อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด ปกติเป็นคนพูดน้อย ชอบที่จะฟังและขีดๆเขียนๆ มากกว่าจะพูด ไม่รู้ซีนะ เคยได้เรียนรู้มาหลายครั้งว่า บางครั้งคำพูดและเจตนาในการพูดของเรา มีบางคนที่ได้ฟังแล้ว เอาไปแปลความหมายแบบผิดๆ ทำให้เกิดการเข้าใจผิดกันก็บ่อย เลยเลือกที่จะพูดให้น้อย (แต่บางครั้งอาจจะมีต่อยให้หนักตามมาด้วย แต่ก็ไม่บ่อยนัก อิอิ) มาอยู่ต่างบ้าน คนไทยมีน้อย แต่ถึงจะมีน้อยก็ยังคงร้อยพ่อพันแม่เหมือนกัน บางคนจูนติดกันง่าย บางคนก็ยาก เพราะทัศนคติอาจจะไม่ตรงกัน ด้วยมุมมองและพื้นฐานทางนิสัยใจคอที่แตกต่างกัน เป็นได้ได้ยากที่จะทำให้ใครต่อใครมาคิดเหมือนเรา หรือจะให้เราไปคิดเหมือนใครก็คงไม่ใช่ เราคิดเสมอว่า ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะทำอะไรให้ถูกใจคนทุกคนได้ เราเลยเลือกทำอะไรที่ทำให้ตัวเองสบายใจและไม่สร้างความเดือดร้อนต่อตัวเองและผู้อื่น หากครั้งใดทำอะไรผิดพลาดไป ก็ไม่ได้ไปคิดมากนัก อาจมีเสียใจบ้าง แต่ไม่นาน เพราะคิดมากไปก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา ทำได้เพียงเอาความผิดพลาดเป็นบทเรียนสอนตัวเองว่า คราวหน้าอย่าให้พลาดอีก บอกตัวเองเสมอว่า ก่อนจะพูดให้คิดและระวังอย่าให้ไปกระทบจิตใจใคร เพราะเราเองไม่ชอบที่จะให้ใครมาว่า ด้วยความที่เรารู้ตัวเองเสมอว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ เมื่อไม่นานมานี้ เคยเล่าเรื่องที่น่ายินดีของน้องคนนึงให้เพื่อนฟัง เพื่อนเลยไปพูดกับน้องต่อ ทำนองว่ายินดีด้วย แต่ก่อนหน้านั้น มีคนเห็นเรื่องที่น่ายินดีของน้องเป็นเรื่องที่เค๊าไม่ได้ชื่นชมด้วย เค๊าเอามาพูดทำนองประชดประชันทำให้น้องรู้สึกแย่ ทั้งๆที่น้องก็ไม่ได้ทำอะไรผิด พอเพื่อนเราไปพูดกับน้อง เลยยิ่งเหมือนเพิ่มเชื่อให้น้องประทุขึ้นมา กลายเป็นน้องเสียใจและโมโหกับคำพูดของคนๆนั้น ณ เวลานั้น (ตอนนี้น้องทำใจได้แล้ว) เราเลยมาได้ข้อคิดจากการพูดว่า ต่อไปนี้ เราจะไม่เอาเรื่องของใครไปพูดต่อ(แม้จะเป็นเรื่องที่น่ายินดี) หากคนที่เราพูดถึงนั้นเค๊าไม่ได้อยู่ด้วย ณ เวลานั้น เราจะพูดก็ต่อเมื่อคนที่เรากล่าวถึงอยู่กับเรา บางครั้งหากเราพูดถึงบุคคลที่สาม แล้วบางครั้งเราอาจจะถ่ายทอดสารที่ต้องการสื่อนั้นไม่ชัดเจน มันอาจเกิดความเข้าใจผิดได้ มันจะกลายเป็นการนินทาไปซะงั้น (แม้เรื่องที่เราพูดถึงนั้นจะเป็นเรื่องดีๆ ก็เถอะ) เพราะเราเองรู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถที่จะพูดถ่ายทอดทุกอย่างที่ใจคิดได้ สารที่สื่อไปถึงผู้รับสารอาจไม่ครบถ้วน ตกหล่นไป พอมีการถ่ายทอดต่อ มันก็กร่อนไปเรื่อยๆ ถึงขั้นที่เมื่อวนกลับมาถึงเจ้าของเรื่อง มันอาจจะกลายเป็นคนละเรื่องคนละความหมายไปเลย มาถึงตอนนี้ก็นึกถึงเกมนึงที่มักจะมีเล่นบ่อยๆ จำชื่อเกมไม่ได้แล้ว เกมจะเริ่มจากให้คนแรกอ่านข้อความในกระดาษให้จำให้ได้ แล้วให้พูดต่อให้อีกคนฟัง แล้วให้พูดต่อกันไปเรื่อยๆ จนถึงคนสุดท้าย ใจความที่ได้บางครั้งคนละเรื่องไปเลย ตอนเล่นขำมาก แต่มันก็สามารถเอามาประยุกต์ใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันเรา การอยู่ต่างบ้านมีเพื่อนน้อยคน เราต้องรักษามิตรดีๆเอาไว้ให้ได้นานๆเนาะ ดังนั้นหากไม่อยากเสียมิตรก็จงคิดก่อนจะพูด (อันนี้บอกตัวเองหรอกนะ ไม่ได้บอกคนอื่น หุหุ ) ขอบคุณเพลงเพราะๆ ของคุณ u501110296 จาก youtube ค่ะ   Create Date : 31 มกราคม 2554 15 comments Last Update : 31 มกราคม 2554 22:10:02 น. Counter : 1973 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีตอนค่ำค่ะ..แวะมาทักทายค่ะ   โดย: nootikky 31 มกราคม 2554 22:20:28 น.

