ตุลาคม 2553

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
วีรกรรมของแฮรี่ (ไอ้อ้วนแฮรี่ ฉันเกลียดแก! )
แฮรี่ คือ ชื่อของเด็กที่บีบีเลี้ยงค่ะ เป็นลูกครึ่งอเมริกัน-ออสเตรเลีย บีบีเริ่มมาดูแลแฮรี่ตั้งแต่เค้าอายุ 1ปี 8เดือน จนตอนนี้มันอายุ 3 ขวบครึ่งแล้ว เกือบสองปีที่เลี้ยงมันมา บีบีต้องใช้ความอดทนอย่างสูงมาก แฮรี่ดื้อมาก เป็นเด็กไฮเปอร์แอคทีพ อยู่เฉยๆไม่ได้ และชอบทำลายข้าวของ นิสัยของแฮรี่ไม่ได้เข้ากับหน้าตามันเลยอ่ะ แต่ละวันแฮรี่ก้อเล่นดื้อไปตามเรื่องราว แต่มีอยู่ 2ครั้งใหญ่ๆ ที่ทำให้บีบีโกรธมาก



ครั้งแรก ตอนนั้นบีบีไปเที่ยวที่วิคตอเรีย แคนาดา ต้องนั่งเรือเฟอรี่ข้ามฝากแล้วขับรถกลับบ้านอีก 3ชั่วโมง กว่าจะกลับถึงบ้านก้อเกือบตีหนึ่ง เหนื่อยและง่วงมาก แต่พอเปิดประตูเข้าในห้องตัวเอง ช๊อคเลยค่ะ ตามชั้นวางของ กระจก ผนัง ประตู ผ้าห่มและผ้าปูที่นอนเลอะไปด้วยลิปติก ไอ้อ้วนแฮรี่มันเอาลิปติกบีบีมาเขียนเล่น ปกติบีบีเก็บลิปติกไว้ในลิ้นชัก เราไม่ได้เอามาวางไว้ในที่ที่เด็กจะหยิบเล่นได้อ่ะ แล้วก่อนออกจากบ้านบีบีปิดประตูห้องก่อนออกไปด้วย แต่ปิดเฉยๆไม่ได้ล๊อค เพราะบ้านนี้ไม่เคยล๊อคประตูกันอยู่แล้ว เมื่อก่อนไอ้อ้วนแฮรี่ชอบเข้ามาโขมยขนมกินในห้องของบีบีค่ะ บีบีจะวางขนมไว้โต๊ะข้างเตียง ไม่ก้อบนโต๊ะคอมพิวเตอร์ ไอ้อ้วนแฮรี่ก้อจะเข้ามาแอบกินประจำ อันนั้นบีบีไม่ว่าอะไรหรอก แต่คราวนี้เข้ามาเล่นลิปติกอ่ะ แล้วมันเอามาเล่นทุกแท่งเลยนะ คืนนั้นกว่าจะได้นอน เช้ามาบีบีเลยเอาซากลิปติกที่มันเล่นไปให้โฮสแม่ดู โฮสแม่ก้อขอโทษค่ะ แล้วบอกว่าถ้าซื้อลิปติกใหม่ให้เอาบิลมาให้โฮสแม่ เดี๋ยวเค้าจะจ่ายเงินให้ แต่ลิปติกบางแท่งบีบีซื้อจากไทย กว่าจะได้กลับไทยอีก บริษัทเค้าคงเลิกผลิตแล้วอ่ะ เสียดายอ่ะ เงินซื้อแทนไม่ได้หรอกนะ แล้วหลังจากนั้นโฮสแม่ก้อไปซื้อที่ครอบลูกบิดมาใส่ไว้ที่ลูกบิดประตูห้องบีบี มันเป็นที่ครอบพลาสติกที่ทำให้บิดลูกบิดยากขึ้น มันก้อได้ผลนะในช่วงแรก แล้วต่อมาไอ้อ้วนแฮรี่ก้อพัฒนาขึ้นโดยการแกะที่ครอบออก แล้วก้อเปิดประตูเข้ามาในห้องบีบีเหมือนเดิม เฮ้อ!

ครั้งที่สอง ไอ้อ้วนแฮรี่ทำหม้อหุงข้าวบีบีพังค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นในวันหยุดที่บีบีไม่อยู่บ้านอีกแล้ว พอกลับมาถึงบ้าน โฮสพ่อบอกว่าแฮรี่มันปีนขึ้นไปเล่นบนเคาท์เตอร์ห้องครัวของบีบี แล้วเอาน้ำส้มเทใส่หม้อหุงข้าวบีบี พังสิคะ คราวนี้ ตามพื้นก้อมีข้าวสารหกอยู่เต็มห้องครัว จะบ้าตาย มันจะรู้มั้ยเนี้ยะว่าหม้อหุงข้าวมันสำคัญกับชีวิตบีบีขนาดไหน ไอ้อ้วนแฮรี่ ชั้นเกลียดแก ฮือ ฮือ โฮสแม่ก้อบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะซื้อหม้อหุงข้าวเครื่องใหม่มาให้ ก้อรู้อยู่นะว่าโฮสแม่พูดจริง แต่ก้อไม่รู้ว่าเจ้แกจะซื้อมาให้เมื่อไหร่ เช้าวันต่อมาบีบีเลยไปหาซื้อมาเองเลย ซื้ออย่างดีเลย แล้วก้อเอาบิลไปให้โฮสแม่ ชีวิตคนเอเชียขาดหม้อหุงข้าวไม่ได้หรอกนะ ฆ่ากันให้ตายซะยังดีกว่ามาพังหม้อหุงข้าวกันอย่างนี้ หึ

นี่เป็นสองวีรกรรมใหญ่ที่ทำให้บีบีเกลียดไอ้อ้วนแฮรี่มาก เพราะมันกระทำต่อข้าวของบีบีโดยตรง นอกจากนั้นแล้วมันยังมีวีรกรรมเด็ดๆอย่างอื่นอีกเรื่อยๆ เช่น

บ้านสไตล์ฝรั่ง ผนังของบ้านบางส่วนหรือหน้าต่างจะเป็นกระจก กระจกใสบานใหญ่ๆหนาๆที่สามารถกันลมกันฝนกันหิมะได้นั่นแหล่ะ ไอ้อ้วนแฮรี่ทำแตกมาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรกบีบีกำลังจะเลิกงาน โฮสพ่อโฮสแม่กำลังจอดรถที่หน้าบ้าน ไอ้อ้วนเห็นพ่อแม่กลับบ้าน มันดีใจมาก เลยขว้างของเล่นใส่ผนังกระจก ครั้งแรกไม่แตก บีบีก้อดุมันไป แล้วยัยน้องสาวแฮรี่ร้องไห้ บีบีเลยเข้าไปโอ๋ แค่ไม่กี่วินาทีที่บีบีกำลังเข้าไปโอ๋น้องสาวแฮรี่ แล้วโฮสกำลังไขประตูเข้าบ้าน ไอ้อ้วนแฮรี่ก้อขว้างของเล่นเข้าไปที่ผนังกระจกอีกรอบจนกระจกแตก

ครั้งที่สอง ไอ้อ้วนแฮรี่พังหน้าต่างกระจกที่ห้อนนอนแม่มันพัง ตอนนั้นบีบีเลิกงานแล้วล่ะ อยู่ในห้องตัวเอง ได้ยินเสียงเพล้งอย่างดัง เลยรีบวิ่งขึ้นมาดู โฮสแม่บอกว่าแฮรี่มันเล่นเปิดปิดหน้าต่าง แล้วมันก้อแตก บีบีก้อพอจะเข้าใจอ่ะนะ เพราะไอ้อ้วนแฮรี่มันเล่นแรง มันคงจะกระแทกหน้าต่างจนพังอะดิ เพราะก่อนหน้านั้นมันเล่นเปิดปิดประตูห้องครัวจนบานพับประตูหลุด หรือเล่นเปิดปิดผาตู้เย็นจนขวดเบียร์พ่อมันตกลงมาแตกเป็นประจำ





ด้วยความที่ไอ้อ้วนแฮรี่เป็นเด็กไอเปอร์แอคทีพและชอบเล่นอะไรแรงๆ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่มันจะมีแผลอยู่เต็มตัวเลย เดี๋ยวเข่าแตก แขนถลอก แก้มช้ำ อันนั้นเป็นเรื่องธรรมดาของแฮรี่มาก มันได้แผลใหม่มาทีไรนะ โฮสไม่เคยว่าอะไรบีบีเลย เค้าเข้าใจธรรมชาติของลูกเขา (ไม่เหมือนโฮสบางบ้าน เด็กเป็นไรนิดหน่อยไม่ได้ โทษออแพร์อย่างเดียวเลย ) วันนั้นเป็นวันหยุดของบีบี บีบีเลยชวนเพื่อนมาทำบาร์บีคิวปาร์ตี้ที่สนามหญ้าหลังบ้าน ระหว่างที่บีบีกับเพื่อนลันล้ากันอยู่ ก้อได้ยินเสียงไอ้อ้วนแฮรี่ร้องไห้เสียงดังออกมาจากในบ้าน บีบีเลยเข้าไปดู ไอ้อ้วนหัวแตก โฮสแม่บอกว่าเค้าเล่นของเค้าตามปกติ แต่คราวนี้มันปีนขึ้นไปบนชั้นวางของแล้วตกลงมา หน้าผากกระแทกกับขอบบัวที่ผนัง ขอบบัวก้อแตก หน้าผากมันก้อแตก โฮสเลยฝากยัยน้องสาวไว้กับบีบี แล้วเค้าก้อรีบพาไอ้อ้วนแฮรี่ไปโรงบาล ปรากฏว่าเย็บ 3 เข็ม แหม อายุแค่ 2ขวบเศษๆ โดนเย็บไปแล้ว 3 เข็ม ไอ้อ้วนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

ปกติประตูลูกบิดบ้านเราจะล็อคไว้ตลอดเวลา แต่เดี๋ยวนี้ไอ้อ้วนแฮรี่รู้จักวิธีเปิดประตูแล้ว ถ้าเผลอเมื่อไหร่ ไอ้อ้วนแฮรี่จะเปิดประตูออกไปเล่นนอกบ้านตลอด ฉะนั้นที่ประตูรั้วบ้านของเราเลยต้องมีกลอนไว้กันเหนียวอีกชั้น โฮสเค้าติดกลอนไว้ที่มุมประตูด้านบนเลย มันจะได้เอื้อมไม่ถึง วันนั้นเป็นวันหยุดของบีบี (บีบีจะอยู่บ้านแฟนตอนวันหยุดค่ะ แล้วเหตุการณ์ระทึกขวัญของแฮรี่ มักจะเกิดขึ้นในเวลาที่บีบีไม่อยู่บ้านตลอด) วันนั้นโฮสพ่อเค้าซ่อมประตูรั้วข้างบ้าน แล้วเปิดประตูทิ้งไว้ ไอ้อ้วนเห็น มันเลยพาน้องสาวมัน(สองขวบ) เดินออกไปเล่นนอกบ้าน รองเท้าก้อไม่ใส่ เสื้อกันหนาวก้อไม่ใส่ แล้วบ้านบีบีอยู่ตรงหัวมุมถนนเลย กว่าโฮสจะรู้ว่าเด็กหนีออกจากบ้านก้อสักพักอ่ะ โฮสแม่กำลังจะโทรแจ้ง 911 แต่โฮสพ่อเห็นแฮรี่กับน้องสาวเดินเล่นกันอยู่ตรงทางเท้าหน้าบ้านพอดี เลยรีบพามันกลับเข้ามาในบ้าน วีรกรรมครั้งนี้ของไอ้อ้วนแฮรี่ทำเอาพ่อแม่มันหัวใจแทบวาย

