ผมเป็นลูกค้าขาประจำของร้าน ของหวานร้านนี้ตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษาจนปัจจุบันทำงานมาแล้วหลายปีครับ เรียกได้ว่าต้องได้ทานเกือบทุกเดือน 

จนวันนี้ผมก็คุยกับรุ่นน้องว่าอยากทานน้ำมะยงชิดปั่นจังกลับมาขายแล้วรอกินอีกทีปีหน้าเลยนะไปกันเถอะ ก็ไปที่ร้านขนมหวาน สาขา Siam Square One ก็กะจะซื้อแบบ Take Home แล้วกลับเลยเพราะไม่อยากรอนาน น้องที่ไปก็สั่งเครปเค้กบานาน่านูเทล่า แยกอีกบิลผมกับน้องอีกคนก็สั่ง มะยงชิดปั่น 2 แก้ว สั่งเสร็จ ก็ยืนรออยู่แถวๆ เคาน์เตอร์หลบออกจากแถวมานิดนึง ก็ยืนรอกันราวๆ สิบนาทีระหว่างนั้นก็คุยเล่นสัพเพเหระสนุกสนานกันไป ก็เห็นน้องผู้ชายคนนึงถามน้องแคชเชียร์ 

น้องผู้ชาย : "อันนี้ออเดอร์ของไหน"

น้องแคชเชียร์ : "ของพี่อ้วนๆ อ้ะ" 

น้องเค้าพูดประโยคนั้นในเสียงระดับดังกว่าปกติ แต่ก็ไม่ได้ดังทั้งร้านแต่เราก็ได้ยินชัดเพราะยืนอยู่ใกล้ๆ แคชเชียร์ตอนที่ได้ยินรู้สึกหน้าชาไปเลย ยอมรับว่าอ้วนจริงเลยรู้สึกเยอะน้องอีกคนก็อ้วนด้วย ก็เลยหันไปมอง น้องเค้าก็ยิ้มแหยๆ พูดว่า "ขอโทษค่ะ แหะๆ" แล้วก็หลุดหัวเราะอมยิ้มคิกคักกับน้องผู้ชายที่จะเอาเค้กมาให้  

ตอนนั้นคืออยากคืนออเดอร์ อยากจะคุยกับน้องเค้าให้รู้เรื่องแต่ติดที่มีเพื่อนรออยู่อีกร้านนึง และคนก็เยอะจนไม่อยากจะใช้อารมณ์ แต่อยากให้ทางร้านระดับที่เข้าตลาดหลักทรัพย์ ทำการเทรนมารยาทพนักงาน ให้โอเคกว่านี้ 

มีคำพูดอื่นๆ ที่อธิบายเราได้อีกมาก พี่เสื้อขาว พี่ตัวสูง พี่ใส่แว่น บลาๆๆ หรือจะชะเง้อลงมาดูก็จะเห็นกลุ่มพวกเรายืนอยู่ ไม่จำเป็นต้องเรียกเราตามภาพลักษณ์ เพราะหน้าที่ของคุณคือการบริการลูกค้า เพื่อนไม่สนิทเรายังไม่เรียกเราว่าอ้วนเลย  

บางคนอาจจะคิดว่าก็จุดเด่นของคุณคือความอ้วน เค้านำมาเรียกก็ถูกแล้ว แต่รูปลักษณ์ภายนอกก็อาจเป็นเรื่องเล็กๆ ของคนอื่นที่ใหญ่สำหรับเค้าเช่นกัน 

สุดท้ายนี้จะบอกว่าที่เราอ้วน คุณคือส่วนนึงของปัญหาครับ 5555555555

ขอบคุณครับ

edit รุ่นพี่แจ้งว่าให้เอาชื่อร้านออกแต่อ่านก็รู้แล้วเนอะว่าร้านไหน