ขอแม่เล่า...สัพเพเหระ

7 .
หลังจากคลอดเอ็ง แม่เปลี่ยนจากสาวออฟฟิค มาเป็นแม่ลูกอ่อนได้อย่างสมบทบาท
แม่ว่าแม่เท่มากเลยกับบทบาทเป็นฮีโร่ให้เอ็ง เพราะฉะนั้น ขอสลัดคราบสาวออฟฟิคไปก่อนละกัน
ไม่รู้ว่าที่แม่ทำให้เอ็งแต่ละวัน ถูกใจมากน้อย
แต่แม่ทำด้วยหัวใจที่ใสสะอาดเลยนะ
เอ็งแข็งแรง ชอบโดด ช่าชะชา ตั้งแต่ยังไม่สามเดือน
คว่ำได้ตั้งแต่ยังไม่สี่เดือน เริ่มคุยโม้ส่งเสียง
พัฒนาการ เป็นไปตามครรลองวิถีชีวิตตามธรรมชาติ
แต่วันข้างหน้า เอ็งมีชีวิตที่เลือกได้เอง
อ้อมกอดและไออุ่นของแม่ที่เอ็ง want สุดๆตอนนี้ วันข้างหน้ามันอาจลดบทบาทลง
แต่ไม่ว่าเอ็งจะเลือก จะทำอะไร ทำผิด ทำถูก แม่พร้อมที่จะเข้าใจว่าเอ็งมีเหตุผลที่จะทำ
แต่แม่ขอให้เอ็ง อย่าเป็นภาระของสังคม อย่าให้ใครเดือดร้อน
สุข ทุกข์ ใดของเอ็ง ขอให้แม่ได้รับรู้บ้าง
“อย่ากลัวแม่ เพราะนั่นคือสิ่งที่แม่กลัว “
ความกลัวมันจะทำให้เราห่างเหิน และห่างไกลกันในที่สุด
ขอให้แม่เป็นคู่หูของเอ็งด้วยละกัน

แต่ตอนนี้บางครั้งแม่ปล่อยให้เอ็งต้องอยู่คนเดียว ทำไงได้ ก็แม่ต้อง........
อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ถ่ายหนัก ถ่ายเบา
ซักผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างขวดนม หุงข้าว ทำกับข้าว ฯลฯ
เล่นเอาแม่เกือบจะเป็นริดสีดวง
บางทีนั่งเบ่งอยู่ ยังไม่เสร็จกิจ เอ็งตื่นมาร้อง แม่ก็ต้องฝากไว้ในลำไส้ เหมือนเดิมก่อน
ส่วนเอ็งก็ไม่น้อยหน้า สี่วันห้าวันถึงจะปล่อยออกมา โดยคัตต้อนบัตสวนประจำ
ทีนี้ก็เลยแข่งกันตด ลูกดมกลิ่นแม่ แม่ดมกลิ่นลูก โอ พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก
อ้อ ... แม่ปั๊มรอยเท้าไว้เก็บไว้ด้วยนะ 55 ใช้สีผสมอาหาร เป็นศิลปะชิ้นแรกที่แม่ชอบที่สุด
แต่พลาดไปนิ๊ด ลืมลงวันที่ แต่เอ็งประมาณสามเดือนนี่แหละ


หัวเหม่งแม่โกนเอง หล่อสุด สุด


ตีนเท่าฝาหอย

Create Date : 04 กันยายน 2552		2 comments
Last Update : 4 กันยายน 2552 23:18:01 น.
Counter : 600 Pageviews.
Share Tweet