โอ๊ย อ่านจนตาแฉะเลยเรา ฮา....
ยินดีที่ท่านหลงมาให้รู้จักนะครับ

  

ชีวิตคือการเดินทางตราบเท่าที่ยังมีแรงและกำลังใจ

มาทักทายคุณสีน้ำฟ้าค่ะ

  

มาอ่านการเดินทางเยือนบ้านทุ่งเสี้ยว
เพลินเลยล่ะจ้ะ
บ้านคุณแพร จารุไม่ถ่ายมาให้ยลเลยนะคะ

โอ้ ทึ่งในฝีมือคุณซูการ์ฮัทจริงๆ
สุดยอด ลายละเอียดอ่อนมาก

คุณสีน้ำฟ้าไม่ต้องกังวล
เรื่องยังไม่มีเวลาไม่ไปเยือนบ้านท่านอื่นหรอกค่ะ
ของยังนี้ใจส่งถึงใจได้ จริงไหมคะ...

  

อ่านสำนวนภาษาของหลานแจมแล้ว น่าจะรุ่งในงานเขียนทั้งสารคดี นิยาย(พาฝันดีกว่า-เงินดี) และเรื่องสั้นแนวหวาน ๆ จะเหมาะมาก อ่านได้ชีวิตชีวา ลื่นไหล เป็นธรรมชาติ

  

ฟังเขาเล่าเรื่องตั้งโต๊ะ ชักอยากตั้ง..มั่ง เหมือนกันแฮะ อยากหนุกนาน ๆ ครับ

  

สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยม มา..ยล ฉงนในชีวิตสีน้ำฟ้า
ก็อยู่กระบี่.. หนีมา กทม. ห้อถึงเชียงใหม่ทุ่งเสี้ยวโน่น

เป็นการเดินทางที่สดชื่นค่ะ(จากภาพ)

  

ฮือ...ฮือ...
เจ้าของ้านเขางานยุ่งเนอะ....
อยากยุ่งยากมั่งจังเลย.ชีวิตมันเต็มไปด้วยเวลาว่าง...ฮือ...ฮือ..

กึ๊ดเติงหาเด้อ...อีหล่า....จันทร์แปง จันทร์สม
ตะว่า..ชื่ออ้ายหนอมคุ้นหูอย่างใดบ่อฮู้
กะว่าอ้ายหนอม....นั้นมีนักมีหลาย อ้ายหนอมแหมรายถึงอยู่ข้างกายยายแพร จารุ

คุณนายขา...คุณนายทำงานไม่กลับบ้านกลับช่อง...คำหล้าเสียจริตจนไม่อาจสำนึกได้แล้วว่าเป็นสาวเหนือ สาวใต สาวแกงผักไห่ หรือสาวแกงแค ทว่าแกงไตปลาข้าเจ๊าล่ะก๋ายวันนี้เลยไปซัดน้ำเงี้ยวมา

แอบไปส่องบ้านคุณยายของสีน้ำฟ้ามาแล้วล่ะ

  

สวัสดีจ๊ะสีน้ำฟ้า และเพื่อนสมาชิกของสีน้ำฟ้า

โอ...วันนั้นคุยกันตอนจะขึ้นรถไฟ ไม่รู้นะเนี๋ยว่าขึ้นชั้นสาม สุดยอดเลยน้องสาว รถไฟชั้นสามมีเรื่องราวเยอะ ได้กินของระหว่างทาง แต่มันเหนื่อยครับท่าน

พี่นะขึ้นรถไฟมาแล้วทุกชั้น ชั้นสามโหดสุด และสนุกสุด โดยเฉพาะเมื่อวัยเยาว์
เคยใช้ชีวิตโหด ๆ อยู่หลายปี คือต้องขึ้นรถไฟชั้นสามระหว่างทางคือขึ้นที่ประจวบคีรีขันธ์ เป็นช่วงที่คนหลับสนิท แต่เราต้องรีบวิ่งขึ้นไปอย่างเร็วและเคาะประตูแบบไม่เกรงใจ
ช่วยเปิดประตูให้ด้วยนะคะ ช่วยเป็ดประตูด้วยคะ ขอโทษคะเปิดหน่อยคะ ช่วยเปิดหน่อยครับ แต่ทุกครั้งก็มีคนใจดีมาเปิดให้

