ทางกลางใจ 1-2...อโณทัย ชื่อหนังสือ..ทางกลางใจ 1-2 ผู้แต่ง...อโณทัย สำนักพิมพ์...มธุรดา ราคา...เล่ม 1 199 บาท / เล่ม 2 189 บาท **รูปจากบล็อกพี่โณค่ะ แง่มๆเรื่องนี้ขอไม่เขียนสรุปเนื้อเรื่องเองนะคะ ขอเอาคำโปรยจากสำนักพิมพ์ให้อ่านเลยดีกว่า เล่ม 1...สายสัมพันธ์ของมิตรภาพระหว่างตรีกับใบลาน ร้อยเรียงไว้ด้วยลายมืออันแสนคุ้นเคย... ผ่านจดหมายหลายสิบฉบับ... ที่ต่างฝ่ายต่างส่งถึงกันในฐานะเพื่อนทางจดหมายหรือ Penfriend ยามนั้นตรีรู้ดีว่า เขามีความสุขเพียงไร เมื่อได้พูดคุยกับใบลาน แม้จะเป็นแค่ตัวอักษรก็ตาม เล่ม 2...“...หนูเล็กฟังผมนะ... ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอก ที่จะตามช่วยผู้หญิงคนนึงอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน ถ้าเขาไม่ได้รักเธอ ไม่มีใครบ้าทุ่มเงินเป็นล้านรักษาแม่ของเธอ โดยที่เธอไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรต่อเขาแม้แต่น้อย ไม่มีผู้ชายคนไหนมานั่งเสียใจคนเดียว ตอนที่คนรักของผู้หญิงคนนั้นมาบอกกับตัวเขาเอง ว่าพวกเค้าจะแต่งงานกัน ผลงานของพี่โณ อโณทัยกลับมาอีกครั้ง เล่มนี้ทั้งหนักทั้งบีบคั้นใจคนอ่านอีกรอบหลังจากกระซิกๆไปในเรื่องคือทุกสิ่งเพื่อเธอไปแล้ว เริ่มต้นการมิตรภาพผ่านตัวหนังสือระหว่างตรีกับใบลาน เขียนส่งถึงกันไปมา ดูน่ารักดีค่ะ ตอนแรกที่เปิดดูหนังสือของสนพ.มธุรดา ส้มหันไปกระซิบบอกน้องสาวเลยว่า “แก อ่านเสร็จฉันจะมองของรอบข้างเป็นสีเดียวกับตัวหนังสือเปล่าเนี่ย” เป็นหนังสือของมธุรดาเล่มแรกที่ส้มอ่านอย่างจริงจัง เพราะไม่เคยหยิบของสนพ.นี้ขึ้นมาตั้งอ่านนานๆเลยสักครั้ง(กลัวตาลาย 555) เล่มแรกนางเอกช้ำใจ เล่มที่สองพระเอกเป็นฝ่ายโดนเสียบ้าง อ่านเล่มแรกจบแล้วรู้สึกคิดถึงเรื่องคือทุกสิ่งเพื่อเธอมากเลยค่ะ บทแรกๆ(เหมือน)มีกลิ่นอายของคือทุกสิ่งอยู่แทบเต็มหน่วย ทั้งเรื่องภาษา คำพูดของตัวละคร กริยาท่าทางก็คล้ายๆนะคะ เล่มแรก ตรีเดินทางไปภูเก็ตเพื่อพบกับใบลาน แต่ทั้งคู่ก็คลาดกัน จนวันหนึ่งรานาถูกกลุ่มคนร้ายสะกดรอยตามเพราะตำรวจฝากหลักฐานชิ้นสำคัญไว้กับเธอ ทั้งคู่ได้พูดคุยกัน ตรีพบนำภาพวาดที่ใบลานเคยวาดให้เขาออกมาให้รานาดู รานาตกใจเพราะแท้จริงแล้วเพื่อนตรีภพตามหาอยู่คือเธอ ก่อนตรีภพจะกลับ รานาตั้งใจจะบอกว่าเธอคือใบลาน หากแต่เรื่องที่เขาฝากฝังเธอกลับทำให้รานาเก็บคำพูดทั้งหมดของตัวลงไป ส่วนเล่มที่สอง รานาพาแม่เข้ามารักษาตัวที่กรุงเทพพร้อมกับรับงานเดินแบบไปด้วยเพื่อหาเงินรักษาแม่ เธอและตรีได้พบกันอีกครั้ง แต่เธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่จะบอกเรื่องธเรศเพื่อนของเธอที่เขาฝากฝังให้ดูแลไม่ได้ ตรีรู้สึกโกรธธเรศทั้งยังพาลเหมารวมรานาว่าคงเหมือนกันด้วย เส้นทางนางแบบของรานาไม่ได้สวยหรู มิดานางแบบสาวไฮโซที่คอยราวีเธอเพราะความอิจฉา แต่ก็ได้วิกกี้นางแบบรุ่นน้องคอยเป็นเพื่อนบนเส้นทางมายา พี่โณแต่งดราม่าเหมือนจะหนักกว่าคือทุกสิ่งเพื่อเธอเสียอีกนะคะ เพราะปัญหานี่ถาโถมแบบไม่ทันตั้งตัวก็หลายเรื่อง มีความรู้สึกอีกอย่างว่าเรื่องนี้เขียนพระเอกขึ้นมาเพื่อแก้ภูธเรศรึเปล่าคะ (ภูธเรศ – พระเอกจากเรื่องคือทุกสิ่งเพื่อเธอ) นิสัยมาแนวตรงข้ามกันแต่ไกล ออกบทตบจูบมาอีกฉากสองฉาก นางเอกนี่นิสัยใกล้ๆกัน ใจแข็งได้ดีจริงๆ เล่มนี้ส้มร้องไห้ที่เล่มสองค่ะ หยดไปแหมะสองแหมะก็กลับมานั่งอ่านหน้าตาเฉยได้เหมือนเดิม เรื่องนี้ร้องไห้ในการอ่านรอบแรก พอรอบต่อๆมาก็ไม่ได้ร้องอีก... จะให้เล่าเนื้อเรื่องให้หมดเดี๋ยวคนอ่านจะพาลไม่ตื่นเต้น เพราะดราม่าส่วนมากจะไม่ซับซ้อนอะไรมากนอกจากนักเขียนใจร้ายให้บทน่าสงสารกับนางเอก (พูดเล่นนะคะพี่โณ^^) สรุป...ดราม่าค่ะ เรื่องนี้ออกดราม่าเต็มที่ ชีวิตรันทดอะไรประมาณทีเดียว ใครอยากอ่านดราม่าก็ลองเรื่องนี้ดูสักตั้งแล้วกันนะคะ ขอสารภาพตามตรงอีกนิดว่าเห็นหน้าปกใกล้ๆครั้งแรก หันไปบอกน้องสาวเหมือนเดิมว่า “ทรงผมพระเอกเหมือนทรงผมพ่อตอนหนุ่มๆเลยอะ” แล้วก็ขำคิกคันกันชวนกันไปหยิบอัลบัมรูปมาเปรียบเทียบต่ออีก... และตอนแรกที่รู้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพ็นเฟรน ส้มก็นึกว่าพี่โณจะช่วยไปรษณีย์ประชาสัมพันธ์การส่งจดหมายด้วยล่ะ เพราะอ่านข่าวเกี่ยวกับการส่งจดหมายลดน้อยลงและหันไปเปลี่ยนเป็นส่งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้น แต่ส่งจดหมายก็คลาสสิกดีนะคะ แต่มันไม่ค่อยถูกกับส้มเท่าไหร่ เขียนได้ไม่กี่ฉบับก็เลิก ขี้เกียจนั่นเอง นานที่สุดก็ปีกว่าๆ ไม่ใช่เพื่อนด้วยแต่เป็นพี่ค่ะ เมื่อปีใหม่แม่ยังคะยั้นคะะยอให้ส่งการ์ดปีใหม่ไปหาพี่คนนั้นเลย แต่ส้มก็ยังไม่ได้ส่งอะไรไปให้ 555 ป.ล. คำผิดในเล่ม 1 ค่ะ หน้า 17 มีคำตก หน้า 19 มีคำผิด หน้า 224 คำว่า สรรพางค์ เขียนผิด เล่มสอง หน้า 135 มีคำผิด หน้า 200 สถิต เขียนผิดค่ะ   Create Date : 16 เมษายน 2551 9 comments Last Update : 16 เมษายน 2551 11:22:27 น. Counter : 817 Pageviews. Share Tweet

