สวัสดีจ้ะสีน้ำฟ้า

อาก็อปความเห็นที่ตอบสีน้ำฟ้าไว้ที่บล็อกพ่อพเยียมาให้อ่านถึงที่ ไม่รู้ว่าผิดที่ผิดทางกับกลอนข้างบนหรือเปล่า

พร้อมคอมเม้นท์นี้ส่งกำลังใจมาด้วยนะ...


น่าเห็นใจจริงๆสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

แต่น่า...เขาเผลอหยิบแฮนดี้ไดรฟว์ เราไปได้ งานเราหายไปได้

แต่ความฝันยังอยู่กับเรา ไม่มีใครเอาของเราไปได้

พ่อพเยียไม่ได้พูดเท่ๆนะ พูดจริงๆด้วย

มีนักเขียนหรือนักอยากเขียนหลายคนที่ไม่ได้ทำผลงานที่เขียนไว้หาย แต่เขาทำความฝันของเขาหล่นหายเองโดยไม่มีใครหยิบติดมือไป

อันนี้ถึงจะเรียกว่า "หมด" จริงๆ

เพราะสิ่งที่สีน้ำฟ้าหายไปหมดนั้น มันเป็นสิ่งที่สีน้ำฟ้าสามารถทำได้อีก ซ้ำยังมาเรียนรู้วิทยายุทธเพิ่มเติมอีก

ก็ลองเขียนป้ายติดประกาศไว้ในร้านว่าใครพบของที่หายไปบ้าง แต่ไม่ต้องไปคาดหวังว่าจะได้คืนหรอก เพียงแต่ก็ทำไปเท่าที่จะทำได้

แต่ส่วนที่ต้องทำแน่ๆและทำด้วยใจที่มุ่งมั่นและเต็มไปด้วยความรักก็คือเขียนหนังสือต่อไปไงล่ะ

  

ข้อแก้สรรพนามจาก "อา" เป็น "พี่" ก็แล้วกัน ไม่อยากเป็นน้องลุงบูลย์ (555)

  

สวัสดียามเช้าค่ะ.. อา อุ๊บส์..พี่โดม

ยุ่งเหมือนกันค่ะ.. พอดีลงเรื่องหนัก ๆ ไปสองหัวข้อติดกัน ก็เลยเปลี่ยนหน้าเพจใหม่

ให้สลับอารมณ์ผู้อ่านมาที่กลอนบ้างน่ะค่ะ

ฟังเพลง อ่านกลอน.. เบาๆ คลายใจหน่อยกับเรื่องสองเรื่องที่แจมโพสไปเมื่อวานค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ.. ฝันจากไปแต่หัวใจยังอยู่.. แต่งานบัญชีที่จากไปพร้อมกันด้วย ผู้ตรวจสอบเริ่มตาเขียวแล้วเด้...

แต่ไม่เป็นไรค่ะ..อธิบายกันได้..คุยกันได้ ค่อยๆ แก้ไขกันไป

งานนี้ไม่ถึงตาย..แต่เฉียดๆ (อีกแล้ว)

  

..มาเยี่ยม มาอ่านกลอน ไพเราะนะคะ คุณแจม..

มาให้กำลังใจสำหรับงานที่หายไป สู้ๆๆ นะคะ

  

สวัสดีค่ะ...กลอนไพเราะดีค่ะ

ถึงจะไม่ตรงกับตัวเอง...แต่ก้อใกล้เคียงในบางเรื่อง

มาส่งความห่วงใย...และกำลังใจให้คุณแจมค่ะ

คนเก่งอย่างคุณแจม...จะต้องผ่านไปได้โดยไม่ยาก

ถึงจะไม่ได้คืน...แต่คุณแจมยังมีสมองและสองมือ

ที่จะสร้างสรรงานดีๆ อย่างที่ใจรักนะคะ...

