันผิดธรรมเนียมละครไปหรือเปล่า )

และไม่แปลกใจอีกเช่นกัน กับ ความเห็นอีกด้านที่แสดงความรู้สึก Thanks Goshhhhhh!!!!

Finally .... มันก็จบเช่นนี้ (ตามหลักการแล้วมันก็ควรเป็นเช่นนี้แหละ)

มัวแต่เอ่ยถึงสาวๆ จึงไม่ได้พูดถึง ทาคุยะ เลย ก็ไม่มีอะไรจะให้พูดนี่คะ ป๋าก็ยังเป็นป๋าคนเดิม แต่หน้าอูมขึ้นนิดหน่อยเพราะสูงวัย บทบาทเช่นนี้ก็น่าจะเป็นของถนัดของป๋าอยู่แล้ว แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่ใช่ทาคุยะ ใครสักคนที่นึกถึงคือยามะพี แต่นั่นคงต้องเปลี่ยนนักแสดงที่เหลือทั้งยวงยกเว้นเคย์โกะ เพราะมะพีอ่อนวัยกว่า

และเกือบลืม ชายหนุ่มผู้ดึงดูดให้ลัดคิวเรื่องอื่นมาดูซีรีย์เรื่องนี้

มัตสึดะ โชตะ ผู้รับบท ไฉ่เฟิงเจียน คนจีนที่เกิดและเติบโตในญี่ปุ่น แรกๆ เห็นเป็นมือขวาที่ไม่ต่างอะไรกับการเป็นเบ๊ของป๋า แล้วไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง บทแค่นี้ต้องให้ถึงมือโชตะด้วยหรือ ทำไมโชตะต้องมาเป็นเบ๊ด้วยคะ แต่ไม่นานก็เริ่มโอเค เพราะทาคุยะเขาเป็นรุ่นพี่และบทนี้ไม่ใช่ว่าไม่สำคัญ แถมยังเป็นบทที่โชตะน่าจะถนัดด้วยเช่นกัน

ดูเรื่องนี้เพราะโชตะ แต่ที่ช่วยให้ฝ่าฝันความอึดอัดดูเรื่องนี้ต่อไปได้จนจบเพราะ ชิโนฮาระ เรียวโกะ ที่จากไม่ชอบ กลายเป็นชอบมากมาย

เรื่องราววนเวียนอยู่กับชายหนึ่งหญิงสามที่บางครั้งมันก็น่าเบื่อ ถ้าไม่เป็นเพราะแรงจูงใจที่ต้องการพิสูจน์ "มันต้องเป็นอย่างที่ฉันคิดสิ!" ก็คงเลิกดูไปตั้งแต่สองสามตอนแรกแล้วล่ะ

โดยส่วนตัวแล้วเรื่องนี้ไม่ทำให้รู้สึกถึงความโรแมนติกหรือความซาบซึ้งใด

ดูจบแล้ว ต้องบอกเลยว่า Thank goshhhhh ที่สร้างมาทรมานใจกันแค่ 8 ตอนจบ

ชื่อหนัง (ญี่ปุ่น) : 月の恋人
ชื่อหนังอื่นๆ : Tsuki no Koibito / Moon Lovers
กำกับโดย : นิชิทานิ ฮิโรชิ ::: ฮิราโนะ ชิน ::: อิชิอิ ยูสุเกะ
ประเภท : Romantic Drama
ผลิตโดย : โกโตะ ฮิโรยูกิ ::: มูราเสะ เคน
Written By : มิจิโอะ ชูซุเกะ
ออกอากาศ : 10 พฤษภาคม 2010 ทุกวันจันทร์ เวลา 21:00 ทาง Fuji TV

ขอบพระคุณแหล่งข้อมูลซีรีย์

//www.blike.net
//series-8.blogspot.com

Create Date : 07 สิงหาคม 2553

Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2558 8:48:17 น.

20 comments

Counter : 6528 Pageviews.

... แต่เหตุที่เป็น 8 ตอนจบ มีข่าวเกี่ยวกับที่มาดังนี้ค่ะ ...

"หลินจื่อหลิง" (Lin Chi Ling) ถูกวิจารณ์ถ่วง "ทาคุยะ" (Takuya) ฉุดเรตติ้ง "Moonlight Lovers" ( ที่มา BLike.net : เขียนโดย canjamm เมื่อ 23 มิถุนายน, 2010 - 15:54 )

นางเอกดังไต้หวัน "หลินจื่อหลิง" (Lin Chi Ling) ถูกวิจารณ์หนักเป็นตัวถ่วงซูเปอร์สตาร์ "ทาคุยะ คิมูระ" (Takuya Kimura) ฉุดเรตติ้งซีรีส์ Moonlight Lovers ตกต่ำ ด้านเจ้าตัวออกปากยอมรับผิดหวังเช่นกันและพร้อมเรียนการแสดงเพิ่ม

ถูกพูดถึงไม่น้อยทีเดียวสำหรับ Moonlight Lovers ซีรีส์ฟอร์มใหญ่จาก ฟูจิ ทีวี ที่ได้ซูเปอร์สตาร์แดนปลาดิบอย่าง "ทาคุยะ คิมูระ" มานำแสดงร่วมกับนางเอกชื่อดังถึง 3 คน ได้แก่ เคย์โกะ คิตากาว่า (Keiko Kitagawa), ชิโนฮาร่า เรียวโกะ (Shinohara Ryoko) และ หลินจื่อหลิง นางเอกสาวจากไต้หวัน

โดยหลังจากเปิดตัวด้วยเรตติ้ง 22.4 ผลปรากฏว่าตัวเลขดังกล่าวกลับตกต่ำลงมาเรื่อยๆ ซึ่งในช่วงหนึ่งเคยเหลือเพียงแค่ 13.4 จุดเท่านั้น กระทั่งกลายเป็นตัวเลขระดับกลางๆ ของละครชุดทั่วๆ ไป และแย่กว่ารายการของอีกสถานีที่ฉายในช่วงเวลาเดียวกัน แตกต่างจากผลงานเก่าๆ ของ ทาคุยะ คิมูระ ที่มีเรตติ้งเฉลี่ยอยู่ที่ 20 ขึ้นไปเท่านั้น และเป็นรายการยอดฮิตของแต่ละปี

มีรายงานว่า ฟูจิทีวี ผู้ผลิตซีรีส์ชุดนี้แสดงความผิดหวังออกมาอย่างชัดเจน จนมีข่าวลือว่า Moonlight Lovers อาจจะถูกตัดจบในตอนที่ 8 ซึ่งจะออกอากาศในวันที่ 5 ก.ค. แทนที่จะมีครบ 10 ตอนเหมือนละครชุดในช่วงไพร์มไทม์โดยทั่วๆ ไปในญี่ปุ่น

ทั้งนี้เสียงวิจารณ์โดยส่วนใหญ่นั้นได้ตกอยู่กับบทโทรทัศน์ที่หลายๆ คนมองว่าเขียนออกมาได้ไม่ดีนัก ผิดกับผลงานสองเรื่องก่อนหน้าของ ทาคุยะ อย่าง Mr.Brain และ Change

นอกจากนี้ในส่วนของนักแสดงสาวชาวต่างชาติ อย่าง หลินจื่อหลิง เองในบทบาทของสาวจากสลัมผู้ทำงานในโรงงานเพื่อเลี้ยงชีพตัวก็ถูกวิจารณ์ไม่น้อยทีเดียว ว่ามีการแสดงไม่ถึงขั้น มีการกล่าวหากระทั่งว่าเธอเป็นตัวถ่วง ทำให้ความโด่งดังและสถิติโกยเรตติ้งของ ทาคุยะ คิมูระ ที่หันมารับบทรักโรแมนติกเต็มรูปแบบเป็นเรื่องแรกในรอบสิบปีนับจาก Beautiful Life เมื่อปี 2000 ต้องมัวหมอง

"ฉันจะพยายามต่อไปค่ะ จะพัฒนาในจุดอ่อนของตัวเอง และทำให้ทุกๆ คนพอใจให้ได้" นางเอกสาววัย 35 เคยให้แสดงความคิดเห็นต่อเสียงวิจารณ์อย่างกว้างๆ

โอ้ หลินจื้ออิงช่างน่าสงสารเหมือนในละคร อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาแสดงให้ ยังมาโทษกันได้ โทษคนเขียนบทนั่นแหละถูกต้องที่สุดแล้ว

โดย: prysang

วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:14:12:47 น.