ชอบคือทุกสิ่งเพื่อเธอเหมือนกัน เรื่องนี้รู้สึกเคยอ่านในเน็ต...ไม่ชอบเท่า รุ่งอรุณ ฯ...เรื่องนั้นหนักแต่ชอบ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 16 เมษายน 2551 16:41:26 น.

ใช่ๆ เราชอบคือทุกสิ่งมากเลย หลังจากอ่านเล่มนั้นเราก็ตามอ่านงานพี่เขามาตลอด เรื่องทางกลางใจนี้เราก็อ่านตอนที่เค้าลงบล๊อคนะ แต่รู้สึกจะตามอ่านไม่จบเพราะต้องตัดขาดจากโลกภายนอกไปพักใหญ่   โดย: tagoyagi (niyai_waan ) 16 เมษายน 2551 19:40:14 น.

ให้คนรู้จักซื้อไว้ให้จากงานหนังสือแล้ว แต่ยังไม่ได้รับตัวหนังสือที่เขาจะส่งมาให้เลยค่ะ อยากอ่านมากๆ   โดย: กุลธิดา IP: 206.74.208.215 17 เมษายน 2551 0:05:18 น.

ชอบดรามาครับ ได้จะหามาอ่านนะ แต่ตัวหนังสือไม่กล้าแตะเลยแฮะ   โดย: Boyne Byron 17 เมษายน 2551 16:00:25 น.

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะของอโณทัย ตอนนี้มีนิยายเพียบเลยที่ยังไม่ได้อ่าน แถมอ่านเพชรพระอุมาอยู่ด้วย เฮ้อ อยากมีเวลาว่างแบบไม่ต้องทำงานมานั่งอ่านนิยายทั้งวันจัง จะได้อ่านรีวิวนิยายแล้วไปหามาอ่าน แต่เสียดายยังไม่รวยขนาดจะอยู่บ้านเฉยๆได้ ถ้ายังไงจะลองหานิยายของอโณทัยมาอ่านบ้างค่ะ   โดย: Chulapinan 17 เมษายน 2551 16:05:07 น.

อ้า น้องส้มเอาหนังสือพี่มารีวิวด้วยอ่ะ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมตั้งนาน เราอ่านหนังสือไปกี่เรื่องกันแล้วเนี่ย พี่เห็นรีวิวหนังสือไว้เยอะเลย ต้องขอบคุณจ้าสำหรับความคิดเห็น และคำผิดด้วย เรื่องนี้พี่เขียนครั้งแรกตอนเรียนม. 4 ค่ะ เขียนจบตอนม. 6 จากนั้นเมื่อปีที่แล้วก็นั่งเอามา rewrite ใหม่ ตอนแรกที่เขียนเรื่องนี้ ตัวละครจะไม่มีการติดต่อด้วยอีเมล์นะ แต่พอเวลามันผ่านไปนานขึ้น จนเรื่องนี้ได้พิมพ์ ยุคสมัยมันก็เปลี่ยนไปอ่ะ จากที่พี่คุยกับเพ็นเฟรนด์ด้วยจดหมาย ตอนนี้พี่ก็หันมาพิมพ์อีเมล์ติดต่อแล้ว จะว่าไป ตอนจบของเรื่องนี้ ตัวละครมีอายุมากกว่าพี่ในปัจจุบันประมาณ 3 ปี ด้วยการสื่อสารในตอนนี้ จะให้มานั่งเขียนจดหมายกันทุกฉบับ คงจะอ่านแล้วแปลกๆ ด้วยจ้า พระเอกเรื่องนี้พี่สารภาพว่าชอบมากกว่าภูค่ะ เพราะมีทั้งด้านดีและด้านไม่ดีควบคู่กันไป พี่ไม่ชอบพระเอกดีมากๆ หรอก เพราะอย่างเรื่องคือทุกสิ่งเพื่อเธอ พี่ชอบพ่อนางเอกนะ แต่ส่วนมากคนอ่านจะชอบนางเอกเรื่องทางกลางใจแฮะ เพราะใจเด็ดอย่างที่เราว่าจริงๆ นั่นแหละ ว่าแต่เราร้องไห้ตรงไหนกันจ๊ะ พี่ว่าไม่ได้เศร้ามากนะ แต่เรื่องนี้หนักกว่าคือทุกสิ่งเพื่อเธออ่ะค่ะ งานเขียนช่วงแรกๆ ของพี่มักจะหนัก ช่วงหลังๆ นี้เบาขึ้นเยอะ อิอิ คาดว่าเรายังไม่เคยอ่านรุ่งอรุณแห่งแสงตะวัน ไว้เรื่องนั้นค่อยว่าพี่ใจร้ายดีกว่าน้า ^^ ปล. ได้ข่าวว่าโทรเลขจะปิดทำการแล้ว หลังจากให้บริการมาเกือบสามร้อยปี O_o" (ไม่ยักรู้เลยแฮะว่าโทรเลขมีความเป็นมายาวนานขนาดนี้) ต่อไปอาจจะถึงคิวจดหมาย หรือพวกธนาณัติก็ได้นะ   โดย: ไกลนั้น 1 พฤษภาคม 2551 10:25:18 น.