เป็นอย่านี้มาสองปี และเมื่อขึ้นไปถึงแล้ว ก็ไม่มีที่นั่งเพราะเขาหลับกันแล้ว บางคนก็แกล้งหลับ แต่ถ้ามีที่นั่งว่างและแกล้งนอนหลับคนเดียวสองที่นั่งก็ต้องปลุกกันละ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ต้องนั่งที่พนักที่ใครสักคนไม่เท้าแขนหรือเอาหัวพาดนอน
บ่อยครั้งก็มีคนใจดีลุกให้นั่ง แต่ส่วนใหญ่ก็จะเจอคนใจดี

แต่ไม่เคยสักครั้งที่ไม่ไปเพราะลำบากเพราะเป้าหมายคือบ้าน พ่อที่รอรับอยู่ชานชลาสถานีนครศรีฯ

ช่วงขาขึ้นก็โหดเหมือนกัน คือต้องลงตอนเกือบเที่ยงคืน รถไฟจากนครจะถึงสถานีประจวบตอนที่เรากำลังง่วงมันจะต้องอยากหลับตอนนั้น เป็นการต่อสู้กันมาก แต่ก็ได้ลงทุกครั้ง พี่ชายจะรอรับอยู่ เขาจะรู้ว่านั่งมาตู้ไหน พอรถไฟจอดพี่ชายก็จะรีบวิ่งไปที่ตู้ถ้าไม่เห็นน้องสาวลงมาก็แสดงว่าหลับอยู่ก็จะรีบขึ้นไปปลุกลงมา

เห็นชีวิตโหด ๆ ในรถไฟของเราไหมละ ชีวิตไม่ได้สุขสบาย แต่จะโทษใครเขาได้ เรื่องมันมีอยู่ว่า มัวแต่เล่นสนุกไม่ค่อยเรียนไปสอบเรียนต่อที่โรงเรียนในนครฯไม่ได้สักแห่งเดียว ถึงที่สุดต้องมีเรียนประจวบเพราะพี่ชายเป็นทหารอยู่ที่นั้น เด็กขาดก็เลยเข้าไปเรียนได้ ไม่ใช้เส้นใหญ่อะไรหรอก

ช่วงที่ออกจากประจงบได้มาเรียนกรุงเทพฯได้นั่งรถไฟตั้งแต่ต้นทางมาลงปลายทางช่างมีความสุขที่สุดแล้ว

แต่ที่น่าตลกก็คือถูกพ่อบอกว่า นั่งชั้นสามนะดีแล้วลูกชั้นนอนเขาไว้ให้คนแก่กับคนป่วยอยู่ ที่ไหนได้แท้จริงสบายกว่ากันตั้งเยอะไม่ต้องรอแก่หรือป่วยสักหน่อย

เขียนมายาว มีเรื่องจะกระซิบอีกนิดว่า งานเขียนที่ลงออนไลน์แล้วก็ไม่น่าจะเป็นไรส่งไปเลย

ขอใช้พื้นที่อีกนิดนะสีน้ำฟ้า จะชวนคุณเขาพนมว่า ผ่านมาเมื่อไหร่ก็มาตั้งโต๊ะได้จ๊ะ
ปลายแปลง
นกแสงตะวัน ลุงบูลย์และยิบซีฯด้วยจ๊ะ บ้านยังไม่เสร็จหรอกค่ะ แต่กันแดดกันฝน พอนั่งพอนอนได้ค่ะ

เราคนชอบเพื่อนยินดีมาก ๆ เมื่อมีผู้มาเยือน

  

เป็นทริปการเดินทางที่น่าประทับใจจัง
เห็นรูปเชอรี่แล้วอดใจไม่เด็ดได้ไงเนี่ย ??