เรื่องนี้อ่านไปก็เหนื่อยไปค่ะ
กับปัญหาการนำเสนอประเด็นที่ไม่ชัดเจนของละคร
ที่เหมือนละครไม่รู้จะจับประเด็นไหนให้เด่นกันแน่
ซึ่งคงทำให้คนที่ได้ดูหงุดหงิดพอสมควร
เรื่องนี้เป็นเพราะว่าคนเขียนบทมือไม่ถึงอย่างนั้นหรือเปล่าคะ
อย่างที่คุณprysangคาดคะเนน่ะค่ะ
แต่ในเมื่อไม่รู้จะโทษใคร
ก็โทษคนที่ไม่ใช่พวกตัวเองก็แล้วกัน
ส่วนถ้าเป็นเพราะป๋าอยู่ในช่วงขาลง
คงรับกันไม่ได้แน่นอนค่ะ
แต่ดูแล้วบทแบบนี้ ป๋าน่าจะแสดงได้สบายมาก
น่าจะมีปัญหาที่การดำเนินเรื่องนั่นล่ะค่ะ
ที่ทำให้คนติดตรึงไม่ได้
แต่พอรู้ว่ามีการหั่นตอนลงจาก10 ตอนเหลือ8 ตอน
สงสารป๋าจับใจ คงเสียเซลฟ์น่าดู
ที่เป็นเจ้าพ่อRatingแต่ละครโดนหั่นตอน
แค่คิดก็เจ็บแทนแล้วค่ะ
ยังไงก็คงต้องไปหามาดูค่ะ
เพื่อเป็นกำลังใจให้ป๋า สงสารป๋าจัง
จะขอเป็นกำลังใจให้ป๋าอยู่ห่างๆนะคะ
เรื่องหน้าเอาRating 30กว่าเลยนะคะป๋า
อ่านที่รีวิวแล้วสงสารมาเอมิจับใจ
15 ปีที่รักและรอคอยอย่างอดทน
โอ้!อะไรจะปานนั้น
มั่นคงเกินเหตุไปหรือเปล่าคะมาเอมิ

โดย: มะนาวเพคะ IP: 118.172.80.96 วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:20:20:24 น.

สุดท้ายท่าน Prysang ก็บรรยาย
Moon Lover แบบชนิดอิ่มเอิบก่อนใคร
ไล่ได้ทุกตัวละคร ได้ยินว่าปัญหา
ที่ทำให้เรือ่งนี้ประสบความสำเร็จน้อย
เพราะตัวละครที่ทาคุยะได้รับ
ไม่อาจสร้างความรู้สึกเอาใจลุ้นได้เหมือนกัน
เรือ่งก่อนๆ ประกอบความสัมพันธ์ไม่ยอมชัดเจน
ว่าจะรักใครเป็นพี่ ใครเป็นน้องหรือใครเป็นเพื่อน

อย่างว่าอะนะ ตัวละคร
ความที่เรื่องดูจริงจัง เข้มข้น
แต่ไปใส่ความเป็นตัวร้ายให้กับพระเอก
อีกทั้งพล็อกเรือ่ง ที่ดูไม่สมสมัย
ที่ว่าด้วยธุรกิจ ความรักและความไว้ใจ
ถ้าเป็นสักสิบปีก่อน อาจจะเรตติ้งกระฉูด
แต่พอมาสมัยนี้เข้า โลกมันเปลี่ยนไป
ซึ่งคิดว่า คงต้องมีการรับเลือกบทให้หนักขึ้น
แนวขนบเดิมให้มากขึ้น
แต่ก็ไม่ทำให้ป๋าแกเสียศูนย์ไปเท่าไรนักหรอก

ทำเอาหนูเคย์โกะ เรียวโกะ และเจ๊หลิน
แย่ตามไปด้วย แต่ทว่า ก็เล่นได้สมบทบาทดีออก
เพียงแต่ความลงตัว อาจจะทำให้หลายคน
ใจสลาย เฉพาะกระผมที่มักรักพี่แต่เสียดายน้องมาแต่ไหนแต่ไร

โดย: Mr.Chanpanakrit

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:0:43:22 น.