  

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ..ของคุณกระถินริมเล และคุณนก..ที่เริ่มกลายเป็นแฟนพันธ์แท้บ้านสีน้ำฟ้า ต่อจากบ้านลุงบูลย์

ขอบคุณนะคะ

ต่อกลอนกับสาวทิวลิปสีน้ำเงินไว้ที่ห้องกลอน..นำมาฝากค่ะ


ทิวลิปสีน้ำเงิน
-------------------------------------------------
เพียงกลับย้อนเวลาคืนมาได้
คงไม่ใช่คืนได้ในทุกอย่าง
เมื่อหัวใจร้างไร้จนปล่อยวาง
ไม่อาจสร้างขึ้นใหม่แม้ได้คืน

"กลับมารักกันใหม่จะได้ไหม?"
เป็นคำถามจากใจที่สุดฝืน
ไม่อยากหลอกบอกไป "ไม่อาจคืน"
รักเคยชื่นขอคืนให้..ไม่ต้องการ..


สีน้ำฟ้า
-------------------------------------------------
โอ้หัวใจ ด้านชา ท่ามฟ้าหม่น
ยังสืบค้น ควานหา ซึ่งความหวาน
รักหนอรัก..รักไปแล้ว ทรมาน
พิษแผ่ซ่าน เขาโกรธขึ้ง ถึงบึ้งใจ

ไม่เป็นไร แล้วกัน ช่างฉันเถิด
ปล่อยฉันเทิด เธอเช่นนี้ ต่อดีไหม
หากพิษรัก กำเริบ อีกวันใด
ฉันจะได้ มิเสียดาย.....ตายเพราะเธอ


ทิวลิปสีน้ำเงิน
-------------------------------------------------
ขอกรวดน้ำคว่ำขันวันทาไหว้
เกิดชาติหน้าชาติไหนใจอย่าเผลอ
อย่าหลงใหลกับคำหวานปานละเมอ
ให้รักเก้อทุกครั้งไปอย่าได้ครอง

วันเวลาชาติหน้าอย่างบรรจบ
อย่าได้พบหน้ากัน..ฝันสยอง
อโหสิสิ้นเวรไปไม่ขอจอง
ปลดโซ่ทองกองกลิ้งเขี่ยทิ้งไกล


สีน้ำฟ้า
-------------------------------------------------
ด้วยจมจ่อม วุ่นว้า ว่ารู้สึก
จิตสำนึก เปี่ยมล้ำ เกินคำไข
คงมิอาจ ซ่อนเร้น ความเป็นไป
ยังเผยนัย ว่ารัก เกินหักห้าม

เราสองคน อาศัย โลกใบนี้
เธอย่ำยี ฉันสลด หมดคำถาม
แต่หัวใจ ดื้อเดิน เกินจะปราม
ก้าวเหยียบหนาม ที่เธอวาง อย่างกล้ำกลืน

หนามดอกรัก ทิ่มลง ณ ตรงนี้
เชิญคนดี ตามถนัด มิขัดขืน
ตอกแล้วย้ำ ซ้ำช้าช้า ทุกคราคืน
หากหยัดยืน รักอยู่ได้...ตายช่างมัน!



และดูเหมือนศึกนี้จะไม่จบ
ยังไงจะนำมาฝากอีกนะคะ

  

สวัสดีแจม

เนื้อหาในเพลงนี้ดีจังเลย ใครสักคนที่เพลงเขาว่าไว้ แจมหาเจอแล้วใช่ไหม

ยามเมื่อเจอเรื่องหนัก ๆ เพื่อนของพี่คนหนึ่ง (เธอชื่อพี่สุจินดา) จะพูดเสมอว่า เป็นบททดสอบของพระเจ้า บางครั้งแกก็พูดออกมาว่า บทนี้มันง่ายไปแล้ว

พี่ไม่ได้เป็นคริสต์แบบพี่เขาแต่ก็เอามาใช้เสมอ

  

...มาสิ,จะทายท้า
อุปสรรคปัญหาหรือขวากหนาม
ก็จะค่อยละลายไปในโมงยาม
แปรเปลี่ยนเป็นความหวังกำลังใจ...