  

มาชิมเชอรี่
เชื่อเลยว่าไปไหนในโลกนี้ก็ได้ ถ้าผ่านชั้นสามรถไฟไทยแล้วสามภาค
เรื่องผ่านเลยนะ
ตัดกันโชะๆ

  

มาเยี่ยมค่ะ คุณแจม สบายดีนะคะ ถึงงานจะยุ่งแต่ถ้าทำด้วยความสุขใจ ก็มีสุขค่ะ

เอาบุญมาฝากด้วยนะคะ

  

สวัสดีจ๊ะแจม
อย่าลืมเปิดเมลนะเจ้า พี่ต้องไปนอนแล้วไม่สบายเล็กน้อย

น่าจะมาจากช่วงยุ่ง ๆ ออกจากบ้านทุกวัน บ้านไกล เดินทางเหนื่อย ช่วงนี้อากาศไม่ค่อยจะดี
เป็นสัญญาณว่า วันโลกร้อน

  

  

น้องคนดี
ทรหดอดทน
อารมณ์ดี
แต่ดื้อ..

น่ะ

  

ขอให้ย่าหายเร็ววันนะคะ
แจมและน้านพดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ

ในช่วงเฝ้าไข้คนที่เรารัก ความเครียดจะเดินทางมาถึงเราอย่างไม่รู้ตัว อารมณ์เราก็เช่นกัน
อาจจะขุ่นมัวโดยระงับไม่อยู่ คนข้างเคียงก็จะเครียดใส่กันด้วยความรักและห่วงใยคนป่วย

เป็นกำกังใจให้กันนะคะ

รัก
พี่ยาย

  

พี่ยาย..พี่ทิกิ และทุกท่าน

ขอบคุณนะคะ ที่แวะเวียนมา

ย่าดีขึ้นมากแล้ว จากที่ไม่ได้สติ เพ้อ ๆ วันนี้เริ่มคุยได้ ทานอาหารได้

นอกจากนี้ก็หมอได้ถอดสายอะไร ต่อมิอะไร ออกไปเกือบหมดแล้วค่ะ

อีกไม่กี่วันคงกลับบ้านได้..ขอบคุณสำหรับแรงใจที่ส่งมาเยี่ยมย่าค่ะ

  

วันนี้แวะมาถามนิดเดียวว่า
หนังสือหนึ่งกล่องที่ส่งมาให้
ได้รับบ้างหรือเปล่า ลืมถาม
ไปเลยค่ะ

  

รับแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

เอ่อ..
หลังไมค์ไปบอกพี่ทิกิ ณ วันที่ได้รับแล้วนา..
น่าจะพอดี..กับช่วงที่แจมไปกรุงเทพฯ คราวนี้แล้ว

ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ

*น้าบอกว่าพี่ทิกิโทรมา.. ช่วงนี้ไปโรงพยาบาลมั่ง.. อยู่บ้านมั่ง ..เอาแน่ไม่ได้ค่ะ

**ยังเป็นโรคกลัวโทรศัพท์เหมือนเดิม

  

เอาความปรารถนาดี และห่วงใยมาให้...หวังว่าคุณย่า จะมีสุขภาพที่ดี...และแข็งแรงขึ้น...และเป็นกำลังใจให้คุณแจมตลอดไปค่ะ

  

แจมคะ
....จบหนังคังซี แล้ว ก็มา
ดูเว็บอีกนิด
ขอบคุณที่แวะมาตอบที่หน้านี้นะคะ

ที่โทรๆ ถามเรื่อยๆ เพราะว่าสัปดาห์หน้า
16-21 ว่าจะไปค้างยาวที่บ้านลูกสาวเพราะ
เขาจะไปทำงานต่างประเทศหลายวันเลย
นึกว่าจะชวน สีน้ำฟ้าไปมั่ง แต่ คิดไปคิดมา
อย่าเลย เพราะมันไกลเกินไปหน่อย แจมจะ
ไปมาลำบากจังค่ะ เลยไม่ชวนดีกว่า แฮ่

ชมอีกทีว่า ทำเว็บได้เก๊ง เก่ง น่ารักจัง

  

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

วันนี้แจมตื่นเช้า

คุณกระถินริมเล..และพี่ทิกิ.. ทุกท่าน สบายดีนะคะ แจมคงจะเคลียร์งานต่ออีกสักหน่อย

สายหรือบ่าย จะออกไปนอกบ้านอีก..กลับมาอีกทีก็คงจะเย็น ๆ ค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ และคิดถึงทุกท่านเช่นกันค่ะ

  

เรื่องและภาพน่าอ่านมากครับ
สงสัยต้องเป็นแฟนประจำซะแล้ว

  

คุณนายขา.....
คุณย่าดีขึ้นหรือยังเจ้าคะ...