5555+ อ่านแล้วฮาบันทัดสุดท้ายมาก..

..
..

ความเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าเป็นเรา..
วิเคราะห์จากการอ่านบุคลิกของตัวละครอย่างเดียว
บทคนที่เป็นเพื่อนพระเอกน่ะค่ะ..ส่วนมากมักเป็นนางรองทั้งนั้น
แต่ก็ดีค่ะ เรื่องนี้ เธอได้เป็นนางเอก เป็นคนที่พระเอกเลือกบ้าง
เพราะหลายเรื่องหลายหนที่ได้ดูซีรี่ย์...มักกังขาและเสียความรู้สึก
ว่าทำไม นางเอก คนที่พระเอกรักนั้น มักมาทีหลัง..และเป็นรักแท้ทุกทีไป

โดย: nikanda

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:2:47:34 น.

อุ๊ย..ย..อ่านไปสับสนไป..
เราเข้าใจผิดไปหรือเปล่าคะ
ว่าเพื่อนพระเอกคือนางเอกตัวจริง
หรือว่าเป็นผู้หญิงอีกคน ที่พระเอกรัก

โดย: nikanda

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:2:50:56 น.

5555 คุณ nikanda คะ ในความเห็นที่ 5 prysang แอบดีใจนะ เพราะวัตถุประสงค์ในการเขียนคือ พยายามเขียนให้มึน เขาจะเลือกใคร? เหมือนในละครไงคะ

ถ้ามีใครสับสนหนึ่งคน ถือว่าสำเร็จ ยะโฮ่

โดย: prysang

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:8:05:57 น.

เอ..เมื่อกี๊เดี๋ยนเม้นท์แล้วมันหายไปไหยหว๋า

จะบอกว่าอย่าลืมดูHard to say I love youต่อนะก๊ะ

โดย: Million Stars

วันที่: 9 สิงหาคม 2553 เวลา:21:55:04 น.

Hard to say I love You สนุกจริงค่ะ (ร่วมด้วยช่วยกันยัน)

โดย: angy_11

วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:11:42:29 น.

แวะมาทักทายยามเที่ยง ทานข้าวกลางวันหรือยังคะคุณPRYSANG

โดย: เรือนเรไร

วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:12:04:41 น.

ครั้งแรกที่เปิดตัวพระเอก จำไม่ได้ว่าเป็นทาคุยะ หน้าอวบอูมขึ้นจริงๆ เกือบจะไม่ดูต่อแต่เพลงเพราะมาก ดึงดูดใจให้ดูจนจบ คุณ prysang คอมเมนท์ได้ครบถ้วน และอ่านเพลินมากค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบเจ๊ชิโนฮาระ รำคาญหางเสียงสูงๆต่ำๆของเธอ เสียดายจบเร็วไปหน่อย ยังไม่ทันรู้สึกปวดใจไปกับตัวละครตัวไหนเป็นพิเศษ แต่เอาล่ะ แค่ได้สบตากับทาคุยะตอนอยู่หน้าจอก็คุ้มแล้วค่ะ

โดย: เอมอร อ่อนหวาน IP: 115.67.233.119 วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:20:40:18 น.

ไม่สนใจคำวิจารณ์ ไม่สนใจเรทติ้งแต่ดูเรื่องนี้ชนิดแบบว่าตอนต่อตอนแข่งกับที่ญี่ปุ่นออกอากาศเพราะมันสนุกกับการลุ้นไปว่าพระเอกจะเรื่องใคร หรือว่าเฮ๊ยยย...เอาจริงดิ หรือว่าเฮ๊ยยย สงสารมาเอมิ...สงสารคนที่เป็นฝ่ายเฝ้ามองแต่ดวงจันทร์ที่เอื้อมไม่ถึง....

