Bloggang.com : : aucharaporn_m : เรื่องเล่าพัฒนาการของเจ้าหนูปริม

เรื่องเล่าพัฒนาการของเจ้าหนูปริม

อีกไม่กี่วันลูกสาวแม่ก็จะครบ 7 เดือนแล้ว โฮไวจริง ๆ เวลาเนี้ยผ่านไปแป๊บ ๆ แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงก็มีมากตามไปด้วยเช่นกัน ตอนนี้ลูกสาวของแม่ทั้งน่าเกลียดน่าชัง รู้สึกพูดอะไรให้ได้ยินก็จะรู้เรื่องไปกับเค้าซะหมดทุกอย่างเชียว (เดี๋ยวนี้นินทาต่อหน้าไม่ได้เลยได้ยินแล้วเป็นอันต้องโยเยทุกที) อย่างกิจวัตรประจำวันของแม่ลูกคู่นี้ก็คือ การคุยโทรศัพท์จากเมื่อสองสามเดือนที่แล้วแม่แค่รู้สึกอยากได้ยินเสียงหนูบ่อย ๆ และอยากจะให้หนูคุ้นเคยกับเสียงของแม่ก็เท่านั้นเอง ไม่ได้หวังจะให้หนูมาสื่อสารไรกับแม่ได้เป็นเรื่องราวเลย แต่ทุกทีที่โทรคุยกันหนูก็จะสร้างความประหลาดใจให้แม่อยู่เสมอ อย่างเมื่อตอนหนูครบ 6 เดือนแรก ๆ พอได้ยินเสียงแม่ หนูก็จะออกเสียงให้แม่ได้ยินว่า "แม..แม่..แม" แม่รู้ว่าที่ออกเสียงนะมันไม่ได้มีความหมาย หนูก็แค่ออกเสียงไปตามประสาหนู แต่ที่ประหลาดก็คือเวลาหนูได้ยินเสียงแม่ทีไรหนูก็จะพูดคำนี้ออกมา หนูรู้มั๊ยว่าครั้งที่แม่ได้ยินหนูพูดคำนี้ออกมา แม่จำได้ว่าแม่นั้งรถตู้กำลังจะกลับบ้าน น้ำตาแม่ร่วงออกมา ณ ตรงนั้น ไม่ได้รู้สึกเลยว่ารอบข้างมีคนนั้งอยู่ด้วยมากน้อยขนาดไหน(คนเต็มรถตู้เลย)มันปลื้มแทบจุกออก แล้วหลังจากนั้นเวลาได้ยินเสียงโทรศัพท์แม่โทรไปทีไร หนูก็แย่งโทรศัพท์จากมือยายไปถือเอง (อันนี้ยายเล่ามา) เหมือนรู้เชียวว่าแม่จะโทรไปหาหนู พอหยิบโทรศัพท์ได้ก็จะคุย "จ้า...จะ...จ้า...จะ" อยู่อย่างนั้นไม่หยุดปากจนบางทีแม่ก็อดขำไม่ได้ แต่ถ้าโทรศัพท์หลุดจากมือ หนูก็จะพยายามหยิบขึ้นมาใหม่ (แม่รู้เพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์ถูไถไปมากับพื้น) แล้วก็ค่อยคุยอีก ตอนที่โทรศัพท์หลุดจากมือนี้จะไม่คุยเลย แต่พอหยิบขึ้นมาได้เท่านั้นแหละ ก็จ้อใหญ่เชียว แม่คิดว่ามันคงเป็นพฤติกรรมเลียนแบบ หนูคงจะเห็นว่าของสิ่งนี้(โทรศัพท์)พอเวลายายหยิบขึ้นมาก็จะเอาใส่หูแล้วคุย หนูก็เลยทำมั้ง อ้อส่วนใหญ่เวลาแม่โทรไปยายเค้าก็เปิดลำโพงของโทรศัพท์แล้วก็จะได้ยินกันหมด หนูก็เลยแค่ถือขึ้นมาจ่อที่ปากของตัวเองแล้วก็พูดและก็จะได้ยินเสียงแม่ไปด้วย เด็ก 7 เดือนแต่รู้เรื่องขนาดนี้ แม่ว่าหนูอ่ะชักจะแก่แดดไปแล้วนะเนี้ย อีกอย่างตอนนี้ถ้าตาดุไรให้หน่อยไม่ว่าจะดุจริงหรือดุเล่น ยายเค้าบอกหนูจะโกรธมาก จะน้อยใหญ่ร้องไห้ ทำอ้อนคนนู้นคนนี้ฟ้องว่าตาดุ แต่พอตามาโอ๋หน่อยก็จะดีใจ ยิ้มใหญ่ แต่ถ้าเป็นคนอื่นดุไม่ว่าจะเป็นยายหรือยายทวดดุให้ หนูก็จะเฉย ๆ บางทียิ้มเยาะซะงั้น อันนี้แม่คอนเฟิร์มเพราะเมื่อคืนตอนแม่โทรไป ตาดุเข้าหน่อยทำเป็นงอแง แต่พอตาโอ๋นิดเดียวหัวเราะร่าเชียว มันเอาเรื่องจริง ๆ ไอ้เด็กคนนี้
ทุกวันนี้ก็มีหนูนี่แหละที่เป็นความสุขที่สุดของชีวิตแม่ การเฝ้ามองดูพัฒนาการของหนู เห็นหนูเป็นเด็กดี ยิ้มง่าย ร่าเริง มีคนรักคนเอ็นดู แม่ก็ดีใจมีความสุขอย่างที่สุด
เพราะหนูเป็นคนดีของแม่งัย!

