Group Blog
 
 
มีนาคม 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
18 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 
ก็หนูเคยหิวเหมือนกันนี่.




...ค่ำวันหนึ่ง ก่อนเราจะกินข้าวมื้อเย็นกัน เรานำอาหารที่ช่วยกันหาซื้อเข้ามา โดยมิได้นัดหมายกัน มาวางบนโต๊ะ ปากของฉันเริ่มบ่นกระปอดกระแปด ทั้งที่รู้ว่าฉันได้เริ่มทำลายบรรยากาศของการ"กินข้าว" อย่างชะงักนัก แต่ทำไมฉันไม่หยุด ก็ไม่อาจรู้ได้

"...เมื่อตอนกลางวัน ฉันเดาได้เลยว่า คุณลืมหากับข้าวให้ลูกกิน ใช่มั้ย" สามีของฉัน ทำหน้าเด๋อด๋า แล้วรับว่า ทำงานยุ่งจนลืมไป ส่วนลูกน้อยของ ฉันสองคนกลับทำสีหน้ารำคาญใจที่ฉันเริ่มบทบาท"ตัวทำลายบรรยากาศ" เช่นเคย

เมื่อฉันมองหน้าลูกสาวทั้งคู่ ที่ไม่เข้าข้างฉันเอาเสียเลย โดยเฉพาะไม่เห็นวี่แววของ เด็กหิวโหยเพราะขาดอาหารกลางวันสักกะนิด ฉันก็เริ่มมีโทสะ คราวนี้หยุดไม่ได้จริง ๆ

"...อย่างนี้ทุกที คุณเห็นงานสำคัญกว่าพวกเราเสมอ ดูซิ คุณปล่อยให้ลูกหิวได้ แต่งานของคุณต้องมาก่อนใช่ไหมมั๊ย"

เงียบ ทุกคนนิ่ง เพราะรู้ดี โต้ตอบอะไรก็ยิ่งจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง ยิ่งคนอื่น ๆ นิ่ง ฉันยิ่งโมโหเดือด ตามองปราดไปที่มือเล็ก ๆ ขาว ๆ บาง ๆ ของลูกสาวตัวเล็ก ที่เริ่มตักอาหารใส่จานบางส่วนใส่ถุงพลาสติก ถุงเล็ก ถุงน้อยที่เตรียมไว้ พร้อมใช้หนังยางรัดปากถุงรวมกันไว้

"...แล้วมัวทำอะไรเล่นอยู่น่ะ จะเอากับข้าวไปไหนอีก ก็เพิ่งใส่จานให้ กินนี่ไงล่ะ? ลงนั่งกินให้เสร็จ ๆ ไปเสียทีซิ...แม่จะรีบไปทำอย่างอื่นต่อ..."

"...กับข้าวมันเยอะมาก เรากินกันไม่หมดหรอกแม่ ก็แม่เคยบอกว่า ถ้ากับข้าวมีเยอะให้ตักแบ่งให้คนอื่นก่อนที่เรากินไงแม่ วันก่อนหนูเห็น แม่ตักแบ่งไปให้"ยาม"ที่หน้าบ้าน หนูก็เลยจะลองทำดูบ้าง ไม่เลอะเทอะ หรอกแม่..."

หน้าเรียวบางของลูกหมองลง ตอบกลับคำถามที่เกรี้ยวกราดของฉัน อย่างตะกุกตะกัก มือข้างหนึ่งตกลงข้างตัว แอบใช้นิ้วปาดน้ำแกงจืดที่หก เลอะเทอะอยู่บนโต๊ะ อย่างกลัวว่าแม่จะเห็น

สายตาของลูกสาวคนโตที่เริ่มตัดพ้อฉัน และภาพของพี่สาวใช้แขนโอบตัวน้องสาวตัวเล็ก ๆ ที่เริ่มสั่น ที่กลัวว่าแม่จะตีเข้ามาข้างตัว มันหยุดฉัน ได้เหมือนกดปุ่ม ความรู้สึกผิด แล่นขึ้นมาเป็นริ้วบาง ๆ

"...ก็...อย่าลืมเอาข้าวไปด้วยแล้วกัน..." ฉันพูดเสียงอ่อย สีหน้าของลูกสาวคนเล็ก แจ่มใสขึ้นอย่างกระทันหัน เหมือนกดปุ่มเช่นกัน เจ้าตัวเล็กกุลีกุจอ ตักข้าวหก ตก ๆ หล่น ๆ ตามเคย แต่คราวนี้ฉันกลับเห็นว่าไม่น่ารำคาญ
เหมือนเพียงชั่วอึดใจที่แล้ว ลูกสาวคนเล็กแสนจะช่างพูดช่างจ้อของฉันพูดต่อว่า

"...ข้าวร้อน ๆ ไข่เจียว กับแกงจืดแบบนี้ หนูว่าพี่ ๆ เขาต้องดีใจแน่เลย.."

ฉันอดหมั่นใส้แกมเอ็นดูไม่ได้ จึงพลั้งปากออกไปว่า "...รู้ได้ไง..."

หน้าเรียวบาง แก้มใส ๆ เงยหน้าขึ้น ตากลมโตจ้องฉันอย่างเด็ดเดี่ยว แล้วตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า

"รู้ซิแม่...ก็หนูเคยหิวเหมือนกันนี่..."






Create Date : 18 มีนาคม 2549
Last Update : 26 กรกฎาคม 2549 11:29:22 น. 4 comments
Counter : 491 Pageviews.

 
อ่านแล้วก็รู้สึกดีเหมือนกันนะ
คุณแม่นี่ ในความดุก็มีน้ำใจนะ
เหมือนเราเลยดุ แต่ใจดี ฮ่าฮ่า ภาพสวยค่ะ ^^


โดย: ตะกร้าหวายสีขาว IP: 61.47.105.54 วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:23:21:37 น.  

 
ในห้องราชดำเนิน ผมชอบทุกความเห็นของคุณนะครับ

อย่าหวั่นไหว อย่าท้อแท้กับความเลวที่กำลังทำลายชาติ

อย่าให้กฏหมู่ อยู่เหนือกฏหมาย


โดย: .. IP: 58.136.138.246 วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:1:08:33 น.  

 
คิดถึง แม่ ไปเลย ....

ผู้หญิง กับ งานความเป็น แม่ ...
หนึ่งของยิ่งใหญ่ ของการเกิดเป็นมนุษย์
กอดอุ่นๆ ของแม่ ตอนที่ ลูกร้องไห้ หรือเสียขวัญ
กำลังใจที่แม่ให้ เวลา รู้สึกไร้พลัง .....

อ่านแล้วอยาก ข้ามฟ้า ไป กอดแม่
ผู้หญิง คนที่ ทำกับข้าวแสนอร่อย ให้ลูกกินเสมอ
คนที่ดุชะมัด โตจนป่านนี้แล้วยังชอบไล่ให้ไปอาบน้ำ

สรุป ห้องนี้ เราพัก ไม่คุยเรื่องการเมืองหรือเปล่าคะ?


โดย: ประกายดาว วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:7:53:31 น.  

 
ชอบรูปนี้อ่า


โดย: ลิง IP: 222.123.201.140 วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:21:05:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sky
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






ข่าวประชาสัมพันธิ์




สถานีวิทยุ 1
สถานีวิทยุ 2
สถานีวิทยุ 3
สถานีวิทยุ 4
สถานีวิทยุ 5
สถานีวิทยุ 6
สถานีวิทยุ 7
สถานีวิทยุ 8
สถานีวิทยุ 9
สถานีวิทยุ 10


Google

Friends' blogs
[Add Sky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.