Bloggang.com : Tempurachan : ถ้าตอบเร็ว ก็ขอบคุณนะก๊ะ

ถ้าตอบเร็ว ก็ขอบคุณนะก๊ะ

วันนี้เป็นวันเกิดเรา แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ถู่มี๊ ถู่มี๊

เมื่อคืนฝันดีมาก เขินจัง ฝันว่าได้ดินเนอร์กับ คิมทัก โกโร่ นากาอิ และชินโงของชั้น กรี๊ด ใช่แล้ว SMAP ทั้งวง เฮฮามาก โอ๊ย แบบพูดภาษาญี่ปุ่นโต้ตอบกันด้วย ประมาณหนิดหนมกันน่ะ ท้ายสุดพยายามจะหากล้องสุดฤทธิ์ จะต้องมีรูปถ่ายกับสแมปมาลงบล็อกให้ได้

แต่แล้วในบล็อกนี้ก็มีแค่ตัวอักษรมายืนยันว่า ชั้นแค่ฝันปายยยย เฮ้อ

เล่าความฝันให้คุณอ้วนฟัง คุณอ้วนก็ทำท่างอนๆ งึมงัมว่า "ไม่ใช่ชั้นหรอกเหรอที่ดินเนอร์ด้วยกันน่ะ" เราก็เลยโต้ว่า "ก็นั่นแหละ ถึงเรียกว่าความฝันไง" คราวนี้คุณอ้วนทำหน้าโกรธใส่เลยแฮะ เราพูดอะไรผิดเหรอ

ที่ฝันแบบนี้ คงเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เมื่อวานที่ไปคุยกับ Career consultant มาแน่ๆ เลย

คือที่ที่เราไปคุย เค้าจะเน้นคนที่พูดภาษาต่างชาติได้ โดยเฉพาะภาษาญี่ปุ่นเพราะเป็นบริษัทของญี่ปุ่น แต่เราก็ไปเพื่อจะคุยเรื่องงานที่ใช้ภาษาไทยน่ะ

พอไปถึงกรอกข้อมูลอะไรเสร็จ พนักงานก็บอกว่า เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่มาเทสท์ภาษาญี่ปุ่นนะคะ เราก็ เฮ้ย ไม่นะ แต่ก็ต้องเก็บอาการ ไม่ได้กลัวจะผ่านไม่ผ่านอะไร แต่มันอายเค้าอ้ะ แล้วก็ไม่ได้จะสมัครงานที่ใช้ภาษาญี่ปุ่นสักหน่อย ทำไมไม่เทสท์ภาษาไทยชั้นล่ะ

คนที่มาเทสท์เป็นผู้หญิงญี่ปุ่น (จำชื่อไม่ได้) น่ารักดีแต่ก็ดูเฮี้ยบๆ เค้าให้เราเล่าประสบการณ์การทำงาน ให้อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ ให้แปลประโยคจากอังกฤษเป็นญี่ปุ่น ซึ่งอันนี้พอทำเสร็จ นั่งอ่านคำตอบตัวเองแล้ว ก็ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ตัวอย่างเช่น

We have seriously considered your proposal.

เราก็เขียนไป เขียนเป็นตัวฮิระงะนะล้วนๆ ว่า

いままであなたのけいやくをいっしょけんめいかんがえています。

แปลเป็นไทยตรงตัว "จนถึงเดี๋ยวนี้ กำลังคิดเรื่องสัญญาของคุณอย่างสุดความสามารถ"

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็มันจำศัพท์ไม่ได้อ้ะ คำว่าข้อเสนอเอย พิจารณาเอย ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่าอะไรเนี่ย

อีกข้อนึง We appreciate your early reply.

เราก็เขียนไปว่า はやくへんじしたらありがとうございいます。

แปลเป็นไทยว่า "ถ้าตอบเร็ว ก็ขอบคุณนะก๊ะ"

จะบ้าตาย คือมันไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่นแบบธุรกิจเลยสักกะนิดเดียว แต่เราก็ยังมีสปิริตมั่วทำจนครบสิบข้อ ภายในเวลาห้านาที

จากนั้นก็คุยนอกเรื่องกับเค้า คราวนี้รู้ก็สึกผ่อนคลายนิดนึง เพราะคุยเรื่องกินเรื่องเที่ยวน่ะ อยากคุยอยู่แล้ว จริงๆ อยากจะถามด้วยว่า ที่นี่ไม่มีเจ้าหน้าที่พูดไทยบ้างเหรอ เอาไว้ทดสอบคนที่มาสมัครงานที่ต้องใช้ภาษาไทยน่ะ

แต่ไม่ต้องถามก็รู้คำตอบ เฮ้อ น้อยเนื้อต่ำใจ

เสร็จเรื่องภาษาญี่ปุ่น ก็นั่งคุยกับเจ้าหน้าที่คนสิงคโปร์ ชื่อ คุณซิ่วเหว่ย (น่าจะออกเสียงประมาณนี้) รู้สึกดีมากๆ คือถึงจะกึ่งๆ สัมภาษณ์งานแต่บรรยากาศก็สบายๆ มีโอ้โห มีหัวเราะกันบ้าง (ต่างจากญี่ปุ่นเมื่อกี๊ลิบลับ แต่เราก็เข้าใจธรรมชาติคนญี่ปุ่นนะ เพื่อนที่ทำงานเก่าเราก็เหมือนกัน คือในเวลางานกับนอกเวลางานนี่เหมือนคนละคนกันเลย เค้าเรียกว่า on กับ off )

ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ได้อธิบายความต้องการของเราให้ฟังอย่างหมดเปลือก

ท้ายสุดตอนคุณซิ่วเหว่ยเดินมาส่งเราที่ลิฟท์ เค้าถามเราว่า ถ้ามีงานที่ต้องใช้ภาษาญี่ปุ่นจะไม่สนใจบ้างเหรอ เราก็แบบนึกในใจ โถๆๆ ตรวจข้อสอบชั้นรึยัง แต่ก็ตอบเค้าไปว่า ถ้าเป็นงานที่เราได้ใช้ความรู้และประสบการณ์ของเรากับงานนั้น เราก็สนใจอยากจะลองดู คุณซิ่วเหว่ยก็บอกว่า งั้นถ้ามีจะส่งเมลให้ตัดสินใจ

ตอนนั่งรถเมล์กลับบ้าน นึกโกรธตัวเอง ถ้าภาษาญี่ปุ่นเราดีกว่านี้ เราก็จะมั่นใจที่จะสมัครงานภาษาญี่ปุ่น ซึ่งก็มีตัวเลือกมากขึ้น เงินเดือนก็ค่อนข้างดี แต่นี่อะไร ทักษะทางภาษาที่มีอยู่น้อยนิด ยังมาถอยหลังลงไปทุกวันทุกวัน แย่เน้อ เสียดายทั้งเงิน ทั้งเวลา ไอ้ที่สอบระดับสองผ่านได้นี่ มันก็แค่กระดาษหนึ่งใบเท่านั้นแหละ จริงๆ นะ

Create Date : 03 พฤษภาคม 2551

Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 14:32:55 น.

11 comments

Counter : 416 Pageviews.