ในสังคมทุกวันนี้ เราจะพบคนที่อ่อนล้า ท้อถอยและปล่อยตัวเองไปตามกระแสคลื่นของชีวิตปล่อยวาง และเฉยเมยกับทุกอย่างคงจะไม่ใช่เรื่องผิดบาปอะไรก็เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าจะดิ้นร้นไปทางไหนนอกจากเอาชีวิตให้รอดไปวัน ๆ ให้มีกินมีใช้ มีบ้านอยู่มีรถขับหาความบันเทิงเสพไปวัน ๆ ความฝันคือการเปล่งประกายความคิดความปราถนาความหวังคือความพยายามที่จะต้องลงมือปฏิบัติเพื่อให้เกิดขึ้นจริงหากผมจะต้องสูญเสียอะไรไปทั้งหมดก็ขอให้ความหวังเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะต้องเสียเราหวังว่าพรุ่งนี้...มันคงจะดีกว่าวันนี้แต่..ถ้าหากพรุ่งนี้ มันไม่ดีเหมือนที่หวังก็ไม่เห็นเป็นไรเราก็ตั้งความหวังของเราใหม่ก็..เรายังมีวันพรุ่งนี้และวันพรุ่งนี้...มันก็คงจะดีกว่าวันนี้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [