Bloggang.com : Tempurachan : จะต้องเก็บของย้ายบ้านกันอีกกี่ครั้งเนี่ย

จะต้องเก็บของย้ายบ้านกันอีกกี่ครั้งเนี่ย

รู้สึกว่าอยากจะพอแล้วกับการย้ายบ้าน นั่งนับๆ ดูเรานี่ เก็บของย้ายที่อยู่มาแล้วหลายครั้งนะเนี่ย

ครั้งแรก เอนท์ติด มอชอ ย้ายของจากกรุงเทพมาเชียงใหม่ ได้อยู่หอสามหญิงฮ่ะ

ครั้งที่สอง ขึ้นปีสอง ย้ายห้องจากชั้นสี่ลงมาชั้นสาม ยังอยู่หอสามหญิงเหมือนเดิม แต่ทางหอมีนโยบายให้นักศึกษาย้ายของมาเก็บไว้ที่ห้องเก็บของข้างล่างในช่วงปิดเทอม แล้วพอเปิดเทอมค่อยย้ายของเข้าห้องอีกครั้ง

ก็เลยต้องย้ายของจากชั้นสี่ลงมาชั้นหนึ่ง และจากชั้นหนึ่งขึ้นไปชั้นสาม ที่หอไม่มีลิฟท์เนี่ย เหนื่อยมากเลยน้า ยังดีที่ของไม่มากเท่าไหร่

ครั้งที่สาม ขึ้นปีสาม ยังวนเวียนอยู่ในหอเดิม แต่ย้ายห้อง แน่นอนว่าต้องขนของลงมาชั้นหนึ่ง และขนกลับไปชั้นสามอีกครั้งเมื่อเปิดเทอม

ครั้งที่สี่ ขึ้นปีสี่ คราวนี้ฉายเดี่ยวเด้งไปอยู่หอนอกแล้วค่ะ ชื่อหอเรือนเขียว (ชื่อก็น่ากลัวล่ะ) อยู่ซอยวัดอุโมงค์ ซอยเดียวกะเรื่องเพื่อนสนิท แต่เราไม่มีเรื่องกุ๊กกิ๊กเหมือนดากานดาซักกะนิด มีแต่เรื่องกุ๊ก กุ๊ก กู๋

นึกขึ้นมาได้ถึงเหตุผลที่ตัดสินใจเลือกอยู่ที่นี่ เพราะตอนไปดูห้อง เห็นที่หอนี้มีน้องหมาเซนต์เบอร์นาร์ดอยู่สี่ตัว น่ารักโคตรๆ กะว่าถ้าอยู่ที่นี่ก็จะได้เล่นน้องหมาแน่ๆ ที่ไหนได้พอเราย้ายเข้าไปอยู่ เจ้าของเค้าบอกขายลูกหมาไปหมดแล้ว เหลือแต่แม่มัน ตัวเท่าหมี น้ำลายยืดๆๆ ไม่กล้าเล่นด้วย เซ็งเป็ด

ครั้งที่ห้า เรียนจบ อ้ะ เก็บของกลับบ้านอีก สัมภาระงอกเงยจากตอนปีหนึ่งไปเยอะมาก ที่บ้านจ้างรถหกล้อมาขน ฮ่าๆๆ กลับบ้านไปเริ่มชีวิตทำงาน

ห่างหายจากการโยกย้ายไปนาน จนกระทั่งตัดสินไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น

ครั้งที่หก จากเมืองไทย ย้ายเข้าโตเกียว อยู่ Joba Student House ซึ่งเป็นหอพักของโรงเรียน ถูกจับให้อยู่กับรูมเมทชาวจีน ในความไม่สะดวก ระทมขมขื่นหลายๆ อย่างของหอนี้ ก็มีข้อดีให้ชื่นใจคือ เราอยู่ชั้นสี่เป็นห้องพักเด็กโรงเรียนภาษา (หญิงล้วน) ส่วนชั้นสามเป็นห้องพักเด็ก ม ปลาย (ชายล้วน เท่าที่เคยคุย น้องๆ เรียนอยู่โรงเรียนเตรียมวะเซดะ ไฮโซฯ ซะด้วย ป้าอยากจะกรี๊ดฮ่ะ พ่อแม่คิดดีแล้วเหรอให้มาอยู่หอเนี้ย) แถมห้องอาบน้ำของผู้หญิงดันอยู่ชั้นสามอีก เวลาเดินไปอาบน้ำป้าอยากจะทำเนียน แกล้งเดินเข้าห้องผิดอยู่หลายครั้ง ดีที่หักห้ามใจไว้ได้

