หนูปริม(ลูกไม่ใช่ปัญหาแต่เป็นของขวัญล้ำค่าของชีวิต)
Group Blog
เรื่องราวของเราสอง
ความรัก
Life Style
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
16 ตุลาคม 2550
เมื่อวันที่หนูครบ 7 เดือนเต็ม
All Blogs
หนูปริมกับพัฒนาการในช่วงเริ่มเข้าสู่ขวบปีที่สอง
ครบรอบ 1 ขวบแล้วจ้า
หนูปริมขี้โม้
สาเหตุของการหายตัวไปรอบสอง
สาเหตุของการหายตัว
เมื่อวันที่หนูครบ 7 เดือนเต็ม
เรื่องเล่าพัฒนาการของเจ้าหนูปริม
จะย้ายบ้านอีกแล้วนะ(ต่อ)
จะย้ายบ้านอีกแล้วนะ
เมื่อไม่ได้ยินเสียงลูก
คุณลูกสาว
ในฝัน
เมื่อหนูปริมอายุครบ 6 เดือน
เมื่อวันที่หนูครบ 7 เดือนเต็ม
วันนี้หลาย ๆ คนคงกำลังลุ้น รอเป็นเศรษฐีน้อย ๆ กันอยู่ทุกหัวระแหงของประเทศ (วันหวยออก) แม่เองก็ดีใจตื้นเต้นเหมือนกัน เพราะวันนี้ลูกสาวแม่เองก็ครบ 7 เดือนเต็มเหมือนกัน ทุก ๆ วันที่ 16 ของเดือนแม่ก็จะมีความรู้สึกภูมิใจดีใจ ที่ลูกของแม่โตขึ้นทุกวัน ๆ อย่าง 16 เดือนนี้ก็ครบ 7 เดือน 16 เดือนหน้าก็ 8 เดือน ก็จะไล่ไปอย่างนี้เรื่อย ๆ ทุก ๆ เดือน นับวันเวลาก็เลยผ่านไปเรื่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไปในทุก ๆ วัน เฮ้อ นี่แหละสัจธรรม
ลูกสาวแม่ตอนครบ 7 เดือน
แต่สิ่งที่ไม่น่าปลื้มเลยคือลูกแม่ไม่สบายนี่สิ เหตุมาจากความเห่อหลานของตากับยายนี่แหละ มีอยู่ว่าคุณยายเวลาไปไหนมาไหนก็ไม่อยากจะทิ้งหนูปริมไว้กับพี่ทิพย์(ลูกสาวคุณตาอุ๊ด) กลัวพี่ทิพย์จะดูน้องไม่ดี ก็เลยไปติดที่นั้งเด็กนั้งหน้ารถมอร์เตอร์ไซค์ซะงั้น ด้านคุณตาเห็นว่าคุณยายไปติดที่นั้งเด็กมาแล้วก็เห่อของใหม่ พาหลานนั้งรถมอร์เตอร์ไซค์ไปไหนมาไหนด้วย ด้านคุณหลานก็ชอบใจ สนุกสนานใหญ่ เป็นได้อยู่วันสองวัน ผลสุดท้ายคุณหลานน้ำมูกเยิ้ม จามฟิตๆๆๆ แม่เลยต้องสั่งยายกับตาเลยว่าช่วงนี้ห้ามพาหนูปริมนั้งรถมอร์เตอร์ไซค์เที่ยวเด็ดขาด โดยเฉพาะคุณตาลดความเห่อหลานลงซะบ้าง ไม่งั้นได้พาไปเยี่ยมคุณหมออีกแน่ ๆ
หน้าตาเจ้าตัวดีตอนไม่สบาย บูดมั๊ก~มาก หัวเราะไม่ออก
คืนก่อนเห็นยายบอกตัวร้อนทั้งคืน ต้องคอยเช็ดตัวให้ตลอด แม่โทรไปก็ไม่ได้ยินเสียงหนูคุย ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจลดโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมืออย่างเดียว แม่เองก็ใจไม่ดี แต่ยายก็บอกว่าหนูยังร่าเริงดี เล่นสนุกสนาน แข็งแรงอยู่กับพี่ ๆ ได้เหมือนเดิม เพียงแต่ไม่คุยเท่านั้นเอง ยายก็ป้อนยาตลอดตามเวลาที่หมอสั่ง แต่มันจะได้ผลซักเท่าไหร่ไม่รู้ เพราะยาที่กินต้องผสมใส่นมหรือไม่ก็น้ำที่หนูกิน ถ้าป้อนแต่เฉพาะยาหนูก็พ้นออกมาหมดไม่ได้ยาอยู่ดี แม่หละนักใจกับการกินยายากของหนูจริง ๆ เป็นบุญหน่อยก็ต้องที่ฉีดยาแล้วไม่งอแง ไม่ร้องลั่นบ้านลั่นเมืองเหมือนลูกคนอื่น ๆ เค้า แต่ไอ้กินเนี้ยมันไม่เจ็บไม่ปวดเหมือนโดนฉีด แต่หงัยหนูถึงได้กินยากกินเย็นจังแม่ก็ไม่เข้าใจ ลองวิธีการป้อนยาไม่รู้จะกี่วิธีก็ไม่ได้ผลซักวิธี มันรู้แกวหมด บางทีแม่ใช้ช้อนป้อน พอยาเข้าปากแม่ก็เอาช้อนค้างไว้ที่ปากหนูเพราะหนูจะได้ไม่พ้นออกมา รอจนคิดว่าหนูกลืนยาเข้าไปหมดแล้วถึงดึงช้อนออก แต่ไอ้ตัวดีดันอมยาไว้ไม่กลืนซะงั้น พอดึงช้อนออกก็พ้นออกมาหมดเหมือนเดิมอยู่ดี ไม่รู้ว่าเด็กตัวแค่นี้คิดได้งัย เฮ้อ! ไอ้ลูกคนนี้ สงสัยจะชอบเข็มซะหละมั้ง
Create Date : 16 ตุลาคม 2550
Last Update : 16 ตุลาคม 2550 15:10:18 น.
18 comments
Counter : 743 Pageviews.
Share
Tweet
เอื้อก็กินยายากมากเหมือนกันคะ ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ให้กิน 5 cc. กินจริงไม่รู้ถึง 1 cc. รึเปล่า
ขอให้หายไว ๆ นะคะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ
โดย: viji (
viji
) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:15:39:35 น.
แวะมาดูน้องปริมอีกแล้วค่ะ โตขึ้นมาก ๆ เลย อย่ากังวลเรื่องน้องปริมน่ะคะ ได้คุณยายฝีมือดีอยู่แล้วค่ะ
ตุ๊กตาตัวใหญ่ก้อมีค่ะ แต่รุ้งว่ามันแข็ง ไม่น่ากอดหรอกค่ะ
เพราะเค้าถักเหมือนโซ่แล้วเอามาพันรอบตัวตุ๊กตา ประมาณนั้นอ่ะค่ะ แพงด้วย พันกว่าบาท ของรุ้งห้อยกระเป๋า 750 ค่อนข้างแพงเหมือนกัน เด่วเอาเวปไปนะคะ //www.ohopshop.com ลองดูน่ะคะ หรือติดต่อ คุณ birdea ในbloggang ก้อได้ค่ะ รุ้งก้อติดต่อพี่เค้าเหมือนกันค่ะ
โดย:
ซานาโกะจัง
วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:16:09:02 น.
เด็ก..ชอบกินยายากส์คะ
เคยช่วยพี่ป้อนยาน้องพลอย
ยากส์มาก
ทุกวันนี้..แค่น้าแอ๋วบอกว่า
โอ้โห..ยาใครเนี๊ยะ
น่ากินจัง อร่อยมากเลย
เอาเป็นว่า ถ้าน้าแอ๋วชอบกิน
มันก็จะชอบกิน.. ชอบตามน้าคะ
ทั้งนิสัยดี และไม่ดี..อิอิ
โดย:
taley sea far
วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:16:20:58 น.
ขอบคุณคุณแม่น้องเอื้อที่แว๊ะมาเยี่ยมกันนะคะ
น้องรุ้งคะ แม่หนูปริมว่าตุ๊กตาของน้องรุ้งราคาค่อนข้างสูงเนอะ แต่เข้าใจอ่ะคะว่าเป็นงานแฮนด์เม็คมันก็ต้องราคาแพงเป็นธรรมดา แต่ขอบคุณคุณน้องรุ้งมากนะคะที่พยายามหาข้อมูลมาให้ แม่หนูปริมคงหาอย่างอื่นที่ราคาถูกกว่านี้ไปฝากหนูปริมดีกว่า สู้ราคาไม่ไหว เอาไว้ให้โตรู้เรื่องกว่านี้แล้วค่อยซื้อให้ดีกว่า ซื้อไรแพงๆให้ตอนนี้ก็ไม่ค่อยรักษาคะ เพราะความซนของเค้า ขนาดโทรศัพท์ที่ใช้คุยกันทุกวัน ดีไม่ดีคิดว่าอีกไม่นานก็คงต้องซื้อเครื่องใหม่ให้ยายเค้าไปเหมือนกัน เพราะเล่นถือทีฟาดนู้นฟาดนี่ เขวี่ยงบ้างโยนบ้าง อู้ย!สารพัดเลยคะ
คุณแอ๋วคะ ขอบคุณสำหรับแนวทางในการหลอกล่อที่จะป้อนยา คิดว่าถ้าคุยกันรู้เรื่องมากกว่านี้ก็คงจะขอยืมไปใช้บ้างนะคะ แต่ว่าเจ้าหนูปริมมันจะเชื่อรึเปล่า อันนี้น่าหนักใจ
โดย: แม่หนูปริม (
aucharaporn_m
) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:16:41:21 น.
หายเร็วๆๆนะคะ น้องปริมคนสวย .....
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนด้วย บอกคุณตาคุณยายอย่าเพิ่งพาไปตากแดดตากลมเลยนะคะ
โดย:
หนูชล
วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:17:15:13 น.
ไปเยี่ยมคุณหนูชลที่บล็อคมา คุณลูกสาวแก้มน่าหยิกมากๆ เลยคะท่านผู้ชม ไม่เชื่อแม่หนูปริมลองเอาไปชมกันได้คะ ขอบคุณที่แว๊ะมาเยี่ยมกันนะคะ
โดย: แม่หนูปริม (
aucharaporn_m
) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:17:21:23 น.
แวะมาเยี่ยมหนูปริมและคุณแม่ผู้เข้มแข็ง ..อ่านบล๊อคของคุณแม่หนูปริมแล้วรู้สึกอบอุ่นแทนหนูปริมเลยนะคะ
ความเจ็บปวด มันหายไปได้ตามกาลเวลา เหมือนกับคลื่นในทะเล ช่วงแรกๆ คลื่นก็โถมเข้ามาใหญ่หน่อย แต่เวลาผ่านไป คลื่นมันก็กลายเป็นน้ำที่แสนจะราบเรียบนะ
สู้ๆ
โดย: หิ่งห้อย (
The Psy
) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:20:28:02 น.
น้องน่ารักจังคับ
ขอให้น้องหายป่วยไวๆนะคับ...
โดย:
ชรันจ์
วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:12:41:46 น.
โตแล้ว โตแล้ว
ไม่ต้องกังวลมากค่ะ
คุณยายมืออาชีพ
เด็ก ๆ ป่วยงาย แต่หายไวค่ะ
แข็งแรง แข็งแรง
โดย:
maru
วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:15:01:52 น.
ขอบคุณที่มาเยี่ยมบล็อคผมนะครับ
โดย: =SILVER EYE= IP: 210.86.146.70 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:14:09:09 น.
.........สุขสันต์เย็นวันพฤหัสครับ.........
โดย:
doctorbird
วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:19:10:06 น.
..................ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปเยี่ยมเยียนกัน..................
โดย:
doctorbird
วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:21:47:32 น.
แวะมาชวนคุณแม่และน้องปริมไปพัทยาค่ะ
สบายดีรึป่าวเอ่ย..
คิดถึงค่ะ
โดย: ซานาโกะจังค่ะ (นู๋รุ้ง) IP: 58.136.169.56 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:13:08:41 น.
โดย:
doctorbird
วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:18:58:09 น.
........คนไทยทุกคนรักพ่อ และจะทำดีเพื่อพ่อของเราตลอดไป........
โดย:
doctorbird
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:37:38 น.
แวะมาอีกรอบค่ะ
คุณแม่น้องปริมหายไปไหนเอ่ย??
คิดถึงค่ะคิดถึง
โดย:
ซานาโกะจัง
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:24:15 น.
โดย:
doctorbird
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:33:43 น.
แม่น้องปริมค่ะ
รุ้งไม่เจออ่ะ
หัวข้อสาเหตุของblog หายอ่ะค่ะ
เลยไม่ได้คำตอบของแม่หนูปริมเลยค่ะ
ว่าทำไมไม่อัพblog
รุ้งคิดถึงค่ะ
โดย:
ซานาโกะจัง
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:45:48 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
aucharaporn_m
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
SINGLE MOM บันทึกเรื่องราวของคู่แม่ลูกระหว่างการเดินทางของเวลา
Friends' blogs
aucharaporn_m
maru
akikomiss
แม่รักลูกครับ
patthanid
ป้ามด
taley sea far
gekery
แมงหวี่@93
doctorbird
The Psy
ซานาโกะจัง
Webmaster - Bloggang
[Add aucharaporn_m's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ขอให้หายไว ๆ นะคะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