เป็นอีกวัน...ที...ยังว่างๆ
ตื่นนอนประมาณหกโมงห้าสิบ เมื่อคืนดูวันแรงเงาแถมด้วยรายการรอบดึกเช่นตีสิบ และรายการเบาสมองอื่นๆ นานๆดูทีวีสักครั้ง สมัยทำงานกลับดึกบ้าง เอางานมาทำที่บ้าน เร่งงานให้เสร็จจนถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่งตีสอง ไม่เคยดูละครเป็นเรื่องเป็นราวนับตั้งแต่เรื่องของเรยา
ทำเอาตื่นเช้าแสนลำบาก
เรื่องแรงเงานี่ธัญญ่าเล่นแรงจนเราหลอนเลย ก่อนนอนเห็นแต่หน้าตาและเสียงที่เกรี้ยวกราดลอยไปลอยมา เฮ้อ..ก่อนนอนดูเรื่องแบบนี้ เรียกว่าจรรโลงใจได้ไหมนะ
ตั้งแต่หยุดงานมาพยายามเดินออกกำลัง ขณะเดิน ฟังเพลงบ้าง ใจหยุดนิ่ง เดินภาวนาในใจบ้าง คิดถึงเรื่องที่ต้องทำ คราวนี้บอกกับตัวเองว่าให้เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญ ที่ต้องคิดอย่างระมัดระวัง
โปรเจคต่างๆ เรียงร้อยอยู่ในหัว อยากทำอันโน้น อยากทำอันนี้
กลับจากเดินออกกำลังแวะร้านกาแฟที่เพิ่งเปิด บาริสต้าเป็นคนมาเลเซีย
"ผมพูดไทยไม่ค่อยชัด มาเปิดร้านกาแฟอยู่กับแฟคนไทย"
แต่งร้านซะสวยเชียว ฝีมือการชงกาแฟ ก็รสชาติดีพอสมควร ถ้าไม่อร่อย รสชาติแปลก แบบที่เรียกว่า ไม่ออกเป็นรสกาแฟ ก็ไม่มีทางที่จะมาซื้อเป็นครั้งที่ สอง แน่นอน
อาศัยว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เราสั่งมอคคาเป็นแก้วแรกสำหรับร้านกาแฟทุกๆที่ เพื่อเป็นการเปรียบเทียบรสกาแฟที่เราชอบกินที่สุด ร้านไหนควรเป็นอย่างไร แล้วในอนาคตเราจะต้องทำให้ออกมาเป็นรสแบบไหน
แล้ว ไอ้ตาชาวมาเลเซียคนนี้นี่ จะขายได้วันละกี่แก้ว อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมา
กลับมาที่บ้าน หาอาหารเช้ากินกลุกกลักในตู้เย็น นั่งดูสรยุทธ นักข่าวประจำใจ (ถึงแม้เขากำลังมีเรื่องฟ้องร้องอยู่ก็ตาม) เราก็ดูแต่ส่วนที่อยู่เบื้องหน้า ฟังแต่สิ่งที่เขานำเสนอ สำหรับเบื้องหลัง ปล่อยให้คนเก่งอย่างเขาจัดการกับชีวิตตัวเอง
ความเงียบเกิดขึ้นในวันและเวลาคนทำงานของทุกๆวัน เงียบจนเราแทบไม่ต้องไปปฏิบัติธรรม จริงๆแล้วถ้าเราสามารถอยู่ในที่ๆเราชอบ ไม่มีโรคภัย พอมีพอกิน ไม่มีหนี้ ชีวิตเท่านี้ ก็เพียงพอแล้ว
หาข้อมูลทำร้าน พร้อมกับนั่งดีดลูกคิด งบประมาณแค่ไหนถึงจะพอ จะหาทำเลที่ไหน ที่ค่าเช่าไม่แพง จับกลุ่มลูกค้าที่ใช่...
พี่สาวชวนไปซื้อบ้านแถวๆบ้านเค้า เป็นที่อยู่อาศัยและทำสปา นวดแผนไทย มีคนรู้จักที่เป็นหมอนวดแผนไทยแบบ delivery อาจเริ่มต้นโดยการชวนเค้ามาร่วมทำงานกับเรา
แผนการของเราชักไปกันใหญ่
จากความฝัน Home stay ร้านกาแฟ สปา ร้านไอติม
ที่แน่ๆถามตัวเองก่อนไหมว่าต้องการอะไร
เราต้องการความสงบ ที่รักษาร่างกาย ให้ได้พักผ่อน รักษาจิตใจให้ได้พัก เยียวยาการกินอยู่ที่ดี มีสุขภาพที่ดี
ชีวิตจะไปลงเอยที่อะไรนะ
ก่อนหน้านั้นได้คุยกับหุ้นส่วน เขาบอกว่าก็ดูๆกันไป ถ้ายังไม่ได้โปรเจคที่คุ้มกับการลงทุนเราคงต้องชลอไปก่อน
หรือเราจะทำคนเดียวดีกว่า ค่อยๆก้าว ค่อยๆคิด ค่อยๆแคะกระปุก
Create Date : 14 พฤศจิกายน 2555 |
|
2 comments |
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2555 10:06:26 น. |
Counter : 543 Pageviews. |
|
|
|