ครั้งที่เจ็ด หกเดือนต่อมา เมื่อความระทมขมขื่นมากขึ้น ประกอบกับเข้าใจภาษาญี่ปุ่นขึ้นเล็กน้อย น้อง ม ปลายก็ไม่สามารถรั้งเราไว้ได้ ย้ายไปอยู่คนเดียวสบายใจกว่า เลยย้ายจาก Joba Student House ไปอยู่เกสท์เฮาส์ชื่อ Teachers` Lodge ซึ่งว่ากันว่าเป็นเกสท์เฮาส์ที่ใหญ่ที่สุดในโตเกียว

ในบ้านก็มีทั้งฝรั่ง ไทย จีน ญีปุ่น แขก นิโกร ต้องใช้ห้องน้ำรวม ห้องครัวรวม ดูน่ากลัวดีมั้ย แถมตัวบ้านก็เก่า (แผ่นดินไหวที โยกไปทั้งหลัง) ห้องก็แคบ แต่เชื่อมั้ย เราชอบที่นั่นมาก

ครั้งที่แปด อยู่เกสท์เฮาส์ได้อีกปีครึ่ง ก็แต่งงานและย้ายไปอยู่บ้านที่ชิบะ อยู่ได้แค่สามเดือนก็ย้าย เนื่องจากบ้านไกลจากสถานีรถไฟมาก วันๆ นึง กว่าจะถึงที่ทำงาน เราใช้ทั้ง รถจักรยาน รถบัส เจอาร์ รถไฟใต้ดิน ไม่รวมขาล่ำๆ ที่เพิ่มสปีดการเดินแซงหน้าคนญี่ปุ่นไปแล้ว กว่าจะถึงบ้านแทบสลบ เราจึงขอบายบ้านหลังนี้ค่ะ

ครั้งที่เก้า ย้ายจากบ้านที่ชิบะ มาอยู่แมนชั่น La Sol Levante ใกล้สถานี Ayase ในโตเกียว ถึงแม้จะเป็นบ้านเช่า แต่เราก็รู้สึกผูกพันมาก ตอนที่พ่อกับแม่ไปเยี่ยมก็พักที่บ้านนี้ คิดว่าจะอยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีบ้านเป็นของตัวเอง แต่ก็นั่นแหละ เฮ้อ

ครั้งที่สิบ ย้ายจากโตเกียวมาสิงคโปร์ เพราะคุณอ้วนมาทำงานที่นี่ เราก็เลยต้องตามมาด้วย บอกไม่ถูกว่าอยากจะย้ายมารึเปล่าแต่ก็เอาเหอะ ตอนนี้ ก็อยู่ที่ Somerset Bencoolen เรียบร้อยแล้ว เป็น Serviced Apartment ที่มีแม่บ้านและอาหารเช้าจัดไว้ให้ทุกวัน แต่ เอ่อ ห้ามชินกับชีวิตคุณนายเป็นอันขาด เพราะจะอยู่ที่นี่แค่เดือนเดียว จากนั้นต้องไปเป็นนังแจ๋วตามเดิมนะ

ครั้งที่สิบเอ็ด ก็คงย้ายจาก Somerset Bencoolen ไปที่ไหนซักแห่งในเกาะเล็กๆ นี่แหละ

แล้วจะมาอัพเดท อืม ยังจะมีโครงการย้ายได้อีกเรา

Create Date : 03 มีนาคม 2551

Last Update : 10 มีนาคม 2551 20:23:22 น.

2 comments

Counter : 509 Pageviews.

อืมม.....ย้ายหลายที่..........ก็ได้หลายประสบการไปด้วย

แต่ก็คงเหนื่อยน่าดู

โดย: ไทเอะ

วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:8:27:24 น.

ฮาจริงๆ...นึกภาพออกเลย

ครั้งที่เจ็ด ย้ายไปเกสต์เฮาส์คงถูกใจดิ
ได้ดูแลหอ แถมมีเนตเล่นฟรีอีก...เอิ๊ก

ว่าแต่ เสียดายหอโจบะเนอะ มีน้องม.ปลายชายล้วนด้วย

โดย: ช้างมาเยือน IP: 121.109.21.93 วันที่: 16 มีนาคม 2551 เวลา:19:17:35 น.