Bloggang.com : Handmade : ตอนที่ 6 ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel โดย ภูระริน

ตอนที่ 6 ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel โดย ภูระริน

ความสนุก ความสุขในความติ่งและชีวิตจริงเริ่มขึ้นแล้ว

ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel

FYI : Warm and Cozy ตลก เต็มไปด้วยความสุข บวก NC เอิ่ม......55555

อ่านฟรี 10 ตอน ที่เหลือขออนุญาตติดเเหรียญรายตอนนะคะ (: ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ

ภูระริน

**********

6

โต๊ะอาหารของบ้านอภิรมย์อศยทิตย์บัดนี้มีเก้าอี้ถึง 6 ตัว ปกติเจ้าพระยาจะเอาเก้าอี้ออกมาแค่สำหรับสมาชิกในบ้าน 3 คนเท่านั้น วันนี้หัวโต๊ะไร้คนนั่ง ทั้ง 6 คนนั่งเรียงกันด้านละ 3 คน ฝั่งเด็กและฝั่งผู้ใหญ่ อาหารมื้อเย็นถูกจัดมาเต็มที่ด้วยฝีมือของโปรดปราน ฝั่งธนนั่งเกาคางเล่นอยู่ไม่นานก็เอ่ย “เล่าไป ทีละคน เริ่ม !”

บาร์บี้ยกมือขึ้น “ตอนนี้บี้อยู่มอหกค่ะ ได้มอไซค์คันหนึ่ง คุณเจ้าพระยาซื้อให้เป็นทุนหาเลี้ยงชีพค่ะ ส่งกาแฟและอาหารทุกวัน เวลาร้อนเงินยิ่งทำงานหนักค่ะ”

ฝั่งธนพยักหน้า “เธอดูรวยปีนี้ ปัง ! เก่งมาก” ชายหนุ่มชี้ไปที่วิค “เรา...เริ่ม !”

“วิคเรียน ปวช. ช่างกลปี 3 ครับ พ่อแม่สบายดี มาทำงานบ้างเพราะรำคาญแม่บ่น เจ้าแม่เล่นเกมชนะตลอดเลยพักนี้” สีหน้าเขาเศร้าเมื่อหันไปสบตาเจ้าพระยา

ฝั่งธนพยักหน้า “ผมไปกินโจ๊กมาแล้ว เจ๊สัวบอกว่าเราเรียนเก่ง เก่งมากครับ”

ทุกคนหันมามองร็อกเป็นตาเดียว เขานั่งนิ่งสบตาทุกคน “ร็อกเป็นทีมนอนอยู่บ้าน แดดร้อน ดีจังเลยครับ” เขายิ้มตาหยี

ฝั่งธนพยักหน้า “เข้าใจ เด็กเก่งเด็กรวย ทำได้ไม่แปลก ลุงโชคสบายดีนะ”

เด็กหนุ่มพยักหน้า เขาไม่อยากพูดมากเพราะรู้ว่าตัวเองกำลังถูกเพ่งเล็ง คนแถวนี้มีความลับกันที่ไหนพูดน้อยโดนด่าน้อย

“เด็กซีว่าไง เอาแน่เหรอ ? ได้ข่าวเปย์เขาไปเยอะนะร็อก”

ร็อกหลับตาปี๋ ในที่สุดก็ไม่รอด !

“ร็อกไม่รู้ ไม่ได้นับครับ แต่ชอบมาก เจ้าแม่บอกว่าจะให้บาร์บี้จัดการนัดให้มาปาร์ตี้ด้วย คุณธนช่วยด้วยฮะ” ทุกคนมองหน้ากันไปมา

เจ้าพระยาจะอมยิ้มแล้วพูด “ฉันไม่อยากให้งมงายกับผู้หญิงนักหรอกนะ ยิ่งต้องเลี้ยงด้วยเงินวันหน้าเธอจะเหนื่อย แต่ถ้าอยากดูให้มันสวยงามไปวัน ๆ ก็พอจะเข้าใจได้ วันงานเขาก็จะมาใช่ไหมบาร์บี้ ?”