  

ตกข่าวอะไรไปเน้อเรา.....อะไรที่หายไป เดี๋ยวก็ได้ของใหม่มา ดีกว่า พันเท่าล่ะค่ะ
..................
ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกัน...หรือไปถากถางกัน เริ่มไม่มั่นใจ..เกทับกันจริง
ว่าแล้ว ไม่คิดผ่อนคลายอีกนิด...เอาแถกกก ไปทำม่ะ
แบบ...ไปมาหลายที่มาก...เจ้าบ้านคนอื่นๆ เขาใช้ไม้เขี่ยกาบออกมาด้วยล่ะ
ทำเสมือนกาบเป็นของหอม
เข้าไปทำเน้อตัว...ใช้ไม้นวมแล้ว...ยังไม่ยอม...เดี๋ยวจะมาใช้ไม้แข็งต่อเด้อ

  

มาอ่านกลอนเพราะๆ นักเขียนเนี่ยนะเขียนกลอนเก่งนะครับคุณแจม

  

พี่ยาย, พี่ภู, คุณกาบชมพู, พี่เขาพนม

.. ขอบคุณค่ะที่แวะมาคุยกัน ก็ประมาณว่าเจอแล้วนะคะ ใครสักคนที่ว่า.. แต่ตอนนี้ไม่มั่นใจว่าทำหายไปอีกหรือเปล่า..



น่า..นะ มาฟังสองสาวขอโต้กลอนกันต่อ..

สาวทิวลิปฯ อุตส่าห์เปลี่ยนประเด็น แต่สาวสีน้ำฟ้าก็ตื๊อ.....อ๋ายเลย

หุหุ

ทิวลิปสีน้ำเงิน
-------------------------------------------------


ความเจ็บปวดอยู่ที่ใจใช่สิ่งอื่น
จะสดชื่นสมหวังดังสวรรค์
หรือขมขื่นดังนรกตกโลกันต์
จะเลือกสรรสิ่งใด..ใจของตน

หนามแห่งรักใช่กับดักวางหลอกไว้
เป็นที่ใจดักใจให้สับสน
เป็นดังเงาลวงตาพาวกวน
เป็นมายาหลอกตนจนเจียนตาย

ใครตอกใจใครตอกย้ำซ้ำซ้ำเล่า
มีแต่เราฆ่าตัวเราเศร้าเหลือหลาย
เราชอกช้ำชีวาแทบวางวาย
เขาสบายไม่เคยเห็นเช่นตัวเรา

เลิกทำร้ายหัวใจให้ช้ำชอก
เลิกพร่ำบอกว่าอยากตายคล้ายคนเขลา
เลิกคิดถึงคนอื่น...คืนตัวเรา
เลิกโศกเศร้าแล้วก้าวสู้อย่างรู้ตัว

สีน้ำฟ้า
-------------------------------------------------


ถึงแม้สาย สัมพันธ์ สะบั้นแล้ว
ยากหาแนว แหวกผ่าน ม่านสลัว
โลกเราถูก กั้นกลาง ด้วยความกลัว
รอยร้าวรั่ว ยากจะกู้ ฉันรู้ดี

ยังมัวเมา เขลาโง่ ตื๊อโต้ตอบ
หัวใจบอบ ช้ำรัก หมดศักดิ์ศรี
ที่เต้นแข่ง เวลา ทุกนาที
มันหามี ค่าไม่..เมื่อไร้เธอ

ให้ถือว่า ทำดี แล้วที่รัก
บอกฉันหัก ใจลา อย่าพลั้งเผลอ
หากได้ยิน เสียงร่ำ พร่ำละเมอ
ขอให้เธอ ใจกว้าง อย่างอดทน

แล้วทีนี้ ฟังดีดี นะที่รัก
จงตระหนัก รับฟัง ดังเหตุผล
รักฝังลึก ยากเกิน จะขุดค้น
ปล่อยฉันคน เถิดนะเจ้า...โ ป ร ด เ ข้ า ใ จ

  