แฮรี่พัฒนาการค่อนข้างช้า 3ขวบครึ่งแล้ว แต่ยังเป็นเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ยังไม่พูดด้วย เค้าเลยมีปัญหาเกี่ยวกับการสื่อสารมาก คือเค้าไม่สามารถบอกเราได้ว่าเค้าต้องการอะไร เช่นถ้าเค้าหิวน้ำ เค้าจะเดินมาดื่มน้ำในแก้วน้ำที่บีบีวางไว้บนโต๊ะกินข้าว แต่เค้าก้อจะดูดน้ำในแก้วจนน้ำหมด ถึงน้ำในแก้วหมดแล้ว เค้าก้อยังดูดอยู่อย่างนั้นแหล่ะ เค้าไม่ยอมบอกเรว่าเค้าอยากได้น้ำเพิ่ม ในขณะเดียวกันเค้าก้อจะไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเราต้องการให้เค้าทำอะไร เช่นเวลาจะเปลี่ยนผ้าอ้อม บีบีก้อบอกให้เค้านอนลง เค้าก้อไม่เข้าใจ บีบีพูดซ้ำ เค้าก้อนั่งลง พอบอกให้ยืนขึ้น มันก้อนอนลงกับพื้น พอบอกให้นั่งมันก้อลุกขึ้นยืนอะไรอย่างนี้ เหนื่อยจริงๆเลย

ด้วยความที่แฮรี่พูดช้า โฮสแม่เลยพาเค้าไปฝึกพูดกับหมอเด็กทางด้านนี้โดยตรง แล้วพอกลับบ้านไอ้อ้วนแฮรี่ก้อเรียกตัวเองกับบีบีว่าเอลิสัน คือว่าหมอของเค้าชื่อเอลิสัน แฮรี่เค้ารู้อยู่นะว่าตัวเค้าชื่อแฮรี่ เค้าจะตอบสนองต่อชื่อเรียกของเค้า แต่เวลามีคนถามว่าเค้าชื่ออะไร เค้าจะตอบมาว่าชื่อเอลิสัน ส่วนเอลิสันบีบีเนี่ยะ ให้เค้าชี้ว่าคนไหนคือบีบีเค้าก้อชี้ถูกนะ แต่เวลาที่มันจะเรียกบีบี มันจะเรียกว่าเอลิสัน บีบีสอนเค้าให้เรียกชื่อบีบี เค้าก้อเรียกได้แต่ “บี” คือลากคำว่า “บี” ยาวๆได้คำเดียว แต่บางทีมันฟังเหมือนคำว่า bitch อ่ะ (สงสัยอยู่ในใจมันตั้งใจด่าเรารึปล่าววะ) แฮรี่เค้าตอบได้นะเวลามีคนถามว่าบีบีชื่ออะไร มันก้อตอบเลยว่า “บี” แต่เวลาที่มันเรียกบีบีมันก้อยังเรียกบีบีว่าเอลิสันอยู่เหมือนเดิม ฮือ ฮือ ต่อมาบีบีสอนเค้าให้พูดชื่อแฮนนา ที่เป็นน้องสาวเค้า เค้าก้อออกเสียงได้แต่คำว่า “แฮน” คือออกเสียงคำแรกได้คำเดียว เลยสอนให้เค้าเรียกน้องสาวว่า “ซิสเตอร์” แทน มันก้อออกเสียงว่า “ซิสซู่” (ฟังเหมือนทิชชู่ยังไงก้อไม่รุ) ตอนนี้ที่บ้านเราก้อเลยมี แด๊ด มัม เอลิสันบีบี เอลิสันแฮรี่ กับซิสซู่ อาศัยอยู่ด้วยกัน





