ถึงเป็นผู้ชาย ก็ร้องไห้เป็น
Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
11 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
พันธนาการและการโบยบิน


เมื่อความรักเดินทางมาถึง มันได้มอบของล้ำค่าสองสิ่งทิ้งไว้ให้กับเรา นั่นคือ “ ปีก” กับ “เชือก”
คนทั่วไปไม่รู้จักประโยชน์ของ “ ปีก” ได้แต่นึกกลัวว่าความรักจะติดปีกจนบินลับหายไป
จึงตัดสินใจ หยิบเชือกขึ้นมา – มัดรอบความรักเอาไว้จนแน่นหนา
แล้วความรักก็หายใจไม่ออก….

คนรักวางใจที่เห็นความรักถูกพันธนาการไว้เช่นนั้น อย่างไร…ความรักก็จะอยู่กับเขาวันยังค่ำ
แต่เขาลืมคิดไปว่า ยิ่งถูกผูกมัด ความรักจะยิ่งคิดถึงอิสระ และการโบยบิน

ความรักจะพยายามแกะเชือกด้วยตัวเองทุกครั้งที่คนรักเผลอ และทันทีที่สบโอกาส
ความรักจะติดปีกให้ตัวเอง และบินหายลับไปในความเวิ้งว้าง – กว้างใหญ่ของท้องฟ้า
เหลือเพียงเชือกพันธนาการไว้ให้ดูต่างหน้า ให้คนรักรู้ว่า --- นี่ไม่ใช่หนทางที่จะทำให้ความรักอยู่รอด
………..
บทเรียนของสองสิ่งนี้ ไม่มีใครกำหนดวิถีทางที่ควรจะเป็น จะเลือกหยิบ “ เชือก “ หรือ “ ปีก “ นั้น ..ขึ้นอยู่กับหัวใจ

บางคู่ติดปีกให้กันและกันด้วยรอยยิ้ม และพาตัวเองขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยความรู้สึกตื่นตาตื่นใจ
ประสบการณ์แปลกใหม่ทำให้คนสองคนหลงลืมกัน ความกว้างของท้องฟ้าทำให้มองหากันไม่เห็น
สุดท้ายต่างบินไปอย่างที่ใจอยาก และไม่เคยกลับมาหากันอีกเลย
เพราะทั้งคู่ลืม “ เชือก” ทิ้งไว้ข้างล่าง

ยิ่งบิน – ยิ่งห่าง ฟ้ากว้าง – ใจยิ่งไกล

นั่นคือเหตุผลที่ว่า ทำไมความรักต้องมอบ “ ปีกเสรี “ ไว้ให้พร้อมกับ “ เชือกพันธนาการ”

“ ปีกเสรี” มอบอิสระและช่องว่างอันเวิ้งว้างให้กับความรัก ในขณะที่ “ เชือกพันธนาการ” มองความชิดใกล้
ซึ่งถ้าไม่รู้จักใช้ – จะไม่เหลือช่องว่างแม้แต่จะให้ลมหายใจเดินทางผ่าน

เมื่อความรักห่างเกินพอดี หรือแนบสนิทจนอึดอัดไปทั้งใจ คู่รักหลายคู่จึงไปไม่รอด เพราะไม่รู้จักเว้นช่องว่างระหว่างกัน….

จะมีเพียง “คนของความรัก “ เท่านั้น ที่รู้จักใช้ทั้งสองสิ่งนี้อย่าง ชาญฉลาด

เขาและเธอติดปีกแห่งรักให้กันและกัน พาตัวเองบินขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยหัวใจเสร
ี ต่อให้ฟ้ากว้าง ทางไกลแค่ไหน เขาและเธอไม่มีวันจะหลงลืมกัน…..
เพราะคนทั้งคู่ได้คล้องเชือกแห่งพันธนาการที่ข้อมือของกันและกันไว้แล้ว
เมื่อเชือกเริ่มตึง….. เพราะบินไปจนสุดทาง อิสระเสรีจะทำให้คนทั้งคู่คิดถึงกรงของความผูกพัน
และจะบินกลับมาหากัน - เพื่อจะออกเดินทางพร้อมกันอีกครั้งด้วยเชือกพันธนาการเส้นเดิม
…ที่อาจสั้นลงด้วยความเต็มใจของความรัก

อย่าอยู่ห่าง – จนเขารู้สึกเคว้งคว้าง

แต่อย่าใกล้—จนเขาหายใจไม่ออก

ให้สองมือได้เป็นอิสระ

ในขณะที่ลมหายใจยังเดินทางถึงกัน

…. เพราะช่องว่างที่เหมาะสมเท่านั้น
…..ที่ความรักจะงอกงามได้



Create Date : 11 มกราคม 2551
Last Update : 11 มกราคม 2551 11:57:56 น. 1 comments
Counter : 396 Pageviews.

 
..ขอบคุณ..สำหรับบทความดีๆ..

…. เพราะช่องว่างที่เหมาะสมเท่านั้น
…..ที่ความรักจะงอกงามได้

และขออนุญาต Add Blog นะคะ

ขอบคุณค่ะ


โดย: นางสาวใบไม้ วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:12:59:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

suicidexus
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพ้อเจ้อไปวันวัน อยู่กับฝันลมลม สะดุดล้มกับความเป็นจริง
hits
Friends' blogs
[Add suicidexus's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.