คุณนายอย่าหักโหมนะเจ้าคะเดี๋ยวหมดแรงทำงานหาเงินมาจ๋ายเงินเดือนให้หนู

หนูจะพานังแดงไปวิ่งไล่จับลูกโป่งก่อนนะคะ...

  

สีน้ำฟ้าขอตอบ 2 : คุณ smack

เอาน่า..คุณ อุตส่าห์หลงมาทัก มาทายกัน และทนอ่านจนจบ..คราวหน้าแวะมาอีกนะ


สีน้ำฟ้าขอตอบ 3 : คุณเยี่ยมรุ้ง

ขอบคุณมากนะคะ คุณเยี่ยมรุ้ง ที่แวะมาเติมกำลังใจให้กัน ไม่หนีหายไปไหน..


สีน้ำฟ้าขอตอบ 4 : คุณยิปซีสีน้ำเงิน

เห็นด้วยค่ะ เห็นด้วย.. รายการนี้ส่งใจถึงใจ และถึงจริง ๆ ด้วย


สีน้ำฟ้าขอตอบ 5 : ลุงบูลย์

อะโห.. ว่าไปไกลเลยค่ะ ลุง แจมยังต้องหัดอีกเยอะมาก ๆ แต่ก็ตั้งใจจริงนะคะ.. เรื่องไม่เก่าเล่าที่กระบี่นี้.. คงจะปูความเป็นมา เป็นไป บางที ถ้าเสร็จไว..ปีนี้อาจจะมีสารคดีท่องเที่ยวกระบี่ แบบนี้กับเขาสักเล่ม


สีน้ำฟ้าขอตอบ 6 : พี่เขาพนม

แวะมากระบี่เมื่อไหร่ ก็มาตั้งโต๊ะแถวนี้ได้ด้วยเช่นกันค่ะ หรือจะไปตั้งโต๊ะกับพี่ยาย พี่หนอม ที่ทุ่งเสี้ยวก็ได้ เจ้าบ้านใจดีมาก ๆ (ยืนยัน)

  

สีน้ำฟ้าขอตอบ 7 : คุณนกแสงตะวัน

เป็นการเดินทางที่ทรหด อดทนมากค่ะ..โอ้โห..นั่งรถแบบหายอยากไปเลย.. แต่..แหะ แหะ วันที่ 18 นี้ จะไปกรุงเทพฯ อีกแล้ว มีอบรมอีกค่ะ..


สีน้ำฟ้าขอตอบ 8 : พี่ปลายแปรง

สวัสดีค่ะ.. คุณพี่.. อิฉันก็เดี้ยงไป เนื่องจากใช้เม้าส์เยอะ เล่นเน็ต..เอ๊ย ทำงานเยอะไปหน่อย ก็เลยชา ๆ ที่มือ และแขนขวา ผลัดมาใช้แขนซ้าย จนแขนซ้ายกลัวน้อยหน้า ก็เป็นอีกค่ะ..

ตะว่า..เมื่อใดคำหล้าจะได้ไปกิ๋นแก๋งจิ้นอ่อม บ้านปี้ก่บะฮู้.. วันที่ 18 เปิ้นว่าจะไปกรุงเทพฯ แฮ๋มแล้ว ติดลมอ่ะก่ะ

สีน้ำฟ้าขอตอบ 9 : พี่ยาย..แพร จารุ

โห..พี่ยาย สมบุกสมบันดีจังนะคะ ว่าแต่ รถไฟชั้นสามนี่เป็นเรื่องเล่าไม่รู้จบของบรรดานักเขียนจริง ๆ แต่ก็นั่นแหละ.. ใครไม่ลอง ไม่รู้ ยิ่งเทศกาลนะ..หุหุ...