พี่แจม

อ๊ะ..อ๊ะ..เพิ่งรู้ว่าเอาศึกคำกลอนมาเปิดในสนามนี้ด้วย ยังไงก็ลองกลับไปดูนะคะว่าทิวลิปตอบว่าไง ตอนแรกว่าจะเอามาลงเองแล้ว แต่คิดอีกทีให้พี่แจมเป็นคนเอามาลงดีกว่า กระซิบนิดนึงว่าทิวลิปไม่ใช่สาวใจร้ายนะเจ้าคะ

ปล.บ้านใหม่สวยจังเลย ไม่ได้แวะมานานแต่งบ้านซะสวยเลยนะคะ

  

มาส่งยิ้มให้ด้วยครับ
กลอนเพราะจังเลย

  

แวะมาทักทายค่ะ ..สบายดีนะ

  

ตามมาทักทาย คุณสีน้ำฟ้า ค่ะ
เขียนกลอนเก่งจัง แล้วจะแวะมาอ่านใหม่นะค่ะ

  

เข้าไปเวบคุณประภัสสรมาค่ะ...เห็นชื่อคุณสีน้ำฟ้า...คิดได้เลยเข้ามาทักทาย
เวปคุณภัสสร เข้าเม้าไม่ได้เลย
เข้ามาเม้าทางนี้ดีกว่า...ใกล้ส่งงานเข้าประกวดยังค่ะ..เห็นเขียนทิ้งไว้
เอาใจช่วย ให้เขียนทัน และเขียนได้ดีดังใจคิดนะค่ะ...โชคดีจนเกิดแด่ท่านต่อไป

  

หวัดดี สีน้ำฟ้า
คิดถึงอย่างแรง บายดีแล้วนะ

  

สวัสดี

ก๊อก ก๊อก ก๊อก
หือ ใส่กลอนแฮะ...

  

สวัสดีค่ะทุกท่าน..

ขออภัย..อัพเดทข่าวทับหน้านี้ไปเสียแล้ว เรื่องเกี่ยวกับแวดวงกวีไทย..

ถ้าจะติดตามกลอนระหว่างสีน้ำฟ้ากับทิวลิปฯ เดี๋ยวนำมาลงให้อีกนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ

  

คุณนายขา....

กลับมาจากบ้านงานล้วเจ้าค่ะ...
อิฉานขออำภัยที่ไม่ได้ไปดมกลิ่นหา แฮนดี้ไดรืพของคุณน้าแกให้... (เฮ้ย..ผิดเผ่าพันธุ์แหล่ว)

หัวหมุนดีไหมคะ....คล้ายกับถูกปั่นจิ้งหรีดตอนโดนรับน้องไหมคะ...
ไม่ได้เยอะเย้ยนะ...แต่มาถามอาการ จะได้ส่งยาหอม ยาลมไปถูก
แล้วคุณนายอย่าไปต่อว่าน้าแกนะ คนแก่ๆก็มีหลงมีลืมกันบ้าง ....(ตูม.....โดนน้านพกระโดดดร๊อปคิกไปหนึ่งที )

มาส่งแรงใจให้ทำงานจ้า...เพราะให้ช่วยก็สุดความสามารถจริงๆไอ่เรื่องเท๊คกะโนโลยี่เนี่ย....รู้จักแต่จุดประทัดน่ะ....

ไปละเด้อคุณนาย...ข้อยสิไปนอนก่อนเด้อ.....

  

บล้อค สวยขึ้นๆ ทุกวันเลยนะครับ
เข้ามาเฝ้า นกกระจอก กลัวจะบินหายไปไหนซะ
โชคดีจัง วันนี้ ได้อ่านกลอนเพราะด้วย

  

อ่านแล้วซึ้ง

  

ฝนรินลมพัดพร่าง โปรยปราย
แผ่วพริ้วปลิวกระจาย หายร้อน
ละอองฉ่ำเย็นกาย สุขใจ
ดอกใบชื้นชื่นก่อน ผลิดอก ให้ชม

แวะมาชมดอกไม้ครับ

  

วันนี้ขี้เกียจทำงาน เลยแวะมาเยี่ยมคุณแจมดีกว่า อิอิ