เมื่อวันที่หนูครบ 7 เดือนเต็ม วันนี้หลาย ๆ คนคงกำลังลุ้น รอเป็นเศรษฐีน้อย ๆ กันอยู่ทุกหัวระแหงของประเทศ (วันหวยออก) แม่เองก็ดีใจตื้นเต้นเหมือนกัน เพราะวันนี้ลูกสาวแม่เองก็ครบ 7 เดือนเต็มเหมือนกัน ทุก ๆ วันที่ 16 ของเดือนแม่ก็จะมีความรู้สึกภูมิใจดีใจ ที่ลูกของแม่โตขึ้นทุกวัน ๆ อย่าง 16 เดือนนี้ก็ครบ 7 เดือน 16 เดือนหน้าก็ 8 เดือน ก็จะไล่ไปอย่างนี้เรื่อย ๆ ทุก ๆ เดือน นับวันเวลาก็เลยผ่านไปเรื่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไปในทุก ๆ วัน เฮ้อ นี่แหละสัจธรรม ลูกสาวแม่ตอนครบ 7 เดือน แต่สิ่งที่ไม่น่าปลื้มเลยคือลูกแม่ไม่สบายนี่สิ เหตุมาจากความเห่อหลานของตากับยายนี่แหละ มีอยู่ว่าคุณยายเวลาไปไหนมาไหนก็ไม่อยากจะทิ้งหนูปริมไว้กับพี่ทิพย์(ลูกสาวคุณตาอุ๊ด) กลัวพี่ทิพย์จะดูน้องไม่ดี ก็เลยไปติดที่นั้งเด็กนั้งหน้ารถมอร์เตอร์ไซค์ซะงั้น ด้านคุณตาเห็นว่าคุณยายไปติดที่นั้งเด็กมาแล้วก็เห่อของใหม่ พาหลานนั้งรถมอร์เตอร์ไซค์ไปไหนมาไหนด้วย ด้านคุณหลานก็ชอบใจ สนุกสนานใหญ่ เป็นได้อยู่วันสองวัน ผลสุดท้ายคุณหลานน้ำมูกเยิ้ม จามฟิตๆๆๆ แม่เลยต้องสั่งยายกับตาเลยว่าช่วงนี้ห้ามพาหนูปริมนั้งรถมอร์เตอร์ไซค์เที่ยวเด็ดขาด โดยเฉพาะคุณตาลดความเห่อหลานลงซะบ้าง ไม่งั้นได้พาไปเยี่ยมคุณหมออีกแน่ ๆ หน้าตาเจ้าตัวดีตอนไม่สบาย บูดมั๊ก~มาก หัวเราะไม่ออก คืนก่อนเห็นยายบอกตัวร้อนทั้งคืน ต้องคอยเช็ดตัวให้ตลอด แม่โทรไปก็ไม่ได้ยินเสียงหนูคุย ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจลดโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมืออย่างเดียว แม่เองก็ใจไม่ดี แต่ยายก็บอกว่าหนูยังร่าเริงดี เล่นสนุกสนาน แข็งแรงอยู่กับพี่ ๆ ได้เหมือนเดิม เพียงแต่ไม่คุยเท่านั้นเอง ยายก็ป้อนยาตลอดตามเวลาที่หมอสั่ง แต่มันจะได้ผลซักเท่าไหร่ไม่รู้ เพราะยาที่กินต้องผสมใส่นมหรือไม่ก็น้ำที่หนูกิน ถ้าป้อนแต่เฉพาะยาหนูก็พ้นออกมาหมดไม่ได้ยาอยู่ดี แม่หละนักใจกับการกินยายากของหนูจริง ๆ เป็นบุญหน่อยก็ต้องที่ฉีดยาแล้วไม่งอแง ไม่ร้องลั่นบ้านลั่นเมืองเหมือนลูกคนอื่น ๆ เค้า แต่ไอ้กินเนี้ยมันไม่เจ็บไม่ปวดเหมือนโดนฉีด แต่หงัยหนูถึงได้กินยากกินเย็นจังแม่ก็ไม่เข้าใจ ลองวิธีการป้อนยาไม่รู้จะกี่วิธีก็ไม่ได้ผลซักวิธี มันรู้แกวหมด บางทีแม่ใช้ช้อนป้อน พอยาเข้าปากแม่ก็เอาช้อนค้างไว้ที่ปากหนูเพราะหนูจะได้ไม่พ้นออกมา รอจนคิดว่าหนูกลืนยาเข้าไปหมดแล้วถึงดึงช้อนออก แต่ไอ้ตัวดีดันอมยาไว้ไม่กลืนซะงั้น พอดึงช้อนออกก็พ้นออกมาหมดเหมือนเดิมอยู่ดี ไม่รู้ว่าเด็กตัวแค่นี้คิดได้งัย เฮ้อ! ไอ้ลูกคนนี้ สงสัยจะชอบเข็มซะหละมั้ง   Create Date : 16 ตุลาคม 2550 18 comments Last Update : 16 ตุลาคม 2550 15:10:18 น. Counter : 742 Pageviews. Share Tweet

