Bloggang.com : วิตามินโซดา : เค้าเรียกผมว่า "พองพอง"

เค้าเรียกผมว่า "พองพอง"

ผมชื่อพองพองคั๊บ....

ที่มาผมก็เหมือนกับเพื่อนหลายๆตัวอ่ะคั๊บ....บ้านเก่าเนี่ยจตุจักร...แบบว่าเจ้านายผมเนี่ยถูกลูกออ้อนของผมอ่ะคั๊บ ก็ดูละกันหน้าตาผมน่ารักซะขนานนี้ ไม่รักได้ไง

ตอนนี้ผมอายุขวบกว่าแล้วอ่ะคั๊บกำลังเป็นแตกเนื้อหนุ่มเลย....

ตอนเอามาใหม่ๆเจ้านายนะเห่อน่าดู ตัวผมเล็กนิดเดียวอ่ะคั๊บ อย่างที่เห็นเลย เอาวางบนหน้ารถเป็นตุ๊กตาได้สบายเลย

แต่หน้ารถเนี่ยมันก็ร้อนเนอะ หาแอร์ก่อนดีกว่า

อืม...เย็นขึ้นมาหน่อย.....

เรื่องของเรื่องที่ผมมาวันนี้ ก็เป็นเรื่องขำๆเกี่ยวสัญญาติของผมเองอ่ะคั๊บ
ใครเข้ามาเป็นผู้รู้ก็ช่วยชี้แจงแถลงไขหนอยละกันนะคั๊บ

ตอนเจ้านายซื้อมา เค้าบอกว่าผมเป็นสปิ๊ดอะคั๊บ...

เจ้านายก็ใช้ความพยายามอย่างหนักให้หูผมตั้งเหมือนสปิ๊ดทั่วไป

แต่แล้วก็ต้องล้มเลิกเพราะสงสารผมอ่ะคั๊บ...มันเจ็บมากเลยการดัดหูด้วยด้ามเหล็กเนี่ย

ผมก็เลยเป็สปิ๊ดหูตกอย่างนี้ละคั๊บ.....

ถึงแม้ไอ้หูเจ้ากรรมจะตั้งมาเล็กน้อยตรงโคนพอให้เจ้านายผมใจชื้นว่าเออๆ มันมาแล้ว

แต่จนแล้วจนรอดก็ได้แค่นี้เองอ่ะคั๊บ....

พอโตมาซักหน่อยก็ป่วยอ่ะคั๊บผอมโกโรโกโสอย่างที่เห็น...หัวโตเลยอ่ะคั๊บ

แต่ก็ดีนะได้อยู่บนตักนุ่มๆด้วยอ่ะ...

พอโตมาก็เป็นอย่างที่เห็นอ่ะคั๊บ...ขนที่เคยฟูจนเป็นที่มาของชื่อผม พองพอง
ก็เหลือที่ฟูอยู่ที่เดียวตรงหาง

หูก็เกือบตกๆหล่นๆ อย่างที่เห็น...งงๆตัวเอง

แต่ที่ไม่อยากเชื่อตัวเองก็คือ....ผมอ่ะคั๊บถูกปลูกฝังมาตลอดชีวิตว่าผมคือสปิ๊ด

วันนี้ที่ป่วยหมอกับยืนแน่นอนว่าเป็นอะไรก็ได้แต่ไม่ใช่สปิ๊ดชัวส์

เมื่อหมอฟันธงขนานนั้น ผมถึงขนาดกินไม่ได้นอนไม่หลับ

เจ้านายผมก็เป็นทุกเป็นร้อนแทนผม พยายามเปิดตำหราต้นตระกูลหมาทั้งหมดที่มีอยู่ เพื่อหาสัญชาติมาให้ผม

จนแล้วจนรอดก็ไม่เจอ....จนเมื่อไม่นานมานี้คั๊บ

ก็มีผู้ไขข้อกระจ่าง....เป็นคุณหมอผู้ใจดีแห่ง ม.มหานคร คั๊บ

คุณหมอบอกว่าผมอ่ะเป็นลูกครึ่งคั๊บ...ถ้าเป็นคนคงดูเท่น่าดู
แต่นี่เป็นแค่หมา...ก็คงถูกเพื่อนๆที่บ้านนิทาแน่ๆว่าเป็นหมาพันธุ์ทาง...เศร้าจัง

หมอบอกว่าผมมีเชื้อของปั๊กกิ่งอ่ะคั๊บ ตามโครงสร้างของหน้าแล้ว แต่อาจจะผสมกับปั๊ก หรือไม่ก็อาจพันธุ์เล็กๆ แต่ไม่ใช่สปิ๊ดชัวส์ ฟันธง....