เห็นด้วยค่ะ บางทีเอาเรื่องยินดีไปเล่าให้อีกคนฟัง คนนั้นก้อไปพูดกับเจ้าตัวเองด้วยความยินดี แต่เจ้าตัวกลับมาว่าเราว่าไม่ใช่เรื่องของเทอเอาไปพูดทำไม เป็นงั้นไป นี่เจตนาดีนะเนี่ย   โดย: Nattylicious 31 มกราคม 2554 23:03:15 น.

จริงค่ะพี่แท๊ก จะให้ใครมาคิดเหมือนเราไม่ได้แน่ๆ ถ้าให้เราต้องไปตามคิดเหมือนใครก็ไม่ได้อีกนั่นแหล่ะ เวลาเข้ากลุ่มกับเพื่อนคนไทยทุกวันนี้ก็จะแสดงความคิดเห็นน้อยลงค่ะพี่แท๊ก ฟังมากขึ้น ส่วนใหญ่ฟังแล้วก็ทิ้งจบไปด้วยตรงนั้นด้วย ไม่เอาความเข้าบ้าน อิอิ แม่นนกจะยึดหลักเป็นตัวของตัวเอง ถ้าพูดผิด หรือ เข้าใจผิดไป ก็จะไม่อายที่จะขอโทษ แต่ถ้าจะให้ขอโทษโดยที่ไม่ผิดอะไรนี้ก็จะมีบทบู๊ขึ้นมาเหมือนกันค่ะ ก็ปถุชนนี้ค่ะ แม่นบ่   โดย: Nokske 1 กุมภาพันธ์ 2554 2:01:12 น.

ก็น่าแปลกค่ะเป็นกันทุกประเทศเลยเรื่องแบบนี้ของหญิงไทยในต่างแดน...ไม่สามัคคีกันทำให้อายต่างชาติเขา...จะเป็นอย่างนี้อีกนานแค่ไหนน้อ..   โดย: pornprapa IP: 85.220.118.4 1 กุมภาพันธ์ 2554 2:59:29 น.

สวัสดีค้ะ แวะมาทักทาย สาวไทยไม่ว่าที่ไหน จะคบจะพูดอะไรกับใครก็ต้องคิดดีๆ บางคนเอาคำพูดเราไปพูดต่อ กลายเป็นร้ายไปโดยที่เราไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนั้น   โดย: พนอจัน (พนอจัน ) 1 กุมภาพันธ์ 2554 10:19:50 น.

เห็นด้วยกับ จขกท อย่างยิ่งค่ะ เราไม่สามารถทำอะไรได้ถูกใจใครทั้งหมด   โดย: เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ IP: 62.224.185.135 1 กุมภาพันธ์ 2554 17:48:07 น.

สวัสดีค่ะทุกๆท่าน ขอบคุณที่แวะทักทายกันนะคะ จริงๆ คนทุกที่ก็มีแบบนี้กันทั้งนั้น อย่างที่ป้าพนอจันว่านะคะ เพียงแต่พอมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง คนไทยมีน้อย เรื่องนี้เลยยิ่งใหญ่ในความรู้สึกค่ะ แหะๆๆๆ ตัวเองค่อนข้างโชคดีแม้จะมีเพื่อนน้อย แต่ว่าแต่ละคนที่คบนั้นเราคบแบบสบายใจค่ะ น้องนกพี่เห็นด้วยค่ะ เรื่องอะไรที่คิดไปแล้วไม่สบายใจพี่ก็ไม่เก็บเอามาคิดเหมือนกันค่ะ   โดย: กันย์นลิน 1 กุมภาพันธ์ 2554 19:44:48 น.

ญ ไทยในต่างแดนส่วนมากไม่สามัคคีกันเนอะ ไม่รู้ทำไม เห็นใครได้ดีกว่าก็อิจฉา เป็นงั้นไป จขกท เขียนได้ดีมากค่ะ ว่าฟังมากขึ้นพูดให้น้อยลง อยากกดไลท์สักพันครั้งค่ะ   โดย: แพท (Ploytaphat ) 2 กุมภาพันธ์ 2554 15:06:59 น.

สวัสดีค่ะ พี่แท็ก จำได้ค่ะ พี่ อิอิ เนียนใช่ไหมค่ะ สามศรีพี่น้อง เอิ๊กๆ เห็นด้วยกับข้อความพี่แท็กข้างบนค่ะมีความสุขเยอะๆ นะค่ะพี่ เจอกันในเฟคบุ็คนะค่ะ อิอิ   โดย: beuysliv 2 กุมภาพันธ์ 2554 15:59:46 น.

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ค่ะ... 万事如意 新年发财   โดย: nootikky 3 กุมภาพันธ์ 2554 16:06:28 น.

แวะมาทักทายค่ะเอื้อย คิดถึงเสมอจ้า   โดย: น้องปุ้ย (npuiy ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 13:20:11 น.

เอื้อยก็คิดถึงหนูปุ้ยจ้ะ คุณครูปุ้ยคงสบายดีนะจ๊ะ   โดย: กันย์นลิน 5 กุมภาพันธ์ 2554 21:36:27 น.

สบายดีจ้าเอื้อยจ๋า ปล.ตอนนี้หนูก็เป็นมือใหม่กลับมาหัดอัพบล็อคอีกรอบแล้วจ้า   โดย: น้องปุุ้ย (npuiy ) 10 กุมภาพันธ์ 2554 10:24:57 น.

นานๆจะได้เข้ามาทีเลยแวะเข้ามาทักทายครับ   โดย: nadashiko 2 กันยายน 2554 17:48:31 น.

มาอ่านความในใจของ จขบ. เป็นข้อคิดที่มีประโยชน์มากครับ   โดย: Insignia_Museum 27 พฤศจิกายน 2554 9:05:58 น.