เอื้อก็กินยายากมากเหมือนกันคะ ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ให้กิน 5 cc. กินจริงไม่รู้ถึง 1 cc. รึเปล่า ขอให้หายไว ๆ นะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ   โดย: viji (viji ) 16 ตุลาคม 2550 15:39:35 น.

แวะมาดูน้องปริมอีกแล้วค่ะ โตขึ้นมาก ๆ เลย อย่ากังวลเรื่องน้องปริมน่ะคะ ได้คุณยายฝีมือดีอยู่แล้วค่ะ ตุ๊กตาตัวใหญ่ก้อมีค่ะ แต่รุ้งว่ามันแข็ง ไม่น่ากอดหรอกค่ะ เพราะเค้าถักเหมือนโซ่แล้วเอามาพันรอบตัวตุ๊กตา ประมาณนั้นอ่ะค่ะ แพงด้วย พันกว่าบาท ของรุ้งห้อยกระเป๋า 750 ค่อนข้างแพงเหมือนกัน เด่วเอาเวปไปนะคะ //www.ohopshop.com ลองดูน่ะคะ หรือติดต่อ คุณ birdea ในbloggang ก้อได้ค่ะ รุ้งก้อติดต่อพี่เค้าเหมือนกันค่ะ   โดย: ซานาโกะจัง 16 ตุลาคม 2550 16:09:02 น.

เด็ก..ชอบกินยายากส์คะ เคยช่วยพี่ป้อนยาน้องพลอย ยากส์มาก ทุกวันนี้..แค่น้าแอ๋วบอกว่า โอ้โห..ยาใครเนี๊ยะ น่ากินจัง อร่อยมากเลย เอาเป็นว่า ถ้าน้าแอ๋วชอบกิน มันก็จะชอบกิน.. ชอบตามน้าคะ ทั้งนิสัยดี และไม่ดี..อิอิ   โดย: taley sea far 16 ตุลาคม 2550 16:20:58 น.

ขอบคุณคุณแม่น้องเอื้อที่แว๊ะมาเยี่ยมกันนะคะ น้องรุ้งคะ แม่หนูปริมว่าตุ๊กตาของน้องรุ้งราคาค่อนข้างสูงเนอะ แต่เข้าใจอ่ะคะว่าเป็นงานแฮนด์เม็คมันก็ต้องราคาแพงเป็นธรรมดา แต่ขอบคุณคุณน้องรุ้งมากนะคะที่พยายามหาข้อมูลมาให้ แม่หนูปริมคงหาอย่างอื่นที่ราคาถูกกว่านี้ไปฝากหนูปริมดีกว่า สู้ราคาไม่ไหว เอาไว้ให้โตรู้เรื่องกว่านี้แล้วค่อยซื้อให้ดีกว่า ซื้อไรแพงๆให้ตอนนี้ก็ไม่ค่อยรักษาคะ เพราะความซนของเค้า ขนาดโทรศัพท์ที่ใช้คุยกันทุกวัน ดีไม่ดีคิดว่าอีกไม่นานก็คงต้องซื้อเครื่องใหม่ให้ยายเค้าไปเหมือนกัน เพราะเล่นถือทีฟาดนู้นฟาดนี่ เขวี่ยงบ้างโยนบ้าง อู้ย!สารพัดเลยคะ คุณแอ๋วคะ ขอบคุณสำหรับแนวทางในการหลอกล่อที่จะป้อนยา คิดว่าถ้าคุยกันรู้เรื่องมากกว่านี้ก็คงจะขอยืมไปใช้บ้างนะคะ แต่ว่าเจ้าหนูปริมมันจะเชื่อรึเปล่า อันนี้น่าหนักใจ   โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m ) 16 ตุลาคม 2550 16:41:21 น.