สีน้ำฟ้าขอตอบ 10 : หมูปิ้ง ไม้ละ 5 บาท

แหะ แหะ สงสัย พี่จะซนได้ไม่เท่าคุณค่ะ..


สีน้ำฟ้าขอตอบ 11 : พี่ปอน ปอน

จริง ๆ ก็อยากนะคะ เดินทางด้วยรถไฟชั้นสามทั้งสามภาคเป็นแน่ความคิดที่เข้าท่าดีนะคะพี่..รับรองมีเรื่องเล่าอีกมากเชียวล่ะ

ขอบคุณ ที่ให้ความเห็นเรื่องสั้นค่ะ


สีน้ำฟ้าขอตอบ 12 : คุณหทัยชนก

ไปทำบุญมาหรือคะ.. สีน้ำฟ้า ไม่ค่อยได้เข้าวัด เข้าวาค่ะพักนี้..ไปแต่โบสถ์ ทุก ๆ วันอาทิตย์ (ถ้าเป็นไปได้).. เป็นคนนับถือศาสนาพุทธนั่นแหละค่ะ ..แหะ แหะ แต่ตอนอยู่กรุงเทพฯ พักอยู่กับญาติเขาพาเข้าโบสถ์ ก็เลยออกจะชิน ๆ กับการไปโบสถ์ทุก ๆ วันอาทิตย์ค่ะ

  

สีน้ำฟ้าขอตอบ 13,16 : พี่ยาย


ข่าวล่ามาไว ว่าจะได้เน็ตความเร็วสูง ใช้แล้ว ยินดีด้วยค่ะ..แอบหวังอะไรในใจลึก ๆ ฮิฮิ


สีน้ำฟ้าขอตอบ 15,18,21 : พี่ทิกิ


พี่ทิกิคนดี..แจมรับหนังสือแล้วนะคะ ขอบพระคุณมาก.. พักนี้เป็นโรคกลัวโทรศัพท์ ไม่ค่อยได้พกพาไปไหนมาไหน..และขอโทษที่ไม่ค่อยได้รับสายพี่ค่ะ.. โปรดเข้าใจหนูเต๊อะ..


สีน้ำฟ้าขอตอบ 20 : คุณกระถินริมเล


ขอบคุณมากนะคะ คุณเก๋ .. ขอบคุณที่แวะเวียนมาเรื่อย ๆ คุณใจดีและน่ารักแบบนี้..ชักแอบอิจฉาคนข้าง ๆ แล้วซี


สีน้ำฟ้าขอตอบ 23 : แสง สีรุ้ง


โห..ชมกันจังนะคะ.. เฮ้อ.. งานเขียนสารคดีท่องเที่ยวแบบนี้ อยากทำจังค่ะ.. เดี๋ยวจะลองเรียบ ๆ เรียง ๆ เรื่องไม่เก่าเล่าที่กระบี่ มาให้อ่านอีกนะคะ.. กรุณาชี้แนะด้วยค่ะ


สีน้ำฟ้าขอตอบ 24 : พี่ปลายแปรง


ขอบคุณเจ้า..ปี้ ตี้หมั่นมาปัด กวาด ถูบ้าน กะเดียวน้องจะไปเล่นกระทู้ลิขสิทธิ์แหมสักกำ..ก่อยมาเล่าเรื่องแอ่วนี่ แอ่วฮั้น ฮื้อฟังแฮ๋มเจ้า

ฮิฮิ ..แอบซาวด์แทรกไปบ้าง หวังว่าคงพออ่านกันได้ค่ะ..

คืนนี้คงจะเขียนเรื่อง ช่องว่างของกฎหมายลิขสิทธิ์ พอดีมีเสียงร้องขอมาจากหลังไมค์ค่ะ

  

• นี่ๆตัวเองอ้วนมากไปแล้วขาก็ใหญ่พุงก็โย้แขนยังกะนักมวยปล้ำมาที่นี่นะเราช่วยได้//goodlife.blog.ac

  

ดีคะ