|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฉัน...จะเป็นผู้สร้างครอบครัวเราให้สมบูรณ์...ให้ได้ เพื่อลูก
เหลือเวลารอคอยอีก 3 เดือนกว่าๆ ที่ชีวิตครอบครัวของเรา 3 คน พ่อ แม่...ลูกจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน มันเป็นความใฝ่ฝันของผู้เป็นแม่คน...คนนี้ที่ยังไม่ได้ทำหน้าที่แม่ที่สมบูรณ์ให้กับลูกเสียที นานแล้วน่ะ(ประมาณ 2 ปี ที่ผ่านมา)ที่ฉันแม่ของฉัน(ขอเรียกว่าคุณยาย)ได้พาเด็กผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลก พรากจากอกฉันไป ด้วยเหตุผลที่ว่าคุณยายมาใช้ชีวิตอยู่เลี้ยงหลานอยู่ในกรุงเทพนานๆ ไม่ได้ เนื่องจากบ้านของฉันเป็นทาวเฮ้า เล็กๆ คุณยายท่านอึดอัด และจะเป็นลมอยู่บ่อยๆ ฉันและพ่อของลูกเลยตัดสินใจ ให้คุณยายพาน้องเรติไปเลี้ยงที่ต่างจังหวัด รู้มั้ย...หัวอกคนเป็นแม่ มันทรมานแค่ไหน ในวันที่ไปส่งลูก และต้องจากลูกมา ฉันจำได้ ฉันร้องไห้กอดลูก ซึ่งเขาอายุแค่เพียง 7 เดือน เขาไม่รู้หรอกว่าเราต้องจากเขามา เขาจะไม่ได้กินนมแม่อีกแล้ว...คุณยายก็ร้องไห้...ฉันอุ้มลูกและกอดแม่ บอกแม่ว่าฝากลูกด้วย และฉันจะมาเดินทางมาหาลูกเดือนะครั้งน่ะแม่จ๋า หนูขอฝากลูกด้วย ฉันนั่งรถทัวร์กลับกรุงเทพ...หัวใจแทบสลาย...นั่งร้องไห้มาตลอดทางเป็นเวลาเกือบ 10 ชั่วโมง
Create Date : 17 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 19 กันยายน 2550 19:49:55 น. |
|
2 comments
|
Counter : 821 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|