“ค่ะ ฉันแค่บอกว่าดาราจะมา นางก็จะมาแล้วแก”

“ดารา ?” ร็อกมองหน้าทุกคน “อินโซกุลค่ะร็อก” โปรดปรานบอก เขาไม่ต้องสร้างภาพต่อหน้าเด็กพวกนี้ เพราะพวกเขารู้เรื่องของชายหนุ่มดี เด็กพวกนี้ไว้ใจได้ที่สุด ถึงได้มานั่งอยู่ในบ้านนี้ “พี่โปรดขา พี่โปรดชอบดาราคนนี้เหรอ ?” ร็อกถาม

“แกอย่ามาชักใบให้เรือเสีย ไม่ใช่สเปกฉัน” โปรดปรานอมยิ้ม

ฝั่งธนส่ายหน้าเมื่อเห็นคนเหล่านี้พูดจากัน เขารู้ดีว่าเจ้าพระยารักทุกคน เด็กพวกนี้ก็เหมือนลูกหลานทีเดียว “ไม่งั้นเจ้าแม่ก็โปรดอยู่มาก” ร็อกหันไปหาเจ้าพระยา

หญิงสาวหัวเราะทันที “นายอย่ามาหาเรื่องให้ฉัน จ้างเขามาทำงานหรอก”

ฝั่งธนเหลือบไปมองน้องสาวแล้วก็รู้สึกแปลกใจ แววตาของเจ้าพระยาดูผิดปกติ “แล้วคุณเจ้าเชิญเขาหรือยังครับ ?” เขาถามน้องสาว

“ว่าจะไปหาพรุ่งนี้ค่ะคุณธน”

ชายหนุ่มหันไปหาโปรดปราน “คุณโปรดไปกับน้องหน่อยนะครับ ผมไม่ว่าง”

โปรดปรานพยักหน้าพลางอมยิ้ม เขารู้ดีว่าฝั่งธนกำลังรู้สึกอย่างไร

กลัว... เขากำลังกลัวความรู้สึกตัวเอง เจ้าพระยาไม่เคยสนใจใครนาน หากแต่ครั้งนี้เธอตั้งใจจะชวนคนแปลกหน้าเข้าบ้าน

“น้องคิดไว้ว่าจะจัดอาทิตย์หน้าค่ะ แต่ดูแล้วคงต้องเร็ว ๆ นี้ เพราะบางคนกำลังจะตาย” เธอหันไปมองร็อก เด็กหนุ่มยิ้มตาหยี

“เอาเร็วที่สุดละกัน สงสารเด็กตาดำ ๆ มัน ขอตัวก่อน” ฝั่งธนสั่งแล้วลุกขึ้นไปทันที ก่อนจะหันหน้ากลับมาสั่งอีก “อ้าว ! กินข้าวกันไปเลย ลืม ! พี่กินมาจากข้างนอกแล้วเจ้าพระยา อ้อ ฝากแจกซองค่าขนมเด็ก ๆ ด้วย ฉันเขินและรู้สึกแก่ที่แจกเงินเด็ก แล้วเจอกันไอ้หนุ่มทั้งหลายไม่สิ ! คนสวยบาร์บี้ด้วย”

ทุกคนหัวเราะ เด็ก ๆ ไม่รอช้าลงมือรับประทานอาหารทันที

“นี่ ๆ พวกเธอต้องระวังคุณธนให้มากเลยนะ กลับไทยถาวรแล้วนะ หนึ่งเขาเป็นคนกดปุ่มโอนเงินไวมาก เงินซื้อได้ทุกอย่าง แปลว่าอย่าได้ขัดใจคนรวย สองเจ้าแม่ของพวกเธอกำลังตกที่นั่งลำบาก เพราะพี่ชายจะจับแต่งงานให้ได้” โปรดปรานพูด

“แม่เจ้า ! ดีเลยสิคะ เราจะได้มีงานแต่งงานเก๋ ๆ” บาร์บี้ยิ้มกว้าง

วิคและร็อกส่ายหน้า “บี้แกทำเหมือนไม่รู้จักเจ้าแม่นะ ใครจะยอมแต่งงานกับใครง่าย ๆ ถ้าไม่รู้จักกันดี โลกนี้มีแต่พวกเราแกก็รู้” วิคพูดพลางพยักพเยิดกับร็อก

