นิทานของความรู้สึก

"ณ ห้วงเวลาอันเต็มไปด้วยเมฆหมอกแห่งความทรงจำ
บนดินแดนนั้นที่เหล่าบรรดาความรู้สึกต่างๆ ใช้ชีวิตอาศัยอยู่ร่วมกับมนุษย์
ชายหนุ่มผู้หนึ่ง ซึ่งได้ใช้ชีวิตอยู่บนดินแดนแห่งนี้มายาวนาน
ที่นั่นเขาอาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆ หลังหนึ่งพร้อมด้วยเพื่อนความรู้สึกต่างๆ ของเขา

วันหนึ่ง ในขณะที่เขาปฎิบัติกิจวัตรประจำวันอยู่
โดยการออกตามหาความรู้สึกใหม่ ที่เขาใฝ่หามานานที่เราเรียกกันว่า ' ความรัก'
โดยมีเพื่อนความรู้สึกของเขาที่ชื่อว่า ความฝัน และ ความหวัง อาสาออกมาช่วยตามหาดังเช่นทุกวัน

วันนี้ ช่างเป็นวันที่อากาศสดใสเหลือเกิน เขาคิดพลางทอดสายตาไปบนสายหมอกแห่งความทรงจำสายหนึ่ง ที่มีประกายของสายรุ้งส่องประกายระยิบระยับ ทอดลงไปบนสวนดอกไม้หอมกรุ่น ซึ่งความละมุนละไมได้เป็นคนปลูกเอาไว้ แมลงของไม้ดอกต่างๆ ได้พากันออกมาเต้นระบำคลอเคล้ากับความหวานของกลีบดอกสีสวยสดนั่นอย่างสุขใจ

ขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับสรรพสิ่งที่รายล้อมตัวอยู่นั่น ความฝัน ก็สะกิดเขาเบาๆ เขาหยุดดื่มด่ำกับความงามเหล่านั้น พร้อมหันหน้าไปทางที่ความฝันได้มองอยู่ก่อนแล้ว

หญิงสาวนางหนึ่ง ที่กำลังโลดเต้นไปบนทุ่งดอกไม้ ผมสวยปลิวสยาย รับกับกระโปรงสีหวานที่พัดกระพือน้อยๆ ตามการเคลื่อนไหวอย่างอ่อนช้อย
ลีลาท่าทางของเธอช่างดูราวกับเทพแห่งความงาม ที่กำลังหลงอยู่ในมนต์แห่งดนตรีของกามนิตย์หนุ่มอยู่อย่างนั้น

ในตอนนี้ทุ่งไม้ดอกที่บานสะพรั่งตามฤดูกาลเหล่านั้น ยังต้องคอยโค้งกิ่งก้านอย่างอ่อนโยน จำนนต่อความงามของเธอความอ่อนโยน กับ ความอ่อนหวาน ที่ติดตามเธอมานั่น ก็ช่างทำให้เธอดูอบอุ่นเสียเหลือเกิน

ชายหนุ่มรู้สึกอ่อนไหวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หัวใจของเขาราวกับว่ามันฟูฟ่องล่องลอย และเตลิดออกไปไกลแสนไกล
นี่หรือ....สิ่งที่เขาออกติดตามมานานแสนนาน ความหวังตบหลังเขาเบาๆ

"เธอช่างน่ารักเหลือเกิน ดู ความอ่อนโยน กับ ความอ่อนหวาน นั่นสิ มองนายอย่างเชื้อเชิญให้เข้าไปค้นหาเหลือเกิน ทำไมนายไม่เข้าไปทำความรู้จักกับเธอเสียล่ะ" ความหวัง เย้า..

ชายหนุ่มไม่ได้คิดต่างไปกว่าเพื่อน ความหวัง ของเขาเลย ออกจะเพริศแพร้วไปกว่าเสียด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงไม่มีการรีรอ เขาเดินเข้าไปทักทายและยื่นไมตรีให้กับเธอ อย่างสุภาพนิ่มนวล และเจียมตน

จากนั้นมา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ก็เป็นไปอย่างสวยงามหมดจด ราวกับเทพนิยายที่นักประพันธ์เอกบรรจงลิขิตขึ้นอย่างประณีตละมุนละไม คล้ายจะเป็นผลงานชิ้นสุดท้ายที่แลกมาด้วยลมหายใจ อย่างไรอย่างนั้น ทุกท่วงทำนองของความผูกพันของทั้งคู่

ปานว่ามีเสียงดนตรีคอยบรรเลงขับกล่อมโดยเหล่ากามนิตย์ในทุกโมงยามที่ทั้งสองได้เคียงข้างกันฉันนั้น ความรัก จึงก่อตัวเกิดเป็นรูปร่าง ทั้งคู่ได้ร่วมกันสร้างความรักใหม่ขึ้นมา ในแบบที่เขาต้องการ และในแบบที่เธอพึงปรารถนา

แต่ไม่นานนัก เธอก็ได้รับเอาเพื่อนความรู้สึกใหม่เข้ามาอยู่ด้วย ซึ่งชื่อว่า ความเคยชิน กับ ความเฉื่อยชา ซึ่งเธอก็ไม่ได้รับรู้มาก่อนเลยว่า ความรู้สึกใหม่ทั้งสองเป็นความรู้สึกประเภทที่ร้ายกาจ คอยกลั่นแกล้ง ความอ่อนโยน และความอ่อนหวาน เพื่อนความรู้สึกเก่าของเธออย่างสม่ำเสมอตลอดมา

จนทั้งสองทนไม่ไหว ชวนกันหนีออกมาจากบ้านหลังนั้นของเธอ ด้วยจิตใจที่แสนอาวรณ์ที่ต้องตัดสินใจจาก เธอ ที่เป็นเพื่อนที่แสนดีตลอดมา เว้นไว้แต่ ความรัก เพียงคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่ได้หนีไปเพราะ ความรัก เกิดจาก คนสองคน และในตอนนี้ ความรัก ก็ได้ถูกรังแกเสียจนอ่อนแอ และล้มป่วยเกินกว่าที่จะมีเรี่ยวแรงจะขยับตัวไปไหน...

หลังจากที่เพื่อนความรู้สึกทั้งสองจากไปไม่นาน ชายหนุ่มก็ได้ตระหนักถึงภัยที่คุกคามเข้ามาอย่างเงียบกริบ ความเคยชิน กับ ความเฉื่อยชา ได้ชักชวนเธอให้ทำในสิ่งที่เขาไม่เคยได้เห็นและเคยได้รับจากเธอ

เขารู้สึกเสียใจในทุกครา ที่เธอได้ทำตามคำชักชวนของเพื่อนตัวร้ายทั้งสอง และเขาก็รู้สึกสงสาร ความรัก อย่างจับใจ ที่ต้องคอยถูกกลั่นแกล้งตลอดมา และเพื่อนที่ชื่อว่า ความเข้าใจ ของเขาก็เข้ามาพูดคุยกับเขาอย่างเห็นอกเห็นใจ

''ในเมื่อเธอเป็นคนที่นายต้องการมากกว่าสิ่งอื่นใด นายก็ต้องยอมกับในสิ่งที่จะเกิดขึ้นด้วย'' ความเข้าใจแนะ

''แต่ฉันก็รู้สึกเห็นใจ ความอ่อนโยน และ ความอ่อนหวาน และขณะเดียวกันก็รู้สึกเป็นห่วง ความรัก ที่อ่อนแอลงไปทุกที ทุกที''
เขาแย้งอย่างมั่นใจในความรู้สึกที่แท้จริงของเขา

คืนนั้นเองที่เขาตัดสินใจออกมาจากที่นั่น ซึ่งเธอก็หลับสนิทอย่างไร้วี่แววของการรู้สึกตัว เขาเริ่มต้นออกเดินทาง ด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นพร้อมกับเพื่อนความรู้สึกต่างๆ ของเขา ที่เรียกว่า ความหวัง กับ ความเชื่อมั่น

โดยที่ ความฝัน และ ความเข้าใจ อาสาที่จะอยู่คอยดูแล ความรัก อยู่ที่นั่น ทั้งหมดออกเดินทางด้วยจุดมุ่งหมายเดียวกัน
คือตาม ความอ่อนโยน และ ความอ่อนหวาน ให้กลับคืนมา ช่วยกันขับไล่ ความเคยชิน กับ ความเฉื่อยชา ให้ออกไป และกลับมาเยียวยารักษา ความรัก ให้แข็งแรง สดใส ดังเดิม....

........วันนี้คุณบอกรักกับคนที่คุณรักแล้วหรือยัง.........

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2551		1 comments
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2551 16:47:35 น.
Counter : 567 Pageviews.
Share Tweet