Create Date : 12 ตุลาคม 2550

Last Update : 12 ตุลาคม 2550 11:02:54 น.

10 comments

Counter : 558 Pageviews.

เป็นพัฒนาการของเด็กที่กำลังหัดออกเสียงค่ะ

และเป็นความทรงจำครั้งยิ่งใหญ่ของคนเป็นแม่
ที่ได้ยินลูกเรียกว่า "แม่" แม้จะเป็นคำที่ออกเสียงคล้าย
หรือเรียกได้แล้วก็ตาม

โตไว ๆ นะจ้ะ หนูปริม

โดย: maru

วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:12:47:20 น.

ขอบคุณคุณmaruที่แวะมาเยี่ยม ก็เล่าๆไปตามประสาคนเห่อลูก(มั๊ก~มาก)นะคะ
เมื่อกี้แว๊ะไปดูดอกไม้ที่บล็อคคุณmaruมา แหมสวยเชียวน่าอิจฉาคนปลูกแล้วโต ไม่เหมือนคนปลูกแล้วตายเหมือนแม่หนูปริม 5555+

โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m

) วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:16:09:00 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์.....

นอนหลับฝันดีนะครับคุณแม่หนูปริม.....

โดย: doctorbird

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:2:33:25 น.

แวะมาดูน้องปริมค่ะ/ อ่าทีรัยจะร้องไห้ทุกที ไว้จะเอาตุ๊กตามาลงให้ดูนะคะ แต่ว่าของรุ้งมันเป็นแบบห้อยกระเป๋าอ่ะค่ะ++แต่ทำเป็นตัวใหญ่ก้อมีน่ะคะ แบบกอดได้อ่ะค่ะ

โดย: ซานาโกะจัง

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:13:23:32 น.

แวะมาเยี่ยมคุณแม่หนูปริมค่ะ เป็นกำลังใจให้เหมือนกัน ลูกชายกับลูกสาวเราก็อายุไล่เลี่ยกันนะเนี่ย สู้ ๆ ไปด้วยกันนะ

โดย: คุณแม่หมูภีม (akikomiss

) วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:9:51:27 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ ดีใจด้วยค่ะลูกสาวเป็นเด็กดีที่น่ารักและเป็นกำลังใจให้แม่หนูปริมได้ตลอดเวลา ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

โดย: gekery (gekery

) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:8:10:45 น.

แวะมาทักทายยามสาย.....

คุณแม่หนูปริม + หนูปริม สบายดีนะครับ.....

โดย: doctorbird

วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:9:31:37 น.

เอาเวปตุ๊กตามาฝากค่ะ //www.ohopshop.com สนใจติดต่อคุณ birdia ได้นะคะ รูปลงให้แล้วนะคะ แวะไปดูที่ blog ได้ค่ะ
C:\\Documents and Settings\\suphattra\\My Documents\\My Pictures\\blog.jpg

โดย: ซานาโกะจัง

วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:13:52:01 น.

อู๋ย ไม่ขึ้นรูปค่ะ แวะไปดูที่บล็อกแล้วกันน่ะคะ แบบว่าจะให้ดูที่บล็อกคุณแม่น้องปริมแต่นู๋ทำไม่เป็นอ่ะ

โดย: ซานาโกะจัง

วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:13:54:16 น.

ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจที่ส่งมาให้ ดีใจที่คุณโอ๋ (คุณแม่หมูภีม) แว๊ะมาเยี่ยม เพราะอยากบอกว่าการเริ่มเขียนบล็อคเนี้ย แม่หนูปริมได้แรงบันดาลใจมาจากคุณโอ๋นี่แหละ เข้าไปเยี่ยมไปอ่านเรื่องราวของหมูภีมและคุณโอ๋บ่อยๆๆ เลยนึกอยากบันทึกเรื่องราวของตัวเองกับหนูปริมบ้าง จึงบังเกิดบล็อคของหนูปริมขึ้น
ขอบคุณคุณรุ้งที่พยายามเอารูปตุ๊กตามาให้ดู เดี่ยวแว๊ะไปดูที่บล็อคนะคะ
ขอบคุณคุณหมอเบิร์ดที่เข้ามาให้ยารักษาใจกันเสมอๆๆ
และคุณgekeryด้วยนะคะ ดูแลตัวเองเช่นกันคะ

โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m

) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:14:06:18 น.