“คุณธนกำลังฝันค่ะคุณโปรด เขาอกหักมาก็เลยจะหาให้น้องแทน อย่าไปสนใจมาก ฉันไม่มองใครหรอก อยู่อย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว”

“น่าสนใจนะฮะดาราคนนั้น ถ้าไม่น่าสนใจน้องซีคงไม่ยอมมา” ร็อกแสดงความเห็นบ้าง แม้ไม่รู้จักไม่สนใจก็คิดว่าผู้หญิงต้องสนใจดาราอยู่แล้ว

“เขาดังมากร็อก แต่เขาจะมาไหมอีกเรื่อง” โปรดปรานพูด

“อ้าว ! ไม่มาน้องซีก็ได้วีนแตกสิฮะ”

“หายใจเข้าออกเป็นเขาหมดเลยนะร็อก” เจ้าพระยายิ้ม

“ร็อกคิดว่าเจ้าแม่จะจัดปาร์ตี้เร็ว ๆ อุตส่าห์ดีใจ ที่แท้ก็อีกนาน” เขาบ่นหน้างอ หากแต่แววตาก็ยังเป็นประกายเพราะมีความหวัง

“ดวงตาเป็นดาวฤกษ์มาก ๆ” บาร์บี้เย้าอีกคนเล่น “อ่อ ! แล้วก็เด็กที่ชื่อแทนค่ะเจ้าแม่ เขาชอบเจ้าแม่ บ้านเขาอยู่ข้างบ้านคุณดาราเลย เป็นบ้านแฝดอีกหลังค่ะ แต่คุณดาราดูมีความลับเยอะมาก เขาไม่ออกมาให้บี้เห็นด้วยซ้ำ เห็นเด็กลูกกรอก โอ๊ย ! ไม่ใช่ ๆ เห็นเด็กน้องแทนคนนั้นบอกว่า นักข่าวกำลังตามสืบว่าคุณดาราเธอมีแฟน”

โปรดปรานหันไปมองเจ้าพระยาทันที หญิงสาวเงียบ

“ก็ต้องมีอยู่แล้วล่ะ ผู้ชายที่ไหนจะขาดผู้หญิงได้” ร็อกหัวเราะ

“ยังไม่แต่งงานนะ ฉันเคยเห็นเขาออกทีวีครั้งหนึ่ง เขาเก็บตัวมาก” บาร์บี้เล่า

“เป็นเหมือนคุณโปรดหรือเปล่าวะ ?” วิคสงสัย ทุกคนหันหน้าไปมองโปรดปรานทันที ชายหนุ่มส่ายนิ้วชี้ไปมา “ไม่ใช่ รังสีนี้ไม่ใช่ เป็นผู้ชายแท้ ๆ แน่นอน”

“งั้นบี้จองนะคะหล่อมากเลย ไม่น่าเชื่อว่าจะอายุ 47 แล้ว ยิ่งเห็นที่ร้านนะ โหย หล่อสุดในพระนคร ไม่ต้องพึ่งพาบีบีซีซีครีมใดใด” บี้หัวเราะ

เจ้าพระยายังนั่งนิ่ง หญิงสาวเหมือนคนกำลังหลงทางผู้ชายคนนี้เข้ามาอยู่ในวงสนทนาของเธอได้อย่างไร ทั้ง ๆ ที่เธอไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ “ฉัน...ออกจะงง ๆ นิดหน่อย แต่ว่าไม่เข้าใจมาก ๆ ว่าทำไมเราต้องให้ความสำคัญกับคน ๆ นี้นะ”

“เจ้าแม่...เจ้าแม่ชอบเขาใช่ไหมคะ ?” บาร์บี้วางช้อนจ้องหน้าอีกคนนิ่ง

“อาจจะเพราะหล่อมาก” เธอพูดเบา

“เห็นไหมล่ะ ! หล่อจริง ๆ นะคะ น่าจองมาก แต่ว่าหาปุ่มกดซื้อไม่เจอ” บาร์บี้ตบโต๊ะแล้วหัวเราะลั่น ท่าทางของเขาดูเป็นผู้หญิงเด่นชัด