และตอนจบก็ถึงกับกรีดร้องเลยทีเดียวฉากที่ชอบมากที่สุดต้องเป็นตอนที่ นางแบบสาวซึ่งเล่นโดยเคย์โกะ บอกกับโอโต้ซังว่าต่อไปนี้หนูจะพยายามเป็นคนที่พ่อภูมิใจ (เทใจให้ไปเลย)

โดย: mamLHC IP: 110.164.226.170 วันที่: 30 ตุลาคม 2553 เวลา:14:41:36 น.

เพิ่งดูเรื่องนี้จบไปค่ะ ไม่ชอบบทบาทป๋ายะในเรื่องนี้เลยค่ะ
เสื้อผ้า หน้า ผม โดยเฉพาะรองเท้าไม่โอเลยค่ะ
เป็นถึงประธานบริษัททำไมแต่งตัวไม่สมาร์ทเลย
ถ้าบอกว่าแต่งตัวให้อาร์ต เพราะมาทางด้านศิลปะ
แต่ดูยังไงก็ไม่อาร์ต ไม่เหมือนมาเอมิจัง
ดูสไตล์การแต่งตัวก็มองออกว่าเป็นพวกศิลป์
ผิดหวังกับสไตล์การแต่งตัวของป๋ายะในเรื่องนี้มาก
สไตล์ลิสต์เอาป๋ายะมาฆ่าชัดๆ ทำให้ป๋ายะขาดเสน่ห์
แถมเนื้อหาของละครในช่วงหกตอนแรก เรียกว่าดูไปขัดใจไป
ทำไมบทมันอ่อนอย่างนี้ จะดราม่าให้เข้มข้น ก็ไม่รู้สึกว่าจะให้อิน
ดูสะเปะสะปะพิก๊ล แถมชอบให้ป๋าทำหน้าซีเรียสๆเป็นไอ้เสือยิ้มยาก
ประกอบกับหน้าอูมๆ ดูแล้วป๋าไม่เป็นธรรมชาติเลย
มารู้สึกว่าป๋าดูแสดงเป็นธรรมชาติก็ตอนที่แปดจะจบเข้าไปแล้ว
ส่วนหลินจื้อหลิง เธอก็ไม่ได้แสดงเลวร้ายอะไร แม้ว่าจะแสดงไม่เก่ง
แต่คิดว่าเธอไม่ใช่ตัวฉุดเรทติ้งแน่นอน
แต่น่าจะเป็นบทละครที่สุดจะขัดอกขัดใจมากกว่า
แล้วคิดว่าไม่ใช่ขาลงของป๋ายะด้วย
แต่เป็นบทละครที่แย่ต่างหากที่ทำให้เรทติ้งของซีรีส์เรื่องนี้ไม่ดี
แล้วที่ต้องชมคือการแสดงของชิโนฮาระ เรียวโกะ เธอแสดงได้ไม่ขัดตาเลย
ทั้งๆที่เคยไม่ชอบเธอจากเรื่องHaken no Hinkaku
แต่ดูเรื่องนี้แล้วเปลี่ยนใจเลยค่ะ ส่วนที่ถูกใจที่สุดคือยูซูกิ
เธอเป็นคนที่ชัดเจนในความรัก ชอบก็บอกว่าชอบ
ไม่ต้องเก็บงำ แสดงออกชัดเจน ใครจะรำคาญ ไม่สน
ชั้นชอบของชั้นซะอย่าง และพร้อมที่จะยอมรับความผิดหวังด้วย
เสียน้ำตาให้กับเธอ ตอนที่เธอเป็นได้แค่น้องสาว น้องสาวที่น่ารัก
ตอนที่ดูเรื่องBuzzer Beat คิดว่าคิตะงาว่า เคโกะสวยมากแล้วนะ
แต่พอเธอมาเทียบความสวยกับหลินจื้อหลิง
ถึงได้เห็นว่าหลินจื้อหลิงนี้สวยจริงๆ

โดย: มะนาวเพคะ IP: 101.109.188.158 วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:17:35:43 น.

