BlogGang.com : : p500 : นกกาเหว่า /Common Koel

นกกาเหว่า /Common Koel

เพิ่งระลึกได้ว่าตัวเองไม่เคยเห็นนกกาเหว่าเลย เมื่อสองสามสัปดาห์นี่เอง ตอนที่เพื่อนบอกว่า นกกาเหว่ามาปลุกผมที่ข้างห้องนอนทุกเช้า

สมปรารถนาเอาวันนี้ เมื่อเริ่มเย็นลงแล้ว เราก็เห็นแขกมามารับประทานอาหารที่โต๊ะจัดเลี้ยง

นกอะไรน่ะ ตาแดง น่ากลัวจัง

"กาเหว่ารึเปล่า กาเหว่า กาเหว่า" เสียงคนข้าง ๆ ตื่นเต้น

เราก็ชักสงสัย ทำไมเค้ารู้จักวะ เราเคยได้ยินแต่เสียง ไม่เคยรู้ว่านกนี่ตาแดงจัดขนาดนี้

ว่าแล้ว ก็เริ่มได้ยินเรื่องของนกกวาเหว่าจากคนข้างเคียง

"เห็นดุดุยังงี้มันกลัวอีกานะ "
"ทำไมล่ะ" เราลืมเรื่องเก่าเก่าที่เคยได้ยินเสียสนิท

"อ้าว กาเหว่ามันฟักไข่ไม่เป็น"
เออ ใช่แฮะ บทเพลงกล่อมเด็กเริ่มแว่วเข้ามา

...ไอ้ กาเหว่า เอย... ไข่ไว้ให้แม่กา กา กา ฟัก...
กาก็หลงรัก คิดว่าลูก ในอุ๊....ทร

ต้องลากเสียงให้ได้จังหวะตามที่แม่ร้องกล่อมน้องด้วยนะ

ตอนเด็ก ๆ เมื่อได้ยินเรื่องราวของนกกาเหว่า เราก็มักจะสงสารอีกาที่ต้องหลงเลี้ยงลูกให้คนอื่น มันก็เซ่อซ่านะ ..

เราก็เซ่อซ่าเหมือนมัน ที่ไม่ได้มองกลับมาอีกด้าน

"เหว้า เหว้า เหว้า เหว้า.... "

เสียงร้องคร่ำครวญ โหยหวน ดังก้องมาปลุก..
อากัปกริยาที่เกาะกิี่่งไม้ในแนวราบ กอดกิ่งไม้ไว้รอบด้วยนิ้วหน้า-หลัง ไม่ได้ยืดตัวชูคอเช่นนกอื่น ทำให้คิดถึงความโหยหา ครอบครัว รวมทั้งแม่ที่ไม่เคยได้รู้จักตัวจริง ลูกที่ไม่เคยได้เห็น

เมื่อลูกนกกาเหว่าในรังกา เริ่มส่งเสียง เริ่มหัดกิน หัดบิน... ก็รู้สึกถึงความต่าง ความไม่เหมือนพี่น้องที่โตร่วมรังกันมา

แม่ก็ไม่ชอบใจ พี่น้องก็แปลกแยก.

ในที่สุด ตัวเองก็ถูกทิ้ง..

นั่นรึเปล่าที่ทำให้นกกาเหว่า ต้องเกาะคอนนอนราบ ร้องเว้า เว้า อยู่ทุกวี่วัน

แม้เมื่อตัวเองมีโอกาสเป็นแม่นกออกไข่ ก็ยังต้องพรากจากไข่ของตัว หลบ ๆ ซ่อน ๆ เพื่อไปฝากไว้ในรังกา ให้กาฟัก

บางอย่างในธรรมชาติ ก็มีข้อยกเว้น.. มีข้อต่าง

แต่สิ่งไรเล่า ที่กำหนดให้ นกกาเหว่า ต้องพรากจากของรักอยู่ชั่วชีวิต และปราศจากความสามารถพื้นฐานในการดูแลลูกของตัวเอง

..............

สงสารจัง..

Create Date : 01 มีนาคม 2554

Last Update : 4 มีนาคม 2554 16:22:07 น.

1 comments

Counter : 2278 Pageviews.

ดีแระ ครวหน้าผมต้องเอากล้วยไปล่อมั่ง

โดย: แป๊ะอีกแล้ว

วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:16:55:33 น.