“คุณเจ้า...น้องอาจจะพอใจในรูปลักษณ์ก็ไม่แปลก แต่ทำงานร่วมกันต้องระวังตัวให้มาก ไม่รู้ซ่อนลูกเมียไว้ไหม อายุเขาขนาดนี้” โปรดปรานพูดตรง

“ไม่เห็นต้องกลัวนี่ฮะ คบไปขำ ๆ ก็เพลินดีออกร็อกว่า เจ้าแม่ไม่มีแฟนเลย เล่นดาราสักคนก็ดีสิ คบคนระดับเดียวกันก็น่าจะคุยกันรู้เรื่อง ส่วนเรื่องส่วนตัวของเขาเราไม่เกี่ยว เพราะเขาไม่เปิด ถ้าเขาเปิดเผยเราก็ไม่ยุ่ง ง่ายจะตาย”

วิคนั่งมองทุกคนไปมา “ร็อกพูดจาเข้าท่า ผมก็อยากให้เจ้าแม่มีแฟนนะครับ ลองดูเล่น ๆ ก็ยังดี ถ้าลองพูดเองว่าหล่อมาก ก็คงน่าสนใจมาก”

เจ้าพระยายกมือปรามทุกคน “ยังไม่รู้ แต่ที่รู้คือห้ามให้เรื่องนี้ถึงหูคุณหมากสด แม่นั่นให้รู้ไม่ได้เด็ดขาดมันรู้โลกรู้ พวกเธอเหยียบได้ต้องเหยียบ”

ทุกคนหัวเราะออกมาทันที การแวดล้อมไปด้วยผู้ชายทำให้เจ้าพระยารู้วิธีตัดสินใจ ความยุ่งเหยิงทางอารมณ์เกิดน้อยมาก เพราะทุกคนฟังแล้วจบ ไม่มีเรื่องจุกจิกให้รำคาญใจ บาร์บี้และโปรดปรานต่อให้เหมือนผู้หญิงแค่ไหน นิสัยไม่จุกจิกเหมือนผู้ชายก็ยังไม่เปลี่ยน โลกของพวกเขาเต็มไปด้วยสีสัน

อินโซตื่นขึ้นมาดูข้อความจากผู้จัดการ มีข้อความหนึ่งน่าสนใจ

‘คุณเจ้าพระยาขอพบ เธอจะมารอที่บ้านพี่บ่ายสองถ้าสะดวกก็ลงมา ถ้าไม่สะดวกก็แจ้งกลับก่อนเที่ยง เห็นว่าจะเชิญไปร่วมปาร์ตี้ที่ร้านเป็นการภายใน’

ไวเท่าความคิดมือก็กดโทรศัพท์หาผู้จัดการทันที “ให้มาที่บ้านเลยพี่ ส่งน้องแทนมาด้วย ที่เหลือจัดการเองครับ” เขาพูดจบก็วางสายทันที

ชายหนุ่มคิด ความสนุกเริ่มขึ้นแล้วสินะ

พิภพเดินนำเจ้าพระยาเข้าไปในเขตบ้านของอินโซ โดยมีโปรดปรานเดินตามมาติด ๆ แทนไทเดินตามบิดาไม่ห่าง เด็กชายลอบมองเจ้าพระยาแล้วอมยิ้ม

“โซเขาไม่ค่อยให้ใครเข้าบ้านหรอกครับรายนี้ คงรู้กันบ้างว่าโลกส่วนตัวสูงมาก แต่เราคนกันเองเพราะเราทำงานด้วยกัน โซคงสบายใจมากทีเดียว ให้เจอกันที่นี่ได้”

“ขอบคุณค่ะ” เจ้าพระยามองไปรอบบ้าน ผู้ชายคนนี้จัดบ้านได้เรียบง่าย ความสงบคงเป็นเรื่องสำคัญที่สุดจริง ๆ เพราะเน้นแต่สีขาวเป็นหลัก ตัดกับเฟอร์นิเจอร์สีดำ มีต้นไม้สีเขียวเล็ก ๆ วางอยู่ในบ้านด้วย ทำให้ดูร่มรื่น

นั่งลงที่โซฟากันไม่นาน อินโซก็เดินลงมา ชายหนุ่มใส่กางเกงขาสั้นยาวแค่หัวเข่า ขายาวได้รูป เท้าที่เดินสวยนั้นใส่สลิปเปอร์เดินเอื่อย ๆ ใกล้เข้ามา เจ้าพระยาลุกขึ้นแล้วยกมือไหว้ เพราะรู้ว่าตัวเองเด็กกว่ามาก เขารับไหว้แล้วนั่งลงตรงหน้า

“ยินดีต้อนรับนะครับ เห็นว่าจะมีปาร์ตี้ ไปครับ ยินดีมาก”

เจ้าพระยายิ้มเจื่อน ไม่นึกว่าจะง่ายดายขนาดนี้ “ขอบคุณค่ะ ก็จัดเป็นการภายในค่ะ อยากให้พบพี่ชายด้วย เขาพึ่งมาจากต่างประเทศค่ะ”

ชายหนุ่มพยักหน้ารับเท่านั้น

“ขอน้องแทนไปด้วยคนได้ไหมฮะ ?”

“ไม่ได้ครับ” โปรดปรานตอบแทนทันที “เป็นงานผู้ใหญ่ ไม่มีขนม กลางคืนด้วย น้องแทนจะง่วงนะครับ กลางวันจะส่งขนมอร่อย ๆ มาให้นะครับ”

เด็กชายหน้าเจื่อนลงทันที แต่ก็พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย

“ขอบคุณสิลูก เชฟโปรดเลยนะ ไม่ใช่ธรรมดา”

แทนไทยกมือไหว้ทันที “ขอบคุณเชฟครับ แทนเห็นในทีวีบ่อย ๆ แทนชอบขนมมาก” เจ้าพระยาหันไปสบตาแทนไท ก่อนจะกลั้นยิ้มไว้ เพราะแววตาเด็กฉายชัดว่าชอบเธอมาก อาการเจ้าตัวเหมือนผู้ใหญ่ที่พยายามเก็บความในใจ

“ไว้ไปที่ร้านนะคะ ไปเล่นทั้งวันก็ยังได้ ยินดีต้อนรับน้องแทนนะคะ”

เจ้าตัวยิ้มพลางยกมือไหว้เจ้าพระยา

“ผม...ต้องแต่งตัวประมาณไหนครับ ?” อินโซถาม

“ไม่ต้องอะไรเลยค่ะ แค่ทานข้าว ดื่มนิดหน่อย เหมือนเลี้ยงต้อนรับพี่ชาย เขาชื่อฝั่งธนค่ะ เป็นช่างภาพอาชีพ แล้วก็อยากเลี้ยงขอบคุณคุณอินโซด้วย”

“เรียกโซเฉย ๆ ก็ได้ครับ ผมชอบที่ร้านและความเป็นส่วนตัวที่คุณให้” เขาอมยิ้ม เจ้าพระยาเห็นรอยยิ้มนั้นแล้วรู้สึกประหลาดขึ้นไปอีก คนในร่างของเจ้าพระยาพูดกับตัวเธอเองว่า ที่มันตลกคือ เราไม่สามารถมองข้ามเขาไปได้เลย ! เธอสะบัดหน้าก่อนจะยิ้ม “ขอบคุณค่ะคุณโซ งั้นเราขอตัวนะคะ” เธอหันไปหาโปรดปราน

“คุณโซดื่มไหมครับ ?” โปรดปรานถาม

“ไม่สูบไม่ดื่มครับ ผมติดของหวานแทน” เขายิ้มตาหยี

เจ้าพระยารู้สึกเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่นึกไม่ฝันว่าตัวเองจะรู้สึกอะไรกับผู้ชายได้ขนาดนี้ ที่เคยเข้าใจว่าศาสนาของตัวเองคือไอดอล แต่บัดนี้ผู้ชายคนนี้กำลังทำให้เธอสติแตก “ไปเถอะค่ะคุณโปรด น้องมีนัด” เธอเร่งพี่ชาย

