Bloggang.com : เจ้าทานตะวัน :

เธอลืม

เช้าวันเสาร์ปกติแบบวันนี้ มีนอิดออดจากที่นอนนานมาก
ลืมตามาเกือบหกโมงเช้า ยังเปิดทีวีและนอนดูโน่นนี่เรื่อยๆ
จะว่าเบื่อก็เบื่อที่พบตัวเองนอนนิ่งๆ และไม่ต้องกระตือลือล้นไปไหน
เลยได้ดูตั้งแต่ข่าวรับอรุณเรื่อยไปจนถึงข่าวกีฬา
สารพัดหนังจากทุกช่องกว่าจะเลื้อยออกมาและ
นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นี่เหมือนระยะทางไกล
แต่ม่ายน่อ เขาเรียกว่าเกินอิดออดไปใกล้
ขี้เกียจนิดนึงแล้ว

วันนี้วันพักค่ะ ว่าจะออกไปดูโน่นนี่ข้างนอกตามประสาวันหยุด
ประสาเรื่อยๆ นึกถึงใครอีกคนที่มักถามว่ามีแผนอะไร
จะทำอะไร และชอบให้บอก แล้วมีนตอบว่า ไม่รู้ดิ
ซึ่งเป็นคำตอบที่จริงมาก เพราะจะให้มีนไปตอบสนุกสนาน
แบบใครอีกคน คงไม่ได้ เพราะไม่คุ้น ๕๕ ให้บอกว่า
ซักผ้า ถูบ้าน ขัดมุ้งลวด ล้างรถ อู้ฮู ดูเป็นคนดีมีประโยชน์
ยังไงไม่ทราบ อิอิ จะบอกอย่างงั้นได้ไง ก็มีนไม่เคย
สร้างประโยชน์ให้บ้านได้มากขนาดนั้นนอกจาก
ปลูกต้นไม้ ที่ไม่ได้รดน้ำเองอีกต่างหาก แหะๆ

รู้อะไรไหม ทุกครั้งที่มีนอยู่กับที่
มีนมักเปิดหาตัวหนังสือของใครอีกคน
ที่ตอนนี้ปิดบล็อกหนีภัยชั่วคราวไปแบบนั้น ปล่อยให้มีน
ต้องใช้รหัสเข้าไปเพื่อพบกับบล็อกหน้าเดิม แบบเดาใจว่า
อีกฝ่ายคงงานยุ่งจัดจนไม่มีเวลามาทำไว้ให้อ่านแบบเดิม

แม้บางหนมีนจะคิดเสมอว่า การไม่พบตัวหนังสือ
หมายถึงพี่งานยุ่ง แต่มีหลายหนอยู่ที่มีนคิดว่า
คงไม่นึกถึงกัน บ่อยไปที่เปิดกลับไปพบหน้าเดิมๆ
ที่บอกเสมอว่าไม่ลืมกัน เคยย้อนถามตัวหนังสือ
เดิมๆ เหล่านั้นว่า คำว่าไม่ลืมกัน ณ วันก่อน
จะใช้ได้กับไม่ลืมกัน ของวันนี้ได้ไหม เพราะ
หากคำว่าไม่ลืมกัน หรือนึกถึงกันเสมอยังอยู่
คนใดคนนึงคงไม่รู้สึกเคว้งคว้างหรือเงียบเหงาได้ขนาดนี้
แต่ก็ไม่เป็นไรอยู่ดี เพราะบางทีความเงียบเหงา
หรืออาการที่เกิดกับมีนตอนนี้อาจจะเพราะมีนอยู่คนเดียว
และว่างเกินไป ไว้มีนไม่ว่าง คงไม่เกิดอาการแบบนี้น่ะสิน่ะคะ

แต่อย่างไรก็ช่างเถอะ มีนคิดเหมือนเคยคิดว่า
ใครอีกคนมักมีเวลาและแวะมาเปิดอ่านตัวหนังสือจากมีน
หากอ่านหน้านี้ก็ให้ทราบไว้นิดว่ามีนรอเรื่องเล่าจากทางโน้น
รออ่านและพบเห็นตัวหนังสือส่งกำลังใจให้เช่นเดิม
และหากมาอ่านคงรับความห่วงใยและทราบความคิดถึง
ที่ส่งให้ไปในวันนี้ รักษาสุขภาพน่ะคะ ขอให้มีความสุขกับทุกวัน

Create Date : 14 มกราคม 2549

0 comments

Last Update : 14 มกราคม 2549 8:58:49 น.

Counter : 363 Pageviews.