|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องเล่าพัฒนาการของเจ้าหนูปริม
อีกไม่กี่วันลูกสาวแม่ก็จะครบ 7 เดือนแล้ว โฮไวจริง ๆ เวลาเนี้ยผ่านไปแป๊บ ๆ แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงก็มีมากตามไปด้วยเช่นกัน ตอนนี้ลูกสาวของแม่ทั้งน่าเกลียดน่าชัง รู้สึกพูดอะไรให้ได้ยินก็จะรู้เรื่องไปกับเค้าซะหมดทุกอย่างเชียว (เดี๋ยวนี้นินทาต่อหน้าไม่ได้เลยได้ยินแล้วเป็นอันต้องโยเยทุกที) อย่างกิจวัตรประจำวันของแม่ลูกคู่นี้ก็คือ การคุยโทรศัพท์จากเมื่อสองสามเดือนที่แล้วแม่แค่รู้สึกอยากได้ยินเสียงหนูบ่อย ๆ และอยากจะให้หนูคุ้นเคยกับเสียงของแม่ก็เท่านั้นเอง ไม่ได้หวังจะให้หนูมาสื่อสารไรกับแม่ได้เป็นเรื่องราวเลย แต่ทุกทีที่โทรคุยกันหนูก็จะสร้างความประหลาดใจให้แม่อยู่เสมอ อย่างเมื่อตอนหนูครบ 6 เดือนแรก ๆ พอได้ยินเสียงแม่ หนูก็จะออกเสียงให้แม่ได้ยินว่า "แม..แม่..แม" แม่รู้ว่าที่ออกเสียงนะมันไม่ได้มีความหมาย หนูก็แค่ออกเสียงไปตามประสาหนู แต่ที่ประหลาดก็คือเวลาหนูได้ยินเสียงแม่ทีไรหนูก็จะพูดคำนี้ออกมา หนูรู้มั๊ยว่าครั้งที่แม่ได้ยินหนูพูดคำนี้ออกมา แม่จำได้ว่าแม่นั้งรถตู้กำลังจะกลับบ้าน น้ำตาแม่ร่วงออกมา ณ ตรงนั้น ไม่ได้รู้สึกเลยว่ารอบข้างมีคนนั้งอยู่ด้วยมากน้อยขนาดไหน(คนเต็มรถตู้เลย)มันปลื้มแทบจุกออก แล้วหลังจากนั้นเวลาได้ยินเสียงโทรศัพท์แม่โทรไปทีไร หนูก็แย่งโทรศัพท์จากมือยายไปถือเอง (อันนี้ยายเล่ามา) เหมือนรู้เชียวว่าแม่จะโทรไปหาหนู พอหยิบโทรศัพท์ได้ก็จะคุย "จ้า...จะ...จ้า...จะ" อยู่อย่างนั้นไม่หยุดปากจนบางทีแม่ก็อดขำไม่ได้ แต่ถ้าโทรศัพท์หลุดจากมือ หนูก็จะพยายามหยิบขึ้นมาใหม่ (แม่รู้เพราะได้ยินเสียงโทรศัพท์ถูไถไปมากับพื้น) แล้วก็ค่อยคุยอีก ตอนที่โทรศัพท์หลุดจากมือนี้จะไม่คุยเลย แต่พอหยิบขึ้นมาได้เท่านั้นแหละ ก็จ้อใหญ่เชียว แม่คิดว่ามันคงเป็นพฤติกรรมเลียนแบบ หนูคงจะเห็นว่าของสิ่งนี้(โทรศัพท์)พอเวลายายหยิบขึ้นมาก็จะเอาใส่หูแล้วคุย หนูก็เลยทำมั้ง อ้อส่วนใหญ่เวลาแม่โทรไปยายเค้าก็เปิดลำโพงของโทรศัพท์แล้วก็จะได้ยินกันหมด หนูก็เลยแค่ถือขึ้นมาจ่อที่ปากของตัวเองแล้วก็พูดและก็จะได้ยินเสียงแม่ไปด้วย เด็ก 7 เดือนแต่รู้เรื่องขนาดนี้ แม่ว่าหนูอ่ะชักจะแก่แดดไปแล้วนะเนี้ย อีกอย่างตอนนี้ถ้าตาดุไรให้หน่อยไม่ว่าจะดุจริงหรือดุเล่น ยายเค้าบอกหนูจะโกรธมาก จะน้อยใหญ่ร้องไห้ ทำอ้อนคนนู้นคนนี้ฟ้องว่าตาดุ แต่พอตามาโอ๋หน่อยก็จะดีใจ ยิ้มใหญ่ แต่ถ้าเป็นคนอื่นดุไม่ว่าจะเป็นยายหรือยายทวดดุให้ หนูก็จะเฉย ๆ บางทียิ้มเยาะซะงั้น อันนี้แม่คอนเฟิร์มเพราะเมื่อคืนตอนแม่โทรไป ตาดุเข้าหน่อยทำเป็นงอแง แต่พอตาโอ๋นิดเดียวหัวเราะร่าเชียว มันเอาเรื่องจริง ๆ ไอ้เด็กคนนี้ ทุกวันนี้ก็มีหนูนี่แหละที่เป็นความสุขที่สุดของชีวิตแม่ การเฝ้ามองดูพัฒนาการของหนู เห็นหนูเป็นเด็กดี ยิ้มง่าย ร่าเริง มีคนรักคนเอ็นดู แม่ก็ดีใจมีความสุขอย่างที่สุด เพราะหนูเป็นคนดีของแม่งัย!
Create Date : 12 ตุลาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 12 ตุลาคม 2550 11:02:54 น. |
Counter : 560 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: maru 12 ตุลาคม 2550 12:47:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณแม่หมูภีม (akikomiss ) 15 ตุลาคม 2550 9:51:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: gekery (gekery ) 16 ตุลาคม 2550 8:10:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
และเป็นความทรงจำครั้งยิ่งใหญ่ของคนเป็นแม่
ที่ได้ยินลูกเรียกว่า "แม่" แม้จะเป็นคำที่ออกเสียงคล้าย
หรือเรียกได้แล้วก็ตาม
โตไว ๆ นะจ้ะ หนูปริม