แขกทั้งสองเดินจากไป แต่อินโซยังมองตามไม่วางตา

“แปลกนะโซ ดูโซสนใจคนบ้านนี้ผิดปกติ”

เขาอมยิ้ม “สนุกดี ดูดี ๆ เหมือนคุณเจ้าพระยามากับพี่สาวตัวใหญ่ ๆ และหล่อมาก โซเจอพี่ชายเขาที่ร้าน แต่เขาไม่รู้จักโซ เป็นเรื่องที่ตลกและน่าตื่นเต้นสุด ๆ เลยครับ ในร้านนั้นมีคนแปลก ๆ เยอะมาก แต่เข้าไปแล้วรู้สึกปลอดภัยมาก”

“มีพี่คนหนึ่งฮะพูดทั้งครับทั้งค่ะเลย แต่ใจดี”

“อ่อ คนที่มาส่งกาแฟ ไว้เราไปกันบ่อย ๆ นะน้องแทน น้าโซจะพาไปกินขนมอร่อย ๆ แล้วแทนชอบคุณเจ้าพระยาไหมครับ ?”

“ชอบมากฮะ น้องแทนจองคนนี้นะฮะ น้าโซหาสาว ๆ ได้เยอะแยะ น้องแทนขอคนนี้นะฮะ” เด็กชายพูดจาจริงจัง อินโซหัวเราะทันที

“เบา ๆ ลูก เรายังเด็ก เออ ! โซ นักข่าวกำลังพยายามตามเรานะเขาว่าโซโพสต์ล็อกแปลก ๆ มีข่าวซุบซิบนิดหน่อย คงคิดว่ามีแฟน”

“ปล่อยไปครับ เดี๋ยวก็หายไปเอง ก็แค่ให้ข่าวเพิ่มว่าชอบกินของหวาน ได้ทั้งงานและชีวิตส่วนตัว”

“ก็ต้องให้เข้าใจแบบนั้น พี่แจ้งไว้ก่อน จะได้หนีนักข่าวทัน ยุ่งกันจริง ๆ แต่ก็เป็นงานเขา เย็นนี้วินนี่จะมาทานข้าวที่บ้านด้วย ถ้าสะดวกก็แวะไปนะ หรือถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องเกรงใจ แม่นายแทนฝากบอกมา พี่ก็รับปากส่ง ๆ ไปงั้น ตามใจโซเลย”

ชายหนุ่มส่ายหน้า “ไม่ไปครับ โซจะแวะไปกินข้าวเย็นที่ร้านแอทดิเอ็กซ์เซล”

“เอาจริงนะเราเนี่ย แอบรู้สึกอะไรกับเจ้าของร้านหรือเปล่า ?”

ชายหนุ่มสบตาอีกคนพลางอมยิ้ม “พูดไปหมดแล้วเมื่อกี้ อีกอย่างเด็กคนนั้นมีทุกอย่าง และแข็งแกร่งชนิดที่คุมผู้ชายอยู่ ใหญ่ที่สุดในบ้าน ไม่ธรรมดาหรอก”

“พี่รู้มาว่าเขาได้มรดกเยอะกว่าพี่ชายอีกนะ เขาเรียกกันว่าเจ้าแม่ซอยย่าปีบ และย่าปีบก็คือคุณย่าของคุณเจ้าพระยา”

“เจ้าแม่...น่าสนใจตรงนี้” เขาอมยิ้มแล้วลุกขึ้นเดินจากไปทันที

“พ่อฮะ น้าโซสนใจซอยย่าปีบทำไมฮะ ?”

“น้าวินนี่มาไม่ทันซะแล้วแทน เงาเขาก็ไม่แล” พิภพหัวเราะ

อินโซขับรถยุโรปออกจากบ้านเมื่อตะวันตกดิน เข้าจอดที่ร้านแอทดิเอ็กซ์เซล เขาเดินเข้าไปนั่งแล้วกวักมือเรียกเป็ด บาร์บี้เห็นทุกอย่างก่อนจะวิ่งเข้าไปในครัว

“งื้อ ! อยากปั้นแล้วกินเข้าไป”

โปรดปรานหันหน้ามาในขณะที่มือกำลังทำอาหารอยู่ “ผู้ชายหล่อบอกต่อด้วย” เขาหัวเราะ “คุณโปรดขา คุณอินโซดารามาค่ะ เท่สุด ๆ เลย นี่ใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงยีน แม่เจ้า !” บาร์บี้กระโดดขึ้นลงด้วยความตื่นเต้น

“งั้นจะเป็นดาราได้เหรอ ก็ต้องหล่อ มาคนเดียวเหรอ ?”

“ค่ะ หนูว่าแกชอบเจ้าแม่แล้วล่ะ”

“เลอะเทอะบี้ ! คนระดับนี้สาว ๆ เพียบ เพียงแต่เงียบไม่ออกสื่อ อย่างคุณเจ้าอาจจะเด็กไป แถมนางยังไม่เซ็กซี่ เพราะวิญญาณบริสุทธิ์เป็นติ่งเด็กอย่างพวกแกไง”

“มเหสีเกมแล้ว” บาร์บี้หน้าเจื่อนแล้วเดินออกไป

โปรดปรานเดินออกมาเมื่อไก่เชฟประจำมารับหน้าที่ต่อแล้ว เขาไม่ค่อยบอกใครว่าเขาทำอาหาร เพราะส่วนใหญ่เชฟไก่จะทำ แต่รสมือของเราก็คล้ายกันมาก อาหารของอินโซออกมาเร็วเพราะแขกในร้านมีไม่กี่คน อินโซรับประทานอาหารแล้วหันไปมองเห็นโปรดปรานพอดี เขาพยักหน้าทักทายแล้วผายมือเชิญ โปรดปรานเดินมาหาไม่รีรอ “อร่อยไหมครับ ?”

“อร่อยมากครับ ผมเป็นคนกินยากมาก เห็นทีจะต้องฝากท้องไว้ที่นี่ คิดเสียว่าเป็นเพื่อนสักคนก็แล้วกันนะครับ”

“ยินดีมากครับ แต่คุณโซจะรำคาญเราเอาได้ บ้านนี้บ้าบอคอแตกมากนะครับ” เขาหัวเราะ “ผมขอเรียกตัวเองว่าพี่ละกันนะ บอกตรง ๆ ว่าชอบที่นี่มาก แล้วก็รู้สึกสนุกที่ได้เจอทุกคน ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน”

“คือยังไงครับ ?”

“น้องใหญ่กว่าพี่” เขาหัวเราะ

“อ่อ หมายถึงคุณเจ้า เธอใหญ่กว่าพี่ชายมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ ใหญ่ที่สุดในบ้าน แต่ก็มีมุมเด็กของเขา เรารักกันมากก็เลยยอม ๆ กันเสมอ”

“ผมไม่มีพี่น้องได้เห็นคุณฝั่งธนแล้วรู้สึกว่าเขารักน้องมาก”

“มากครับ เจ้าพระยาคือทุกอย่างของฝั่งธน นี่ก็กำลังจะหาทางกำจัดด้วยการให้แต่งงานเสียที” โปรดปรานหัวเราะ อินโซหัวเราะไปด้วย ก่อนจะวางช้อน

“เธอดูไม่สนใจผู้ชายนะครับ ขยันขันแข็ง แล้วก็โลกส่วนตัวสูง ผมแอบส่องล็อกส่วนตัวยังไม่เห็นแฟน”

“ไม่มีใครครับ น้องมีโลกของเขา เลยไม่มีใครจีบได้ นี่ก็จะเร่งส่งออกพี่ชายเหมือนกันครับ อยากมีหลานลูกครึ่ง” โปรดปรานหัวเราะร่วน

“แล้วงานปาร์ตี้สรุปวันไหนนะครับ ? ผมจำไม่ได้”

“พรุ่งนี้เลยครับ เห็นคุณพิภพบอกว่าคิวว่างหลายวัน เราก็เลยเลือกเร็วที่สุด จะได้ไม่ทำให้ยุ่งยากวันหน้า เย็น ๆ ผมจะโทรไปเมื่อพร้อม ยินดีต้อนรับนะครับผม”

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2567

Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2567 7:18:39 น.

0 comments

Counter : 159 Pageviews.

(โหวต blog นี้)