คุณ prysang
กำลังนึกจะหาข้อมูลของ moon lover
ก็พอดีเสิร์ชมาเจอ blog ของคุณพอดีเลยค่ะ
โนบูตะ ออกตัวแรงเสมอว่าเป็นแฟนคลับของทาคุยะ ..และแอบนิยมคุณอยู่ในใจมาโดยตลอด^^
แต่เรื่องนี้ โนบู กลับไม่ค่อยนิยม ในตัวของทาคุยะเอาสักเท่าไหร่ค่ะ
วันนี้มีโอกาสได้นั่งดูซีรีย์เรื่องนี้ทางช่อง 7 (แบบไม่ได้ตั้งใจ)
ถึงแม้จะเป็นซีรีย์ที่ดูไม่จบเพราะเหตุผลที่บอกมาว่าไม่ชอบบุคลิกของทาคุยะในเรื่องนี้ กอรปกับเสียงงุ๊งงิ๊งของนางเอกสาวไต้หวันนางนั้นด้วย
แต่พอมาฟังเสียงพากษ์ทางช่องฟรีทีวีของไทย
นั่งๆดูไปจิบกาแฟไป
เออ...ก้อ สนุกดีแฮะ(เพราะไม่มีเสียงงุ๊งงิ๊งๆกับท่าทางอิโนเซนต์(เกินไป)ของตัวเอกรึเปล่านะ:)
นั่นเป็นความรู้สึกในตอนนี้น่ะค่ะ^^
สำหรับนางเอกอีกคน
ชิโนฮาร่า เรียวโกะ คนนี้กลับเป็น ดาราคนหนึ่งที่เราชอบเธอล่ะค่ะ (ต่างกันเลย^^) โนบูชอบเธอมาตั้งแต่เรื่อง Anego
วุ้นรักสาวออฟฟิต แล้วล่ะค่ะ (เพราะว่าตอนนั้นติดตามงานของ อคานิชิด้วยอ่ะค่ะ) กับเรื่องนี้บุคลิกของเธอนั้นก็ช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีเสียเหลือเกิน ท่าทางคำพูด บุคลิก หน้าตา ..โนบูแอบเป็นแฟนคลับของเธอ(โดยไม่รู้ตัว)ซะแล้วค่ะ

กำลังว่าจะเขียน blog เกี่ยวกับเรื่องนี้ค่ะ
แต่มาเจอหน้า blog ของคุณ prysang ก่อน ..อดเข้ามาเม้าท์มอยไม่ได้ : D
และสำหรับ ทาคุยะ คิมูระ
ถึงเรื่องนี้จะดูมีริ้วรอยและหน้าดูบวมๆ(ไปนิ๊ดนุงง)ก็ตาม
แต่ก็ยัง แอบนิยม คุณอยู่ในใจ

โดย: nobuta wo produce

วันที่: 22 มิถุนายน 2555 เวลา:11:24:23 น.

ชอบซิโนฮาระ เรียวโกะชอบสตาย์การแต่งตัวของเธอทั้งสวยและเก่งเหมาะกับพระเอกมาก

โดย: แอฟเปิ้ลค่ะ IP: 1.2.247.16 วันที่: 1 กรกฎาคม 2555 เวลา:15:50:28 น.

ชอบหนังนี้มากอยากให้ฉายอีกโดยเฉพาะบทบาทของคุณมาเอมิ ยิ้มได้ทั้งๆที่เจ็บปวดชอบมากlike หนังแบบนี้หายากมากทั้งสะท้อนความคิด และเป็นหนังที่คนผลิต ผลิตได้เก่งมาก น่าติดตาม คุณมาเอมิเป็นตัวละครที่ชอบมากที่สุด

โดย: fia จัง IP: 180.183.171.228 วันที่: 7 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:51:37 น.

ชอบเรื่องนี้มากๆๆ ค่ะ ดูตั้งแต่เป็นซับEng พร้อมกับที่ญี่ปุ่นเลย แล้วก็มาดูซับไทย อีกรอบ ตอนดูแรกๆ ปวดใจมาก เพราะคิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า มาเอมิ จะต้องคนสุดท้ายที่เป็นคนลงเอยกับเรน แต่ในระหว่างการดำเนินเรื่องตั้งแต่ตอนแรก ยันตอนจบ มันก็ทำให้เรารู้สึกใจเสียอยู่ไม่น้อย เพราะเรนไม่ได้แสดงออกอะไรหรือเข้าใจในตัวมาเอมิ เอาซะเลย (อยากจะุเดินเข้าไปสารภาพแทน มาเอมิ ซะเลย จากนั้นก็หนีไปให้เรนตามหาซะบ้าง ฮ่า ฮ่า น้ำเน่าใช่ป่ะ ??? ) จะมาเห็นก็ใน2 ตอนสุดท้ายก่อนจะจบ ที่แสดงให้เห็นถึงความผูกพัน ที่มีกันมายาวนาน แต่ตอนที่เรารู้สึกซาบซึ้งใจที่สุด ก็คือ ตอนที่พระเอกทำรังนก ให้กับนางเอก มันดูความหมายเป็นนัยลึกๆ แม้จะไม่ได้บอกออกมาตรงๆๆ

แต่ก็อย่างที่หลายๆ ท่านได้คอมเม้นท์ นั่นแหละ ค่ะ บทมันดูไม่ค่อยจะละเอียดเท่าไหร่ ยังมีรายละเอียดของความรู้สึกและการแสดงออกอีกเยอะ และเราคิดว่าผู้เขียนไ่ม่ได้เน้นย้ำ ไปที่ความรู้สึกของตัวละคร มันยังดูคลุมเครือยังไงก็ไม่รู้ แต่กลับมุ่งเน้นไปที่การแสดงออกมามากกว่า ไม่รู้สิเราอาจจะไม่เข้่าใจจริงๆๆ ก็ได้

แต่ของ love มากๆ สำหรับเรื่องดูไปหลายรอบแล้ว กี่รอบก็ปวดใจแทนนางเอกทุำกรอบ อุแหม่ ถ้าเป็นอิฉันจะไม่เก็บงำไว้เป็นแน่แท้เลยเจ้าค่ะ ทรมานแทนเหลือเกินจะกล่าว ฮ่า ฮ่า

** ถ้าเราเป็นมาเอมิ คงจะไม่ยอมแต่งงานกัีบเรนง่ายๆๆ หรอก แม้ในขณะเกือบจะนาทีสุดท้าย ดูเหมือนว่าเรนก็ยังจะอาลัย อา่วรณ์ซื่อเหม่ย อยู่เลย มาเอมิมั่นใจได้ยัง ว่าเรนรักตัวเอง หรือ คิดเอาเองว่าเรน ไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้เลยต้องเลือกคนที่เข้า่ใจตัวเอง เสียดายที่บทละครในส่วนนี้กลับหายไป ไม่รู้ซิ สำหรับเรา ชอบนะละครที่จบแบบสมหวังดั่งใจนึก แต่ก็เสียดายรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่หายไป ซึ่งเรื่องนี้รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่หายไป ถ้าเอามาเขียนบทใหม่ คงเพิ่มได้ถึง 2-3 ตอน

** สำหรับคุณ fia คิดเหมือนกันเลยค่ะ มาเอมิ ยิ้มได้ปวดใจสุดๆ

โดย: Joyjihyun IP: 58.8.229.242 วันที่: 17 กรกฎาคม 2555 เวลา:7:09:56 น.

@Nikanda คะ prysang กลับคิดว่า คนที่เป็นเพื่อนสนิทกัน ควรจะรักกันซะอีก แบบว่าชอบแนวว เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

@มะนาวเพคะ สงสัย prysang มัวแต่หงุดหงิดกับเนื้อเรื่องเลยไม่ได้สังเกตเกี่ยวกับการแต่งตัวของป๋าที่คุณมะนาวขัดใจ แต่ชอบสไตล์ของมาเอมิมากมายเลยค่า

@Nobuta ดีใจจังเนาะ ที่ช่อง 7 ยังเอาซีรีย์ญี่ปุ่นมาฉายอยู่บ้าง อย่างน้อยก็เป็นน้ำหล่อเลี้ยง ไม่ให้ซีรีย์ญี่ปุ่นห่างหายไปจากคนไทยซะทีเดียว เพราะเดี๋ยวนี้เกาหลีบูม ซีรีย์ญี่ปุ่นบางเรื่อง หาซับไทยได้ยากเย็น

