Mirror, Mirror ... งานเดี่ยวไมโครโฟนของเจ๊บานฉ่ำ
Mirror, Mirror ผลงานการดัดแปลงวรรณกรรมเยาวชนสุดคลาสสิค Snow White มาขึ้นจอเป็นเรื่องแรกของปี 2012 ที่ยังคงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในแบบเด็กดูได้ (ต่างจากอีกเรื่องที่ส่วนตัวยังไม่ได้ดู) ..
ดาราเรียกแขกคงไม่พ้นอาเจ๊บานฉ่ำ จูเลีย โรเบิร์ตส์ อดีตขวัญใจอเมริกา ที่พลิกบทมาร้ายด้วยมาดราชินีจอมโหด ที่โกรธไม่หลง เพราะออกแนวรั่วแบบไม่เหลือมาดนางเอกแสนหวาน และกลายเป็นงานโชว์เดี่ยวของเจ๊แกไปโดยปริยาย แต่เชื่อเถอะ นี่เป็นงานที่ใช้ประโยชน์จากพลังดาราตัวแม่ของเธอต่ำเกินไป ...
เนื้อเรื่องปรับนิดๆหน่อยๆ ให้ดูมีเซอร์ไพรซ์ แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่า มีอะไรแปลกใหม่เลยแม้แต่สักนิด ความน่าติดตามก็เลยชวนน่าเบื่อ มุกตลกก็ไม่ค่อยจะขำ ..
นักแสดงนำในบทสโนว์ไวท์ ลิลี่ คอลลินส์ สวยน่ารัก ดูมีเสน่ห์ แต่ก็ไม่น่าจดจำ เช่นเดียวกับบทเจ้าชายรูปงามของอาร์มี่ แฮมเมอร์ที่ไม่มีราศีเจ้าชาย แลดูหมองและหล่อน้อยกว่าตอนเล่นเป็นบทแฝดใน Social Network เสียอีก ...
นี่เป็นหนังที่หยิบมาดูคั่นเวลา เพราะปราศจากการคาดหวัง เพราะไม่คิดอยู่แล้วว่าวรรณกรรมที่รู้ๆกันอยู่เรื่องนี้จะถูกหยิบมาขึ้นจอแบบให้เพลิดเพลินได้อีท่าไหน ผลก็เลยไม่เกิดความผิดหวัง แต่จัดเป็นการฆ่าเวลาที่น่าเบื่อ และก็คงไม่คิดจะหยิบมาดูอีกรอบเป็นแน่ ..
หนังมีดีที่งานเทคนิคพิเศษ เสื้อผ้าหน้าผมและฉากที่สวยงาม ก็แค่นั้น มิอาจทดแทนให้รู้สึกดีได้มากกว่านั้น ...
รับไป C- แล้วกัน