วันพิเศษ สวัสดีครับชาวน้ำเงิน เหลือง เช่นเคยบทความดี ๆ ได้รับจากเพื่อนที่ส่งต่อให้ทุกคน ได้อ่านกัน ชายสูงอายุผู้หนึ่งเปิดลิ้นชักตู้ของภรรยา แล้วหยิบของสิ่งหนึ่งซึ่งห่อด้วยกระดาษฟางออกมา แล้วรำพึงขึ้นเบาๆ ว่า “นี่ไม่ใช่เพียงแค่อะไรสักอย่างหนึ่ง หากแต่เป็นชุดชั้นในสตรี”เมื่อเขาแกะกระดาษห่อออก จึงเห็นผ้าไหมสวยๆ และฝีมือการตัดเย็บที่ประณีต “เราซื้อเมื่อครั้งไปเที่ยวนิวยอร์กด้วยกันเป็นครั้งแรกสักแปด หรือเก้าปีก่อนกระมัง เธอไม่เคยได้ใช้มันเลย เพราะตั้งใจเก็บไว้สวมในโอกาสพิเศษ ซึ่งฉันก็คิดว่าโอกาสนั้นมาถึงแล้ว” เขาเดินเข้าไปใกล้เตียงนอน วางชุดชั้นในนั้นร่วมกับข้าวของอื่นๆ ที่เขาจะนำไปที่สุสาน ใช่แล้ว ภรรยาของเขาเพิ่งจากไป แล้วชายชราผู้นั้นก็หันหน้ามาที่ฉันพร้อมกับพูดว่า “โปรดอย่า เก็บสิ่งใดๆ ไว้ใช้ในโอกาสพิเศษ ขอให้ถือว่าทุกๆ วัน ที่กำลังผ่านไปเป็นวันที่มีความหมาย” ฉันกำลังนึกถึงคำพูดของเขา คำพูดที่ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของฉัน ทุกวันนี้ฉันอ่านหนังสือมากขึ้น พยายามเลิกวุ่นวายกับเรื่องความเป็นระเบียบเรียบร้อย ฉันนั่งลงตรงระเบียงและชื่นชมทิวทัศน์ โดยไม่ใส่ใจกับวัชพืชในสวน ใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับครอบครัว เพื่อนฝูง และทำงานให้น้อยลง ฉันเพิ่งมาเข้าใจว่า ชีวิตนั้นเป็นผลพวงมาจากประสบการณ์ที่เราควรจะแสวงหาความเพลิดเพลิน มิใช่เพียงแค่การดำรงชีพไปวันๆ ฉันจึงเลิกเก็บสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ นึกจะใช้อะไรก็หยิบออกมาใช้ ทุกวันนี้ฉันใช้แก้วคริสตัลเป็นกิจวัตร ขณะที่ใส่เสื้อคลุมตัวใหม่ จับจ่ายซื้อของในซูเปอร์มาร์เกต ก่อนหน้านี้ฉันจะใช้น้ำหอมอย่างดีเฉพาะในโอกาสสำคัญเท่านั้น แต่ตอนนี้ คำว่า “วันหน้า” ดูเหมือนจะเลือนหายไปจากฉันโดยปริยาย อะไรก็ตามที่มีคุณค่าต่อการฟังการชม หรือการกระทำ ฉันเป็นอันต้องขอฟัง ชม หรือขอทำในขณะนั้นเลยทีเดียวฉันไม่แน่ใจว่าภรรยาของเพื่อนคนนั้นจะทำอะไรบ้าง ถ้าเธอสามารถล่วงรู้ว่าจะไม่มีโอกาสได้อยู่ชื่นชมกับวันพรุ่งนี้ เธออาจโทรศัพท์หาญาติๆ และเพื่อนสนิท หรือบางทีเธออาจจะโทร.หาเพื่อนเก่าๆ เพื่อขอโทษขอโพยเรื่องราวในอดีต หรืออาจจะขอไปรับประทานอาหารตะวันออกที่เธอโปรดปราน ถ้าเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นกับฉัน ฉันคงหัวเสีย เพราะอดที่จะได้พบปะเพื่อนฝูงที่ฉันนึกว่าคงจะได้เจอะเจอกันในเร็วๆ นี้ ไม่ได้เขียนจดหมายหาเพื่อนฝูง ทั้งที่ตั้งใจว่าจะ เขียน ขณะเดียวกันฉันก็คงเศร้าใจ ที่จะไม่มีโอกาสบอกคนใกล้ชิดว่า ฉันรักพวกเขามากเพียงใด ฉันไม่ยอมผัดวันประกันพรุ่งอีกแล้ว ตรงกันข้าม ฉันกลับดู เฝ้าบอกตัวเองเสมอว่าวันนี้เป็นวันพิเศษ ทุกๆ วัน ทุกๆ ชั่วโมง ทุกๆนาที คือเวลาที่มีความหมายทั้งสิ้น หวังว่าอ่านจบแล้ว คงรู้ว่าจะทำอย่างไรกับของที่ซื้อไว้ใช้วันพิเศษ จากใจ คณะผู้จัดทำ Create Date : 20 กรกฎาคม 2555 Last Update : 20 กรกฎาคม 2555 13:45:18 น. 0 comments Counter : 2580 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก