บางทีความดีใจ แต่พอได้อยู่บ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกชินชา ไม่ค่อยใส่ใจและชื่นชมกับมันซักเท่าไหร่
แต่พอเป็นความเสียใจ เรากลับจำมันได้อย่างแม่นยำ และกอดมันไว้อย่างเจ็บปวด
(การลาออกครั้งสุดท้าย)
|
|||
โชคดีทีมีเธอ วันนี้ยังนอนไม่หลับเลยเนื่องจากอาการฝันแปลกๆติดต่อกันหลายวันทำให้ไม่อยากหลับตาข่มตานอนก็อดคิดไม่ได้ทั้งที่เคยบอกกับตัวเองมาตลอดว่าสักวันหนึ่งถ้าเขาคนนั้นไม่อยู่ตรงนี้แล้วเราจะไม่ร้องให้จะไม่เสียใจแต่จะดีใจถ้าเค้าพบคนที่ดีๆดูแลเค้าไปตลอด มีความรู้ มีฐานะ ที่เท่าเทียมกันหรือดีกว่า มีความรักให้กันแค่นี้เราก็คงจะดีใจ แต่พอเอาเข้าจริงๆแค่ความฝันยังทำใจไม่ค่อยจะได้เลยถ้าเกิดว่ามันเกิดขึ้นจริงเราจะยอมรับกับเรื่องจริงได้หรือเป่ลาอันนี้ก็ยังสงสัย บางครั้งเฝ้าถามตัวเองมาตลอดด้วยเราตัวน้อยนิดเพียงแค่นี้ยังงัยซะกับเรื่องที่ใครคนนั้นพูดไว้ ว่าสังคมรอบข้างคงรับไม่ได้ ครั้งแรกทั้งน้อยใจและเสียใจ แต่พอตั้งสติได้เก็บเอามาคิดมันทำให้เรารู้ว่า " ชีวิต ไม่ได้มีแค่คนสองคน แต่ยังมีคนรอบข้างอีกมากมาย ที่คอยมองดูอยู่ เพราะชีวิตคือสังคม สังคมที่ต้องอยู่ร่วมกันหลายคนไงล่ะ " ถ้าไม่เท่าเทียมกันคนรอบข้างจะคิดอย่างไร บางครั้งก็คิดว่าที่เค้าเข้ามาในชีวิตมันแค่ความรู้สึกสงสารกันแค่นั้นหรือเป่ลา ยังสงสัยอยู่ ถ้าไช่ก็ขอบคุณที่อย่างน้อยในโลกใบใหญ่อันโหดร้ายยังมีคนที่สงสารเราอยู่บ้างถ้าไม่ใช่แต่เป็นความรู้สึกอย่างอื่นก็คงจะดีกว่าที่ต้องเฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกวันว่าเค้า " รักเรา " หรือเป่ลาเพราะไม่เคยได้ยินเลย ทุกเรื่องราวที่ผ่านมามีหลายอย่างที่อยากจะคุยกับเค้าคนนั้นแต่ช่วงหลังเรื่องราวที่จะเล่าสู่กันฟังน้อยลงทุกวันบางครั้งก็เป็นห่วงเเละคิดถึงอยากรู้เรื่องราวมากกว่านี้ ทุกข์สุขเหงาเศร้า เรารับรู้จากเค้าได้น้อยลง (หรือเพราะเราไม่ถามเลยไม่เล่า) หรือเป็นเพราะเราคิดมากไปเองก็ไม่รู้นะ ตั้งแต่คบกันมาเรื่องที่จะทำให้เค้าคนนั้นสบายใจแทบไม่มีมีแต่เรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นหลายเรื่องส่วนใหญ่แล้วเราแทบไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเค้าคนนั้น ณ เวลานั้นเพราะอยู่ห่างกันเหลือเกินอยากมีปีกบินได้ไปตอนนั้นแต่มันทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดคือแค่ความรู้สึกเป็นห่วง ที่เค้าแทบไม่ได้รับรู้มันบางครั้งได้ยินเรื่องราวของเค้าน้ำตามันมีแต่มันไหลอยู่ข้างในเพราะไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าเค้าทำให้เราไม่สบายใจ บางครั้งแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อนความรู้สึกเพราะมันทำได้แค่นั้นจริงๆ ความรู้สึกว่ารักใครคนนั้นมันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้และทุกๆวันมันเกิดขึ้นเรื่อยๆจนแทบมองไม่เห็นแล้วว่าถ้ามันจบลง เราเองจะเป็นอย่างไร แต่ถึงอย่างไรก็จะพยายามไม่เสียใจถ้าสักวันมันเกิดขึ้นจริง เพราะสิ่งที่เค้าให้เรามันเกินคำว่ารักแล้วแหละ .... ขอบคุณที่ยังอยู่ข้างๆกันเสมอมา........ รักนะ ยัยแก่ อิอิ คิดมาก กลุ้ม ผมร่วง หัวล้าน เห้อ
โดย: mungkood วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:21:06:43 น.
โดย: คือเธอคนเดิม IP: 203.151.33.238 วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:8:44:53 น.
|
pippojuve
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นักเดินทางที่ดี............ย่อมไม่หวังถึงจุดหมาย โค้ดเพลง บรรจุเป็นคนรู้ใจ โค้ดเพลง Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |