|
บทเพลงที่ระลึก แด่ คุณครูซออู้
ช่วงนี้ยุ่งๆ เกี่ยวกับงานอีกตามเคย เลยไม่ค่อยได้แวะเวียนเข้ามาใน bloggang ซะเท่าไหร่ ถึงบ้านก็แทบสลบตั้งแต่หัวค่ำ ตื่นมาตอนเช้าก็รู้สึกเหมือนนอนไม่พอ... นี่เราเป็นอะไร
วันที่ 23 ตุลาคม 2550 หลังไมค์ผมมีข้อความใหม่เข้ามา 1 ข้อความ เป็นข้อความของมิตรรักแห่ง bloggang คนหนึ่งของผม
เธอมาบอกลา
โดยที่ผมไม่รู้ตัว กว่าจะได้อ่านข้อความก็เข้าไปคืนวันที่ 25 ตุลาคม ผมรีบแวะเข้าไปในบล็อกของเธอ รู้สึกงง กับข้อความใน บล็อกสุดท้าย ใจหนึ่งคิดไปตามข้อความในนั้น เพราะเธอเคยมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ แต่อีกใจผมยังเชื่อว่าคุณครูซออู้คงมีปัญหาอะไรซักอย่าง ไว้วันรุ่งขึ้นผมจะโทรหาเธอเพื่อไต่ถามสารทุกข์สุกดิบ
แต่เหมือนปลายทางไม่สามารถติดต่อได้
หรือผมจะต้องเชื่อว่า คุณครูจากเพื่อนๆ ชาว bloggang ไปสุดขอบฟ้าตรงนั้นแล้ว
คุณครูซออู้เป็นชื่อที่ผมชอบใช้เรียกเธอด้วยเพราะว่าเคารพในสิ่งที่เธอเป็น เธอพยายามถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์การเรียนการสอนลง blog ให้เพื่อนๆ ทุกคนได้อ่านและได้เข้าใจความปรารถนาดีของครูตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่มีต่อลูกศิษย์ ผมนับถือเธอที่ต้องไปทำงานในที่ที่ไม่ใช่บ้านของตัวเอง ต้องสื่อสารกับคนที่พูดคนละสำเนียง แต่เธอก็ไม่เคยบ่นให้ฟังเลยสักนิด
คุณครูซออู้กับผมเริ่มรู้จักกันผ่านหน้า weblog ของ bloggang เพราะเราสองคนเริ่มทำบล็อกในระยะเวลาใกล้เคียงกัน ถ้าหากจะพูดถึงบล็อกที่มีสาระมากที่สุดใน bloggang ผมสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า บล็อกของคุณครูซออู้เป็นบล็อกที่มีสาระมากที่สุดบล็อกหนึ่ง แต่ที่โดดเด่นกว่าคนอื่นๆ ก็คือ ตัวหนังสือแต่ละตัวที่พิมพ์ลงไป เธอไม่ได้ไปลอกมาจากไหน แต่มันเกิดขึ้นจากสมองและวันเวลาของเธอ เอามาปะติดปะต่อกันด้วยพรสวรรค์ของความเป็นครู ทำให้นักเรียนอย่างผมอ่านแล้วเข้าใจได้อย่างง่ายดาย
แต่ละบล็อกของคุณครูมักจะมีเพลงประกอบอยู่เสมอ เธอเคยบอกว่า เธอไม่รู้หรอกว่าเอาเพลงใส่ยังไง แต่ก็ได้เพื่อนๆ ชาว bloggang หลายๆ คนนี่แหล่ะที่ช่วยเธอ และเมื่อใครช่วยเหลือเธอ เธอก็จะตอบแทนด้วยน้ำจิตน้ำใจที่ดีงามเสมอๆ
สำหรับเพลงทั้ง 5 เพลงข้างบนนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นเพลงที่คุณครูซออู้ขอให้ผมร้องเอาไว้ทั้งหมด โดยเพลงแรกที่เธอขอ คือเพลง ยังยิ้มได้ ซึ่งผมร้องเอามาแปะให้เธอฟังเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2549 ตั้งแต่สมัยที่ผมยังใช้ Log in เดิมๆ อยู่ หลังจากนั้นเธอก็แวะเวียนมาขอให้ร้องเพลงอีกเรื่อยๆ จนกระทั่งเพลงสุดท้ายคือเพลง ใจรัก ที่ผมร้องให้เธอฟังเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2550
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าคุณครูซออู้อยู่ที่ไหน แต่ผมอยากให้คุณครูรับรู้ว่า สิ่งที่เพื่อนคนนี้จะทำให้คุณครูได้ ก็คือ การระลึกถึงน้ำใจและมิตรภาพที่ดีที่เรามีต่อกัน
พักผ่อนเยอะๆ (เหมือนที่ผมเคยบอก) นะครับ คุณครูซออู้
Create Date : 28 ตุลาคม 2550 |
|
22 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2551 23:44:48 น. |
Counter : 693 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 28 ตุลาคม 2550 2:53:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: DJ BrYaN IP: 125.24.180.123 28 ตุลาคม 2550 10:28:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตาต้าร์ (ทิพาดา ) 28 ตุลาคม 2550 13:26:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: nagano IP: 61.7.179.249 28 ตุลาคม 2550 18:48:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนกลม 29 ตุลาคม 2550 3:02:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: สาวใหม 29 ตุลาคม 2550 14:37:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 29 ตุลาคม 2550 18:38:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: Dr.Manta 29 ตุลาคม 2550 22:59:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
นอกเหนือจากความรู้สึกที่ว่านั้น คือความรู้สึกดีๆในความเป็นเพื่อนบล็อกที่มีความน่ารักและจริงใจมากๆคนหนึ่ง
ชื่นชอบบทเพลงทั้งห้าที่เธอขอให้คุณต๋องร้องให้ฟังค่ะ เพราะมากทุกเพลง แสดงว่าเราฟังชอบเพลงคล้ายกันอยู่ ^^
:
เพื่อนที่น่ารัก ^_^ คนที่ 21
รอค่ะยังรอคุณอยู่เสมอ
ภาพสวยสุด ๆ เลย
ทำงานแล้วพักผ่อนมากๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ เป็นห่วงมากเลย
โดย: ซออู้ วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:20:49:32 น.
ขอให้คุณครูที่แสนดีพักผ่อนอย่างมีความสุขเช่นกันค่ะ เราจะระลึกถึงคุณครูเสมอ