จริงๆ วีรกรรมของแฮรี่ไม่ได้หมดเพียงแค่นี้หรอกค่ะ อยู่กับเค้าทุกวัน เหนื่อยกายเหนื่อยใจทั้งวัน งานของชั้นทำไมหนักอย่างนี้ เป็นออแพร์ต้องรักเด็ก แต่เจอเด็กอย่างแฮรี่เข้าอาจทำให้เปลี่ยนความคิดไปได้ เฮ้อ! บีบีได้แต่ภาวนาอย่าให้ความอดทนของบีบีถึงขีดสุดเลยละกัน เพี้ยง!






Create Date : 07 ตุลาคม 2553
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2554 9:20:14 น.
Counter : 2937 Pageviews.

6 comments
  
โห ตัวแค่เนี้ยแต่อานุภาพทำลายล้างเยอะมากๆ หากเด็กคนนี้เป็นเด็กไทยสงสัยได้มีตีก้นกันทุกวันเลยมั้งเนี่ยแต่น้องเค้าน่ารักจัง เป็นพี่ก็คงตีไม่ลงหรอก เป็นกำลังใจห้องน้องบีบีนะคะ
โดย: Virgo me วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:14:24:53 น.
  
อดทนครับ...ท่องไว้....ดื้อจังหนูแฮรี่.....
โดย: samanta IP: 58.10.198.114 วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:21:26:22 น.
  
เห็นใจน้องเค้ามากๆนะคะ เค้าอาจจะก้าวร้าวเพื่อชดเชยพัฒนาการก็ได้นะ
โดย: ssgarden วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:0:06:47 น.
  
โอ้วววว แฮรร์รี่ ดื้อน่าตีจิงๆๆ

น่ารั๊กมักๆๆ ตุ้ยนุ้ยยยยย ^^
โดย: บุตรตรี (budja09 ) วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:13:10:40 น.
  
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หน้าตากับนิสัยบางทีมันก้อสวนทางกันได้
โดย: Sugar lip วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:13:47:25 น.
  
แป่ว.... หน้าตาน่าร้ากกกกอ่ะแฮรี่ แต่วีรกรรมนี่สุด ๆ จริง ๆ ค่ะ

เต้นอ่านไปขำไปตรง เอลิสันบีบี กะ เอลิสันแฮรี่เนี่ยะ
โดย: เต้น (tomajang ) วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:13:50:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sugar lip
Location :
Seattle  United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?]



วันหนึ่ง เราจะต้องทำบล็อคหน้าตาสวยๆออกมาให้ได้ คอยดูสิ หึ

บีบีได้มาใช้ชีวิตอยุ่ที่อเมริกาถึงวันนี้ก้อเกือบ 3 ปีล่ะค่ะ การได้มาใช้ชีวิตต่างแดนตัวคนเดียว เวลามีปัญหาหรือข้อสงสัยขึ้นมา มันก้อไม่รุ้จะไปถามใคร ภาษาเราก้อไม่ดี บีบีก้อจะหาข้อมูลในเวป google แล้วบีบีก้อจะได้คำตอบออกมาในรูปแบบของ bloggang บีบีเลยรู้สึกถึงความสำคัญของบล็อค รู้สึกขอบคุณคนเขียนบล็อคทุกๆคน ที่เสียสละเวลามาเล่าประสบการณ์ต่างๆที่เป็นประโยชน์อย่างมากมายกับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างบีบี ดังนั้นบีบีก้อเลยตั้งใจไว้ว่าจะทำบล็อคเพื่อบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์ และ how to ต่างๆ ของบีบี เผื่อว่าจะได้เป็นประโยชน์แก่คนอื่นๆมั่งค่ะ
New Comments