เช้านี้มีนนั่งนิ่งๆ มองบล็อกของใครอีกคน
อาจจะเพราะเพลงที่ตั้งใจเปลี่ยนลิงค์และ
ทิ้งคำไว้ว่าให้ฟังนานนาน เลยนั่งฟังนาน
มองตัวลิงกระโดด ๆ นั่นแล้วก็ยิ้ม หันไปมอง
หมีตัวยืนกอดอกเท่ห์ๆ นั่นก็ยิ้มเช่นกัน
มองสีพื้นบล็อก ตัวหนังสือของเจ้าของบล็อก
รวมไปถึงรูปหน้าที่มองไม่เห็นหน้าของเจ้าตัว
มีนก็ยิ้มได้ทั้งหมด

มีนเชื่อว่าลึกลึกในใจของมีน
มีความทรงจำในส่วนของพี่เยอะมาก
ให้มีนเป็นแบบไหน มีนก็ไม่เคยละเลยยิ้มเวลา
นึกถึง ให้มีนรู้สึกน้อยใจ หรือรู้สึกอยากจะโกรธ
ก็ไม่เคยทำได้

มีนรู้อีกอย่างว่า อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับพี่ถึงมีน
ไม่ว่าจะเล็กน้อยหรือแทบไม่เปลี่ยนแปลง
มีนก็สังเกตเห็น

บางทีในระหว่างที่รู้สึกน้อยใจพี่
และว่างเว้นการทำอะไรแบบเคยทำเสมอ
มีนเคยบังอาจคิด บังอาจนึกไป ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องเลยว่า
อีกคนจะเหงาไหมในเวลาว่างที่เคยชอบ
นึกนึกแล้วก็ตัดใจเพราะเชื่อว่าคงว่างยากยิ่งกว่ายาก


คงหาเวลามานั่งนึกถึงกันได้ยากกว่ามีน
บางหนมีนก็คิดว่า แล้วพี่จะเหนื่อยหนักกว่าเดิมไหม
ที่มีนเป็นแบบนี้ พี่จะเข้าใจมีนไหมหรือปล่อยให้
มีนหายเองแบบทุกทุกครั้ง

มีนรู้ว่าทุกอารมณ์ของมีนที่เป็นแบบนี้
เกิดจากตัวเอง เพราะพี่จะบอกเสมอว่า อย่าโทษคนอื่น
และพูดด้วยว่ามีนพาล แต่บางทีมีนคิดว่ามันไม่ยุติธรรมเลย
ที่มีนต้องมานั่งคิดถึงอยู่คนเดียว แล้วเจอคำตอบในแบบ
เฉยๆ กลับมาในอีเมล์ฉบับหลังสุดของพี่ แต่ละคำที่ดูเหมือน
ไม่ใส่ใจกันเลยนั่น ทำเอาถอดใจว่า
มีนกำลังเจอผู้ใหญ่หัวเราะเยาะเวลามีนคิดถึง

มีใครบางคนโผล่มาคุยกับมีนเมื่อสองวันก่อน
ทางโปรแกรมเสียงทิ้งคำพูดบางคำให้คิดเอาเองว่า
อย่าคิดว่าตัวเองพยายามหรือรู้สึกอะไรคนเดียว
ความทรงจำระหว่างกันที่นานมาก
ไม่ได้หายไปไหนในวันที่รู้สึกน้อยใจ
สรุปส่งท้ายว่าไม่ขอเอี่ยว เพราะไม่อยากเข้าตัว
ทิ้งคำพูดว่าให้มีนกลับมาเป็นตัวเองไวไว ให้กำลังใจ

มีนออฟไลน์สายนั้นมานอนเพราะเหนื่อยกับงาน
เหนื่อยกับตัวเอง มีนเองก็ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้
มันไม่สนุก แต่บางครั้งหากใครจะทราบหัวใจมีน
คงรู้ได้เองว่า ไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้น

มีนไม่รู้หรอกพี่จะเข้าใจมีนได้แค่ไหน
เพียงแต่มีนรู้ว่า ภาพของพี่ยังแจ่มชัดเสมอ
ในความรู้สึกของมีน และเชื่อว่ามีนลบรอยยิ้ม
เวลานึกถึงพี่ออกไปยากเต็มที
ไม่ว่ายิ้มนั้นมีนจะมีน้ำตามากลบสักกี่ครั้ง ;')

Create Date : 12 ธันวาคม 2548
Last Update : 12 ธันวาคม 2548 7:46:57 น.		1 comments
Counter : 484 Pageviews.
Share Tweet