หายเร็วๆๆนะคะ น้องปริมคนสวย ..... ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนด้วย บอกคุณตาคุณยายอย่าเพิ่งพาไปตากแดดตากลมเลยนะคะ   โดย: หนูชล 16 ตุลาคม 2550 17:15:13 น.

ไปเยี่ยมคุณหนูชลที่บล็อคมา คุณลูกสาวแก้มน่าหยิกมากๆ เลยคะท่านผู้ชม ไม่เชื่อแม่หนูปริมลองเอาไปชมกันได้คะ ขอบคุณที่แว๊ะมาเยี่ยมกันนะคะ   โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m ) 16 ตุลาคม 2550 17:21:23 น.

แวะมาเยี่ยมหนูปริมและคุณแม่ผู้เข้มแข็ง ..อ่านบล๊อคของคุณแม่หนูปริมแล้วรู้สึกอบอุ่นแทนหนูปริมเลยนะคะ ความเจ็บปวด มันหายไปได้ตามกาลเวลา เหมือนกับคลื่นในทะเล ช่วงแรกๆ คลื่นก็โถมเข้ามาใหญ่หน่อย แต่เวลาผ่านไป คลื่นมันก็กลายเป็นน้ำที่แสนจะราบเรียบนะ สู้ๆ   โดย: หิ่งห้อย (The Psy ) 16 ตุลาคม 2550 20:28:02 น.

น้องน่ารักจังคับ ขอให้น้องหายป่วยไวๆนะคับ...   โดย: ชรันจ์ 17 ตุลาคม 2550 12:41:46 น.

โตแล้ว โตแล้ว ไม่ต้องกังวลมากค่ะ คุณยายมืออาชีพ เด็ก ๆ ป่วยงาย แต่หายไวค่ะ แข็งแรง แข็งแรง   โดย: maru 17 ตุลาคม 2550 15:01:52 น.

ขอบคุณที่มาเยี่ยมบล็อคผมนะครับ   โดย: =SILVER EYE= IP: 210.86.146.70 18 ตุลาคม 2550 14:09:09 น.

.........สุขสันต์เย็นวันพฤหัสครับ.........   โดย: doctorbird 18 ตุลาคม 2550 19:10:06 น.

..................ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปเยี่ยมเยียนกัน..................   โดย: doctorbird 23 ตุลาคม 2550 21:47:32 น.

แวะมาชวนคุณแม่และน้องปริมไปพัทยาค่ะ สบายดีรึป่าวเอ่ย.. คิดถึงค่ะ   โดย: ซานาโกะจังค่ะ (นู๋รุ้ง) IP: 58.136.169.56 31 ตุลาคม 2550 13:08:41 น.

โดย: doctorbird 31 ตุลาคม 2550 18:58:09 น.

........คนไทยทุกคนรักพ่อ และจะทำดีเพื่อพ่อของเราตลอดไป........   โดย: doctorbird 2 พฤศจิกายน 2550 13:37:38 น.

แวะมาอีกรอบค่ะ คุณแม่น้องปริมหายไปไหนเอ่ย?? คิดถึงค่ะคิดถึง   โดย: ซานาโกะจัง 5 พฤศจิกายน 2550 10:24:15 น.

โดย: doctorbird 6 พฤศจิกายน 2550 1:33:43 น.

แม่น้องปริมค่ะ รุ้งไม่เจออ่ะ หัวข้อสาเหตุของblog หายอ่ะค่ะ เลยไม่ได้คำตอบของแม่หนูปริมเลยค่ะ ว่าทำไมไม่อัพblog รุ้งคิดถึงค่ะ   โดย: ซานาโกะจัง 6 พฤศจิกายน 2550 11:45:48 น.