|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
วัยรุ่น
เขียนถึงเรื่องนี้เพราะรู้สึกว่า หลาน ๆ เริ่มจะปลีกตัวออกห่างเราไปทุกที นึกย้อนกลับไปปี ต่อปี เราค่อนข้างจะสนิทกับหลาน ๆ มาก ทั้งหญิงและชาย กลับไปเจอกันก็เล่นกันทั้งวัน ขับรถไปเที่ยวกันสนุกสนาน มีอะไรก็เอามาโม้มาเล่ากันตลอด แต่มาระยะหลังนี่รู้สึกว่าเค้าจะย่างเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นซะแล้ว ทั้งที่อายุก็เพิ่งจะแค่สิบสอง สิบสาม สิ่งที่สังเกตุได้ก็คือเริ่มปลีกตัวออกจากกลุ่มผู้ใหญ่ ชวนไปไหนกับครอบครัวก็ไม่อยากไป หรือไปแบบเสียไม่ได้ หรือไปแล้วก็ไปนั่งเหม่อ หรือนั่งเล่นเกมส์ PSP พกไปด้วยตลอด ควักขึ้นมาเล่นทุกที่ ทุกเวลา ถามแม่เค้าว่าทำไมถึงไม่จัดการอะไรบ้าง ก็ได้คำตอบที่ไม่ค่อยถูกใจนัก แต่ก็ไม่อยากว่าอะไร เราไม่ไช่พ่อแม่เค้า คงไม่เข้าใจสถานการณ์ ทั้งหมด จำได้ว่าสมัยเราอายุเท่านี้ยังต้องเดินตามยายเข้าป่าอยู่เลย แต่จะมาเปรียบเทียบอะไรกันไม่ได้ คนละยุคคนละสมัย แต่ที่ยังคาใจอยู่เป็นที่สุดคือ ทำไมพ่อแม่ถึงต้องเกรงใจลูกมากมายขนาดนั้น ลูกอยากได้อะไรก็ต้องได้หรือ ?
| Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 627 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ดาริกามณี IP: 58.11.30.234 วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:16:18:35 น. |
|
|
|
| โดย: Ben IP: 180.183.217.246 วันที่: 24 มิถุนายน 2555 เวลา:21:50:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ตราบใดตะวันนั้นคง ขึ้นลงซื่อตรงเวลา ลมพริ้วพรมพัดมาเหมือนที่เคยเป็นมาทุกวัน พวกเราจะเดินก้าวไป ด้วยใจพร้อมเพรียงเคียงกัน ทุกข์ ร้อน มิเคยหวั่นหากเรามีกันอุ่นใจ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
