และแล้ววันนี้ก็มาถึง
ว่าจะไม่เขียนถึงเธอแล้วล่ะ แต่... โอกาสอย่างนี้มันมีครั้งเดียวเท่านั้น ขอเขียนถึงหน่อยน่ะ เนื่องในโอกาสที่เราจะได้ตัดขาดกันจริงๆ เสียที
ดีใจจัง.... -ในที่สุดฉันก็จะได้ยึดห้องของเธอมาเป็นของฉันเสียที -ฉันจะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น -ฉันไม่ต้องคอยยุ่งกับการซักเสื้อผ้าให้เธอ -ฉันไม่ต้องรับรู้เรื่องราวใดๆ ของเธออีกแล้ว -ฉันจะไม่ได้เห็นเธอเป็นคนแรกของวัน -ฉันไม่ต้องคอยลุ้นว่า เย็นนี้เธอจะชวนฉันกินข้าวไหม -ฉันจะไม่ได้เห็นคนน่ารัก แต่งตัวน่ารัก ซึ่งเห็นแล้วอยากเข้าไปกอดและหอมให้หนำใจ
อนิจจา....ฉันโกหก เวลาที่ผ่านไป ฉันเพียงแต่ทำใจได้มากขึ้นเท่านั้น แต่ฉันยังรักเธอเหมือนเดิม
ตอนนี้....สิ่งที่อยากรู้มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น คือ...... เธอยังหลงเหลือความรักที่มีให้ฉันบ้างไหมน่ะ แม้เพียงสักนิดก็เถอะ อย่างน้อยฉันก็จะได้มีความหวัง (ว่าแต่ตรูหวังอะไรว่ะเนี่ย)
เธอบอกฉันว่าเธอชอบเพลงพรหมลิขิต(ตอนแรกฉันคิดว่าเป็นเพลงรุ่นเก่าเพลงนั้น) พรหมคงลิขิตให้ฉันมาเจอกับเธอแล้ว แต่....ฉันผิดเองที่ทำตัวเป็นไก่ได้พลอย
ถ้าโชคชะตาลิขิตให้เรากลับมารักกันอีก คราวนี้ฉันจะไม่ยอมให้มือของเราทั้งคู่หลุดออกจากกันอีกเป็นอันขาด ....ฉันสัญญา
ปล.ถ้าเค้ารักเธอจริง ไม่ใช่เพียงแค่ลมปาก และดูแลเธอได้ดีกว่าฉัน ฉันก็ยินดีกับเธอจริงๆ น่ะ ที่เธอได้เจอคนที่ถูกใจและแสนดีอย่างนี้
Create Date : 30 เมษายน 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 30 เมษายน 2550 13:16:45 น. |
Counter : 526 Pageviews. |
|
|
|