ขอแก้ไขหน่อยนะคะ พี่รู้สึกตัวเองเบลอแล้วแฮะ โทรเลขมันเปิดให้บริการมา 133 ปี จ้า โก๊ะๆ แล้วเรา   โดย: ไกลนั้น 1 พฤษภาคม 2551 11:57:43 น.

คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ บางครั้งส้มว่าคนเราก็แอบจิตนะคะพี่พุด อะไรหนักๆนี่ฉันชอบ ส้มก็เป็นนะคะ แต่บางครั้ง...ไม่รู้ทำไม คุณ tagoyagi (niyai_waan) ก็ชอบคือทุกสิ่งเพื่อเธอเหมือนกันค่ะ นานๆทีแจ่มใสจะมาหนัก เพราะส่วนมากเบาเชียว คุณ กุลธิดา คิดว่าคงจะได้อ่านแล้วมั้งเนี่ย นานพอดูสำหรับงานหนังสือนะคะ คุณ Boyne Byron 555 อย่าคิดมากนะคะพี่ แค่เปลี่ยนจากสีดำเป็นสีม่วง ส้มเจอเล่มอื่นของมธุรดาตัวหนังสือสีเขียว สีแดงอย่างเนี่ย ไม่กล้าอ่านเหมือนกันค่ะ สีม่วงกับน้ำตาลพอรับได้ คุณ Chulapinan ใจเย็นค่า เข้าใจว่าเพชรพระอุมาเยอะขนาดไหน(ส้มก็ไม่กล้าอ่าน) ทุกคนมีหน้าที่ของตนค่ะ ส้มว่ารวยขนาดอยู่บ้านก็ต้องมีหน้าที่มีกิจที่ต้องทำอยู่ดี คงไม่มีใครเกิดมานอนกินนอนใช้อยากทำตามใจตัวเองได้หมดหรอกค่ะ พี่โณ คำถามเยอะมาก555 คำถามแรกของพี่โณก่อนนะคะ โอ้ย...ปิดเทอมนี้จะกินหนังสือแทนข้าวอยู่หลายวันแล้วค่า พอ่ยังบ่นว่าบ้า ส้มก็อยากถามพ่อเหมือนกันว่าถ้าหนูดูทีวีแทนการอ่านหนังสือนิยายเนี่ย หนูจะโดนว่ายังไงหรือเอาเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนเนี่ย หนูรักบ้านมากนะถึงนั่งอ่านนิยายที่บ้านเนี่ย รุ่นม.4 ของพี่โณส้มยังอยู่ป.1เองมั่งคะ ห่างกันสิบปีพอดีเนี่ย จินตนาการพี่ล้ำเลิศตั้งแต่ม.4 ม.4ส้มยังเงกกับเลขอยู่เลย 555 พระเอกส้มก็ชอบภูนะคะ ส้มว่ามีมิติเยอะกว่าตรีค่ะ นางเอกส้มก็ชอบพันซ์มากกว่าง่ะ มิติมากกว่าเหมือนกันค่า ร้องไห้ตอนไหน ก๊าก...ถ้าจะบอกว่าหนูลืมล่ะคะ เพราะตอนนี้อ่านนิยายก็เยอะ เมาสเปรย์เพิ่มมาอีก เรื่องรุ่งอรุณฯ พูดอย่างงี้ถ้าส้มมีโอกาสได้อ่านส้มคงต้องทำใจและตั้งสติก่อนอ่านแน่ๆเลย   โดย: โทรโพสเฟียร์ 2 พฤษภาคม 2551 9:38:05 น.

อุ๊ย พั้นซ์ลืมไม้โท อย่าว่าแต่พี่โณที่โก๊ะเลยค่ะ ส้มเมาสเปรย์ก็ก่งก๊งไปหลายรอบอยู่   โดย: โทรโพสเฟียร์ 2 พฤษภาคม 2551 9:40:47 น.