@mamLHC หายไปไหนไม่รู้ไม่อัพบล็อกอีกเลย

@แอปเปิ้ลคะ เดี๋ยวนี้ prysang ชอบ ชิโนฮาระ เรียวโกะมากเลยล่ะค่ะ เพราะซีรีย์เรื่องนี้เลย

@fia ชอบเรื่องแนวนี้เหมือนกันค่ะ แต่ถ้ามีอีกขอความชัดเจนและความรักที่เชื่อได้ว่ารักจริงๆ ไม่มีเยื่อใยกะใครแล้ว ^^ จะได้ซึ้งๆ กว่านี้หน่อย

@Joyjihyun เห็นด้วยทุกประการ โดยเฉพาะ ถ้าเป็นเราล่ะก็ไม่ยอมแต่งด้วยง่ายๆ หรอก ของงี้มันต้องหยิ่งกันบ้าง อิอิอิ

โดย: prysang

วันที่: 18 กรกฎาคม 2555 เวลา:15:22:07 น.

ถ้าใครบอกเรื่องนี้ไม่สนุก ค้านสุดทีนค่ะ

เป็นเรื่องที่ดีมาก ตัวละครแต่ละตัวสุดยอดค่ะ

ร้องไห้หลายตอนเลย ชอบนักออกแบบ
สมควรเป็นนางเอกอย่างยิ่ง

เพลงเพราะเว่อๆๆๆๆ

โดย: ชอบ IP: 110.77.193.243 วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:2:46:16 น.

@ชอบ คนแต่ละคนมีอุปนิสัย มีทัศนคติ มีจิตใจที่แตกต่างกัน ดังนั้นหากซีรีย์เรื่องเดียวกัน บางคนสนุก บางคนไม่ บางคนชอบ บางคนไม่ถูกใจ ก็เป็นเรื่องธรรมดาอย่างสุภาษิตว่า ลางเนื้อชอบลางยาค่ะ

โดย: prysang

วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:15:18:15 น.

คิดต่างนะคะ
ตอนนี้หยิบมาดูซ้ำ ก็ยังรักซีรีย์เรื่องนี้อยู่

ดูให้ดี จะเห็นความผูกพัน ความพิเศษ
ระหว่างเรนสุเกะและมาเอมิ มาแต่ต้นเรื่องแล้ว เป็นเรื่องที่ดูแล้วจี๊ดๆที่หัวใจค่ะ
เพลงประกอบก็ยอดเยี่ยมมากๆ

ส่วนที่เรตติ้งต่ำกว่าที่เคย
อยากบอกว่าคิดว่าเป็นเพราะความชาตินิยมของคนญี่ปุ่นแหละค่ะ
ก็ต้นๆ เรื่องมันดูเหมือนสาวจีนมาแรงออกอย่างนั้น

แต่เราดูละเอียดจนจบมารอบ และหยิบมาดูอีกรอบแล้ว
อยากบอกว่าพระเอกไม่เคยรักชูเหม่ยหรอก
ชูเหม่ยเป็นคนพิเศษ เป็นคนที่แปลกประหลาด
ที่มีส่วนช่วยให้พระเอกได้ย้อนนึกถึงสิ่งที่ดี ความบริสุทธิ์สดใส และมิตรภาพ
เค้าหาตัวตนของตัวเองพบ
และการที่ลงเอยกับมาเอมิได้ รู้ว่าตัวเองรักมาเอมิ ก็มีส่วนจากชูเหม่ยด้วย ไม่มากก็น้อยค่ะ

ประเด็นเรื่องรักๆ นี้ ลองย้อนดูแล้วเลยสังเกตได้ว่า กับมาเอมิแล้ว เรนสุเกะเค้าแสดงออกมาโดยไม่รู้ตัวมาตลอดนะ
ตอนที่หนึ่ง ตอนที่สอง มีให้เห็นโดยตลอด ชอบเรื่องนี้มากค่ะ

โดย: pandy IP: 1.0.241.219 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:1:19:56 น.