บาปที่เควินลูกชายก่อไว้จากการสังหารหมู่เพื่อนร่วมโรงเรียน หนังตัดสลับไปสลับมาระหว่างปัจจุบันอันแสนทรมาน และต้องเผชิญโลกลำพัง กับอดีตที่แสนสุขกับครอบครัวที่อบอุ่นของเธอกับสามี เควิน และลูกสาวคนเล็ก โดยที่หนังไม่ได้บอกว่า ปัจจุบันสามีและลูกสาวเธอหายหน้าไปไหน ... ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปเมื่อเควินจุติขึ้นในท้อง การต้องละทิ้งหน้าที่การงานที่รุ่งเรือง ทำให้เธอดูเครียด แต่ด้วยสัญชาตญาณความเป็นแม่ เธอทุ่มเทและเลี้ยงดูเควินอย่างดีเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ แต่เควินดูจะเป็นเด็กมีปัญหา เคมีไม่เข้ากับแม่หรืออย่างไร จึงกวนประสาทเธอได้ตลอด

ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมพัฒนาการช้า ร้องไห้ไม่หยุด ตีสองหน้า เรียบร้อยต่อหน้าพ่อ แต่เกเรร้ายกาจต่อหน้าแม่ รวมไปถึงแสดงอาการต่อต้านแม่เท่าที่จะทำได้ มองในแง่จิตวิทยาเด็ก ไอ้เด็กนี่ เรียกร้องความสนใจจากแม่แบบผิดๆ ภาวะปมออดิปุสดูจะมีปัญหา จนเมื่อเควินมีน้องสาว พฤติกรรมก็ดูจะรุนแรงมากขึ้น

หนังพาผู้ชมร่วมเกาะติดชีวิตของอีวาทั้งอดีตและปัจจุบัน โดยที่ไม่ได้เจาะลึกลงไปถึงปมที่ซ่อนลึกอยู่ในใจเควินว่าทำไมเขาถึงทำเรื่องเลวร้ายลงไปเช่นนั้น เท่าที่ดูความรุนแรงในจิตใจคงจะติดตัวเควินมาตั้งแต่เกิด อาจจะด้วยความเครียดของอีวาตอนตั้งครรภ์ เพราะแม้แต่การเลี้ยงดูอย่างดี ก็ไม่อาจมีผล (หรือเปล่า? ต้องไปดูกันเอง)

หนังเดินเรื่องแบบเล่าไปเรื่อยๆ ก่อนจะจบลงด้วยความหนักแน่น ... แบบทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้คนดู ยอมรับว่า แทบปล่อยโฮ ... การแสดงที่เปี่ยมไปด้วยพลังของทิลด้า สวินตันนั้นควรค่าแก่การเข้าชิงออสการ์ยิ่งนัก (แต่ไม่ได้เข้าชิง จนเป็นเหตุให้เกิดความกังขาในหมู่คอหนังเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ซึ่งทันทีที่ดูจบ ก็สงสัยในใจเช่นกัน) ส่วนเด็กหนุ่มเอสร่า มิลเลอร์ ในบทเควิน หน้าใสๆแต่สวมบทเป็นเควินได้น่ากลัวผ่านสายตาที่ดุดันและน่ากลัว

สำหรับคอหนังดราม่าจิตวิทยา แนะนำว่าไม่ควรพลาด หากแต่การตีความหรือความชื่นชอบ คงต้องแล้วแต่ประสบการณ์ของแต่ละคน เอาเป็นว่า นี่เป็นหนังที่สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ หากได้ดูคงต้องหันมาใส่ใจลูกตัวเองให้มากขึ้น เพราะอย่างที่หนังนำเสนอ ชื่อหนังบอกว่า เราคงต้องมาคุยกันเรื่องของเควิน .. คงเป็นสิ่งที่อีวาอยากพูดกับสามีมาตลอด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้คุย จนนำพาหายนะมาสู่ครอบครัวเช่นนี้แล .... ชอบและโดนใจเลยจัดให้ ... A-